zondag 21 april 2024

Week 17 - Epiloog

Vrijdag, 19 april
Epiloog, het lijkt mij de beste titel die ik dit blogje kan geven, want ja, eigenlijk had ik met mijn vorige stukje het thema ‘God de Onbegrijpelijke’ afgesloten, maar met alles dat de afgelopen anderhalve week is gebeurd, toch nog een paar woorden.

God de onbegrijpelijk ...

Het is zo’n driekwart jaar geleden dat mijn man voor een vaatonderzoek naar het ziekenhuis moest, en bij ‘toeval’ ontdekken zij dat hij een aneurysma had.
Best heftig nieuws, want meestal -zoals ook bij een vriend van mijn man, wordt het te laat ontdekt en sterft de persoon.
Met een half jaar moest hij voor controle, en op de echo zagen zij dat het best wel gegroeid was, dus dan maar met drie maanden een nieuwe echo, en vorige week dinsdag (9 april) was de dag voor dit controle-onderzoek.
Maar in plaats dat mijn man doorging naar de winkel, werd het na de CT-scan een ritje IC, met een operatie binnen 24 uur op het programma.
Het waren heftige en zeer spannende dagen, en hoewel niet alles ging zoals het zou moeten, liep alles goed af, en uiteindelijk mocht hij afgelopen woensdag dan toch naar huis.


In de dagen die achter me liggen, gingen mijn gedachten met regelmaat terug naar de stukjes die ik de afgelopen tijd heb geschreven over dat we God niet kunnen begrijpen.
Waar bij ons nu uiteraard dankbaarheid overheerst, omdat we echt Gods hand zien in dit tot drie keer toe op tijd gewaarschuwd worden (na de operatie gebeurde er nog iets op de IC), gingen mijn gedachten ook automatisch naar al die mensen die gewoon komen te overlijden aan een aneurysma, simpelweg omdat het vaak pas ontdekt wordt als deze scheurt, en je dan meestal te laat ben om nog iets te kunnen doen.
Wat ook heel erg binnenkwam, was een berichtje op Facebook van het plotselinge overlijden van iemand, die daarbij nog elf jaar jonger was dan mijn man.
(Mijn hart gaat naar hen uit 💕🙏🏻)
God, de Onbegrijpelijke ...

Hoewel dankbaarheid overheerst, zijn er nog vele dingen die hun plek moeten krijgen.
Ik voel en ervaar van alles van binnen, maar kan er de woorden (nog?) niet voor vinden.
En hoewel ook niet alles in woorden hoef te worden gevangen, ervaar ik dat er toch een paar dingen zijn die naar buiten willen.


Zondag, 21 april
Het is een paar dagen dat ik bij bovenstaande bleef steken, en niet verder kwam.
Kleine gedichtcoupletjes verschenen op mijn digitale A-viertje, maar het is het niet.
Ik voelde dat de woorden er waren, maar ze kwamen er niet uit, nóg niet.

Het is vroeg, nog voor ik vandaag met mijn Stille Tijd begin, als de volgende woorden in mijn gedachten komen en ik ze met een potlood snel neerkrabbel op een kladpapiertje.

U vraagt mij U te geloven;
mijn hart te verbinden
met dat van U.

U vraagt mij U te vertrouwen;
mijn hand te leggen
in die van U.

U vraagt mij U te volgen;
gehoorzaam te gaan in
het voetspoor van U.

U vraagt mij aan U vast te houden;
ook als ik niets
begrijp van U.

U vraagt mij …
Heer, hier ben ik,
maar houd mij vast,
want ik kan dit niet
zonder de hulp van U.

's Middag volgen de laatste woorden; wat van binnen leefde, krijgt gestalte in het volgende gedichtje.


Rusten in de zekerheid,
dat mijn niet te begrijpen God en Vader
altijd alles vast in Zijn handen heeft.

Vrede hebben in de wetenschap,
dat mijn niet te begrijpen God en Vader
mij altijd met Zijn liefde omgeeft.

In geloof rotsvast vertrouwen,   
omdat mijn niet te begrijpen God en Vader,
door Zijn geest, in mij woont en leeft.


Dank U, Heere, dat U alle dingen doet meewerken ten goede voor wie U liefhebben.
En ik geloof dat U hiermee zowel de goede, als de kwade dagen voor ogen hebt.
Met alles dat gebeurd is, en zoals het gaat, laat U dan maar zien, Heer, wat Uw wil is dat ik doe, wat u mij wil leren; de plannen die U nog hebt met mijn/ons leven.
Dat Uw glorie gezien zal worden, Heer!

- Amen -


'Zoals een vader zich ontfermt over zijn kinderen,
zo ontfermt de HEERE Zich over wie Hem vrezen.'

Psalm 103:13


Laten we vol vertrouwen blijven geloven in deze, voor ons niet te begrijpen, maar liefdevolle en betrouwbare, onveranderlijke God en Vader; laten we toch alles van Hem blijven verwachten en ons geloof en vertrouwen zal nooit worden beschaamd.

Blessings en een liefdevolle groet,
Rita

zondag 7 april 2024

Week 15 - God de Onbegrijpelijke ... (slot)
Dank U wel!

Soms Heer, 
kan ik me maar moeilijk neerleggen
bij de dingen die U toelaat in mijn leven
en die ik maar niet kan begrijpen.
Maar dank U wel, dat U mijn worstelen gebruikt
om wat niet goed is weg te slijpen.

Soms Heer,
kan ik maar moeilijk aanvaarden
dat U dingen toelaat die mijn wereld
steeds weer zo overhoopgooien.
Maar dank U wel, dat U ook dit gebruikt om
mijn karakter verder te ontplooien.

Soms Heer,
vind ik het zo moeilijk om U God
te laten zijn en te accepteren dat Uw
gedachten en wegen hoger dan de mijne zijn.
Maar dank U wel, dat U elk strijden gebruikt om
mij meer te vormen, dwars door elke pijn.

Soms Heer,
kan ik maar moeilijk rust vinden voor
mijn ziel, in het feit dat U, mijn Vader,
ook de Soevereine God bent.
Maar dank U wel, dat U ook dit gebruikt om te
laten zien, dat alleen Overgave echte Vrede kent.

Soms Heer …

Maar dank U wel, voor ruimte
om te worstelen en te strijden.
Dank U wel, dat ik weten mag,
dat U ook hierin mij zult leiden.

Dank U wel, dat ik zo mag ontdekken dat
begrijpen ondergeschikt is aan vertrouwen,
en dat mijn grootste rijkdom is een kind te zijn
van een God en Vader, op Wie ik kan bouwen.












‘Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Híj je paden rechtmaken.’

Spr. 3:5,6

‘Gezegend is de man die op de HEERE vertrouwt, wiens vertrouwen de HEERE is. Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop. Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen. Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen.’
Jer. 17:7,8

‘Want al zouden bergen wijken en heuvels wankelen, Mijn goedertierenheid zal van u niet wijken en het verbond van Mijn vrede zal niet wankelen, zegt de HEERE, uw Ontfermer.’
Jes. 54:10

‘Wie Uw Naam kennen, zullen op U vertrouwen, omdat U, HEERE, niet hebt verlaten wie U zoeken.’
Ps. 9:11

‘Wacht op de HEERE, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de HEERE.’
Ps.27:14

Ter afsluiting.
Met dat ik de laatste Bijbeltekst plaats, zie ik vanuit mijn ooghoek het kaartje uit 2021 staan met een citaat van Corrie ten Boom erop.
Ja, dit kaartje staat er de afgelopen jaren onafgebroken, zo belangrijk en waardevol is dit citaat voor mij.
En ik denk dat het een mooie afsluiting is van dit blogje en om ook weer mee te nemen de komende week in.
Mag de Heere de woorden zegenen en uitwerken in ons aller hart.

Om te groeien in geloof,
moeten wij in omstandigheden komen
waarin wij gedwongen worden ons uit te strekken
naar de Bron van onze kracht.
Zo wordt ons geestelijk inzicht geoefend
en ontdekken wij nieuwe dimensies van onze God.’


Liefdevolle groet,
Rita



👉 Blogje 'Hoor jij de vogels nog fluiten?'