Persoonlijk woord ...

Als ik even terugkijk, wat 'blader', en hier en daar wat lees op dit Blog, bekruip mij een klein beetje een verdrietig gevoel.
Wat was het verlangen groot om de prachtige dingen vanuit het Dagboek van Andrew Murray over 'Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd ...' uit te werken en te delen.
Maar hoe anders lopen de dingen soms, en voor je het weet, ben je nergens anders meer mee bezig dan er zijn voor de ander, dat alles thuis nog een beetje doorloopt, en je zelf staande kan blijven te midden van.
(Je kunt op mijn Blog >> 'Into Your Hands' er meer over lezen)   

Nu het nieuwe jaar dichterbij komt, alles hier in huis weer een beetje rustig is en ook ikzelf weer een beetje tot rust gekomen ben, komt ook het verlangen om te gaan schrijven weer terug.
Nee, voor iedere week nog niet, daar leent de situatie zich zoals het nu is nog niet voor, maar weer om de week ... dat moet toch lukken, is mijn gedachte, mijn hoop.
En aangezien ik de laatste weken er al steeds weer bij bepaald word om het Dagboek van Murray, waaruit deze stukjes komen, nog een jaar te gebruiken met mijn Stille Tijd, ervaar ik dat dit tegelijk een mooi moment is om verder te gaan waar ik gebleven was.
Er staat immers zoveel in, zoveel dingen die er gewoon om vragen om nog een keer te lezen en te overdenken; zoveel waardevolle dingen, waarvan ik ervoer dat ik tijd zou moeten nemen om verder over na te denken.
Hoe vaak de woorden 'Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd ...' niet in mijn gedachten kwamen met het lezen uit dit Dagboek ...
Zelfs met alleen het neerschrijven van deze paar woorden begint mijn hart te gloeien en verschijnt er een vreugdevolle glimlach op mijn gezicht.
En zodoende zal -zo de Heere wil en ...- 2023 in het teken komen te staan van 'Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd ...'

Lees je ook weer mee?
Het is mijn grootste gebed dat een ieder die meeleest dezelfde vreugde en dankbaarheid mag gaan ervaren als ik ondervind met het lezen en overdenken, en dat het ons allen nog dichter bij onze Heer en Heiland zal brengen, en het ontzag voor onze God groter en dieper.

'U maakt mij het pad ten leven bekend;

overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht,

lieflijkheden zijn in Uw rechterhand, voor altijd.'

Psalm 16:11

Week 28 – Wortelen ... Neem de tijd (6)

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om toch dagelijks
je ogen te richten op de Heere.
Neem de tijd zodat je wortels steeds
dieper en dieper in Hem groeien.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd zodat de diepe waarheid
van Zijn Woord binnen kan komen.
Neem de tijd, om stil te staan,
om te overdenken, te overpeinzen.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om toch de goedheid
van de Heere te kunnen zien.
Neem de tijd om Zijn lieflijkheid
te aanschouwen en te onderzoeken.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, want de Heere gaat
vertrouwelijk om met wie Hem vrezen.
Neem de tijd en laat je onderwijzen,
en je de weg wijzen, die je kiezen moet.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

‘Zoals de wortels van een boom in de aarde zijn verborgen,

zijn de wortels van ons dagelijks leven diep in God verborgen.’

Andrew Murray

Een uitspraak als deze maakt niet alleen wat los in mijn binnenste, maar spreekt ook behoorlijk tot mijn verbeelding; in één ogenblik flitsen er dan ook allerlei beelden door mijn gedachten.
‘Mijn boompje^*’, waarvan eigenlijk alleen driekwart buitenrand staat met daar middenin ook nog een groot gat, en helemaal hol vanbinnen.
Het verhaal van de Palmboom^*; de vele soorten bomen in het bos, waarvan sommige wortels zo boven de grond liggen dat je echt op moet passen dat je er niet over struikelt.
Ik moet ook denken aan sommige wegen waar ik regelmatig rij met de auto en waar de wortels van bomen die langs de weg staan, het wegdek omhoog duwen.
En in gedachten zie ik ook omgewaaide bomen die praktisch helemaal geen wortels lijken te hebben.
Het roept de gedachte bij mij op dat we van buitenaf wel niet kunnen zien hoeveel wortels een boom heeft, hoe diep ze gaan of hoe de conditie van de wortels is, maar dat we wel aan de boom zelf kunnen zien hoe het met de wortels is gesteld.
Want één ding is zeker, de wortels van een boom zijn niet 'alleen maar’ belangrijk, ze zijn van levensbelang!

Hoe mooi is dit alles ook niet geestelijk door te trekken; welke mooie geestelijke lessen liggen er niet verborgen in de boom en zijn wortels.
Met de voorbeelden hierboven moet ik dan ook automatisch denken aan Jeremia 17:7,8; één van Bijbelteksten die mij niet alleen zeer dierbaar is, maar mij ook al zeer lange tijd aanmoedigt om toch vooral iedere dag Gods Woord te lezen, te overdenken en te bidden.

‘Gezegend is de man die op de HEERE vertrouwt, wiens vertrouwen de HEERE is. Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop. Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen. Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen.’

Als een boom …
Het vers zegt ons in de eerste plaats dat als we op de Heere vertrouwen, we zullen zijn als een boom aan het water, en die zijn wortels laat uitlopen naar dat water.
Iemand (leren) vertrouwen kost tijd; het is een groeiproces.
We zullen veel tijd met een persoon moeten doorbrengen, met elkaar optrekken, dingen met elkaar delen, samen door dingen heengaan enz., en dan groeit er langzaam door alles heen vertrouwen.

Dit geldt voor onze menselijke relaties, maar zeker ook voor onze relatie met God.
Tijd doorbrengen met Hem; met Hem optrekken, zowel op de goede als op de slechte dagen; Hem betrekken in ons dagelijks leven, in de dingen die we doen, in de keuzes die we hebben te maken; Hem deelgenoot maken van onze gedachten en gevoelens, in onze vreugde en ons verdriet, in onze twijfels en onzekerheden, maar ook in onze voorspoed en vanzelfsprekendheden.
Zijn Woord lezen, overdenken, toetsen, naast ons leven leggen.
Bidden, zonder schroom alles uitspreken en Hem alles voorleggen wat in ons leeft, wat we denken, voelen, zien, waar we mee worstelen; erop vertrouwend dat Hij ons hoort, en antwoordt, en leidt.
Dan zal Hij ons laten zien dat Hij is wie Hij zegt dat Hij is, en dat Hij doet wat Hij zegt; dat Zijn beloften ‘ja en Amen’ zijn.
En in dit alles niet afhaken omdat het ons meer tijd -in de breedste zin van het woord, kost dan ons lief is, en ook niet afgaan op  ‘tweedehands’ informatie, maar zelf proeven en zien dat Hij goed en betrouwbaar is!
Muziek is prachtig, naar preken luisteren en boeken lezen ook, getuigenissen horen enz., maar de Heer wil ons Zelf laten zien Wie Hij is en Wie Hij voor ons wil zijn!

Hoe meer tijd we met Hem doorbrengen; hoe meer kans we Hem geven in ons leven om te laten zien dat Hij is wie Hij zegt dat Hij is, en dat Hij doet wat Hij beloofd, hoe we Hem zullen gaan vertrouwen.
Hoe meer we Hem vertrouwen, hoe meer we zullen gaan lijken op die boom aan het water, die zijn wortels laat uitlopen tot in het water.
Want dat is wat er gebeurt als we zo met Hem leven, met Hem wandelen, dan groeien onze wortels dieper en dieper in Hem.
Met dat onze wortels dieper in Hem groeien; verbonden zijn met de Waterbron, zullen we worden tot die boom waarvan het blad groen blijft en die altijd vrucht draagt; ja, zelfs tijden van droogte zullen dan geen probleem zijn.
Tonen zo deze woorden van Jeremia ons niet dat we aan de buitenkant kunnen zien hoe het met ons wortelstelsel gesteld is?

‘Stel dat de boom goed is, dan is ook zijn vrucht goed; of dat de boom slecht is, dan is ook zijn vrucht slecht. Want aan de vrucht wordt de boom gekend.’
Mattheüs 12:33

Zoals het voor een boom van levensbelang is dat zijn wortels diep in de grond verborgen zijn om sterk te staan, zo is het ook voor ons als christenen van levensbelang dat onze wortels diep in God verborgen zijn.

‘Eén ding heb ik van de HEERE verlangd, dát zal ik zoeken: dat ik wonen mag in het huis van de HEERE, al de dagen van mijn leven, om de lieflijkheid van de HEERE te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel.’
Psalm 27:4

‘HEERE, maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.
Leid mij in Uw waarheid en leer mij, want U bent de God van mijn heil; U verwacht ik de hele dag.’
Psalm 25:4,5

‘Proef en zie dat de HEERE goed is;  welzalig de man die tot Hem de toevlucht neemt.’
Psalm 34:9

Wortelen, verankeren;
dieper en dieper,
vaster en vaster in Hem.
Wortelen en verankeren;
stevig staan in Hem,
ons rotsvaste fundament.

Wortelen, verankeren;
groeiend, bloeiend,
steeds vrucht dragend.
Wortelen en verankeren;
om te kunnen gaan
waar Hij ons ook zendt.

‘De lieflijkheid van de Heere, onze God, zij over ons; bevestig het werk van onze handen over ons, ja, het werk van onze handen, bevestig dat.’
Psalm 90:17

Gods rijke zegen
en een liefdevolle groet,
Rita

^*👉 'God verliest ons niet uit het oog'

^*👉 'Het verhaal van de Palmboom'

Week 24 - Want Ik zal uw Licht zijn!

Twee weken geleden, zondag, 29 mei, schreef ik een stukje over ‘Het licht van Gods aangezicht’ en wees daarbij aan het einde de tekst uit Jesaja 60:19.
Afgelopen week vond ik in mijn bestanden een heel oud blogje (van mijn allereerste blog – bij Punt.nl uit 2009) over dit vers en vers 20.
In iets bewerkte vorm plaats ik hem nu ook hier, omdat het enerzijds een mooie aansluiting is op het blogje van Week 22, als ook een heerlijk vooruitzicht vol hoop.

‘Overdag zal de zon u niet meer verlichten, 's nachts de maan u niet meer beschijnen, want Ik, de Heer, zal uw Licht zijn, voor altijd, Ik verleen u luister.
Ik ben een zon die nooit ondergaat, een maan die nooit afneemt.
Want Ik ben Uw Licht, voor altijd.
Uw rouwtijd is voorgoed voorbij.’
GNB

‘De zon zal voor u niet meer zijn tot een licht overdag en als een schijnsel zal u de maan niet verlichten, maar de HEERE zal voor u zijn tot een eeuwig licht en uw God tot uw sieraad.
Uw zon zal niet meer ondergaan en uw maan zal zijn licht niet intrekken, want de HEERE zal voor u tot een eeuwig licht zijn en aan de dagen van uw rouw zal een einde komen.’
HSV
Jesaja 60:19,20

Geen zon meer en geen maan meer; God, Die voor eeuwig Het licht zal zijn.
De woorden stemden me toen tot nadenken en ik probeerde me voor te stellen hoe dat toch zal zijn, wat dat zal betekenen, en opnieuw laat ik me meenemen in wat ik zo’n dertien jaar geleden schreef, en verheug me in wat eens zal zijn.
Want waar het komen en vertoeven in het Licht van Gods aangezicht nu nog onvolkomen is, omdat wij mensen onvolkomen zijn, eens komt de dag dat alle onvolkomenheden voorbij zullen zijn en we als kind van Hem voor eeuwig in Zijn volle Licht mogen leven.

Voorbij is dan de schaduw van de dood
voorgoed voorbij elke moeite, zorg en nood.
Voorbij is dan elke vorm van lijden,
voorgoed voorbij elk worstelen en strijden.
Voorbij is de terugkerende duisternis,
voorgoed voorbij elk verlies, verdriet en gemis.
Ja, dit alles is ook voor jou voorgoed verleden tijd
als op jouw schouders rust het Kleed van Zijn rechtvaardigheid.


Want Ik zal uw Licht zijn!

“Voor mij is Gods licht een Licht dat alles laat zien, maar dan ook alles.
Ieder oneffenheidje, plekje, dingetje, het minuscuulste detail zal daarin zichtbaar zijn.
Dat God Zelf het Licht zal zijn, houdt voor mij in dat er niets meer bedekt is, dat alles zichtbaar is.
Het deed mij meer dan ooit beseffen, dat het daarom voor mij (voor iedereen) onmogelijk is om daar te komen in de hoedanigheid als zondig mens.
Voor even zag ik mijzelf opnieuw in Zijn licht zonder het reinigende bloed van Jezus, en voor een moment zag ik hoe vuil ik was; ik voelde me vies en onwaardig, en wilde het licht wel uitdoen, of met een dimmer minder fel maken, zodat niet alles zichtbaar was.
Al het vuil dat kleeft aan mijn handen en voeten.
Al die verkeerde dingen die opkomen in mijn hart en in mijn gedachten.
Alle onrechtvaardigheid, alle trots en hoogmoed, mijn egoïsme …
Ik zou me kunnen wassen tot ik een ons weeg, maar zelf zal ik nooit in staat zijn om zo schoon te worden dat ik in Zijn Licht zou kunnen komen en staan.
Ik niet, jij niet, wij niet; niemand?

Er is er Eén die dat wel kan, Eén Die ons zo schoon kan wassen dat we wel in het Licht van God kunnen komen en vertoeven.
Eén, die al het vuil, alle zonden en ongerechtigheid, alles, ja, echt alles schoon kan maken.
En die Ene is Jezus, Gods eigen Zoon.
Alleen Zijn bloed reinigt ons van al onze zonden en wast ons smetteloos schoon, ja, alleen Hij maakt ons hart witter dan sneeuw. (Ps. 51:9; Jes. 1:18)
God zond Hem naar deze wereld om onze zonden op Zich te nemen en de straf te dragen die wij hebben verdiend.
Om onze zonden stierf Hij aan het kruis op Golgotha, maar Hij overwon de dood, en stond op uit het graf en keerde terug naar Zijn Vader waar Hij nu een plaats aan het bereiden is voor een ieder die dit gelooft.
Nu kan Gods Licht op mij (en op een ieder die gelooft) schijnen zonder dat ik mij 'vies' hoef te voelen, zonder dat ik me hoef te schamen, zonder dat het gevoel van ‘ik hoor hier niet, ik kan hier niet zijn’ mij bekruipt, want ik ben bedekt met het bloed van Jezus en dat bloed heeft mij zo schoongewassen, dat ik zonder schroom in Zijn Licht kan staan.
(Toevoeging: De Here Jezus ging niet alleen terug om voor ons een plaats te bereiden, maar vooral ook zodat de Trooster, de Heilige Geest, kon komen. En een ieder die de Here Jezus aanneemt als Verlosser en Zaligmaker ontvangt Zijn Geest. - Johannes 14)

Ik moet denken aan mijn ramen die als de zon er niet opstaat, er best wel schoon uitzien, maar dat als de zon doorkomt en haar licht erop laat schijnen, er vaak veel viezer uitzien dan ik had gedacht.
Het licht van de zon legt elk vies plekje, elke vingerveeg genadeloos bloot en alleen een goede wasbeurt maakt ze weer schoon en helder.
Echter, alles wat door mensenhanden is schoongemaakt, wordt weer vuil.

Is dit ook niet zo met ons leven?
Op het oog kan alles er prima uitzien.
We kunnen als goede en keurige mensen leven, en als er iets verkeerds gaat, of we doen iets fout, het weer in orde maken, maar als Gods' Licht er op gaat schijnen, is het dan ook weg?
Ik kan douchen en er voor het oog schoon uitzien en lekker ruiken, maar is mijn leven ook een reukwerk voor Gods aangezicht?
Ik moet denken aan de momenten dat de zon mijn kamer binnenkomt en alle stofdeeltjes die ik anders niet zie, zichtbaar maakt.
Ik moet denken aan de schaduw die de zon achter laat; altijd als de zon schijnt, is er ergens duisternis, is er een plek die niet in het licht komt!
En ’s nachts als de maan aan de hemel staat, ook dan blijven er overal schaduwen.
Daarnaast zijn de zon, de maan en de sterren prachtig en schitterend om te zien, maar ze hebben ook een keerzijde.
Het licht van de zon is te fel om in te kunnen kijken; we zouden er blind van worden, en haar hitte kan ook verbranden en dodelijk zijn.
En het licht van de maan en sterren, ach, dat is zo beperkt, maakt alles zo vaag.
’s Avonds gaat de zon ook onder, en was het leven draaglijk in het licht van de zon, de vallende duisternis maak ons verdriet, onze pijn, moeite en zorg vaak zovele malen ter en zwaarder.

Maar God zegt hier: Ik zal uw Licht zijn!
Niet meer de zon zal over ons schijnen, noch de maan, maar God Zelf.
Ik ben een zon die nooit ondergaat, een maan die nooit afneemt!
God Zelf zal eens ons Licht zijn, voor altijd!

Het zal een eind maken aan alle schaduwen die het leven nu kent.
Een eind maken aan alle moeiten en zorgen.
Vreugde zal er zijn, eeuwige vreugde en blijdschap.
Ons hart zal opspringen van vreugde, onze mond jubelen vol lof.
Luister is wat God ons wil geven en Hij maakt een eind aan onze tijd van rouw!

Oh, wat zie ik uit naar die tijd!
Wat kan ik uitzien naar dat eeuwige leven in Zijn Licht!
Geen schaduwen meer, geen bedekkingen meer.
Voorbij het zondigen, voorbij de moeiten en pijn van het leven.
Rein, vrij, zuiver is dan mijn bestaan.
Altijd en elk moment vol van U.
Liefde, vreugde, vrede, lofprijs en aanbidding! 

Och, laat je toch ook schoonwassen door het Bloed van Jezus Christus!
Laat je toch reinigen door het Bloed van het Lam!
Zie omhoog, Hij wacht op jou!
Nog is er tijd.
Nog is het niet te laat!”


Ter afsluiting
Hoewel dit blogje oud is, en niet voortkomt uit het Dagboek, toch ervaar ik het als een kostbaar iets om opnieuw te lezen en te overdenken.
En ik geloof zeker dat het ook past in deze serie van ‘Neem de tijd, o mijn ziel!’
Ik wil je dan ook aanmoedigen om de tijd te nemen om deze woorden uit Jesaja voor jezelf eens te overdenken.
En als je dit leest en Hem nog niet persoonlijk kent, dat is het mijn gebed dat je Hem zult gaan zoeken.
Je mag hierbij weten dat Hij Zelf in Zijn Woord zegt dat wie Hem met zijn gehele hart zoekt, Hem ook zal vinden! (Jer. 29:13)
Mail mij gerust als je vragen hebt; zie contactformulier rechts onderin dit Blog.
Ik zal niet altijd overal een antwoord op hebben, maar wil hetzeker met je zoeken.
Want de Heer, en ook ik, wil niets liever dan dat je komt en je schoon laat wassen door Zijn bloed, zodat ook jij straks in dat eeuwige Licht van God Zelf mag leven.

Voor eeuwig zal Hij ons Licht zijn,
een Licht dat altijd schijnt
en nimmer ondergaat.
Hij is immers de Vader der lichten,
in Wie geen verandering
of omkeer schuilgaat.

Voor eeuwig zal Hij ons Licht zijn;
elke verduistering, als ook
elke schaduw is verdwenen.
Voor eeuwig is Hij ons Licht,
en zal niemand ooit nog
treuren of wenen.


Dat de Heere een ieder van ons mag zegenen en leiden op, of naar Zijn weg, teneinde dat we allen straks voor eeuwig in Zijn Licht mogen leven en Hem aanbidden.

Shalom
en liefdevolle groet,
Rita

Koesteren

Jaren geleden schreef ik bij onderstaand schilderij van Caroline van de Vate een gedicht dat gaat over het ons koesteren in het zonlicht dat God ons heeft gegeven.
Ik wil dit nog graag even met jullie delen in het licht van mijn vorige blogje in de serie 'Neem de tijd ...' over 'Het licht van Gods aangezicht'. 

Uw zonlicht is
het stralende licht
dat glans geeft aan mijn dag.

Uw zonlicht is
als liefdevolle armen
beschermend om mij heen.

Uw zonlicht is
als een warme deken
waarin ik mij koesteren mag.

Zo hef ik mijn hoofd omhoog
en koester mij in het licht
van Uw aanwezigheid,
in de bescherming
van Uw nabijheid
en in de warmte
van Uw liefde.

~0~0~0~

Van dit schilderij hebben wij ook eens een kaart uitgegeven met het volgende kleine gedichtje erop.
Koesteren
Koester je in het licht 
van Mijn aanwezigheid.
Laat Mijn liefde je verwarmen.
Vind vrede in de bescherming
van Mijn nabijheid.

De kaarten zijn niet meer in de winkels verkrijgbaar, maar ze zijn er nog wel.
Heb je interesse stuur mij dan via de contactmail -rechts onderin dit Blog, een berichtje.
In het licht van dit blogje zal de kaart opgestuurd worden tegen vergoeding van alleen de verzendkosten.
Je kunt hem ook gratis ophalen in Barneveld of Ermelo.

👉 Caroline van de Vate
      Atelier 'De oude Smederij'

Week 22 - Het Licht van Gods aangezicht Neem de tijd (5)

Neem de tijd, o mijn ziel,

neem de tijd om elke dag opnieuw
te komen in het schijnsel van Zijn licht.
Neem de tijd om je tot Hem te keren,
in het vertrouwen dat Hij Zijn licht
op jou zal laten schijnen.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om je te koesteren
in de warmte van Zijn licht.
Neem de tijd, en je kunt
erop rekenen dat dat licht
de gehele dag bij je zal zijn.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om te ontvangen
elke zegen van dit schijnsel.
Neem de tijd totdat je vanuit
het diepst van je zijn kunt zeggen:
‘de Heer is mijn licht en mijn heil.’

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

Van alles dat ik tot nu toe gelezen heb in zijn Dagboek ‘Gods beste Geheimen’, is het gedeelte over ‘Het Licht van Gods aangezicht’ wat mijn hart het meest heeft geraakt, als ook vasthoudt.
Dit is dan ook de reden dat ik de serie ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd …’ op dit Blog zo graag hiermee wil beginnen.
Ik wil er nog wel even bij vermelden dat deze blogjes geen samenvattingen worden van wat er in het Dagboek staat, maar dat ik merendeel 'mijn eigen weg' volg, naast dat ik wat deel of citeer.
Desalniettemin is het mijn gebed dat het jou als lezer net zoveel vreugde en vrede zal geven als het mij heeft gebracht, dat het ook jouw hart zal verlichten en voorzien van nieuwe kracht en moed.

‘Elke morgen schijnt het Licht van God op Zijn kinderen.
Maar om te genieten van het Licht van Gods aangezicht,
moet de ziel zich tot God keren en vertrouwen
dat Hij Zijn Licht op haar zal laten schijnen.’
Andrew Murray

Reikhalzend verlangen …
De serie heet niet voor niets‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd …’ wat dus aangeeft dat er vele dingen zijn die God ons wil geven, wil doen ervaren, maar die wel afhankelijk zijn van of wij wel of niet in Zijn aanwezigheid komen, en verblijven; van of wij tijd nemen, apart zetten om Zijn Woord te lezen en om te bidden.
Ook in het hier bovenstaande citaat van Murray is dit duidelijk.
‘Elke morgen schijnt …'
Maar om te genieten moet de ziel …’
De vraag die er dan als eerste ligt, is: hoe zeer verlangen wij naar God, naar het bij Hem te zijn, van Hem te willen ontvangen wat Hij wil geven, (en dan heb ik het niet over materiele dingen), om van Hem te leren?

Murray geeft een voorbeeld van zeelieden die midden in de nacht schipbreuk lijden en met hoeveel verlangen zij niet uitkijken naar de morgen.
Zelf moet ik denken aan de vele nachten dat ik van de pijn niet kon slapen, en niet kon wachten tot het licht werd en er weer iemand beneden kwam.
Dat reikhalzende verlangen is waarop gedoeld wordt; zien wij zo reikhalzend uit naar onze God, naar een ontmoeting met Hem?
Misschien heb jij wel je eigen voorbeeld voor dit ‘reikhalzend verlangen’, zet het eens naast je verlangen naar de Heere en denk er eens over na.

‘Mijn ziel wacht op de Heere, meer dan wachters op de morgen, wachters op de morgen.’
Psalm 130:6 

God is Licht
Mijn gedachten gingen bij de woorden ‘het licht van Gods aangezicht’ allerlei kanten op.
Ik moest denken aan de zegenbede uit Numeri 6:25,26, maar ook aan de tekst uit 1 Johannes 1:5, als ook aan Mozes en de Here Jezus, maar ook naar de tijd dat alleen God nog ons licht zal zijn, en we dan het licht van de zon niet meer nodig zullen hebben.

→ 1 Johannes 1:5
‘En dit is de boodschap die wij van Hem gehoord hebben en aan u verkondigen, dat God licht is en dat in Hem in het geheel geen duisternis is.’

Gedachte:
Bij God komen is dus in Zijn licht komen, want God is licht.
Dit houdt wel in dat we de Here Jezus als onze Verlosser en Zaligmaker moeten hebben aangenomen, want er is geen andere weg tot de God de Vader dan door Hem.
Johannes 14:6 - ‘Jezus zei tegen hem: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij!’ 

→ Mozes
(Exodus 32:30 t/m 34:35)
- 34:29 -
‘En het gebeurde, toen Mozes van de berg Sinaï afdaalde – de twee tafelen van de getuigenis waren in Mozes' hand, toen hij van de berg afdaalde – dat Mozes niet wist dat de huid van zijn gezicht glansde, omdat de HEERE met hem gesproken had.’

→ Jezus
(Lucas 9:28-36)
- vers 29 –
‘En het gebeurde terwijl Hij bad, dat de aanblik van Zijn gezicht veranderd werd en Zijn kleding blinkend wit werd.’

Gedachte:
Tijd doorbrengen met God, in Zijn aanwezigheid zijn, in Zijn licht zijn, met Hem spreken, bidden, verandert ons.
Het is onmogelijk om dezelfde te blijven.
Misschien straalt ons gezicht niet zoals dat van Mozes, misschien verandert onze aanblik niet zoals bij Jezus, maar ik ben er van overtuigt, dat tijd doorgebracht met God verandering geeft.
En dat hoe meer tijd we bij Hem doorbrengen, hoe duidelijker zichtbaar die verandering zal worden.

Het Licht van Gods aangezicht

Psalm 31:17
‘Doe Uw aangezicht over Uw dienaar lichten,
verlos mij door Uw goedertierenheid.’

Psalm 80:4,8,20
'O God, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.’

‘O God van de legermachten, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.’

‘HEERE, God van de legermachten, breng ons terug;
doe Uw aangezicht lichten, dan zullen wij verlost worden.’

Psalm 89:16,17
‘Welzalig het volk dat de klank van de bazuin kent,
zij wandelen, HEERE, in het licht van Uw aangezicht.
Zij verheugen zich de hele dag in Uw Naam
en worden door Uw gerechtigheid verheven.’

Hoe vaak zijn we ons ervan bewust dat Zijn licht, het Licht van Zijn aangezicht over ons schijnt?
Verlangen we er naar dat Hij Zijn licht over ons laat schijnen?
Hoeveel tijd nemen we er dan voor om ons daar bewust van te worden?
En hoeveel tijd nemen we om in dat Licht te zijn, ons daarin te koesteren, ons daarin te verblijden?

Denk eens aan het licht van de zon, wat dat met ons doet!
Hoe we daarvan genieten, hoe blij we daarvan worden.
Hoe het zonlicht ons van kracht voorziet, ons vrolijk maakt, genezend werkt!
Hoe moeilijkheden en problemen minder zwaar aanvoelen als de zon schijnt, terwijl als het donker is en de regen troosteloos naar beneden valt, alles ons veel zwaarder valt.

En weten we niet zeker dat, de donkere wolken vroeg of laat weer zullen verdwijnen en het licht van de zon doorbreekt?
Zeggen de spreekwoorden niet: ‘Na regen komt zonneschijn?’ en ‘Achter de wolken schijnt de zon?’
Breekt immers na de donkere dagen van de winter niet altijd weer het voorjaar aan?
Zo blijft Gods licht ook altijd schijnen; het is door niets of niemand te doven!
En al zien of ervaren wij het niet altijd, de dag zal altijd komen dat ook wij de liefde en warmte van Zijn licht weer zullen ervaren!

Elke morgen komt de zon op
en gaan wij onze weg in haar licht.
We koesteren ons in haar warmte,
of we mopperen en klagen als 
haar stralen niet op ons zijn gericht.

Elke morgen schijnt ook het licht van
Gods heilig en liefdevol aangezicht.
Koesteren wij ons ook in deze genade,
of mopperen en klagen wij omdat we
niet ervaren dat het op ons is gericht.

Elke morgen schijnt zij, ook als wolken
ons het zicht op haar ontnemen.
En we weten dat zij, al duurt het
soms even, altijd weer haar plaats
zichtbaar aan de hemel in zal nemen.

Elke morgen schijnt het licht van God,
ook in de donkere tijden van ons leven.
Maar blijven we ook in die dagen, vol
geloof en vertrouwen, naar het weer
zichtbaar worden van Zijn Licht, toeleven?

Elke morgen komt de zon op,
zo heeft God het beschikt.
Zonder haar verliezen we
kracht en vreugde, met haar
wordt ons leven verkwikt.

Elke morgen wacht God
tot wij komen in Zijn licht.
Zonder verliezen we de kracht
van Zijn liefde, en de vreugde
van Zijn vriendelijk aangezicht.

‘Precies zoals u het licht van de zon elk uur nodig heeft,

zó is ook het hemelse licht,

het licht van het aangezicht van de Vader,

onmisbaar!

Zo zeker als wij het zonlicht ontvangen en genieten,

zó mogen wij vol vertrouwen erop rekenen

dat God ernaar verlangt om Zijn licht

op ons te laten schijnen.

Verzeker u ervan

dat het licht van God in de ochtend op u schijnt

en u kunt erop rekenen dat dat licht

de gehele dag bij u is.’

Andrew Murray

En als we ons verzekerd weten van het feit dat Gods licht op ons schijnt, iedere dag, en de gehele dag, kunnen we de woorden Psalm 27:1 met volle overtuiging uitspreken:

‘De Heere is mijn licht en mijn heil,

voor wie (of wat) zou ik vrezen?’

Ik weet het, het is weer een veel te lang stuk geworden, maar ja …
Toch nog even twee laatste dingen.
Een heerlijk vooruitzicht, om je te vullen met (nieuwe) hoop, en mijn zegenbede voor jou.

Jes. 60:19
‘De zon zal voor u niet meer zijn tot een licht overdag en als een schijnsel zal u de maan niet verlichten, maar de HEERE zal voor u zijn tot een eeuwig licht en uw God tot uw sieraad.’

Openbaring 22:5
‘En daar zal geen nacht zijn, en zij hebben geen lamp en ook geen zonlicht nodig, want de Heere God verlicht hen. En zij zullen als koningen regeren in alle eeuwigheid.’

Een liefdevolle groet,

Rita

Week 20 - Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd ... (4)

In mijn vorige blogje schreef ik over dat er voor alles een tijd is, en dus ook soms een tijd voor nieuwe dingen.
In dit blogje verwees ik ook naar de laatste twee blogjes van mijn andere Blog ‘Into Your hands’ over ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …’ en daarin kwam al naar voren hoe ik ook dit jaar weer geraakt werd door deze woorden.
Echter in de paar maanden dat ik niet schreef voor mijn Blogs werd ik wel keer op keer stil gezet bij deze woorden en vloeiden er meerdere stukjes uit mijn pen in mijn StilleTijd-schrift en op mijn laptop.
Wat leerde ik hier veel van, wat werd ik er keer op keer door bemoedigd en hoeveel vreugde vulde niet mijn hart te midden van de omstandigheden.
Op een gegeven moment ben ik ze bij elkaar in een map gaan doen, en printte ze ook uit om het op een later tijdstip nog eens verder uit te werken.
Want wat Murray schrijft is erg mooi, maar vraagt wel wat meer tijd, zijn bewoordingen en zinnen zijn namelijk niet altijd één, twee, drie te begrijpen.
En soms sprong er voor mij gewoon heel wat anders uit dan waar het bij hem om ging.

Toch was er in deze tijd ook een moment dat ik het Dagboek bijna aan de kant legde.
Er zit namelijk in de woorden ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …’ ook iets dwingends.
Niet dat deze woorden iedere dag terugkwamen in het boek, maar ze kwamen wel iedere keer met het lezen terug in mijn gedachten.
Op een gegeven moment had ik echt zoiets van ‘Heer, dit is te veel, dit kan ik toch niet allemaal in mijn tijd met U bedenken en eigen maken’.
En in plaats van dat ik bemoedigd werd, ervan leerde enz., raakte ik ontmoedigd, en ja, zelfs zodanig dat ik het bijna opgaf, zo hoefde het niet van mij.
Het was met het uitspreken van deze dingen -onder tranen- naar de Heer, dat Hij mij liet zien dat ik dit allemaal niet in één keer hoefde te doen, maar gewoon de tijd moest nemen om over elk ding apart na te denken.
Dat ik in mijn Stille Tijd er niet krampachtig mee om moest gaan, maar los moest laten en mij laten leiden door Zijn Geest.
Hij zou wel in mijn gedachten en gebeden brengen.
Terwijl ik dit schrijf, schiet de volgende gedachte door mijn hoofd: een Dagboek heet immers niet voor niets een Dagboek.
Voor iedere dag iets.

Sinds die tijd is er zoveel veranderd, en komt er (bijna) dagelijks zoveel vreugde in mijn hart met het lezen en nadenken vanuit dit Dagboek, en ik ervaar hoe de Heer mij onderwijst en voed met Zijn Woord, als ook door dit Dagboek.
Met de tijd die verstreek en de hoeveelheid stukjes die er vervolgens uit voortkwamen, -inmiddels staan er zo’n zeventien opgeslagen op mijn laptop, bedacht ik mij dat dit wel heel mooi zou zijn om volgend jaar dit Blog maar in het teken te doen staan van deze woorden.
Echter zaterdagmorgen met mijn Stille Tijd kwam de gedachte binnen dat ik er niet mee moest wachten tot volgend jaar, maar dat het nu de tijd was om er mee te beginnen.
Ik ervaar deze gedachte echt als van de Heer, mede omdat ik het eigenlijk had willen laten liggen tot het nieuwe jaar. (-nieuw jaar, nieuw iets, zo steek ik een beetje in elkaar)
Maar met dat ik over dit alles aan het nadenken was, kwam ook in mijn gedachten dat er heel veel bemoediging in lag.
Immers, was ik zelf juist niet het meest bemoedigd door waar Hij mijn ziel mee heeft gevoed, wat Hij mij heeft laten zien en geleerd, en waar Hij mij in aanspoort om te leren!
En zo wil ik jullie meenemen in mijn reis met deze woorden vanuit het Dagboek van Andrew Murray: ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …’ 
Ik houd daarbij niet de volgorde aan van het Dagboek, maar laat me erin leiden door de Heilige Geest.

Dat jullie er net zo door bemoedigd mogen worden als het mij bemoedigd heeft en de vreugde geven die het mij gegeven heeft en geeft.
Dat het je dicht(er) bij Hem mag brengen, je Hem beter mag leren kennen, en Zijn Naam er bovenal door mag worden verheerlijkt.
Voor deze week verder alleen enkele Bijbelteksten, een citaat van Andrew Murray en een klein gedichtje omdat het anders te lang gaat worden.

‘Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om …’

‘En 's morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar.’
Markus 1:35

‘Toen het dag geworden was, ging Hij naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats.’
Lucas 4:42a

‘En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden. Toen het avond was geworden, was Hij daar alleen.’
Mattheüs 14:23

‘Het gebeurde in die dagen dat Hij naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God.’
Lukas 6:12

‘Toen ging Jezus met hen naar een plaats die Gethsémané heette, en zei tegen de discipelen: Ga hier zitten, terwijl Ik daar ga bidden.’
Mattheüs 26:36

‘De zwakke staat van mijn geestelijk leven is voornamelijk hieraan te wijten,

dat ik dag aan dag te weinig tijd doorbreng in gemeenschap met God.
Nieuw leven zal in menige ziel ontluiken als gevolg van
tijd doorgebracht in gebed alleen met God’
Andrew Murray

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om te komen
in Zijn aanwezigheid.
Neem de tijd om gevoed
en bekleed te worden
met kracht van boven.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd in het besef dat je
in alles afhankelijk bent van Hem.
Neem de tijd, opdat de boze
het licht, de vreugde en de vrede
niet in jou kan doven.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, maak het tot
een gewoonte voor iedere dag.
Neem de tijd, zodat je gaat
in Zijn licht, wetende dat niets
je ooit uit Zijn hand kan roven.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita

Week 18 - Voor alles een tijd ...

Rust nemen,
stilstaan.
Laten komen
om los te laten.
Vertrouwend
op Hem, Die mij
bij name kent.

Rust nemen,
stilstaan,
bij U zijn.
Leeg worden om
gevuld te worden.
Alleen zien op
Wie U bent.

Rust nemen,
stilstaan,
tijd nemen.
Zoeken en vinden;
heling, genezing
van U, Die mij
zo goed kent.

Rust nemen,
stilstaan,
ontvangen.
Geloof, hoop, liefde.
Verwondering.
Loven, aanbidden,
om Wie U bent.

‘Voor alles is er een vastgestelde tijd, en er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel.’
Prediker 3:1

Aan dit Bijbelvers moest ik denken na het schrijven van bovenstaand gedichtje.
Degene die hier, of op één van mijn andere Blogs meeleest, heeft misschien wel gemerkt dat het ineens even heel stil werd op mijn Blogs.
Maar hoe graag ik ook wilde schrijven, ik moest echt even stoppen en pas op de plaats doen.

De afgelopen paar jaar is er veel gebeurd; moeilijke, en heftige en ook zeer verdrietige dingen, en hoewel ik dacht dat ik er toen best wel goed mee om was gegaan, bleek nu dat er voor sommige dingen helemaal geen tijd is geweest.
Toen er opnieuw iets ingrijpends gebeurde dat het één en ander van mij vroeg, kwam ineens ook dat bloot te liggen waarvan ik dacht dat ik het verwerkt had en een plek gegeven.
Dit had tot gevolg dat mijn lichaam allerlei signalen af begon te geven dat het niet goed ging, en ja, dan kun je het negeren en doorgaan met alle gevolgen van dien, of pas op de plaats doen en alles in de ogen kijken en tijd nemen om te verwerken en te herstellen.
En dat heb ik de afgelopen maanden gedaan.

Rust nemen,
stilstaan,
tijd nemen.
Praten, huilen.
Samen met Hem,
Die mij ten
diepste kent.

Voor alles is een tijd.
Een tijd om bezig te zijn, te doen, te handelen, te werken.
Een tijd om rust te nemen, een tijd om even stil te staan.
Een tijd om te laten komen wat al zolang ver weg lag weggestopt.
Een tijd om het in de ogen te kijken en ermee aan de slag te gaan.
Een tijd om Hem erin te laten komen, om los te laten, om aan Hem te geven.
Een tijd om te helen en te genezen.
En vervolgens soms ook een tijd voor nieuwe dingen.

Hoewel ik merk dat ik nog heel kwetsbaar ben en voorzichtig moet zijn, is daar ook weer dat verlangen  om ook voor mijn Blogs te schrijven. 
In alle jaren die achter me liggen heb ik gemerkt dat schrijven over Hem, mijn sterkt en bemoedigd.
Bezig zijn met Gods Woord, tijd nemen om stil te staan bij wat Hij daar zegt, brengt heling en genezing, geeft nieuwe kracht, nieuwe hoop en nieuwe moed.
En wat is het fijn om dat dan ook met anderen te delen, zodat ook een ander bemoedigd wordt.
Daarom wil ik vooral met dit blogje iedereen aansporen om toch altijd tijd te nemen om iedere dag even bij Hem te zijn, te bidden, Zijn Woord te lezen en te overdenken.
Ook als je er geen zin in heb, of fut voor hebt.
Hoe weinig je misschien soms maar tot je kan nemen, gewoon omdat je hoofd nu even niet meer aankan, toch kan die ene tekst een verschil maken in hoe je je dag doorkomt.
Het houdt ons immers dicht bij Hem, Die alles, dus ook ons leven in Zijn handen heeft!
En wat hebben we dat nodig, dicht bij Hem zijn en blijven; ja, IN Hem blijven om aan te kunnen wat er op onze weg komt, om vol te kunnen houden, om de wedloop te kunnen blijven lopen.

Rust nemen,
stilstaan,
tijd nemen.
Lezen.
Overpeinzen
Wie, en hoe
U bent.

Op mijn Blog ‘Into Your Hands’ gaan de laatste twee blogjes* over ‘Tijd nemen voor …’.
Ze komen voort uit het Dagboek van Andrew Murray* dat ik met mijn Stille Tijd gebruik.
‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …, voor …’

Hoe belangrijk is het voor onze ziel om rust te nemen, tot rust te komen bij Hem; hoe belangrijk is het dus om tijd te nemen, ja, te maken om bij Hem te zijn.
Voor van alles en nog wat maken we tijd in onze agenda vrij, zou ons leven er niet heel anders uit zien als de eerste afspraak in onze agenda met God is?
Al zijn het maar (als je bijvoorbeeld een druk, jong gezin heb met de bijkomende slapeloze nachten) die eerste 5 minuten als je wakker wordt om Hem te danken voor de nieuwe dag die voor je ligt, en om Hem te vragen om je te helpen met alles wat er die dag op je ligt te wachten.
Lees één of twee Bijbelverzen; er zijn verschillende apps* die dagelijks een Bijbeltekst delen, je kunt zelfs instellen op welk tijdstip je het wilt ontvangen.
Neem de tijd om je even, voor je aan je drukke dag begint, te koesteren in het licht van Gods aangezicht.

‘Jezus dan sprak opnieuw tot hen en zei: Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben.’
Johannes 8:12

‘Dit was het waarachtige licht, dat in de wereld komt en ieder mens verlicht.’
Johannes 1:9

‘De HEERE is mijn licht en mijn heil, …’
Psalm 27:1a

Rust nemen,
stilstaan,
je koesteren
in het licht
van Gods
vriendelijk
aangezicht.

Rust nemen,
stilstaan,
ontvangen
nieuwe kracht
van Hem Die
‘s morgens
op je wacht.

Is de Heere ook jouw licht en jouw heil?
Als je Hem volgt, zult je nimmer in het duister wandelen, want het licht van het Leven is in jou en over jou!

Gods rijke zegen
en liefdevolle groet,
Rita

*
👉 Neem de tijd, ... - 'De liefde van God' (1)
👉 Neem de tijd, ... -  'Met Christus bekleed' (2)
👉 Neem de tijd, ... -  'Zijn kracht in ons' (3)

👉  Boekinfo 'Gods beste geheimen' van Andrew Murray

👉 Dagelijks Woord  

👉 You Version   

👉 Dagelijkse Broodkruimels   

Ps. Ik weet nog niet of het me al weer lukt om iedere week voor hier weer wat te schrijven, maar het begin is er weer.

Week 5 - Troost voor de treurende ...

‘Ik heb je tranen gezien!’

‘En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan.’
Openb. 21:4

‘Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart, dan is God de rots van mijn hart en voor eeuwig mijn deel.’
Psalm 73:26

‘De eeuwige God is voor u een woning, en onder u zijn eeuwige armen.’
Deuteronomium 33:27:3

Mijn geliefde kind,
Ik ken je moeite en je zorgen, je pijn en je verdriet.
Ik ken je omstandigheden, en weet waar je doorheen gaat.
Ik heb weet van je lijden en hoe je eronder gebukt gaat.

'HEERE, U doorgrondt en kent mij. Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten. U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd. Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles.'  -  Psalm 139:1-4

Ik zie je worstelen; Ik zie je strijden.
Ik zie je moedeloosheid; Ik zie je wanhoop.
Ik zie je wankelen; Ik zie je balanceren; Ik zie je vallen.

‘Verlos mij, o God, want het water is tot aan de ziel gekomen. Ik ben gezonken in bodemloze modder, waarin men niet kan staan; ik ben gekomen in de waterdiepten en de vloed overspoelt mij. Ik ben moe van mijn roepen, mijn keel is ontstoken; mijn ogen zijn bezweken, omdat ik steeds hoop op mijn God.’  -  Psalm 69:2-4

Ik hoor je smeekbeden.
Ik hoor je roepen.
Ik hoor je zuchten.
Ik hoor je geween.

‘Ik echter zei, in mijn haast: Ik ben afgesneden van voor Uw ogen; maar toch hoorde U mijn luide smeekbeden toen ik tot U riep.’ 
‘Laat mijn gebed voor Uw aangezicht komen, neig Uw oor tot mijn roepen.’
'Want mijn leven teert weg door verdriet en mijn jaren door zuchten; …  -  Psalm 31:23 Psalm 88:3 Psalm 31:11

Ik zie je tranen.
Ik zie ze stromen over je wangen.
Ik zie hoe ze je kussen nat maken.
Ik zie ze stromen als niemand anders ze ziet.
Ik zie de sporen die ze achterlaten.
Ik weet ervan, ook denk jij soms van niet.

‘Luister naar mijn gebed, HEERE, neem mijn hulpgeroep ter ore, zwijg niet bij mijn tranen, …’  
‘Ik ben moe van mijn zuchten, heel de nacht maak ik mijn bed nat, doorweek ik mijn rustbank met mijn tranen.’  -  Psalm 39:13 & Psalm 6:7

Alles, Mijn kind, alles is Mij bekend.
Ik heb je gebed gehoord, en je tranen gezien.
Ik zie je moeite en je verdriet, en Ik wacht tot jij het aan Mij geeft.

‘Worden niet twee musjes voor een penninkje verkocht? En niet één van die zal op de aarde vallen buiten Uw Vader om. En ook de haren van uw hoofd zijn alle geteld.’  
‘…: Zo zegt de HEERE, de God van uw vader David: Ik heb uw gebed gehoord, Ik heb uw tranen gezien. …’  
‘Ú ziet het wél, want U aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geeft; …’ -  Matth. 10:29,30 & Jes. 38:5 & Psalm 10:14a

Want Ik ben de veilige schuilplaats voor iedereen die het moeilijk heeft, ja, voor iedereen die angstig en bezorgd is.
Ken je Mijn Naam, zoek je Mij, vertrouw je Mij?
Weet dan dat Ik altijd bij je zal zijn en je nooit zal verlaten, want Ik ben dicht bij hen wiens hart gebroken is en wiens geest verslagen is.
En Ik ben het Die het licht in je leven weer zal ontsteken, en de duisternis weer doet verdwijnen, want Ik ben het Die je troost!

‘De Heere is een veilige vesting voor de verdrukte, een veilige vesting in tijden van benauwdheid. Wie Uw Naam kennen, zullen op U vertrouwen, omdat Ú, Heere, niet hebt verlaten wie U zoeken.’
‘De Heere is nabij de gebrokenen van hart, Hij verlost de verbrijzelden van geest.‘ 
‘Want Ú doet mijn lamp schijnen, Heere; mijn God doet mijn duisternis opklaren.’ 
‘Ik, Ik ben het Die troost.’  -  Psalm 9:10,11 & Psalm 34:19 &  Psalm 18:29 & Jesaja 51:12

Vertrouw op Mij, Mijn kind, vertrouw Míj!
Ik ben altijd bij je; nooit zal Ik jou verlaten!
Zoek je kracht in Mij en in de sterkte van Mijn macht; Ik zal je nooit teleurstellen!

‘HEERE van de legermachten, welzalig de mens die op U vertrouwt. 
‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld.’ 
‘Voorts, wees krachtig in de Here, en in de sterkte Zijner macht.’  
‘Tot U hebben zij geroepen en zij zijn gered, op U hebben zij vertrouwd en zij zijn niet beschaamd.’-  Psalm 84:13 & Mattheüs 28:20 & Efeziërs 6:10 & Psalm 22:6

Weet, Mijn kind, Ik heb je tranen gezien!
Ik zag ze, ook toen niemand anders ze zag;
Ik hoorde je, ook als jij dacht van niet.
Ik zag je wanhoop, je worstelen en strijden;
Ik zag je moedeloosheid, als ook je pijn en je verdriet.

Weet, Mijn kind, Ik heb je tranen gezien!
Je hulpgeroep heeft Mijn oren bereikt;
je smeekbeden zijn niet ongehoord gebleven.
Richt je hoofd omhoog en zie nu op Mij,
zodat Ik je Mijn hulp kan geven.

Mijn kind, Ik heb je tranen gezien!
Laat Mij ze nu drogen,
opdat jij Mijn luister ziet
en je Mijn Naam zal verhogen.

Gods rijke zegen -in troost en Zijn nabijheid, voor de komende week.
Een liefdevolle groet,
Rita

👉 Lees ook: >> 'God weet ervan!'

Week 4 - Geef niet op!

Voor hen die wachten …

‘Wacht op de Heere, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de Heere.’
Psalm 27:14

Mijn hart springt op;
mijn God heeft mij
gezien en gehoord.
Zijn liefde heeft mij
aangeraakt met het
lezen van Zijn Woord.

Klein getuigenis
Dit jaar gebruik ik in mijn Stille Tijd het Dagboek van Andrew Murray en daarnaast ben ik voor het eerst van mijn leven begonnen met een Leesplan* waarmee ik in één jaar de Bijbel in chronologische volgorde lees.
Best een uitdaging daar er soms best veel gelezen moet worden, maar het is wel een uitdaging waarbij ik dit keer het gevoel had die gewoon eens aan te moeten gaan toen die op mijn pad kwam.
En hoewel ik niet altijd de tijd heb om dan goed na te denken over wat ik lees, is het wel altijd mijn gebed dat de Heer mijn ogen toch opent voor dat wat Hij mij wil laten zien, of wil zeggen.

Van het Dagboek van Andrew Murray heb ik afgelopen maand alweer heel wat geleerd.
Sommige dingen herkende ik weer van dat ik het eerder had gelezen, terwijl ik ook bemerkte dat sommige dingen behoorlijk waren weggezakt.
Maar wat opnieuw heel diep binnenkomt, is niet alleen het belang de dagelijkse omgang met God, of zoals Murray zegt ‘de absolute noodzaak van gemeenschap met Jezus’, maar om daarin ook vooral bewust te zijn met Wie (= God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest) je deze omgang hebt en de Liefde die daarin verborgen is.
En het zijn de dingen die ik hierin lees die ervoor zorgen dat mijn verlangen naar meer en dieper groeit, als ook mij stimuleert om het Leesplan echt dagelijks te lezen, ook op de dagen als ik mij helemaal niet lekker voel.

Nu was ik afgelopen week aangekomen bij het verhaal van Hagar en Ismaël, daar waar Izak werd geboren en Sara hen beide wegstuurde (Genesis 21:1-21) omdat ze niet wilde dat Ismaël -toch de zoon van een slavin, samen met Izak zou erven.

‘Toen hoorde God de stem van de jongen en de Engel van God riep tot Hagar vanuit de hemel en zei tegen haar: Wat is er met u, Hagar? Wees niet bevreesd, want God heeft naar de stem van de jongen, die daar ligt, geluisterd.’
Als ik aankom bij deze woorden (vers 17) , maakt mijn hart een sprongetje, en in een fractie van een seconde weet ik dat de Heer mij gezien en gehoord heeft, maar ook dat Hij me aanspoort om door te gaan en vol te houden.
Voor een moment vraag ik me even af wat er nu gebeurde, maar niet voor lang, ik wil niet afvragen of twijfelen, maar aannemen en dit moment, de aanraking van Zijn liefde door Zijn woorden heen, koesteren, en ik schrijf de woorden van vers 17 op een kaartje als een tastbare herinnering aan dit moment.

De dagen gaan voort en ik voel me helemaal niet lekker, zo intens moe ben ik.
Het gebeurde verdwijnt een beetje naar de achtergrond, al houd ik het vers vast, want misschien is dat een vers met een boodschap waarover ik zou kunnen schrijven.
Inmiddels is het zaterdagmorgen, en voor ik naar boven ga om een begin te maken met het schrijven, pak ik het kleine boekje ‘Als’ van Amy Carmichael* dat in de vensterbank klaarligt om te lezen naast mijn andere boek.
En dan lees ik het volgende:

‘Er zijn momenten waarop iets ons leven binnenkomt dat geladen is met liefde, op zo’n manier dat het Eeuwige als het ware even voor ons opengaat, of tenminste iets van de Eeuwige Dingen, en de meeste van deze is liefde.

Het is misschien een kleine, vertrouwelijke aanraking van ons of het onze, zo licht als de aanraking van de wind die ’s morgensvroeg de bladeren van de boom laat ritselen, iets dat niet gevangen en onder woorden gebracht kan worden. Maar wij weten dat het onze Heere is.’
Amy Carmichael

Direct is daar het gebeurde van afgelopen week terug, het moment waarop mijn hart opsprong en Zijn woorden in mijn binnenste waren.
Was dat moment immers niet geladen met Zijn liefde, een vertrouwelijke aanraking waarvan ik wist, dit is de Heer?
Hoe bijzonder deze woorden!
Hoe bijzonder hoe de Heer werkt!
En ik besef weer eens meer dan ooit hoe ontzettend belangrijk toch die dagelijkse omgang, die dagelijkse gemeenschap met de Heer is (als ook het lezen van goede boeken).
Ook al verandert er niets zichtbaars, voelde ik me zelfs de afgelopen dagen beroerder, het teruggebracht worden door de woorden van Amy Carmichael bij het gebeurde van afgelopen week, het opnieuw erover nadenken en opschrijven, heeft mijn hart versterkt, en voel ik me positief aangespoord om toch vooral vol te houden.


Wees sterk, en Hij zal uw hart sterk maken!
Toen ik vanmorgen(zaterdag) achter mijn laptop kroop om te gaan schrijven en eerst zo nog eens alles biddend overdacht, kwam de tekst uit Psalm 27 in mijn gedachten.
‘Wacht op de Heere, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de Heere.’
En ik besefte dat de Heer me de waarheid van dit Woord liet zien.
Ja, ik ben wachtende, nog steeds, maar door iedere dag tijd met Hem te hebben, Zijn Woord te lezen, was daar ineens dat moment dat Hij mijn hart aanraakte en mij bemoedigde door Zijn Woord heen.

Wachten is vaak moeilijk, vooral als het langer duurt en het maar stil blijft.
Allerlei vragen en twijfels kunnen ons dan zo bekruipen, waardoor als we niet oppassen onze gedachten en gevoelens daarmee op de loop kunnen gaan.
Wachten kan tot gevolg hebben dat we onze tijd met Hem gaan verwaarlozen; dat we met Bijbel lezen en bidden zoiets krijgen als ‘ach, wat heeft het nog voor zin’.
En eerlijk gezegd heb ik daardoor af en toe ook weleens mijn Stille Tijd geskipt.
Maar het gebeurde van afgelopen week, en de tekst die de Heere mij in gedachten gaf, laten zien hoe belangrijk het is om dit toch niet te doen!
Om vol te houden, om niet op te geven, omdat het zomaar eens de dag zou kunnen zijn dat God tot je spreekt en je hart versterkt.
Soms door de woorden die je leest, soms door waar de woorden je heenleiden, soms doordat de Heilige Geest tijdens het lezen van Gods Woord tot je spreekt.

Laten we dus niet opgeven als het wachten langer duurt dan ons lief is.
Laten we sterk zijn door de kracht van Zijn Geest, en ons niet af laten brengen van dat waarvan we weten dat het onze eerste prioriteit hoort te zijn, ja, van levensbelang is!
Laten we sterk zijn en dicht bij Hem blijven door dagelijks omgang met Hem hebben in Woord en Gebed, en Hij zal ons hart sterk maken -op Zijn tijd, terwijl wij wachten.
Niet omdat wij tijd maken voor Hem, maar omdat Hij God is en doet wat Hij belooft!
God is onze Maker én onze Vader, en Hij weet voor alles het juiste moment.
Dus:

Geef niet op
als Hij je vraagt
te wachten.
Wees sterk
en houdt vast
aan je tijd
met de Heer.

Houd vol,
blijf van Hem
verwachten.
Wees sterk en
Hij zal je hart
sterk maken,
steeds weer.

Ga voort van
kracht tot kracht
terwijl je wacht.
Wees sterk
en groei in
geloof en
vertrouwen.

Volhard
met blijdschap
als je wacht.
Wees sterk
in het besef dat
je op Hem
kunt bouwen!

Gods rijke zegen voor de komende week!
Wees sterk als je wacht op de Heere; geloof en vertrouw erop dat Hij je hart sterk zal maken!
Een liefdevolle groet,
Rita

Week 3 - Gevangen in Zijn liefde

‘Laat uw hart voortdurend zeggen:
Zijn liefde voor ons is onuitsprekelijk.
Hij zal mij in Zijn liefde gevangen houden.’
Andrew Murray

‘Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad; blijf in mijn liefde.’
Johannes 15:9


Afgelopen week werd ik gegrepen door de woorden van Andrew Murray bij de er onderstaande Bijbeltekst, en wel het meest door het laatste zinnetje: ‘Hij zal mij in Zijn liefde gevangen houden.’
En het is pas nu, terwijl ik deze woorden opschrijf, dat het tot mij doordringt hoe wonderlijk dit tegelijk is.
Immers, ‘gevangen houden’ duit doorgaans toch op verlies van vrijheid, op beperking, en toch verwarmden deze woorden mijn ziel, en gaven mij het gevoel van geborgenheid.
Vanaf het eerste moment dat ik deze woorden de afgelopen week las, zijn ze als een pijl in mijn hart gedoken en ze laten me niet meer los.


Zijn liefde …

‘Hij die bestond in goddelijke majesteit heeft zich niet willen vastklampen aan de gelijkheid met God: Hij heeft zich van zichzelf ontdaan en het bestaan van een slaaf aangenomen. Hij is aan de mensen gelijk geworden. En als mens verschenen heeft Hij zich vernederd, Hij werd gehoorzaam tot de dood, de dood aan een kruis.’
Filippenzen 2:6-8

Jezus zag de menigte en ging de berg op, en Hij begon te spreken en te onderwijzen.
De schoonmoeder van Petrus was ziek, en Jezus boog Zich over haar heen,  en sprak.
Er kwam een rouwstoet met een dode voorbij; de enige zoon van een weduwe, en Jezus zag, werd met innerlijke ontferming bewogen en sprak.
Er kwam een melaatse bij Hem die Hem vroeg om genezing, en Jezus stak Zijn hand uit, raakte hem aan en sprak.
Een vrouw, die al twaalf jaar aan bloedvloeiingen leed, raakte Hem aan om genezen te worden, en Jezus draaide Zich om, keek haar aan en sprak.
Er was een grote menigte met vele zieken onder hen, en Jezus zag de menigte en was met ontferming over hen bewogen en genas.
Het werd avond; stuur ze weg zodat ze nog eten kunnen kopen, zeiden de discipelen, maar Jezus nam de vijf broden en twee vissen, sloeg Zijn ogen op naar de hemel, zegende en deelde uit tot iedereen verzadigd was.
De discipelen wilden de kinderen weren, maar Jezus trok hen bij Zich en zegende.
De menigte trachtte de roepende blinde tot zwijgen brengen, maar Jezus stopte, riep hem bij Zich en sprak woorden tot genezing.
De boot van de discipelen voer naar de overkant van het meer, maar een zware storm stak op. en Jezus, door hen gewekt, stond op, bestrafte de wind en de golven, en het werd stil …
Een dove, die moeilijk sprak, werd bij Hem gebracht, en Jezus nam hem apart van de menigte, … keek op naar de hemel, … en sprak …
Er was een kromgebogen vrouw, die zich helemaal niet meer kon oprichten omdat een geest haar al achttien jaar ziek maakte, en Jezus zag haar, riep haar bij Zich, sprak en legde Zijn handen op haar.
Een kleine man, een oppertollenaar, klom in een boom, en Jezus keek op, zag hem, sprak en ging met hem mee naar huis.
Omdat er niemand was om de voeten te wassen, en ook niemand die zich daartoe wilde vernederen, gingen ze allemaal met ongewassen voeten aan tafel, maar Jezus stond op van de maaltijd, deed Zijn bovenkleed af, pakte de waskom en begon de voeten van Zijn discipelen te wassen.

Hij nam het brood, dankte, brak het en deelde uit met de woorden: Dit is Mijn lichaam dat voor U gegeven wordt.
En Hij nam ook de drinkbeker … Mijn bloed dat voor U vergoten wordt.

Vader, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar niet Mijn wil. maar Uw wil geschiede; en Zijn zweet viel als grote druppels bloed op de grond.
De menigte schreeuwde: weg met Hem; kruisig Hem; en Hij werd gekruisigd tussen de misdadigers, en Jezus zei: ‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.’
Eén van de misdadigers vroeg aan Hem om aan hem te denken, en Jezus antwoordde: ‘vanaf nu zul je zijn waar Ik ben.’

Een vrouw zocht huilend naar haar Heer en Meester, maar zag Hem niet, herkende Hem niet, tot Jezus sprak én haar naam noemde: Maria!
De haan had gekraaid, Jezus Zich omgedraaid en hem aangekeken; nu hadden ze samen gegeten en Jezus vroeg aan hem: ‘Hou je van Mij’, ‘Heb je Mij waarlijk lief?’, en gaf hem de volgende opdracht: Weid Mijn lammeren; hoed mijn schapen; weid mijn schapen.

De Liefde van Jezus voor ons is liefde die ziet, die hoort, die geeft, die deelt, die dient, die offert.
Het is Liefde die ons omgeeft, beschermt, kracht en moed geeft, vrijmaakt en vult met hoop.
Het is Liefde, welke Jezus ook in ons hart heeft gelegd om Hem lief te kunnen hebben, als ook onze naaste.
Liefde die er altijd is en ook altijd zal zijn, omdat Zijn liefde een eeuwige liefde is.


Geliefd door Jezus …
Bemind door Jezus …
Gevangen in Zijn liefde …

Verlangen naar een steeds dieper besef van wat deze liefde van Jezus betekent en inhoudt, en hoe we erin kunnen blijven.
Verlangen om elke dag opnieuw met deze liefde vervult te worden; om elke dag te kunnen leven in en vanuit deze liefde van Jezus.
Verlangen om in Zijn liefde te blijven, daarin gevangen -geborgen- te zijn.


Murray dringt er op aan om van tijd tot tijd Gods Woord lezen over de liefde van Jezus; om daarover nadenken en de woorden in ons hart te laten zinken.
Net zo lang totdat we ons realiseren  dat ‘bemind worden door Jezus het grootste geluk is in ons leven!’

‘Laat ons hart daarom voortdurend zeggen:
Zijn liefde voor ons is onuitsprekelijk.
Hij zal me in Zijn liefde gevangen houden!’

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is voor wie Zijn offer
van genade, van
liefde en vergeving
hebben aanvaard.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is Hem tot
de Liefde van
je leven hebben
verklaard.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is je bevinden
in de meest
veilige en zekere
plaats die bestaat.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is leven vanuit
het besef dat Hij
elke dag, ja, elke stap
met je gaat.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus.
Geliefd en bemind,
beschermd en geborgen.
Begenadigd in de Geliefde,
Die altijd voor ons zal zorgen.

Dat de woorden ook jouw hart als een pijl zullen raken en je mogen bemoedigen.

De zegen van God, de vader, en de liefde van Christus toe gebeden!
Een liefdevolle groet, 
Rita

Week 2 - Mijn toevlucht, kracht en hulp!

Voor als je bang bent ...

‘God is ons een toevlucht en kracht; Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, …’
Psalm 46:2,3a

Heere, mijn God,
U bent mijn toevlucht,
en mijn kracht;
U bent mijn hulp
in tijden van nood,
in de donkere nacht.
Daarom zal ik niet bang zijn,
al ...; o Heer, vergeef mij, maar
hier begint mijn hart te dralen.
O zeker, ik verlang er vurig naar
om met een trefzeker hart
al Uw woorden aan te halen.
Maar ik ken ook mijn eigen hart,
en weet dat angst en vrees mij
juist soms zo kunnen benauwen.
En hoeveel ik ook van U hou,
toch is daar soms nog zo'n
gebrek aan geloof en vertrouwen.
Dus lees ik verder, Heer,
op zoek naar meer
over wie U bent.
En wel net zo lang
totdat ik de waarheden
over U mij heb ingeprent.
En met elke ingeprente waarheid
wordt een stukje angst ingeruild
voor liefde, geloof en zekerheid.
Zo klinkt dan nu ook mijn woord:
al verandert ... , al wordt verzet ... , al bruist ...,
laat maar beven door onstuimigheid!
Want U, Heere mijn God,
bent mijn toevlucht
en mijn kracht.
U bent mijn hulp,
in de diepste nood,
ja, in de donkerste nacht.

Als we bang zijn …
Hoewel dit een Psalm voor Gods volk is, mogen ook wij door de Here Jezus ons de woorden toe-eigenen, want het Heil dat de Here Jezus kwam brengen, heeft Hij niet alleen voor Zijn volk gehouden.
Door Hem is God ook onze toevlucht, onze kracht en ‘in hoge mate’ onze hulp.
In Christus is ons leven verborgen in God. (Kol. 3:3)
Door Christus hebben vrije toegang tot de Troon der Genade waar we op het juiste moment hulp zullen ontvangen. (Hebr. 4:16)
De kracht die Hem uit de dood deed opstaan, is in ons! (Ef. 1:17-21)
En  ‘daarom zullen we niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën. Laat haar water bruisen, laat het schuimen, laat de bergen beven door haar onstuimigheid.’ (Psalm 46:3,4)

De uitweg als we bang zijn ...
Als ik op zoek ga naar wat er gezegd wordt over angst dan vind ik het volgende op psyq.nl:
‘Angst is een emotie die je helpt te reageren op gevaar. Het lichaam raakt in opperste staat van paraatheid waardoor het hart sneller gaat kloppen, de ademhaling versnelt, de bloeddruk omhoog gaat en de spieren zich aanspannen. Deze plotselinge en hevige angst duurt vaak niet lang en ervaart iedereen wel eens.’

Angst op zich is dus niet verkeerd of ‘ongezond’, hoewel het dat wel kan worden.
En het brengt mij naar de Hof van Gethsemané, naar de Here Jezus, die in doodsangst verkeerde. (>> Matth. 26:39-46)
Zijn angst was zo groot, dat Hij bloed zelfs zweette. (Luc. 22:44)
Maar de Here Jezus toonde ons ook de weg uit deze angst.
Hij knielde neer en bad tot Zijn Vader in de hemel; Hij vroeg zelfs Zijn discipelen om met Hem te waken en voor Hem te bidden. (Luc. 22:41-46)
Jezus laat ons hier zien dat we met onze angst naar God moeten gaan, Hem alles moeten vertellen; en dan niet één keer, maar steeds opnieuw, totdat Gods vrede ons hart heeft vervuld.

God is onze toevlucht
God is ook onze toevlucht, een schuilplaats waar we schuilen mogen en op adem komen, onze nood kunnen neerleggen en uithuilen tot we geen tranen meer over hebben.
Hij zal ons beschermen met Zijn vleugels, ja, Zijn trouw zal als een schild, als een pantser om ons heen zijn.
Immers:
‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige. Ik zeg tegen de Heere: Mijn toevlucht en mijn burcht, mijn God op Wie ik vertrouw!
Hij zal u beschutten met Zijn vlerken, onder Zijn vleugels zult u de toevlucht nemen, Zijn trouw is een schild en een pantser.’
Psalm 91:1,2,4


Niet blijven ...
We kunnen daar echter niet voor altijd blijven, hoe graag we dat soms misschien ook willen.
Ook daarin is de Here Jezus voor ons tot voorbeeld.
Hij zocht Zijn toevlucht bij Zijn Vader, legde Zijn nood voor Hem neer, maar bleef wel aangeven dat de wil van Zijn Vader het belangrijkste was.
Hoe graag Hij had gezien dat God een andere weg zou geven, Hij was bereid te doen wat Zijn Vader Hem vroeg.
Na drie keer daarvoor gebeden te hebben stond Hij op om de weg te gaan die Zijn Vader Hem vroeg te gaan.
Ook wij moeten deze bereidheid hebben.
Het is deze bereidheid die bepaald hoe we de schuilplaats zullen verlaten.
Als we net als Jezus Zijn wil willen doen, zal God onze vrees wegnemen, en de kracht geven om de weg te gaan die voor ons ligt.
Zonder die bereidheid zullen we angstig en krachteloos blijven.

Kracht en hulp ...
Hoe zichtbaar is ook dit weer niet bij de Here Jezus!
God veranderde niets aan de situatie; de weg die Hij Zijn Zoon vroeg om te gaan, bleef hetzelfde, maar als Judas en de soldaten eraan komen om Hem te verraden en gevangen te nemen, zien we dat de angst volledig weg is bij Jezus; Zijn optreden naar hen is beheerst, rustig en kalm.
En dat is wat God ook bij ons wil doen in tijden van angst en vrees.
Vaak verandert God niets aan onze omstandigheden, zullen we net als Jezus er doorheen moeten, maar God is in alles bij ons, gaat in alles met ons en er ook doorheen!
Jezus is ons in alles voorgegaan, zodat wij nooit ergens alleen doorheen hoeven te gaan!
Dus al hebben we het gevoel dat de grond onder onze voeten wegzakt, al gaat alles anders dan we dachten; al is de storm in ons leven nog zo hevig, beuken de golven onophoudelijk op ons in en dreigen we te verdrinken; beven we onder alles dat gebeurt, laten we net als Jezus omhoog zien naar God, Die onze toevlucht is, en Die ook ons de kracht en hulp zal geven die we nodig hebben op het juiste moment.

Heel Zijn woord getuigt van Zijn hulp in allerlei benauwdheden, breng het jezelf telkens weer in herinnering, als ook de momenten waar Hij je eerder heeft geholpen.
Breng jezelf in herinnering dat Jezus 'Naam ook ‘Immanuel’ is, ‘God met ons’.

  >> U bent mijn schuilplaats, Heer!

        (Sela)

                         

  >> You are my hiding place! 

        (Selah)

Ik wil je als laatste nog bemoedigen met een gedicht dat ik jaren geleden heb geschreven, en waar ik met dit schrijven ineens aan moet denken.
Het is mijn gebed dat dit gedicht je mag helpen om te zien wat er in de Schuilplaats bij God kan gebeuren als wij los gaan laten en God God laten zijn.

Er is liefde in het oog van de storm!

De storm woedt;
regen en wind razen
om mij heen.
Ze bestoken mij,
dreigen mij omver te gooien.
Ik strijd,
ik vecht,
ben ik dan alleen?

God, waar bent U,
waar is Uw ondersteunende hand?
Bijna ga ik ten onder,
zonder U houd ik geen stand!

De regen overspoelt mij,
de wind drijft mij dan weer voor
en dan weer achteruit.
Het gaat maar voort,
er lijkt geen einde aan te komen.
Ik strijd,
ik vecht;
mijn schreeuw klinkt luid.

God, mijn Vader,
waar, waar bent U dan?
Ik kan niet meer,
hoort dit alles bij Uw plan?

Dan ineens bevind ik mij in de stilte,
de storm raast onverminderd voort
buiten mij om.
Zoekend kijk ik rond,
verwachtend, hopend.
Ik zwijg,
ik luister,
zachtjes klinkt een stem: ‘Kom’.

Vader, Vader God,
bent U daar?
Ik kijk omhoog en zie Uw hand;
mijn last lijkt minder zwaar.

Ik ga even rustig zitten
en koester mij in de liefde
van Zijn aanwezigheid.
Zijn Geest herstelt mijn kracht,
geef mij mijn weerbaarheid terug.
Ik adem,
ik drink,
ik ben weer klaar voor de strijd.

Abba, Vader,
de storm deed mijn ogen verblinden,
maar in het oog van de storm
deed U mij opnieuw Uw liefde vinden.

Dan is de stilte voorbij.
De wind en regen slaan opnieuw
ruw tegen mij aan.
Vooruit, achteruit,
opnieuw ben ik doorweekt.
Ik strijd,
ik vecht, maar
vanuit mijn ooghoek zie ik
Hem naast mij gaan.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita

Week 1 - De God van Jacob tot hulp!

‘Welzalig hij die de God van Jacob tot zijn hulp heeft, wie zijn vertrouwen stelt op de Heere, zijn God.’
Psalm 146:5

Deze tekst was mijn MT^* van vorige week, de laatste week van 2021, maar in mij dringt het om deze tekst ook te nemen voor de eerste week van 2022.
De woorden raken me, houden me bezig, en sporen mij aan om het iets verder uit te diepen.
Het is mijn gebed dat het voor eenieder die meeleest net zo bemoedigend zal zijn als dat het voor mij is.

'Welzalig hij die de God van Jacob tot zijn hulp heeft, …'
Andere woorden voor welzalig zijn o.a. ‘gelukkig en gezegend’.
Maar waarom zijn we gelukkig - gezegend als de God van Jacob onze hulp is?
En wie is de God van Jacob?
Deze vragen brengen mij terug bij het Dagboek van Wiersbe (gebruikte ik vorig jaar in mijn Stille Tijd), maar ook bij Genesis 28.


De God van Jacob
Wiersbe
Wiersbe neemt ons voor het antwoord op deze vraag simpelweg mee naar de volgende verzen van Psalm 146.
Vers 6 → ‘Die hemel en aarde gemaakt heeft, de zee en al wat daarin is; Die voor eeuwig de trouw bewaart.’
Vers 7 → ‘Die onderdrukten recht doet, Die de hongerigen brood geeft. De Heere maakt de gevangenen los.'
Vers 8 → ‘De Heers opent de ogen van blinden. (…) De Heere heeft de rechtvaardigen lief.’
Vers 10 → ‘De Heere zal voor eeuwig regeren, …’
Oftewel, de God van Jacob is de Schepper, de Rechter, de Vader, onze Verlosser, en de Koning.
Daarnaast lezen we in de verzen 8 en 9 ook (Wiersbe noemt deze niet) dat de Heere de gebogenen opricht, de vreemdelingen bewaart, en de wees en weduwe staande houdt.

Genesis 28
In dit hoofdstuk zien we Jacob op de vlucht voor zijn broer Ezau nadat hij hem op bedrieglijke wijze het eerstgeboorterecht had ontnomen.
Onderweg naar zijn oom Laban krijgt hij ’s nachts een droom (vers 12) waarin de Heere tot hem spreekt, -vers 13-15, maar het is vooral vers 15 dat laat zien wie de God van Jacob is.

‘En zie, Ik ben met u, Ik zal u beschermen overal waar u heen zult gaan, en Ik zal u terugbrengen in dít land, want Ik zal u niet verlaten, totdat Ik gedaan heb wat Ik tot u gesproken heb!’

En zie, oftewel: let op, nu even je aandacht op Mij richten en goed luisteren naar wat Ik je nu ga zeggen!
En dan zegt God dat Hij met Jacob is, dat Hij hem zal beschermen waar hij ook heen gaat; dat Hij er voor zal zorgen dat Jacob weer terugkomt in het land waar hij vandaan komt; dat Hij hem geen moment alleen zal laten totdat Hij gedaan heeft wat Hij heeft beloofd.

Waar Wiersbe zeg maar een ‘overzicht’ geeft van wie God is, wordt het hier in Genesis persoonlijk.
Het laat ons zien dat God geen God van veraf is maar van dichtbij; Die Zijn kinderen kent, weet wat ze nodig hebben en er altijd voor hen is en zal zijn.
Hij wil hen leiden en gaat mee; ja, is in hen.
Zijn het in het Oude Testament nog specifieke personen, in het Nieuwe Testament wordt met de komst van de Heere Jezus, -Zijn lijden, sterven, opstanding en Hemelvaart, de God van Jacob persoonlijk voor iedereen.
‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien’, zegt Jezus in Johannes 14:9 en in vers 11 - ‘Geloof Mij, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is, en zo niet, geloof Mij dan om de werken zelf.’
En in Johannes 14:16,17 zegt Hij: ‘En Ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u blijft tot in eeuwigheid, namelijk de Geest van de waarheid, Die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet, maar u kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn.’


‘(Welzalig hij) …, wie zijn vertrouwen stelt op de Heere, zijn God.’

‘En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN. Ook zei Hij: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden. Toen zei God verder tegen Mozes: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: De HEERE, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob, heeft mij naar u toe gezonden. Dit is voor eeuwig Mijn Naam, dit is Mijn Naam ter gedachtenis, van generatie op generatie.’
Exodus 3:14,15

Heere -Jahweh- Ik ben Die Ik ben; Ik zal zijn Die Ik zijn zal.
Onveranderlijk en trouw!

‘Welzalig hij die de God van Jacob tot zijn hulp heeft, wie zijn vertrouwen stelt op de Heere, zijn God.’

Wiersbe zegt het zo mooi: ‘Als je God kent, heb je geluk, hulp en hoop: geluk in wandelen met Hem, hulp voor de lasten van de dag, en hoop voor de zorgen van de toekomst.’
In Hem vinden we dus echt alles wat we nodig hebben voor vandaag, morgen, voor iedere dag weer!
Een veiliger toevlucht dan Hij zullen we nooit vinden.
Als we ons vertrouwen op Hem stellen, zullen we nooit beschaamd uitkomen!

Vandaar dat we dan ook (zeer)gezegende mensen zijn als we de God van Jacob tot onze hulp hebben, ons vertrouwen op de Heere God stellen.
Hij zal ons nooit teleurstellen, want Hij is onveranderlijk en trouw.
Wat Hij zegt, doet Hij, en elke belofte die Hij doet of heeft gedaan, komt Hij na.

Op U, Heere, mijn God,
stel ik mijn vertrouwen.
U bent mijn hulp,
op U kan ik bouwen.

U bent mijn houvast,
U zult mij beschermen.
U zult voor mij zorgen,
Zich telkens over mij ontfermen.

U gaat met mij mee;
leid mij op al mijn wegen.
En tot ik ben waar ik hoor,
omgeeft U mij met Uw zegen.

In U vind ik alles wat ik nodig heb,
geluk, hulp en hoop voor morgen.
Een schuilplaats, een toevlucht;
bij U ben ik veilig en geborgen.

Het is mijn gebed dat ook jij de God van Jacob tot jouw hulp hebt, en je vertrouwen stelt op de Heere God, want dan ben ook jij een zeer gezegend mens!

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita

*MT = MemoriseerTekst
  Lees meer op >> 'Into Your Hands'

👉Lees eventueel ook >> 'Week 49 -2021 - Ik ben Die Ik ben'