Week 26 - Before the day

Eén van de liederen die de vorige keer ook in mijn gedachten kwam, is het nummer ‘Before the day’ van New Song; ook al een best oud nummer, maar nog steeds zowel heel mooi als actueel.
Een lied, dat mij opnieuw weer eens goed stilzet bij de vraag ‘Hoe begin je je dag?’
Luister en lees je weer mee?

      >> Before the day – New Song

Vertaling van het lied in mijn eigen woorden, dus zoals ik het bij mij binnenkomt: 

Voor de dag begint …

‘Terwijl ik gister lag te slapen, waakte U over mij.
En terwijl ik droomde over de volgende dag, wist U al wat ik allemaal nodig zou hebben.
Nu wacht mij weer een nieuwe dag om door te komen, en ik besef dat ik deze op geen enkele manier zonder U aan zal kunnen.
Daarom, voordat de dag tussen mijn vingers wegglipt, wil ik stoppen en eerst tegen U zeggen dat ik van U hou: ‘Ik hou van U!’
Wil ik, voordat alle dagelijkse beslommeringen mijn wereld weer binnenstormen, stoppen en zeggen dat er niemand is boven U: ‘Er is niemand boven U!’
Ik wil gewoon stil zijn en weten dat U God bent, ja, stil zijn en weten, U bent God!

De ochtend heeft iets; de stilte die er dan is, zorgt ervoor dat mijn hart U hoort als U mij zachtjes roept.
Nu wacht mij weer een nieuwe dag om door te komen, en ik besef dat ik deze op geen enkele manier zonder U aan zal kunnen.
Daarom, voordat de dag tussen mijn vingers wegglipt, wil ik stoppen en eerst tegen U zeggen dat ik van U hou: ‘Ik hou van U!’
Wil ik, voordat alle dagelijkse beslommeringen mijn wereld weer binnenstormen, stoppen en zeggen dat er niemand is boven U: ‘Er is niemand boven U!’
Ik wil gewoon stil zijn en weten dat U God bent, ja, stil zijn en weten, U bent God!

En zo ben ik hier, in Uw aanwezigheid, waar ik ook naar verlang om te zijn; alleen met U in de stilte.
Laat Uw liefde en genade als regen op mij stromen, en fluister zachtjes tegen mij.

En zo, voordat de dag tussen mijn vingers wegglipt, wil ik stoppen en eerst tegen U zeggen dat ik van U hou: ‘Ik hou van U!’
Ja, voordat de dag tussen mijn vingers wegglipt, wil ik stoppen en eerst tegen U zeggen dat ik van U hou: ‘Ik hou van U!’
Ja, daarom, voordat de dag tussen mijn vingers wegglipt, wil ik stoppen en eerst tegen U zeggen dat ik van U hou: ‘Ik hou van U!’
Voordat alle dagelijkse beslommeringen mijn leven weer binnenstormen, wil ik stoppen en eerst tegen U zeggen dat ik van U hou: ‘Ik hou van U!’
Ik wil gewoon stil zijn en weten dat U God bent, ja, stil zijn en weten: U bent God!’

Het lied ligt mij heel na aan het hart.
Oh, ik hou van de ochtend; ik hou van de hoorbare, voelbare stilte die er alleen in de vroege ochtend is.
Ik sta wel niet meer zo vroeg op als toen de kinderen nog thuis woonden, maar het blijft mijn gewoonte om eerder op te staan om de dag met Hem te kunnen beginnen.
Een gewoonte die ik mezelf heb aangeleerd, omdat ik merkte dat er anders steeds iets tussen kwam en mij beroofde van deze kostbare tijd.

In mijn hart is grote dankbaarheid dat ik nu alle tijd en ruimte heb om dit te doen (hoe heerlijk om wat ouder te zijn😊).
Ik herinner me nog goed hoe gefrustreerd ik kon zijn toen de kinderen nog klein waren.
Ik wist dat het goed was, dat ik het ook zo nodig had, maar met een baby, en een jaar later de tweede, en nog later in totaal vier kinderen, lukte het gewoon vaak niet.
En ook toen ze allemaal op school zaten waren er vaak allerlei andere dingen die mij weer in beslag namen waardoor het er vaak bij inschoot, of gewoon niet lukte.
Hoe heerlijk was het toen de kinderen groter en ouder werden, en daar meer tijd en ruimte voor kwam.
Wat mij vooral door die drukke jaren heen geholpen heeft, waren de woorden ‘God weet ervan!’
Ik weet werkelijk niet meer in welk boek ik ze gelezen heb, maar het was ook van een iemand die moeder was en die deze drukke tijd gekend had en die met deze woorden bij mij de druk van het ‘willen’ en ‘moeten’ wegnam.
Het besef dat God mijn drukke gezin kende, en alles wat er bij kwam, ook het feit dat ik zo vaak geen kant op kon van de pijn, gaf een stukje rust.
(Al moest ik er wel voor waken dat ik daarin weer niet te gemakzuchtig werd en geen tijd met Hem doorbracht als dat wel kon)

Maar, ook al ben ik nu gewend om iedere dag met de Heer te beginnen, toch is het lied ook voor mij weer een eyeopener.
Door de vele zorgen en noden die er waren, maar ook nog zijn in ons gezin en leven, betrap ik mezelf er nogal eens op dat ik als het ware aan het begin van de dag de neiging heb om Zijn aanwezigheid binnen te stormen en in één adem alle zorgen en noden over Hem uit te storten, soms zelfs zonder Hem eerst te begroeten.
Hoewel ik geloof dat Hij het begrijpt, doet dit lied me opnieuw beseffen hoe belangrijk het eigenlijk is om gewoon in alle rust naar Hem toe te gaan en eerst stil te zijn in het besef van wie Hij is, en Hem vertellen dat ik van Hem houd en dat er niemand is boven Hij.

Zou dat ook niet gelijk de grootste druk wegnemen van alle zorgen en noden?
Hij is God, Hij heeft alles in Zijn hand, er gebeurd niets waar Hij geen weet van heeft.
Hoe groot is anders niet het risico dat ik anders vergeet om Hem te zeggen dat ik van Hem houd, dat ik vergeet om stil te worden om van Hem te ontvangen wat Hij mij wil geven dat wat ik nodig heb aan liefde en genade, aan kracht?
Hoe groot is anders niet het risico dat ik bij Hem wegga met dezelfde lasten als waar ik mee kwam?

‘O God, U bent mijn God!
U zoek ik vroeg in de morgen; mijn ziel dorst naar U, mijn lichaam verlangt naar U in een land, dor en dorstig, zonder water.
Zo heb ik U in het heiligdom aanschouwd, Uw macht en Uw heerlijkheid gezien.’
Psalm 63:2,3

‘Verzadig ons in de morgen met Uw goedertierenheid, dan zullen wij juichen en verblijd zijn, tijdens al onze dagen.’
Psalm 90:14

‘Doe mij in de morgen Uw goedertierenheid horen, want ik vertrouw op U; maak mij de weg bekend die ik te gaan heb, want tot U hef ik mijn ziel op.’
Psalm 143:8

'God is in haar midden, zij zal niet wankelen; God zal haar helpen bij het aanbreken van de morgen.’
Psalm 46:6

's Morgens hoort U mijn stem, HEERE; 's morgens leg ik mijn gebed voor U neer en zie ik naar U uit.’
Psalm 5:4

Stil worden, stil zijn …

Lieve Vader, zo kom ik bij U
aan het begin van deze nieuwe dag
en wil ik eerst stil worden, stil zijn,
om naar U op te zien, te beseffen
wie U bent en om U te vertellen
hoeveel ik van U houd.

In de stilte van de ochtend,
ver weg van alle beslommeringen,
is de rust om Uw stem te horen,
de ruimte om van U ontvangen al
wat ik nodig heb aan liefde,
genade en kracht.

Ik verlang ernaar, Heer,
om aan het begin van de dag
U te ontmoeten, om de dag
met U te beginnen, want
hoe kan ik anders aan
wat op mij wacht?

Ja, lieve Vader, zo kom ik bij U,
zoek ik Uw aangezicht aan
het begin van de nieuwe dag;
word ik stil in de wetenschap
dat U God bent en oneindig
veel van mij houdt.

Gods rijke zegen voor deze week,

en een liefdevolle groet,

Rita

Week 25 - Ik wil U danken!

Of het nu de warmte was die mij (nog) parten speelde, ik weet het niet, maar afgelopen week was er geen enkel specifiek lied dat binnenkwam en mijn hart raakte, vandaar dat er tot nu toe nog geen blogje was.
Vanaf gistermiddag is echter het refrein van het lied ‘Ik wil U danken’ van Christiaan Verwoerd bijna continue in mijn gedachten en merk ik dat ik het refrein steeds opnieuw zing.
En als ik dan vanmorgen door de stromende regen loop met onze Jaylinn terwijl ik de woorden van het refrein zing, weet ik, dit is het lied voor deze week.
En al zingende merk ik hoe gevoelens van dankbaarheid mijn hart binnenkomen en mijn hart vullen met vreugde, ondanks …

Elk moment van de dag,
ontvangen uit Gods hand.
Stil worden, stil staan,
zodat de diepte daarvan landt.

Hem danken voor elk moment
waar Hij Zijn liefde onthuld.
Een kostbaar genadegeschenk;
vreugde, die het hart vervult.

      >> Ik wil U danken – Christian Verwoerd

‘…, zegt dank in alles,- want dat is de wil van God in Christus Jezus jegens u.’
1 Thess. 5:18
(HSV)

‘…, dankt onder alles, want dat is de wil Gods in Christus Jezus ten opzichte van u.’
(NBG)

Danken in alles; danken onder alles …
Automatisch gaan mijn gedachten met deze tekst vele jaren terug in de tijd, naar de dag dat ik deze tekst las in een Dagboekje dat ik toen las, en ik kan je vertellen dat dankbaarheid het laatste was wat die dag in mijn hart was, en ook niet kwam, en het was ook het laatste waartoe ik mij kon zetten.

Uit het Dagboek ‘Een moment met God’ van Marie Hüsing:
7 oktober 1984
Dank onder alles

‘Dank U, Heer, ook voor de onbegrijpelijke leidingen van mijn leven.
Het deed pijn, toen U dat wat mij lief was, uit de handen nam.
Maar vaak hebt U iets beters, rijkers, weer teruggegeven.’

Ik was deze dag net uit het ziekenhuis ontslagen na voor de 2e keer dat jaar een miskraam te hebben gehad, en was op zoek naar iets van troost en bemoediging, en dit waren de woorden die ik las.
O, ik weet nog hoe boos ik was, hoe ontredderd, na het lezen deze woorden.
Danken?
Danken voor het feit dat ik opnieuw mijn kindje moest verliezen, danken voor mijn lege armen, want zo voelde het immers?
Het was pas heel wat later dat ik doorkreeg dat ik het die dag helemaal verkeerd verlezen had.
Of het wat uitgemaakt had, weet ik niet, maar ik heb het sinds dat ik dat doorkreeg, nooit meer vergeten wat er werkelijk staat, en het is (nu achteraf gezien) het begin geweest van leren dankbaar zijn in alles.

Helaas kan ik niet zeggen dat ik er al ben, dat ik inmiddels altijd in alle omstandigheden dankbaar ben; was het maar zo, was ik maar al zover.
Nee, het is een lang leer- en groeiproces, in ieder geval wel voor mij, en het gaat met vallen en opstaan.
Soms gaat het als vanzelf, is daar die diepe vrede en vreugde, dat gevoel ook van dankbaarheid, zelfs als het heel moeilijk is, maar vaker is het een bewust moeten kiezen om Hem te danken.
Soms nemen de omstandigheden mij meer in beslag dan ik zou willen, is de wind van de storm zo sterk, dat al mijn aandacht en energie in het staande blijven gaat zitten, en duurt het even voor ik me bewust word dat Hij recht heeft op mijn dank in alle omstandigheden.
Want ik weet heel goed waarom Hij daar alle recht op heeft, waarom Hem dat toekomt!
Jezus heeft mij immers gered; mijn straf gedragen, mij vrijgekocht en de toegang tot de Troon van Genade vrijgemaakt!
Door Hem mag ik immers elk moment van de dag tot Hem komen, bij Hem zijn en al mijn noden bij Hem neerleggen!
Hij is er immers iedere dag, en zorgt voor mij elke dag, elk moment.
Ach, er zijn nog zoveel meer redenen om Hem te danken!

Maar toch, ik zie ook veranderingen, ik zie groei, merk ik dat er steeds meer bewustwording komt.
En is dat niet waar het in eerste instantie om draait?
Bewust worden van het feit dat God werkelijk is wie Hij zegt dat Hij is, en doet wat Hij belooft!
En is het niet zo dat met die toenemende bewustwording ook dankbaarheid toeneemt en doet danken!
Hoe goed is het daarom om af en toe terug te kijken en de zegeningen te zien (of te ontdekken) die voortgekomen zijn uit alle eerdere stormen en beproevingen.
Groeien liefde en vertrouwen in Hem daardoor juist niet, en helpt dat niet bij iedere volgende storm of beproeving om misschien eerder, of juist meer op Hem te vertrouwen, om meer en meer ervoor te kiezen om naar Hem toe te gaan, tijd met Hem door te brengen, juist als alles zo moeilijk is.

Ik wil U danken; het is een keuze die de Heer van ons vraagt om te maken, simpelweg omdat het Hem toekomt, en Hij het ook meer dan waard is!
En het meest bijzondere is wel dat als wij er midden in de storm of beproeving voor kiezen om Hem toch te danken, Hij zo liefdevol en genadig is, dat Hij komt met Zijn rust en vrede.
En zo blijf ik deze week hardop, of zachtjes, zingen:
‘Ik wil U danken op dit moment, gewoon U bedanken voor wie U bent.
Want U bent het waard, Heer, al mijn dank, mijn lof mijn eer.
Ik bied het U als offer aan, voor wat U in liefde voor mij hebt gedaan.
Leer mij te danken, meer te danken, Heere God; leer mij te danken, meer te danken, Heere God.'

Ik wil U danken, Heer,
danken, dat U werkelijk bent
wie U zegt dat U bent.
Danken voor Uw grote Liefde, dat U,
ondanks alles wat ik deed, nooit
Uw ogen van mij hebt afgewend.

Ik wil U danken, Heer,
danken voor het offer dat U bracht,
voor de straf voor mij gedragen.
Dank U, voor alles wat U deed en gaf,
voor de weg die U hebt vrijgemaakt;
en dat U bij mij bent alle dagen.

Ik wil U danken, Heer,
danken voor Uw overvloedige genade
iedere dag opnieuw aan mij gegeven.
Ik wil U danken voor Uw geduld
tijdens de lessen die U mij wilt leren
in de beproevingen van het leven.

Ik wil U danken, Heer,
oprecht danken, dat U mij reeds
tot zover hebt geleid en gespaard.
Ik wil U danken, Heer,
oprecht danken, want U bent al
mijn dank, lof  en eer zo waard.

Ik dank U, Heer!

Hem danken kan soms heel erg moeilijk zijn, maar hoe meer we het leren, hoe dichterbij Hij kan komen en we Zijn liefdevolle ondersteunende hand zullen ervaren.

Gods rijke zegen voor deze week
en een liefdevolle groet,
Rita

Week 24 - While I wait

Soms heb je ineens een nieuw nummer dat je pakt, en soms een nummer dat je al lang geleden heb opgeslagen, omdat het je raakte (en nog steeds doet).
Het nummer voor deze week is zo’n nummer; ik heb het al langere tijd geleden opgeslagen en tot op de dag van vandaag bemoedigt het me en spoort het me aan.
Luister en lees je weer mee?

         >> While I wait – Lincoln Brewster

>> Lyrics + Vertaling

(even naar beneden scrollen)

Het leven kan heel moeilijk en zwaar zijn, vol verdriet en pijn.
Tegenslag volgt op tegenslag, ziekte, ontslag, echtscheiding, ruzies, haat en nijd, afwijzing, verraad, gepest worden …, noem maar op.
Niemand van ons ontkomt er aan; vroeg of laat krijgen we allemaal wel met iets te maken.
De vraag is: Hoe gaan we er mee om? Wat is onze reactie? Wat doen we?

God vraagt ons om Hem te vertrouwen in alle omstandigheden, om, wat er ook gebeurt, op Hem te zien, op Wie Hij is en wat Hij heeft gedaan; om op Hem te blijven vertrouwen, te blijven geloven dat Hij alles ziet, erbij is, je op het juiste moment de juiste hulp zal geven, je niet meer te dragen geeft dan je aankunt; om Hem in alle omstandigheden te blijven danken, te loven en te prijzen.

Ik weet niet hoe jij erin staat, maar ik vind dit soms heel erg moeilijk; vooral als er tegenslag op tegenslag volgt, als moeilijke omstandigheden niet ophouden en maar voortduren.
En vooral als ik pijn heb, vind ik dit heel erg moeilijk, want pijn is afmattend, zorgt ervoor dat je slecht slaapt, je oververmoeid raakt en weinig meer kan hebben, laat staan dat je soms nog helder kunt denken.
Wanneer ik het ook heel erg moeilijk vind, is als het dingen betreft met of rondom mijn man of (klein)kinderen; ook dan vind ik het heel lastig.
Maar ik heb ontdekt, en geaccepteerd, dat dit alles een leerproces is, en denk ook wel is voor de rest van mijn leven.
En om dit te kunnen ontdekken en accepteren, heb ik als eerste moeten leren accepteren dat moeilijkheden en tegenslagen, pijn en verdriet, niet alleen bij het leven horen, maar dat de Heer ze juist gebruikt zodat we gaan ontdekken, zien,  en ervaren, dat Hij werkelijk is wie Hij zegt dat Hij is, dat Hij liefdevol en betrouwbaar is, en dat Zijn Woord betrouwbaar is.
Dat Hij deze dingen juist gebruikt zodat wij groeien in geloof en vertrouwen, zodat wij volwassen kunnen worden in geloof, en daardoor, vanuit ondervinding, juist echt iets voor anderen kunnen betekenen, hetzij tot bemoediging of tot onderwijzing.

‘…, Die ons troost in al onze verdrukking, zodat wij hen kunnen troosten die in allerlei verdrukking zijn, met de vertroosting waarmee wij zelf door God getroost worden.’
2 Korinthe 1:4

Vaak weten we dingen diep in ons hart ‘Hij is trouw; Hij heeft overwonnen’, geloven we Zijn Woord ‘God is mijn kracht, mijn Geneesheer’, maar als het aankomt op in praktijk brengen, is het wel een ander verhaal.
Hoe geduldig zijn we in het wachten op Gods antwoord, op Zijn hulp, op een wonder van Zijn hand?
En wat als dat komt in een andere vorm dan wij zouden willen?
Wat als ons leven donker en uitzichtloos is, als we er aan onderdoor dreigen te gaan, als we helemaal niets begrijpen van de dingen die gebeuren en waarom het maar voortduurt?
Is Zijn kracht werkelijk onze kracht?
Leven we vanuit Zijn overwinning?
Is er dan ook nog een loflied op onze lippen?

Afgelopen week stond mijn Stille Tijd in het teken van de Psalmen 57 t/m 61.
Psalmen die David schreef vanuit grote moeilijkheden en diepe ellende.
Verstopt in een grot, steeds op de vlucht voor koning Saul, achterna gezeten door mensen die hem naar het leven stonden, keer op keer onrechtvaardig behandeld en zelfs op vlucht voor zijn eigen zoon.
Ik heb al eens eerder aangegeven hoe kostbaar het Dagboek van Wiersbe voor mij is naast de Psalmen, hoe Hij duidelijk samenvat en weer geeft de te leren lessen van David, en ook nu moet ik daar opnieuw aan denken, want wat kunnen we ontzettend veel van David leren, welk een voorbeeld is hij niet voor ons.
Zowel in de dingen die hij verkeerd deed, als zijn keuzes in het vertrouwen op God, en hoe hij Hem te midden van welke omstandigheden dan ook, blijft loven en prijzen.
Maar ook wat God doet als er op Hem wordt vertrouwd en Hij de lof en eer krijgt die Hem toebehoort.

Wat mij vooral steeds opnieuw opvalt, en raakt, is wel het feit dat David doorgaans eerst zijn hart uitstort bij de Heer, Hem echt alles, maar dan ook echt alles tot in detail vertelt wat hem dwars zit, wat hij voelt, wat er gebeurt, wat hij onrechtvaardig vindt etc., en vervolgens spreekt over wie God is, over Zijn trouw en goedheid enz., en eindigt met God groot te maken, Hem te loven en te prijzen.
En dat doorgaans in één en dezelfde Psalm, of de volgende.
David leert ons dat God altijd onze lof en eer verdient, in elke omstandigheid, ongeacht wat er ook gebeurt, of waar we ons ook bevinden.
Hij neemt keer op keer Zijn toevlucht tot God, en weet dat wat er ook gaande is, het gaat voorbij, en vervolgens zingt hij.

Psalm 57:2
‘Wees mij genadig, o God, wees mij genadig, want mijn ziel heeft tot U de toevlucht genomen; ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugels, totdat de rampen voorbij zijn gegaan.’

Wiersbe:
‘Rampen gaan voorbij, dus loof God omdat Hij je er doorheen leidt.’

Psalm 57:8
‘Mijn hart is bereid, o God, mijn hart is bereid; ik zal zingen, ik zal psalmen zingen.
Ontwaak, mijn eer, ontwaak luit en harp; ik zal de dageraad doen ontwaken.’

Wiersbe:
‘Wanneer jij je in een ‘benauwde plaats’ bevindt, moet je grootste zorg niet zijn hoe je eruit kunt komen, maar hoe God erdoor verheerlijkt zal worden.’

Psalm 59:10,11
‘Tegenover zijn macht wacht ik op U, want God is mijn veilige vesting.
Mijn goedertieren God zal mij te hulp komen, God zal mij op mijn belagers doen neerzien.’

Wiersbe:
‘Als God je kracht is, als God jou goedertierenheid bewijst, als God je veilige vesting is, dan kun je de vijand tegemoet treden. Je kunt iedere situatie onder ogen zien omdat God jou erdoorheen zal leiden.’

Psalm 60:6,7^a
‘Maar nu hebt U een banier gegeven aan wie U vrezen, om die op te heffen als een teken van de waarheid, opdat Uw beminden gered worden.’

Wiersbe:
‘Op wiens kracht je vertrouwt -de kracht van de Heere, of je eigen kracht- bepaalt of je de overwinning behaalt of de nederlaag lijdt. Als je God laat leiden, zal Hij je naar de overwinning voeren.’

Terwijl ik wacht …
Gebed

Heer, wat is het soms moeilijk
om te blijven vertrouwen als
moeilijkheden, pijn of verdriet
zich opstapelen, of maar voortduren.
Wat is het soms moeilijk om
U te loven en te prijzen als
zorgen en leed ons belagen, vooral
gedurende de nachtelijke uren.

Wat is het soms moeilijk om
vertrouwend te blijven wachten;
om te blijven leven vanuit geloof
en niet vanuit wat zichtbaar is.
Wat is het soms moeilijk om
te leven vanuit Uw overwinning,
als er alleen gevoelens zijn van
smart, onzekerheid en gemis.

Heer, het is soms zo moeilijk,
maar toch vraagt U ons om
te leven in vol vertrouwen,
alleen ziende op wie U bent.
Op U, de God van trouw,
de grote Geneesheer, Degene
die al Zijn beloften houdt
en nooit Zijn blik van ons afwendt.

Heer, hoe moeilijk het ook is,
vandaag kies ik ervoor om
te midden van mijn pijn
te zien op U, en te vertrouwen.
Me vast te klampen aan wat
U zegt en belooft in Uw Woord,
terwijl ik geduldig wacht tot
Uw plannen zich ontvouwen.

Vandaag kies ik ervoor, om
te staan op Uw beloften,
te gaan in Uw overwinning door
Uw Naam te loven en te prijzen.
Ik zal zingen van Uw macht,
van Uw liefde, genade en trouw;
ja, vanuit mijn gebrokenheid
wil ik U alle eer bewijzen.

- Amen- 

Gods rijke zegen voor de komende week 

en een liefdevolle groet,
Rita

Week 23 - En aan U is de eer en de lof

In de hemel is de Heer

Deze week een lied dat al even op mijn lijstje stond; een lied dat ik ook heel graag zing.
Het heet eigenlijk ‘In de hemel is de Heer’, maar om een reden die ik hieronder verder zal uitleggen, heb ik de titel voor deze keer veranderd in ‘En aan U is de eer en de lof, want U regeert!’

       >> In de hemel is de Heer – Louis Brittz - Zuid-Afrikaanse Versie
       >> Nederlandse tekst 

Psalm 104:1
‘… HEERE, mijn God, U bent zeer groot, U bent met majesteit en glorie bekleed.’

Hebreeën 7:26
‘Want zo'n Hogepriester hadden wij nodig: heilig, onschuldig, onbesmet, afgescheiden van de zondaars en boven de hemelen verheven.’

Psalm 29:4
‘De stem van de HEERE is vol kracht, de stem van de HEERE is vol glorie.’

1 Kronieken 29:12
‘Rijkdom en eer komen van voor Uw aangezicht, en U heerst over alles. In Uw hand is kracht en macht, …’

Hebreeën 4:12
‘Want het Woord van God is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart.’

Psalm 57:11 & Psalm 100:5
‘Want Uw goedertierenheid is groot tot aan de hemel, Uw trouw tot de wolken.’
‘… Zijn trouw van generatie op generatie.’

Openbaring 5:11
‘En ik zag, en hoorde een geluid van vele engelen rondom de troon, van de dieren en van de ouderlingen. En hun aantal bedroeg tienduizenden tienduizendtallen en duizenden duizendtallen.’

Openbaring 5:13
‘En elk schepsel dat in de hemel, op de aarde, onder de aarde en op de zee is, en alles wat daarin is, hoorde ik zeggen: Aan Hem Die op de troon zit, en aan het Lam zij de dankzegging, de eer, de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid.’

Openbaring 4:3
'En Hij Die daar zat, zag eruit als de stenen jaspis en sardius. En er was een regenboog rondom de troon, die eruitzag als een smaragd.’

Openbaring 4:8-11
‘En de vier dieren hadden elk voor zich zes vleugels rondom, en vanbinnen waren die vol ogen. Ze hadden geen rust en zeiden dag en nacht: Heilig, heilig, heilig is de Heere God, de Almachtige, Die was, Die is, en Die komt! wierpen de vierentwintig ouderlingen zich neer voor Hem Die op de troon zat, aanbaden Hem Die leeft in alle eeuwigheid, en wierpen hun kronen neer vóór de troon en zeiden: U bent het waard, Heere, te ontvangen de heerlijkheid, de eer en de kracht, want U hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil bestaan zij en zijn zij geschapen.’

U wil ik loven!
Vanmorgen (zaterdag, 5 juni) was ik met mijn Stille Tijd aangekomen bij Psalm 57; een Psalm (lied) dat David schreef vanuit een grot, waar hij heen gevlucht was voor koning Saul.
Wiersbe (de schrijver van het dagboek dat ik dit jaar naast mijn Bijbel gebruik) legt vandaag daarbij de nadruk op de plaats van waaruit David schreef, en hoe hij dat kon doen.
‘Hoe kon David een grot tot zijn concertzaal maken?’

Wiersbe wijst ons op drie dingen, namelijk, dat David zich zeker wist van Gods bescherming, op het feit dat hij wist dat God alles zou voltooien en dat David zich alleen bekommerde om de eer van God.

Bescherming:
Vers 2 – ‘Wees mij genadig, o God, wees mij genadig, want mijn ziel heeft tot U de toevlucht genomen; ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugels, totdat de rampen voorbij zijn gegaan.’
- God beschermt

Voltooien:
Vers 3 – ‘Ik roep tot God, de Allerhoogste, tot God, Die Zijn werk aan mij voltooien zal.’
- Wij kunnen vaak (misschien wel meestal) niets aan dingen doen, maar God wel.

Gods eer:
Vers 6 – ‘Verhef U boven de hemel, o God; Uw eer zij over de hele aarde.’
- We hebben een keuze; waar richten we ons op.

Wiersbe geeft aan dat het enige dat er toe doet is, dat we ons bekommeren om de eer van God
Het gaat immers niet om onze eer, maar om de eer van God!
Maar daar moet ons hart dan wel toe bereid zijn, en dat is waar Wiersbe ook op wijst, namelijk vs. 8 waar David zegt:
‘Mijn hart is bereid, o God, mijn hart is bereid; ik zal zingen, ik zal psalmen zingen.’

Zijn  wij bereid om die keuze te maken ongeacht waar we ons bevinden?
Richten wij ons hart op onze omstandigheden, die misschien net zo duister, koud en kil zijn als de grot waar David zich in bevond, of richten we ons hart op hetgeen waar het in dit leven echt om draait, namelijk op de eer van God?
Het is soms inderdaad, zoals Wiersbe ook zegt, soms al moeilijk om in een tijd van zegeningen God te loven en te prijzen, dus het kost ons vaak nog meer om dit te doen in moeilijke tijden, maar het is wel waar God naar verlangt.
En zoals God voor David zorgt, zorgt Hij ook voor ons: Hij beschermt ons, en zal het ook voor ons voltooien!

Wiersbe eindigt de overdenking bij deze Psalm met de volgende woorden:
‘Neem vandaag de tijd om Hem te loven vanwege Zijn zorg!’
En zo werd het dit lied voor deze week, als ook even een keer een andere titel dan de oorspronkelijke.

Op U, Heer, richt ik mijn hart,
want U wil ik loven en prijzen.
Van Uw grote Naam wil ik zingen,
met heel mijn hart U eer bewijzen.

Ik prijs U om Uw grootheid, die
zoveel meer is dan ik bevatten kan.
Ik prijs U om Uw wijsheid, die
zichtbaar is in Uw reddingsplan.
Ik prijs U om Uw grote macht, dat 
niets, echt niets, onmogelijk voor U is.
Ik prijs U, de Alfa en Omega; U,
Die is, was en komt; zo zeker en gewis.

Ik prijs U om de bescherming, die
U mij iedere dag opnieuw geeft.
Ik prijs U om Uw trouw, waarmee
U generatie op generatie omgeeft.
Ik prijs U voor de liefdevolle zorg
waarmee U mij dagelijks omringt.
Ik prijs U, Heer, om wie U bent;
dat besef maakt dat mijn hart zingt.

Zo zing ik tot Uw grote eer,
prijs ik Uw grote en machtige Naam.
Laat de klanken zich vermengen
met die van al de engelen saam. 

Gods rijke zegen voor de komende week,
en een liefdevolle, en bemoedigende groet,
Rita