zondag 3 augustus 2014

Week 32 - Take a break!

U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen,
U bent met al mijn wegen vertrouwd.
HSV

Ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,
met al mijn wegen bent u vertrouwd.
NBV

Psalm 139:3


De dagen hebben zich aaneen geregen en werden maanden van druk en intensief bezig zijn.
Sommige dingen liepen door elkaar en worden tegelijk weer overlapt door iets nieuws.
Niet eerder ben ik zo druk geweest (en nog) als afgelopen jaar.
Dat daarin iets moet veranderen was me al duidelijk, maar het duurt soms even voor de juiste keuzes zijn gemaakt en alles is afgerond.
Het thema van deze week komt dan ook op een moment waarop ik een hele grote klus af heb en eigenlijk nog door moet met de voorbereidingen van iets voor het nieuwe seizoen in onze gemeente en ik vraag me nu af of dit thema misschien niet even letterlijk voor mij is bedoeld.
‘Take a break, Rita, neem even gas terug en maak tijd en ruimte om totaal iets anders te doen.’
Het is allemaal wat makkelijker als je op vakantie gaat, dan stopt alles waar je mee bezig bent vanzelf, maar zo als in ons geval, als op vakantie gaan even geen optie is, dan zul je zelf daarin een keuze moeten maken en als er nog het één en ander aan werk ligt, valt het niet mee om dat los te laten.
Toen ik afgelopen week aan de hand van de kalender aan het nadenken was over dit onderwerp en de gegeven Bijbelteksten las, was het nog niet echt een persoonlijk woord voor mij, we gaan immers niet op vakantie. (en daar was het stukje op de kalender wel een beetje op gericht; op vakantie, verandering van omgeving, rust nemen)
Maar nu, misschien wel juist na afgelopen paar weken zo intensief met een project bezig te zijn geweest en het gister afgerond te hebben, komen de woorden ineens anders binnen.
‘Take a break!’
‘Neem een pauze!’

In de Bijbel wordt niet over vakanties gesproken; gelukkig! gaat God nooit met vakantie.
Maar over rusten, over rust zoeken, over uitrusten spreekt de Bijbel wel.
En hoewel dit in principe gaat over het zoeken van onze rust bij God, hoeft het één het ander niet uit te sluiten.

Ik herinner mij nog als de dag van gister mijn allereerste vakantiedag op een Frans strand.
Als gezin waren we nog nooit in het buitenland op vakantie geweest en nu waren we voor het eerst ergens in Frankrijk (vraag me niet waar, want dat weet ik niet meer).
Terwijl de kinders samen met mijn man en onze vrienden zich vermaakten in de zee en op het strand, lag ik op mijn handdoek met gesloten ogen en luisterde naar het geluid van de branding.
Mijn hart liep over van dankbaarheid om de mogelijkheid dat we hier mochten zijn en terwijl ik mij koesterde in de warmte van de zon, nam het geluid van de aan en af rollende golven al mijn vermoeidheid en spanning mee; ik voelde alles gewoon uit mijn lichaam verdwijnen.
Nooit eerder, maar ook nooit weer, heb ik dit zo duidelijk ervaren als op dat moment, op die dag.
Ik kon wel huilen van vreugde en dankbaarheid, zo dichtbij ervoer ik God op dat moment in wat er gebeurde en ik draag deze herinnering als een kostbaar kleinood met mij mee.

‘Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden.’
(Psalm 139:9,10)

Voor een kort moment mocht ik dicht bij de zee wonen en tegelijk ervaren dat Zijn hand mij ook daar leidt en vasthoudt.
Zo ging mijn vakantie en rust vinden bij God hand in hand.
En eigenlijk besef ik, nu ik mijn gedachten zo terug laat gaan naar onze vakanties vroeger, gold dat eigenlijk wel voor alle vakanties, ook die in ons eigen land, alleen besefte ik dat toen nog niet.
Voor een ieder van ons zullen het zo weer andere dingen zijn die ons dicht bij God brengen en tot rust doen komen.
Mijn man mag bijvoorbeeld heel graag wandelen in het bos of op het Kootwijkerzand en op een stil en rustig plekje (wat wel steeds moeilijker te vinden is) even gaan zitten.
De natuur brengt hem dicht bij God.
In de stilte, met niets anders dan het geluid van de vogels en het geritsel van de bladeren, ervaart hij Gods aanwezigheid en komt hij tot rust.
En in een onverwacht ontmoeting met reeën of wilde zwijnen ziet hij de uitgestrekte hand van God met een bemoediging.
Ik denk dat het al met al dus niet de vraag is hoe onze vakanties en God hand in hand kunnen gaan, maar veel meer welke plaats geven wij God in onze vakanties.
Welke ruimte en hoeveel ruimte krijgt Hij, en hoe creatief zijn we in het ontdekken, het zien van Gods aanwezigheid op de plaatsen waar we komen en in de dingen die we doen.

1 Korinthiërs 10:31 was ook een tekst die deze week gegeven werd.
‘Of u dus eet of drinkt of iets anders doet, doe alles tot eer van God.’
Op Biblia.net geeft deze tekst er een verwijzing bij naar Kolossenzen 3:17 waar staat:  ‘En alles wat u doet met woorden of met daden, doe dat alles in de Naam van de Heere Jezus, terwijl u God en de Vader dankt door Hem.’
Met andere woorden zou je kunnen zeggen: geniet van je vakantie, waar je ook heen gaat, van alles wat je tegenkomt, ziet en/of doet, maar laat het Hem aangenaam zijn en dank Hem voor alles.


Het is natuurlijk wel allemaal een beetje anders als je niet op vakantie kunt.
En dan is het voor mijn man (en voor degenen net als hij) die zelfs gewoon door moet werken nog weer anders.
Misschien komt het dan wel het meeste aan op je rust zoeken bij God.
Ieder mens heeft momenten of tijden van rust nodig in zijn leven, we kunnen niet ongestraft maar doorgaan en doorgaan.
Ons lichaam en onze geest zullen vroeg of laat protesteren en als we dan nog niet luisteren naar de signalen die worden afgegeven, dan zullen grotere en ingrijpender gevolgen niet uitblijven.
We kunnen heel lang doorgaan, vooral als het moet, maar er zijn grenzen.

Ik denk dat we allemaal zo onze eigen favoriete dingen hebben wat we graag doen en waarvan we weten dat het ons ontspanning brengt en rust geeft.
En hoe druk we het ook hebben, hoeveel we ook ‘moeten’ doen, vooral als je geen vakantie kunt houden, het is en blijft, denk ik, heel belangrijk dat je tijd inruimt voor deze dingen.
Laat je door God naar groene weiden brengen om te rusten aan het water!
(Psalm 23)

‘En Hij(Jezus) zei tegen hen: Komt u zelf mee naar een eenzame plaats, alleen, en rust wat uit; want er waren er velen die kwamen en die gingen, en zij hadden zelfs geen gelegenheid om te eten.’
Marcus 6:31

In dit geval gaat het meer om het idee dan de uitvoering, want Jezus kreeg nog geen rust, maar het laat wel zien dat ook Jezus het nemen van rust belangrijk vond, dat ook Hij het nodig had.

Ach, al aan het begin van de Bijbel vinden we hoe belangrijk God het Zelf vond.
Stelde Hijzelf niet al een moment, een dag, van rust vast?!

‘Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had.
En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken.’
Genesis 2:2,3

God rustte van Zijn werk! God Zelf!

Take a break!

Ik geloof dat ik mijn eigen advies maar eens ter harte ga nemen en de komende week niet verder ga met het werk dat eigenlijk nog gedaan moet worden, maar even alles loslaat en alleen dat ga doen wat mij ontspant en waar ik rust in vind, tot eer van Hem en met een dankbaar hart.


Lieve Vader in de hemel, dank U wel, dat U nooit van ons vraagt om door te gaan tot we er bij neervallen, maar dat U een moment, een dag van rust heeft gegeven.
Dank U wel, dat we (als het kan) ook heerlijk op vakantie mogen gaan en ervan mogen genieten.
Geef het besef, Vader, dat het geen recht is, maar een voorrecht; iets om dankbaar voor te zijn.
Ik bid U heel speciaal voor hen die door wat voor omstandigheden dan ook niet op vakantie kunnen en door moeten werken.
Ik bid U, Vader, dat U hen in het bijzonder helpt om toch momenten van ontspanning en rust in te bouwen en deze momenten te zegenen met een extra portie van Uw kracht.
Bescherm een ieder van ons, Heer, waar wij ook gaan of staan en bij wat we ook doen, en breng een ieder veilig thuis op de plaats waar zij worden verwacht.
In Jezus’ Naam.

- Amen -


Vakantie

Voor even neem ik afstand
van alles wat ik doe.
Ik laat alles voor wat het is
zodat ontspanning en rust
mijn leven binnenkomen.

Voor even creëer ik ruimte
in de hectiek van alle dag.
Ik zet bewust alles even opzij
zodat ik niet volledig door werk
in bezit word genomen.

Maar wat ik dan ook zal doen
of waar ik ook heen zal gaan,
U zal ik niet vergeten,
opdat U het zult zijn die mij met
nieuwe kracht zal doorstromen.

Heer, U bent met al mijn wegen vertrouwd;
waar ik ook ga of sta, het is U bekend.
Laat alles wat ik doe, ook dan, zijn tot Uw eer
en mijn hart dankbaar voor ieder gegeven moment.


Of je nu op vakantie ben, gaat, of niet gaat,
Gods rijke zegen toe gebeden
en een liefdevolle groet,





1 opmerking: