HSV
Zoals een hinde smacht naar stromend water, zo smacht mijn ziel naar u, o God.
NBV
Psalm 42:2
Schreeuwen van verlangen.
Smachten.
Dorsten naar.
Het zijn allemaal bewoorden die uitdrukking geven aan het intense en vurige verlangen van David naar God.
Verdriet en een wanhopig verlangen springen eruit in deze Psalm en ze raken mij diep, omdat de gevoelens waar David over schrijft me zo bekend zijn.
Ik proef zijn verlangen naar God, naar het gemis van het kunnen zijn in Gods huis, in Zijn aanwezigheid.
Ik voel zijn verdriet en onrust, zijn heimwee.
Ik hoor zijn schreeuw naar God bijna in mijn oren weerklinken en ik word meegetrokken in het kolkende water en voel als het ware met David hoe het water over ons beiden heen slaat.
En al bevind ik mij op dit moment niet in zo’n situatie, ik ken, en herken deze gevoelens maar al te goed.
Misschien vermengt jouw schreeuw zich op dit moment wel met die van David.
En misschien huil je op dit moment wel met hem mee; zijn de tranen die hij huilt, die hem zelfs dag en nacht tot voedsel zijn, ook wel jouw tranen, jouw voedsel.
Misschien word jij ook wel aangevallen op je geloof en ter verantwoording geroepen, of uitgedaagd, net als David.
Misschien denk ook jij wel met heimwee terug aan de tijd dat God zo dichtbij was, dat je Hem kon ervaren, kon voelen, en mis je dit nu zo, dat het verlangen naar Hem bijna ondragelijk is, en je hunkert naar Zijn redding, Zijn verlossing, naar Hem, als een uitgedroogd hert dat smacht naar water.
Soms vinden er dingen in ons leven plaats waar we niets aan kunnen doen, ze gebeuren en kunnen ons in een situatie brengen waar we niet om hebben gevraagd, net als bij David het geval was; we hebben niet altijd alles zelf in de hand.
David was op de vlucht voor Saul en was zo gedwongen om ver weg te leven van Gods tempel.
Hij kon er niets aan doen, zo waren de omstandigheden, en al begreep hij er niets van -hij was immers door God uitgekozen en gezalfd tot de nieuwe koning- hij vertrouwde erop dat God erbij was en Hij het op de één of andere manier zou uitwerken.
Hij kon er niets aan doen dat hij in deze situatie was terecht gekomen, maar hij had wel een keus hoe hij er mee omging, erop reageerde.
En dat is wat mij zo bijzonder treft en wat zo’n enorme les is voor mij, voor ons, de manier waarop David met dit alles omgaat, de keuzes die hij maakt.
Nee, David maakt ook niet altijd de juiste keuzes, hij blijft een mens als wij en gaat soms behoorlijk de mist in, maar in deze Psalm geeft hij ons wel het juiste voorbeeld.
Hij erkent dat deze gevoelens er zijn, ze zijn echt en horen soms bij het leven, en hij spreekt ze uit, maar hij spreekt zichzelf ook toe en maant zichzelf om op God te vertrouwen.
Hij weet dat God van hem houdt en dat houdt hij zichzelf voor.
Hij beseft dat zijn leven in Gods handen is.
‘Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en bent u onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem weer loven voor de volkomen verlossing van Zijn aangezicht.
Maar de HEERE zal overdag Zijn goedertierenheid gebieden; 's nachts zal Zijn lied bij mij zijn, een gebed tot de God van mijn leven.’
(vers 6/12,9)
David legt zijn hele ziel bloot voor God, hij houdt zijn nood niet voor zichzelf, maar deelt zijn diepste gedachten en gevoelens met Hem, maar hij blijft God ook zijn Rots noemen(vers 10), en spreekt zichzelf toe: Hoop op God, je zult Hem eens weer loven!
Tot twee keer toe houdt hij dit zichzelf voor; tot twee keer toe!
David weet ten diepste dat, hoe hij zich ook voelt, God Dezelfde is en blijft, Degene op wie je kunt bouwen en vertrouwen.
Hij spreekt zichzelf moed in, wijst zichzelf erop dat dit tijdelijk is, dat er eens een eind aan komt.
David kiest ervoor, te midden van al zijn pijn en verdriet, en de leegte die hij voelt, zichzelf te wijzen op wie God is.
En soms is jezelf één keer iets voorhouden niet genoeg, moet het vaker om het andere te overstemmen.
Hoe moeilijk onze omstandigheden ook kunnen zijn, laten we toch net als David vasthouden aan wie Hij is, aan Zijn woord dat zegt dat Zijn oog op ons is en dat Hij als een Vader voor ons zorgt.
Blijf zien op wat Hij eerder heeft gedaan, en vertrouw op Hem die Zijn woord en beloften nakomt.
Hij is de Bron van levend water, ga naar Hem toe en put en drink van dit water!
Laat je onrustige ziel tot rust komen bij God; Hij is de Enige die jouw ziel kan verbinden, je nieuwe moed en kracht kan geven.
David zegt in Psalm 63: ‘God, U bent mijn God, U blijf ik zoeken; …’
U blijf ik zoeken!
David gaf niet op, hij blijft God zoeken, keer op keer op keer op …
Laten ook wij niet opgeven als het moeilijk is, als het maar voortduurt, maar laten we net als David God blijven zoeken en op Hem vertrouwen.
‘De last op je schouders, draag hem over aan de Heer, Hij zal voor je zorgen; wie Hem trouw is, laat Hij niet bezwijken.
Psalm 55:23
Wie moe is, beurt Hij op, wie geen kracht heeft maakt Hij sterk.
Jes. 40:29
Waad je door het water, Ik sta naast je.
Steek je rivieren over, je wordt niet meegesleurd.
Loop je door vuur, je zult niet verbranden, de vlammen verschroeien je niet.
Want Ik ben de Heer, je God, de heilige van Israël, je bevrijder.
Jes. 43:2,3a
Ik droeg je vanaf je prilste bestaan, Ik nam je op de arm vanaf je geboorte.
En Ik blijf je dragen,, tot je oud en grijs bent.
Ik heb het gedaan en blijf het doen:
Ik neem je op de schouders, Ik red je.
Jes. 46:3b,4
Vertrouw ook op de Heer, steun ook op je God, als je door het duister moet gaan, als er geen lichtstraal tot je doordringt.
Jes. 50:10
Wie bescherming zoekt bij de Allerhoogste, in de nabijheid van de Almachtige verblijft, hij kan zeggen:
‘U bent mijn schuilplaats, mijn vesting.
Mijn God, ik vertrouw op U.’
Psalm 91:1,2
Lieve Vader in de hemel, het leven kan soms zo moeilijk zijn en zwaar, zo vol zorgen en noden, zo vol verdriet en pijn, waardoor we meer dan ooit wanhopig verlangen naar U, naar Uw aanwezigheid, naar Uw redding, naar Uw nabijheid.
David omschrijft het als een hert dat schreeuwt om water, en dat Vader, dat is precies wat we dan zo hard nodig hebben, Uw levende water, dat ons verkwikt en nieuwe kracht geeft.
Help ons, Vader, en leer ons waar dat nodig is, om ons hart net als David vrijelijk voor U uit te storten, onze ziel bloot te leggen voor U, erop vertrouwend dat U onze gebeden hoort en ons te hulp zal komen.
Leer ons om net als David er voor te kiezen om niet alleen te zien op onze omstandigheden en gevoelens, maar om onszelf ook voor te houden dat we op U kunnen vertrouwen, dat U van ons houdt en voor ons zorgt, en dat er weer een tijd zal komen dat we U zullen loven en prijzen vanuit een vreugdevol hart om wat U hebt gedaan.
Leer ons kracht putten uit Uw woord, dat zuiver en betrouwbaar is.
Open onze ogen opdat we zullen zien wie U bent.
De Allerhoogste, de Almachtige, de Alpha en de Omega, het begin en het einde.
Die was, en is, en komen zal.
Dezelfde voor altijd en eeuwig.
- Amen -
Zie op God!
O dorstig hart,
o smachtende ziel,
zie op God,
vestig je hoop
op Hem!
Blijf Hem zoeken,
op Hem vertrouwen,
Hij is je behoud,
op Hem kun je bouwen.
Zie op Zijn wijsheid,
zie op Zijn macht.
Zie Zijn grootheid,
zie Zijn kracht.
Hij zal jou
Zijn liefde geven,
en van Zijn water,
dat je doet leven.
O dorstig hart,
o smachtende ziel,
zie op God,
vertrouw toch
op Hem!
Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten