Week 5 - Het gehele hart ... Neem de tijd ...(9)

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om iedere keer
in je tijd met de Heer,
Hem met je gehele hart te zoeken.
Neem de tijd om je bewust te worden
dat Hij je onverdeelde aandacht verdient!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd in het besef dat Hij
de volledige aandacht van je hart
meer dan wat dan ook waard is.
Neem de tijd en zie in dat
Zijn grote heiligheid dit vereist.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en bedenk toch
hoe noodzakelijk dit is om te doen,
in gebed, het verstaan van Zijn Woord,
het doen van Zijn wil …
Neem de tijd, vanuit een oprecht verlangen
om Hem te zoeken, te dienen en te behagen.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, denk hier toch over na;
bidt ervoor, spreek het uit voor God,
tot je hart, je ziel en je verstand één zijn.
Neem de tijd tot je ervaart dat
je werkelijk meent wat je zegt.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

‘…, en gij zult de Here, uw God, liefhebben uit geheel uw hart en uit geheel uw ziel en uit geheel uw verstand en uit geheel uw kracht.’
Markus 12:30

‘Ik zoek U met mijn ganse hart, …’ - NBG
‘… met heel mijn hart’ – HSV
‘… mijn gehele hart’ – SV 
Psalm 119:10a

Met mijn ganse hart …
De woorden zijn behoorlijk ouderwets en worden in onze spreektaal ook niet echt gebruikt.
Misschien frons je zelfs wel even je wenkbrauwen bij deze woorden, maar voor degenen onder ons die de NBG-Vertaling lezen, zullen deze woorden minder vreemd klinken.
Persoonlijk raken deze woorden mij eigenlijk wel dieper dan de gangbare woorden ‘met heel mijn hart’. 

Met mijn ganse hart, van ganser harte …
Met heel mijn hart, met geheel mijn hart …
Oftewel: volledig, volkomen, oprecht, onverdeeld, met heel veel toewijding …
Murray wijst ons erop dat als we in wereldse zaken succes willen hebben, we ons hele hart erin leggen, hoeveel te meer zou dit dan niet nodig zijn in de dienst van onze heilige God?

We kunnen met bewondering kijken naar sommige prestaties van mensen, en onder de indruk raken van wat het hen heeft gekost om zover te komen; wat zij er allemaal niet voor over hebben (gehad) om iets te bereiken, hoe zij hun hele ziel en zaligheid ergens inleggen om te bereiken wat zij met hun hele hart willen, waar ze hun zinnen op hebben gezet.
En het kan ons enorm inspireren, als ook aanmoedigen om ook ergens een stapje extra voor te gaan doen.
Maar hoe is dit in onze relatie met de Heer?
Hoe is dit als het gaat om bij Hem te zijn, om Zijn Woord te lezen, om Zijn wil te doen?
Ik weet niet hoe dit bij jou is, maar ik moet je bekennen dat het er bij mij nog behoorlijk vaak aan schort.
O ja, ik weet dat het eigenlijk zo zou moeten zijn, en het is zeker ook mijn verlangen, maar die uitvoering …

Ik mag dan misschien iedere dag Stille Tijd houden, keurig iedere dag uit de Bijbel lezen en zo in één jaar de hele Bijbel doorgaan, maar …
Ik mag dan met regelmaat heerlijk van Hem zingen, of muziek luisteren die mij dicht bij Hem brengt, maar …
Ik mag dan (bijna) iedere zondag naar de kerk gaan, en soms zelfs nog preken tussendoor luisteren, maar …
Ik mag dan …
Maar …

Maar is in al deze dingen, in alle dingen die ik doe, mijn hele hart daarin verlangend naar God Zelf?
Zoek ik, iedere keer weer, Hem daarin met mijn gehele hart, of is er toch ook niet iets van 'gewoonte' ingeslopen?
Verlang ik daarin -iedere keer weer- om Zijn wil te doen, Hem te gehoorzamen, Zijn woord te begrijpen,
of is er ook wat automatisme bij ingeslopen?
Is mijn hart wel werkelijk onverdeeld, alleen maar op Hem bericht, of denk ik ondertussen aan de hond die nodig moet worden uitgelaten, of de brief die ik niet moet vergeten op de bus te doen?
Is er ook maar een moment op een dag dat ik werkelijk even alles opzij zet op Hem met alles wat in mij is te zoeken in wat ik bid, in wat ik lees, en bereid om met alles wat in mij is ook Zijn wil te doen?

Heb jij Mij waarlijk lief?
De vraag van Week 3 op dit Blog komt in volheid terug in mijn gedachten.

In Psalm 119 komen de woorden ‘van ganser harte’ (voor zover ik het heb gezien) zes keer voor, en we vinden daarin het zoeken van God, Wie Hij is in Zijn volheid, met een onverdeeld hart; het willen gehoorzamen, doen van Zijn wil, boven alles; het volledig alles van Hem verwachten, en de toewijding om Hem te dienen en in alles te behagen.
Vs. 2b – ‘die Hem van ganser harte zoeken; …’
Vs. 34b – ‘…, en haar (Gods wet/Woord) van ganser harte onderhouden.’
Vs. 58a – ‘Van ganser harte zoek ik uw gunst, …’
Vs. 69b – ‘…, ik houd uw bevelen van ganser harte.’
Vs. 145a – ‘Ik roep van ganser harte; …’
En dan natuurlijk vers 10, hierboven.

Van ganser harte ...
Met mijn gehele hart ... 

Hij zal het doen!
Wat kan ons de moed in de schoenen zakken als we deze woorden lezen.
Dit kunnen we immers niet?
Als ik even een blik werp in mijn schrift van vorig jaar, dan lees ik dat ook terug.
Woorden als ‘tekortschieten’ en ‘opgejaagd worden’ door de druk van dingen die moeten worden gedaan, of van mij worden verwacht, vangen mijn blikveld.
Maar ook het verlangen ernaar dat het toch anders mag worden, het gebed om Gods hulp daarbij, omdat ik het van mijzelf niet kan.
Het verlangen naar Hem lief te hebben en te dienen met alles wat in mij is, en me niet te laten weer houden door het weten dat ik hierin zeer waarschijnlijk vele keren zal struikelen.

En was de schrijver van deze Psalm niet ook een mens als wij?
Kwam alles wat hij schreef ook niet voort uit zijn verlangen om God met zijn hele hart te dienen en te eren in alles, omdat hij Hem zo liefhad?
En is dit ook niet wat God nodig heeft om het te kunnen doen in ons?
In jou, in mij?
Een hart dat liefheeft en daarom zoekt, verlangt, bereid is?

Murray spoort ons aan om hierover na te denken, ervoor te bidden, het uit te spreken naar God, en wel net zo vaak en zo lang totdat we ook ervaren dat we menen wat we zeggen en ‘in de verzekering dat God ons gebed zal horen’. 

‘Zeg het elke morgen als u God in gebed nadert.
Ik zoek U met mijn ganse hart!
U zult langzaam de noodzaak voelen
van het wachten op God in heilige stilte
opdat Hij bezit kan nemen van uw gehele hart
en u zult leren Hem lief te hebben
met uw gehele hart en met al uw kracht.’

Andrew Murray

Hoe moeilijk, Heer,
is het vaak voor ons mensen
om stil te worden, stil te zijn,
in Uw aanwezigheid.
Hoe makkelijk dwalen
onze gedachten niet af,
of bedenken we ons wat
het ons niet kost aan tijd.

Vele dingen ontvangen
onze onverdeelde aandacht,
als ook onze tijd; U ontvangt
vaak slechts dat wat overblijft.
We wikken en wegen, en toch
is het onze tijd met U die vaak
als eerste in het gedrang komt
en in onze keuzes achterblijft.

Kom met Uw Geest, o Heer,
stort opnieuw Uw liefde in ons uit,
en maak ons bewust van Wie U bent,
van Uw grootheid, heiligheid en macht.
Dan kunnen wij U liefhebben met
geheel ons hart en geheel onze ziel,
ja, met geheel ons verstand,
als ook met geheel onze kracht.

Ik zoek U, Heer, met mijn gehele hart,
in tijden van vreugde als ook van smart!

Dat de zoetgeurende zalving van Zijn genade ons hart zacht en ontvankelijk mag maken, zodat Hij Zijn werk in ons kan doen.

Gods rijke en onmisbare zegen voor de komende week,
en een liefdevolle groet,
Rita

Ps. Een tip (voor het geval je hieraan nog niet heb gedacht)
Leg een papiertje klaar waar je dingen op kunt schrijven die met het bidden in je gedachten komen.
Ik weet niet hoe het met jou is, maar hoe meer ik mijn best doe om het te negeren, hoe meer het mij juist lijkt vast te houden, terwijl nu ik het iedere keer gelijk opschrijf, ook kwijt ben en los kan laten.

Week 4 - Gebed Gods werk in ons

In het Dagboek van Murray staan ook vele dingen die gewoon tot mijn hart spreken, die mij tot nadenken stemmen, stilzetten.
Dingen, die niet teruggevonden zullen worden in de stukjes van 'Neem de tijd ...', maar die ik toch eigenlijk wel graag wil delen, gewoon omdat ze mooi zijn, of de moeite waard om over na te denken.
Voor zover het in mijn vermogen ligt, is het mijn verlangen om in de tussenliggende weken van de 'Neem de tijd ...-stukjes' iets daarvan te delen.
Be blessed!

'En evenzo komt de Geest onze zwakheden te hulp; want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest Zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.
En Hij, Die de harten doorzoekt, weet de bedoeling des Geestes, dat Hij namelijk naar de wil van God voor de heiligen pleit.'
Rom. 8:26,27

'Gebed is niet ons werk
maar Gods werk 
dat Hij in ons werkt
door Zijn almachtige kracht.

Als wij hieraan denken,
zou onze houding er een moeten zijn
van stille verwachting dat,
als wij bidden,
de Heilige Geest onze zwakheden
te hulp zal komen en in ons bidt 
met onuitsprekelijke verzuchtingen.'

Andrew Murray

Bidden,
bij U komen,
bij U zijn,
in alle rust.

Stille verwachting.
Niets moeten.
Alles loslaten.
Ontspannen,
alleen maar zijn.

Stilte.
Focus op U.
Tot rust komen.

Woorden zijn overbodig;
Uw Geest bidt en pleit.

In alle rust.
Bij U zijn.

Verbonden,
meer en meer verweven.
Geloof.
Vertrouwen.
Liefde. 

Het is goed!

Week 3 - Heb je Mij waarlijk lief? Neem de tijd (8)

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, en sta eens even stil
bij je liefde voor de Heer.
Neem de tijd en overdenk eens
hoe het met je geloof,
met je liefde voor Jezus is gesteld.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, en vraag jezelf eens af:
Is in jou die onuitsprekelijke vreugde?
Neem de tijd, overdenk het eens;
ken je het, heb je het gekend,
of is het allemaal ver weggezakt?

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om toch dagelijks
samen met Jezus te zijn.
Neem de tijd, want alleen daar,
in die momenten van samenzijn,
kun je Zijn liefde volledig indrinken.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, zodat Zijn liefde in jou
kan worden tot een bron, een fontein.
Neem de tijd, opdat je liefde voor Hem
zichtbaar wordt in je dagelijks leven;
onzelfzuchtig en zelfopofferend.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, want liefde voor Jezus
is toch alles als je in Hem gelooft!
Neem de tijd, iedere dag weer,
opdat de liefde van Christus dagelijks
in je hart kan worden uitgestort.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, opdat Hij je
gevangen kan nemen in Zijn liefde.
Neem de tijd, het zal je kracht
en vreugde geven,
je geloof doen groeien.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

‘Hem (Jezus Christus) hebt gij lief, zonder Hem gezien te hebben; in Hem gelooft gij, zonder Hem thans te zien en gij verheugt u met een onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde, …’ 

1 Petr. 1:8

In mijn Stille Tijd van afgelopen vrijdag werd ik door Murray stilgezet bij de liefde van Christus voor ons, voor mij; je kunt hierover lezen op mijn Blog >> ‘Into Your Hands’.
Vandaag, -het is zaterdag als ik dit schrijf, neemt hij me mee naar onze/mijn liefde voor Hem.
En net als gister lees ik even terug in mijn schrift van vorig jaar, en ik word stil van het verschil dat ik zie.
Waar mijn hart vandaag nog vol vreugde is om wat de Heer gisteren gaf, vorig jaar was dat wel anders.
Als ik vervolgens nog even iets na wil lezen, stuit ik op een blogje op dit Blog van vorig jaar.
Het gaat precies over het hoofdstuk waar ik gister over heb geschreven*, alleen vanuit een heel andere invalshoek.   
Maar als ik beide dingen teruglees, zie ik hoe de Heer klaarmaakt, hoe Hij naar iets toe leidt.
En ik zie hoe de Heer aan een verlangend, zoekend, bereidwillig hart niet voorbijgaat, want dat is wat ik in mijn schriftje teruglees, dat verlangen naar, dat zoeken, dat ‘opnieuw’ willen ontvangen.
Met het lezen besefte ik, dat ik de liefde van God voor mij, als ook mijn liefde voor Hem, en daarmee ook vreugde en geloof, gedeeltelijk had laten roven en overschaduwen door alles wat er gebeurd was en gebeurde.

Ik lees over belijden van, over verlangen naar herstel en opnieuw gevuld willen worden tot overstromen toe, en als ik terugkijk naar het jaar dat achter mij ligt, dan heeft de boze niet bepaald stilgezeten en er voor mijn gevoel alles aan gedaan om dat te verhinderen.
Maar welk een machtig en liefdevol God hebben wij; hoe groot is Zijn genade en trouw!
Als Hij zegt dat Zijn ogen over de ganse aarde gaan om krachtig bij te staan wiens hart volkomen naar Hem uitgaat, dan doet Hij dat!
Als Hij zegt dat dat we vrijmoedig mogen naderen tot de troon van genade en op het juiste moment hulp zullen ontvangen, dan is dit zo.
Als Hij zegt dat Hij bij ons zal zijn, in welke omstandigheid dan ook, dan is Hij daar ook.
Zo mag ik zien, als ik terugkijk en nadenk over de bovenstaande woorden, dat alles wat er is gebeurd is, er alleen maar toe heeft geleid dat ik dichter tot Hem ben gegroeid; Zijn liefde was sterker dan alles wat gebeurd is, ja, Zijn liefde werd mijn kracht.
En ook al zie ik dit nu pas, achteraf, zoals meestal, het ontneemt niets van die waarheid.

Al deze dingen doen mij opnieuw een paar belangrijke dingen beseffen, namelijk het belang van ‘waakzaam zijn’, van ‘tijd met de Heer hebben’, van ‘prioriteiten stellen en keuzes maken’, van ‘volledige overgave’, iedere dag weer.
Het doet mij beseffen hoe satan werkt, geniepig, alles in het werk stellend om ons oog van God en Zijn Woord af te houden, zodat hij kan roven wat de Heer ons heeft gegeven, als ook trachten te voorkomen dat we ontvangen wat Hij wil geven.

Voor mijzelf weet ik dat mijn kracht ligt in het lezen en bezig zijn met Zijn Woord, niet alleen ’s morgens in mijn Stille Tijd, maar vooral eigenlijk door te spitten, te overdenken, te schrijven, dat houdt mij dicht bij Hem en maakt mij sterk.
Ik bemerkte vorig jaar heel sterk dat, wat ik ’s morgens gelezen had, en zelfs met al het schrijven in mijn schrift erbij, vaak nog voor de middag bijna allemaal vergeten was, zo werd ik in beslag genomen door dat wat speelde.
Achteraf gezien lijkt het wel dat, zodra ik mijn kamertje verliet, ik in een andere wereld terechtkwam, een wereld vol zorgen en problemen, een wereld waar van alles van mij gevraagd en verwacht werd (dacht ik), een wereld die mijn gedachten en gevoelens beheerste, simpelweg door alles wat er gebeurde en op mij afkwam.
Hoe kostbaar waren dan die momenten op mijn kamertje, hoe belangrijk waren die momenten, hoe kort soms ook.
Even een tekst uit dat bekertje, het Bijbelleesrooster, of soms gewoon alleen even zitten achter mijn bureau, een lied luisteren, …

Het werd mij op een gegeven moment heel duidelijk dat het echt tijd was  het was om keuzes te maken.
Keuzes zodat ik niet overvraagd zou kunnen worden, of mezelf zou overvragen, maar ook keuzes om de dingen anders aan te pakken.
Dan alleen zou ik meer kunnen gaan leven vanuit Zijn dichte nabijheid, vanuit Zijn kracht, liefde en vreugde, en terugnemen wat mij was geroofd, en de schaduwen afwerpen.
Van hieruit kwam ook o.a. de keuze om hetzelfde Dagboek als vorig jaar weer te nemen, vanuit het verlangen naar nog eens, naar dieper, naar meer.
Het betekende, -en betekent, hoe moeilijk en pijnlijk soms ook, kiezen om los te laten en op Hem te vertrouwen; zelfs toen het mijn moederhart brak.
Hoezeer hebben we toch, vooral als we met dit soort dingen te maken hebben, tijd met Hem nodig!
Het is een proces van sterven aan onszelf, van verliezen om te behouden, van geloof en vertrouwen, van overgave!
Iedere dag opnieuw!

Opdat
‘de vleugels van geloof en liefde
ons naar de hemel doen rijzen
en we met onuitsprekelijke vreugde
zullen worden vervuld’.  

‘O, minnaars van de Here Jezus,
neem dagelijks tijd in de Binnenkamer met Hem
om Zijn hemelse liefde steeds opnieuw in te drinken.
Het zal u sterk maken in geloof
en uw blijdschap zal volkomen zijn.
Liefde, vreugde, geloof, deze zullen,
door de genade van onze Here Jezus,
iedere dag ons leven uitmaken.’

Andrew Murray

‘Wordt nuchter en waakzaam. Uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, zoekende wie hij zal verslinden.’
1 Petr. 5:8

‘Onderwijs mij, Here, de weg Uwer inzettingen, dan zal ik die bewaren ten einde toe.’
Psalm 119:33

‘…, kies voor u heden wie u zult dienen, …’
Jozua 24:15b

'Want ik ben door de wet voor de wet gestorven, opdat ik voor God zou leven.
Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.’
Galaten 2:19,20

Waakzaam zijn,
alert op wat er gebeurt.
Oplettend zijn, opdat
je niet wordt verscheurd.
Leven, dicht bij Hem;
aandachtig luisterend
naar Zijn stem.

Samenzijn,
iedere dag weer.
Verlangend Zijn stem
te horen, keer op keer.
Om te kunnen groeien,
vrucht te dragen,
tot Zijn eer te bloeien.

Kiezen: Hem volgen,
Zijn weg willen gaan,
of met één been in
de wereld blijven staan.
Gehoorzaam aan Zijn Woord,
of doen wat je hart
het meest bekoort?

Kiezen: gevoelens,
mijn gedachten,
of alles van Hem
verwachten?
Ik of Hij,
gebonden
of vrij?

Overgave, niet meer ik,
maar Christus leeft;
Hij is het, die het in mij
voor het zeggen heeft.
Winst of verlies,
leven of sterven,
aan jou wat je verkiest.

‘Heb je Mij waarlijk lief?’,
de vraag klinkt zacht.
Laat ons antwoord eerlijk zijn,
weloverwogen en doordacht.

👉 >> 'Gevangen in Zijn liefde' 

Week 2 - Van dag tot dag ...

Soms kan een mens alleen maar stil worden en vol van ontzag en verwondering, gevolgd door diepe  dankbaarheid en ontroering over hoe God dingen samenbrengt.
Dit gebeurde mij zondagmiddag toen ik, voor het plaatsen van mijn eerste blogje sinds lange tijd op dit Blog, het nog eens doorlas en met het lezen besefte hoe ontzettend mooi dit stukje ook aansloot bij het Dag 1. uit het Dagboek van Andrew Murray.

In mijn Stille Tijd 's morgens had ik opnieuw een 'Neem de tijd ...-stukje' geschreven, maar dit was meer voor mezelf, dacht ik, en niet zo zeer om een blogje van te maken.
Maar het vult het blogje van zondag zo mooi aan, en is ook zo'n verrijking ervan, dat ik het gewoon tussen de - laat ik het de uitgebreidere versies noemen door, plaats.
Ik hoop en bid dat het ook voor jou tot zegen en verrijking mag zijn.


Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en leer de les van
het belang van de absolute noodzaak
om iedere dag te zijn aan de voeten van de Heer.
Neem de tijd, want daar ligt je kracht om
stand te houden tegen de verleidingen van de wereld
en om je oude natuur te weerstaan.

Neem de tijd, o mijn ziel, 
neem de tijd, opdat je ontdekt
dat deze tijd met de Heer nodig is, ja, 
een onmiskenbare voorwaarde voor groei en kracht.
Neem de tijd, ja, elke dag weer, opdat Hij
Zijn liefde op jou kan laten rusten en
je innerlijke mens van dag tot dag wordt vernieuwd.

Neem de tijd, o mijn ziel, 
neem de tijd ...

En als je nog even tijd heb, en een beetje Engels verstaat, luister dan ook nog even naar de korte >> Devotional van Joni Eareckson Tada die vandaag binnenkwam en verwijst naar dezelfde Bijbeltekst.
Be Blessed!

Week 1 – Verborgen en geborgen Neem de tijd (7)

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om te zijn in de
Schuilplaats van de Allerhoogste.
Neem de tijd, en verblijf toch in de
schaduw van de Almachtige.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en ervaar de geborgenheid van
het zijn in het verborgene van Zijn aangezicht.
Neem de tijd, en weet je tegelijk veilig bij Hem,
ook op dagen van onheil en kwaad.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, en laat tot je doordringen dat
je leven met Christus verborgen is in God.
Neem de tijd en vind vreugde in de zekerheid
van deze Goddelijke bescherming.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, en koester deze tijd waar
je veilig bent en buiten bereik van de boze.
Neem de tijd, en verheug je in deze
intieme omgang met je hemelse Vader.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd ...

Ik schreef het al in mijn vorige blogje, dat vertrouwen groeit door tijd met iemand door te brengen en dat dit niet alleen geldt in onze menselijke relaties, maar zeker ook in onze relatie met God.
Maar hoe lastig blijkt het in de praktijk vaak te zijn om de stilte op te zoeken, de Bijbel te nemen, te gaan lezen en overdenken, te bidden.
Allerlei praktische hulpmiddelen als telefoon, Ipad, computer, oordopjes/koptelefoons enz. zijn aan de ene kant geweldige uitvindingen om ons te helpen, zelfs als het gaat om dingen van Hem, maar tegelijkertijd zijn ze een grote valkuil en kunnen ons juist bij Hem vandaan trekken, of tussen Hem en ons instaan.

Klein voorbeeldje, Bijbellezen vanuit je telefoon.
Het is geweldig dat het kan, maar hoe groot is niet de verleiding om eerst even je berichtjes te checken voor je gaat Bijbellezen?
En denk je er wel altijd aan om alles even uit te schakelen als je Bijbel gaat lezen, zodat je niet gestoord zult worden door appjes, of belletjes, of welke melding dan ook?
Het is maar een klein voorbeeldje maar met grote gevolgen voor ons contact met de Heer.
Zou jij het leuk vinden als je geliefde bij je komt en hij/zij constant de aandacht van jou verlegt naar iemand anders, zodat er van echt intiem contact geen sprake is?
Wat doet zoiets met je relatie?
Ik moest hieraan denken met het volgende citaat van Andrew Murray in mijn achterhoofd:

‘God is een God Die Zichzelf verbergt voor de wereld

en voor alles wat uit de wereld is.

God wil ons wegtrekken uit de wereld en van onszelf.

In de plaats hiervan biedt Hij ons de zegen aan

van dichte, intieme omgang met Zichzelf.’

God en de wereld, de dingen van de wereld, -alles wat van en uit de wereld komt, gaan niet samen.
Immers, alles Wie God is, en wat Hij heeft te geven, staat haaks op wat de wereld biedt.
Ik ga hier verder niet op in, omdat ik deze blogjes tot een bemoediging wil doen zijn, maar ik wil het ook niet helemaal uit de weg gaan, dus lees maar even mee wat Gods Woord erover zegt, dan is het denk ik al duidelijk genoeg.
(Zo niet, schroom niet dan via het contactformulier rechts onderin je vraag te stellen. Ik heb zeker niet alle antwoorden, maar ben altijd bereid om met elkaar van gedachten te wisselen)

‘Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld.’
1 Johannes 2:15,16

‘Overspelige mannen en vrouwen, weet u dan niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dan nu een vriend van de wereld wil zijn, wordt als vijand van God aangemerkt.’
Jakobus 4:4

‘Niemand kan twee heren dienen, want of hij zal de één haten en de ander liefhebben, of hij zal zich aan de één hechten en de ander minachten. U kunt niet God dienen en de mammon.’
Mattheüs 6:24

Het is dan ook logisch dat God ons van deze wereld, als ook van onszelf, weg wil trekken.
God wil graag onze volle aandacht!
Hij wilt ons helemaal niet delen met anderen, noch met andere dingen!

‘Want waar uw schat is, dáár zal ook uw hart zijn.’
Matth. 6:21

Wat is onze schat; waar is ons hart?
God biedt ons de zegen aan van intieme omgang met Hemzelf.

‘Maar u, wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is, en Uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u openbaar vergelden.’
Mattheüs 6:6

Ik trek mij terug en zoek de stilte.
Alles wat mij kan afleiden
leg ik weg, of sluit ik af.
Ik trek mij terug en in de stilte
ervaar ik, hoe Hij werkelijk een God
van dichtbij is, en niet van veraf.

‘De verborgenheid des Heeren is voor hen, die Hem vrezen, ...’
Psalm 25:14a (SV)

In de stilte van deze kostbare tijd
met Hem, Die ik Vader noemen mag,
vult dankbaarheid mijn hart.
Hij is mijn toevlucht, mijn schuilplaats,
mijn burcht bij Wie ik veilig ben
in tijden van vreugde en smart.

‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige.’
Psalm 91:1 

Immers, ben ik niet gestorven
en is mijn leven daardoor niet 
met Christus verborgen in God?
Ik ben buiten bereik van de vijand,
en ons samenzijn is een vreugde,
ja, een intiem en helend genot.

‘…, want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God.’
Kolossenzen 3:3 

Hoe waardevol en heerlijk,
hoe onnoemlijk kostbaar
is dit samenzijn met Hem.
In deze veilige beslotenheid,
de verborgenheid van Zijn tent,
luister ik naar Zijn liefdevolle stem.

‘Want Hij doet mij schuilen in Zijn hut op de dag van het onheil. Hij verbergt mij in het verborgene van Zijn tent, Hij plaatst mij hoog op een rots.’
Psalm 27:5 

O, hoe heerlijk is het samenzijn met de Heer,
ver weg zijn dan alle zorgen en beslommeringen.
Daar, in de stilte van zulk een kostbare tijd,
verlang ik niets anders dan van Hem te zingen.

Welk een zegen, o Heer, ligt er toch in
deze intieme omgang met U verborgen.
Ik dank U, voor Uw trouw en goedheid;
in Uw genadige liefde weet ik mij geborgen.

Velen van ons gaan het nieuwe jaar in met één of meerdere goede voornemens, waarom dan niet het voornemen om dagelijks tijd met Hem door te brengen?
Alleen door een gewoonte te maken de stilte op te zoeken en tijd door te brengen met de Heere, zul je de zegen ervan gaan ontvangen en ervaren.

Gods rijke zegen voor dit nieuwe jaar
en een liefdevolle groet,
Rita