Week 22 - Wachten op God (slot)

Vandaag het 2e gedeelte, het vervolg op het blogje van gister.

 ‘Het geheim van hemelse kracht en vreugde!’
Andrew Murray

‘U verwacht ik de ganse dag!’  

Murray brengt mij bij een overbekende tekst nadat hij aangespoord heeft om toch vooral alles eens goed te overdenken.
Want zegt hij, ‘het – de juiste houding van ons hart en onze ziel, die van wachten en verwachten, zal je werkelijk helpen om de kostbare beloften van Gods woord naar waarde te schatten’. 
En hoe waar is dit woord, want als met dat ik deze belofte (en dat geldt natuurlijk voor al Gods woorden) op deze manier benader, lijkt het ineens alsof hij tot leven komt, er een glans vanuit gaat, die ik niet eerder zo heb gezien.
'Wie de Here verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als arenden.’
Jes. 40:31
‘Daar’, zegt Murray, ‘is het geheim van hemelse kracht en vreugde!’
‘Wacht op de Here, wees sterk, uw hart zij onversaagd; ja, wacht op de Here.’
Psalm 27:14

Wachtend verwachten; sterk zijn en volharden; vol houden in geloof en vertrouwen, met een onverschrokken, moedig hart dat zich niet van de wijs laat brengen, maar ziet en pleit op Wie Hij is en op wat Hij heeft beloofd!
Wachtend verwachten in het besef van je absoluut volledig afhankelijk weten van Hem.
Verwachtend wachten, ook als het stil blijft van Zijn kant, de hemel gesloten lijkt, te allen tijde bereid in praktijk te brengen wat je geleerd hebt, en om te leren wat Hij wil leren.
In Zijn tegenwoordigheid blijven, daar steeds naar terugkeren, net zo lang als nodig is, net zo lang totdat God heeft gedaan wat Hij heeft beloofd.

‘U verwacht ik de ganse dag!’
Och, als ik toch zo zou leven, zo dicht met en bij Hem; Hem in alles betrekkend, in al mijn beslissingen en keuzes, voordat ik mijn mond opendoe …, wat zou het mij behoeden voor veel dingen, en tegelijk alles geven aan moed en kracht, die ik nodig heb. 

De Here zoeken,
aan het begin van elke dag,
met een verwachtingsvol hart.
Elke dag opnieuw
je ziel tot opheffen tot God,
in dagen van vreugde,
als ook van smart.

Gedurende de hele dag,
je ogen op Hem gericht houden,
het zicht op Hem niet verliezen.
Te midden van alle drukte
steeds opnieuw je ogen
naar boven richten,
je ziel tot Hem opheffen,
daarvoor kiezen.

Het van de Heer verwachten,
de hele dag door,
en in elke omstandigheid.
Op Hem vertrouwend,
op Zijn liefde en trouw,
op Zijn genade en
barmhartigheid.

Ja, Heere, tot U hef ik mijn ziel op,
want op U is mijn vertrouwen.
Ja, Heere, van U is mijn verwachting,
wilt U Uw wegen voor mij ontvouwen.

Leer mij, Heer:

Verlangend (ver)wachten
‘Ik verwacht de Here, mijn ziel verwacht en ik hoop op zijn woord; mijn ziel wacht op de Here, meer dan wachters op de morgen, wachters op de morgen.’
Psalm 130:5,6

Volhardend (ver)wachten
‘Waarlijk, mijn ziel, keer u stil tot God, want van Hem is mijn verwachting; waarlijk, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn burcht, ik zal niet wankelen.
Op God rust mijn heil en mijn eer, mijn sterke rots, mijn schuilplaats is in God.
Vertrouwt op Hem te allen tijde, o volk, stort uw hart uit voor Zijn aangezicht; God is ons een schuilplaats.’
Psalm 62:6-9

Gelovig (ver)wachten
‘Welzalig hij, die de God van Jakob tot zijn hulpe heeft, wiens verwachting is op de Here, zijn God, die hemel en aarde gemaakt heeft, de zee en al wat daarin is, die trouwe houdt tot in eeuwigheid;
die de verdrukten recht verschaft, die de hongerigen brood geeft.
De Here maakt de gevangenen los, de Here maakt de blinden ziende, de Here richt de gebogenen op, de Here heeft de rechtvaardigen lief; de Here behoedt de vreemdelingen, wees en weduwe houdt Hij staande, maar de weg der goddelozen maakt Hij krom.
De Here is Koning voor eeuwig.
Uw God, o Sion, is van geslacht tot geslacht.
Halleluja.’
Psalm 146:5-10

Aanbiddend (ver)wachten

‘Voor altoos zal ik U loven, omdat Gij het gedaan hebt; ik zal uw naam verwachten – want die is goed – in tegenwoordigheid van uw gunstgenoten.’
Psalm 52:11

Tot Uw glorie en eer!

Wek mij daarom iedere morgen, Heer,
met een hart dat verwachtend uitziet naar U,
naar hoe ik U deze dag kan dienen en eren.

Doe mij U ontmoeten in de Binnenkamer,
in het stil zijn en wachten, maar ook als ik
Uw woord lees en overdenk om daarvan te leren.

Opdat ook mijn gebeden meer worden
dan alleen een vragen en klagen,
meer dan het uiten van mijn nood.

Laat mijn gebeden ook meer worden
dan een lijst van mijn wensen en verlangens,
maar vol dankbaarheid voor wat U biedt, en bood.

Gebed
Heer, ik verlang en ik zie uit, naar een leven waarin mijn ziel elke dag, en de gehele dag, op U wacht ja, U verwacht.
Dank U wel, voor Uw Heilige Geest in mij, Die dit kan bewerken en ook zal doen, zolang ik mij daar ook naar uit blijf strekken.
Ik zie uit, Heer, ik verwacht en wacht.
Laat mij niet beschaamd worden.
In Jezus’ Naam.

- Amen -

Week 22 - Wachten op God (1) Neem de tijd ... (16)

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om elke dag weer
Zijn aangezicht te zoeken.
Neem de tijd, ook om stil te zijn
en op Hem te wachten.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, zodat Hij Zich
aan jou kan openbaren.
Neem de tijd, om Zijn wil te leren
en te ontvangen wat Hij wil geven.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, wordt stil en wacht,
ja, leer verwachtend wachten
Neem de tijd, opdat Zijn beloften
tot leven kunnen komen.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, oefen je in een leven
van volledige afhankelijkheid van God.
Neem de tijd, net zo lang totdat je
kunt zeggen: U verwacht ik de hele dag.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

‘…, U verwacht ik de ganse dag.’
Psalm 25:5b

Murray zegt in dit hoofdstuk een aantal zeer indringende dingen over het Wachten op God; hoe belangrijk dit is, ja, dat het eigenlijk elke dag de houding van onze ziel zou moeten zijn waarmee we de dag beginnen.
Wachten op God.
Verwachtend.
Hij zegt zelfs dat in dit Wachten op God, we één van de diepste waarheden van Gods Woord met betrekking tot de ziel in haar gemeenschap met Hem, vinden.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om elke dag weer
Zijn aangezicht te zoeken.
Neem de tijd, ook om stil te zijn
en op Hem te wachten.

‘Wacht op God.
Bedenk eens –
dat Hij Zich in ons kan openbaren;
dat Hij ons Zijn gehele wil kan leren;
dat Hij ons kan geven wat Hij beloofd heeft;
dat Hij in alles de oneindige God kan zijn.’
Andrew Murray

Als Murray zegt dat ‘Wachten op God’ de houding van onze ziel moet zijn waarmee we onze dag beginnen, trekt hij het in zijn aansluitende woorden door naar in alles de hele dag wachten.
Niet alleen bij het ontwaken, in de Binnenkamer en in de stille meditatie, maar ook in de uiting van onze gebeden van onze vurige verlangens en wensen, als ook tijdens ons dagelijks werk, in al ons streven (-ons proberen) naar gehoorzaamheid en heiligheid, en in al onze worstelingen tegen zonde en zelfzucht (egoïsme).
‘In alles moet er een Wachten op God zijn om te ontvangen wat Hij zal schenken, om te zien wat Hij zal doen, om Hem, als de Almachtige God, de eer te laten.’

Ik weet niet wat deze woorden met jou doen, in jou losmaken (schroom niet om het hieronder in een reactie te delen) maar bij mij maakten ze behoorlijk wat los, en dan het meest een groot verlangen naar het willen leren stil zijn en wachten, verwachtend wachten.
Iets, dat ik best heel lastig vind, want in mijn hoofd is het eigenlijk nooit stil.
Maar in de afgelopen twee weken dat ik hier mee bezig ben geweest, is het me ook wel duidelijk geworden dat ik hierin ontspannen mag zijn.
Het mezelf niet op moet leggen tot een verplichting, maar het een verlangen laten zijn om God te ontmoeten en naar wat Hij wil geven, en niet alleen op dat moment, maar gedurende de gehele dag.
Gewoon simpel beginnen door af en toe een moment te nemen om even stil te zijn met je hart en gedachten op Hem gericht, even schuilen, tot rust komen, rusten.

Nu lees ik nooit alleen het vers dat gegeven wordt in het Dagboek, altijd lees ik het hele gedeelte waar het uit komt, en dat bracht me deze keer dus naar de belangrijke beginwoorden van Psalm 25; woorden waarmee eigenlijk alles begint.

‘Tot U, Here, hef ik mijn ziel op;
mijn God, op U vertrouw ik; laat mij niet beschaamd worden,
laten mijn vijanden niet over mij juichen.
Ja, allen die U verwachten, worden niet beschaamd,
beschaamd worden wie trouweloos handelen zonder oorzaak.

Here, maak mij Uw wegen bekend,
leer mij Uw paden,
leid mij in Uw waarheid en leer mij,
want Gij zijt de Gods mijns heils,
U verwacht ik de ganse dag.’

Hoe beginnen we onze dag?
En als we ons in de gezegende positie bevinden om tijd te hebben met Hem (-ik weet namelijk nog goed hoe het me maar niet lukte toen onze kinderen klein waren), is onze ziel dan wel echt tot Hem opgeheven?
Ik weet van mijzelf, dat met het bezig zijn met dit Dagboek, ik me pas goed bewust werd van het feit dat ik eigenlijk heel vaak ‘met de deur in huis vallend’ in Zijn aanwezigheid kwam.
Niets wachtend, niets verwachtend, maar als het ware binnenstormde voor Zijn troon en alles voor Hem, -over Hem, uitstortte.
Nu wil ik niet zeggen dat dat helemaal verkeerd was, dat geloof ik echt niet; ik hoef alleen maar naar de Psalmen te kijken om te weten hoe vaak David wel niet Zijn ziel uitstortte voor God.
Maar ik heb wel ontdekt, en ben daarin nu ook lerende, om eerst stil te worden, om me meer bewust te zijn tot Wíe ik nader.
Is dat ook niet wat doorklinkt in de woorden van David in deze Psalm?
‘Tot U, Here, hef ik mijn ziel op,
mijn God, op U vertrouw ik; laat mij niet beschaamd worden, …
Ja, allen die U verwachten, worden niet beschaamd, …’

Tot U, Here, U de God die ik vertrouw, tot U hef ik mijn ziel op!
Vertrouw ik Degene tot wie ik mijn ziel ophef?
Verwacht ik alles van Hem?
Ben ik zo vol vertrouwen, dat ik zeker weet dat Hij mijn vertrouwen niet zal beschamen?
Geloof ik werkelijk, dat God is wie Hij zegt dat Hij is, en dat Hij doet wat Hij belooft?
Mag Hij de oneindige God zijn in alles in mijn leven?

'Here, maak mij Uw wegen bekend,
leer mij Uw paden,
leid mij in Uw waarheid en leer mij,
want Gij zijt de Gods mijns heils, …’

Ach, hoe vaak waren deze woorden niet mijn gebed, maar nam ik de tijd niet om ook maar te wachten op Zijn antwoord en hoe ongeduldig werd ik vaak niet als Zijn antwoord maar niet kwam.
En ik vraag me ook af hoe vaak, en hoeveel, ik wel niet tegengestribbeld heb met dat de Heer mij in Zijn waarheid wilde leiden en mij wilde leren.
En nee, met het in de verleden tijd schrijven van deze dingen wil ik niet zeggen dat het nu niet meer zo is, helaas, was het maar waar.
Maar door de bewustwording ervan kan er wel verandering komen, en dát is mijn grote verlangen.
Juist in deze tijd, in een wereld als waar we nu in leven, en met de dingen die te gebeuren staan, wil ik dit leren, want ik weet dat alleen Hij mij op de rechte weg, de eeuwige weg kan leiden en houden, mij Zijn wegen kan wijzen en leren te gaan, mij in Zijn waarheid houden en doen wandelen, als ook dat hierin mijn kracht ligt, want Hij is de God van mijn behoud!
En dan niet alleen in de stilte van een nieuwe dag, maar de gehele dag door!
'U verwacht ik de ganse dag!’, zegt David. 

In de morgen kom ik tot U
en hef mijn ziel naar U op,
want op U is mijn vertrouwen.
Van U wil ik ontvangen
al wat ik nodig heb voor die dag
om op U, mijn fundament, te bouwen.

In de morgen kom ik tot U
en hef mijn ziel naar U op, verlangend,
dat U mij de weg zult wijzen.
Leid mij, Heere, leer en onderwijs mij;
maak mij Uw wegen en waarheid bekend,
opdat ik U in de avond zal prijzen.

Het deed mij beseffen dat ‘wachten op God’ niet alleen maar een tijd is van stil zijn en afwachten, een soort van ‘passieve’ houding, maar ook van doen wat gedaan moet worden en gedurende de gehele dag alles van God daarin verwachten, dat Hij zal geven, zal leren, zal openbaren, dat Hij zal zijn gedurende de gehele dag die Hij zegt dat Hij is en geven wat Hij heeft beloofd.
Wat betekent dat ik gedurende de dag in alles wat ik mag doen, in alles wat er gebeurt, in alles dat op mij afkomt, Hem zal betrekken, Zijn aangezicht zal zoeken, Zijn wil, Zijn kracht, zijn aanwezigheid.
En bij elke nieuwe taak of bezigheid mijn ogen opsla naar boven, mijn hart op Hem richt, en Hem vraag of Hij het werk van mijn handen wil zegenen en uitwerken, en de benodigde kracht en wijsheid, ja, alles wat nodig is, wil geven.
Maar wat is dat moeilijk om te leren, om te doen, maar ik geloof met heel mijn hart dat het de moeite waard zal zijn!

Ik moest hierbij gelijk denken aan een blogje^* dat ik begin dit jaar geschreven heb op mijn andere Blog ‘Into Your Hands’ over ‘Voortgaan van kracht tot Kracht’ (Ps. 84:8)
Nu weet ik best dat het voor de meesten van ons niet mogelijk is om onze dag in te delen en te leven als Joni dat doet, maar waar we ons ook bevinden en in welke situatie dan ook, niemand anders dan wijzelf, kan ons tegenhouden om onze ziel voor een ogenblik op te slaan naar de hemel; elk gebed, hoe kort ook, wordt door Hem gehoord!
Maar, hoe groot is ons -mijn- verlangen naar Hem, naar het ‘Voortgaan van Kracht tot kracht’; naar het volgen en gaan van Zijn wegen, Zijn waarheid en wil te leren?
Wil ik zien, wil ik horen, wil ik wel verwachten?
Mag Zijn Geest mij in alles leiden, wil ik alles ontvangen wat Hij mij wil geven?
Mag Hij álles in mijn leven doen wat is tot Zijn eer en heerlijkheid?

Open mijn ogen,
opdat ik Uw hand
in alles zie.

Open mijn oren,
opdat ik Uw stem
zal horen en verstaan.

Open mijn hart,
opdat ik U de gehele dag
zal verwachten.

Kom met Uw Geest, o Heer,
bewerk mijn ogen, oren en hart,
opdat mijn ziel alles van U
-en van U alleen, verwacht!

Raak mijn ziel aan met Uw Geest,
opdat ik kan ontvangen
al wat U mij wilt geven.

- Amen - 

Shalom en een heel gezegende week voor een ieder die hier meeleest.
Liefdevolle groet,

Rita

^* >> Blogje ‘Voortgaan van Kracht tot Kracht’

👉 ‘Als de hemel stil is’

Week 21 - Geliefd en bemind! De Liefde van God (4)

'God is Liefde, en wie in de Liefde blijft, blijft in God en God blijft in Hem’.
1 Joh. 4:16b

‘God is Liefde!’

‘Daarom moet onze eerste en voornaamste gedachte in de Binnenkamer zijn:
Ik geloof in de Liefde van God!’

Andrew Murray

'Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.'
1 Joh. 4:19

Voor ik U kende,
had U mij lief.
Voor ik van U gehoord had,
had U mij al gezien.
Voor ik bestond,
wist U al van mijn bestaan.

U hebt mij gewild.
U hebt mij geschapen.
U hebt mij gevormd.
U hebt mij het leven gegeven.
Ja, U blies mij de levensadem in.

U schiep mij om
Uw liefde met mij te delen.
U gaf mij het leven
om samen op weg te gaan.
En wat er ook is gebeurd,
of wat er ook nog komen gaat,
alles is erop gericht dat ik,
Uw liefde zie en kennen zal.

Open mijn ogen, Heer,
opdat er geen enkele dag
voorbij zal gaan zonder
dat ik iets van Uw Liefde zie.

Open mijn oren, Heer,
opdat er geen enkele dag
zal zijn, waarin ik niet iets
waarin Uw liefde klinkt, hoor.

Open mijn hart, o Heer,
opdat Uw Liefde daarin
opgenomen kan worden
en verder worden verspreid.

Voor ik U kende, Heer,
had U mij lief.
Voor ik van U gehoord had, Heer,
had U mij al gezien.
Voor ik bestond, o Heer,
wist U van mijn bestaan.
Ik leef en heb lief,
omdat U mij
eerst heeft liefgehad!

Liefde was het.

 Liefde is het.

  Liefde zal er altijd zijn!

Want …
de meeste van alles
is de Liefde!

Leer mij, Heer,
Uw Liefde te midden van alles te zien, elke dag weer,
opdat ik de Liefde van Christus mag leren kennen en begrijpen.

Leer mij, Heer,
Uw Liefde te midden van alles te zien, elke dag weer,
opdat ik de grootte en diepte van de Liefde van Christus zal ontdekken.

Leer mij, Heer,
Uw Liefde te zien, elke dag weer, en in alles dat gebeurt,
opdat ik in die Liefde zal leven tot Uw glorie en eer!

- Amen –

Week 20 - De Liefde van God (3) Neem de tijd ... (15)

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om stil te worden
en om in stilte te overdenken
wat Liefde ten diepste is.
Neem de tijd om de heerlijkheid
en de rijkdom van dit woord
te ontdekken.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en zie dat Liefde het
mooiste en heerlijkste woord in
de hemel en in de Binnenkamer is.
Neem de tijd, en sta stil bij het feit,
dat de God Die je daar ontmoet,
Liefde is!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en ontdek de ware
en volle zegen van het zijn in de
nabijheid van Hem Die Liefde is.
Neem de tijd, om een leven te
kunnen leven in de overvloedige
Liefde van Hem.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, zodat er geen enkele
twijfel in je hart en gedachten op
kan komen over Zijn Liefde.
Neem de tijd, denk aan het kruis,
waar Hij Zijn Liefde voor jou
openbaarde.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, tot je hart vol is
van verwondering en aanbidding
om zoveel Liefde ooit getoond.
Neem de tijd, opdat Hij jouw hart
kan vullen met Zijn eeuwige
Liefde.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, om te kunnen zien
welk een Liefde de Vader
ons gegeven heeft!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd!

‘God is Liefde, en wie in de Liefde blijft, blijft in God en God blijft in Hem’.
1 Joh. 4:16b

‘Neem de tijd, o mijn ziel, om in stilte
de wondervolle openbaring van Gods Liefde in Christus te overdenken,
totdat uw hart vervuld wordt met aanbidding
en verwondering en smachtend verlangen.
Neem er de rijd voor om de kostbare waarheid te geloven:
‘De Liefde van God is uitgestort in onze harten
door de Heilige Geest welke ons is gegeven.’

Andrew Murray

Voor ik met schrijven voor mijn Blog begon, keek en las ik nog even hier en daar wat terug wat ik allemaal geschreven had de afgelopen twee weken, en hoe wonderlijk, vanmorgen kwam in mijn Stille Tijd precies hetzelfde tekstgedeelte in mijn gedachten als vorige week zaterdag.
En waar het vorige week aan het begin van mijn Stille Tijd gebeurde, was het nu bij het schrijven van de laatste gedachten.
Ik kan dan ook niet anders dan dit gedeelte nemen als uitgangspunt voor mijn schrijven voor deze week.
Lees je weer mee?

1 Korinthe 2:9-12
‘Maar, gelijk geschreven staat:
Wat geen oog heeft gezien, en geen oor heeft gehoord, en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen die Hem liefhebben. Want óns heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods.
Wie toch onder de mensen weet, wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem is?
Zo weet ook niemand wat in God is, dan de Geest Gods. Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen, maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten wat ons door God in genade geschonken is.’

Zijn Geest in ons, wat betekent dat Hij ons iets van Gods hart laat zien, van Zijn Liefde en al wat daaruit voortkomt; welk een genade!
Het brengt mij bij de verzen (1 Joh. 4:9,10) waarin God Zijn liefde laat zien en de eenheid, de liefdesband, die er tussen de Vader en de Zoon was (en is).
Zo één zijn, zo verbonden …
‘Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de Liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon gezonden heeft als verzoening voor onze zonden.’

Welk een Liefde heeft God ons betoond!
Het bracht mij bij de volgende gedachten, heel puur menselijk gedachte gedachten, maar …
Ik moet niet denken dat, omdat God God is, dat het Hem niets heeft gedaan, niets heeft gekost om Zijn Zoon aan en voor ons te geven tot een offer voor onze zonden. 
Hij heeft Zijn Zoon moeten wegsturen bij Hem vandaan uit de hemel.
Hij heeft Hem Zijn heerlijkheid, die Hij daar had, af laten leggen en Hem als een hulpeloze, kleine mensenbaby geboren laten worden.
Hij heeft Zijn Zoon, Die alles was en had, op laten groeien van kind tot een volwassen man.
Hij heeft moeten toezien en toestaan, dat Zijn eniggeboren Zoon door mensen werd veracht, verguisd, belogen, bespot, zwaar mishandeld, en onschuldig veroordeeld tot de dood aan het kruis.
En Hij heeft om alles compleet te maken, om een eind te kunnen maken aan elke aanklacht en veroordeling voor ónze zonden, Zijn Zoon moeten verlaten, zodat alle zonden van de gehele mensheid op Hem kon komen, ten einde ons te kunnen redden.
Welk een pijn moet er door Zijn hart gesneden zijn, toen Zijn Zoon riep: ‘Eli, Eli, lama sabachtani; Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’ 
(Matth. 27:46)
Welk een liefde moet Hij voor ons gehad hebben om Zijn blik af te wenden van Zijn eniggeboren Zoon, om ons te kunnen redden, om onze relatie met Hem te herstellen!

Maar welk een Liefde heeft de Here Jezus ons hier ook betoond, om dit alles te willen doen, en ondergaan, zowel de Liefde die Hij had voor Zijn Vader, áls ook voor ons.
En nee, ook al was de Here Jezus ook God naast volledig mens, het heeft Hem álles gekost!
Hoor Hem bidden en smeken in Gethsemané:
‘En Hij zonderde Zich van hen af, ongeveer een steenworp ver, knielde neder en bad deze woorden: Vader, indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede! En Hem verscheen een engel uit de hemel om Hem kracht te geven. En Hij werd dodelijk beangst en bad des te vuriger. En zijn zweet werd als bloeddruppels, die op de aarde vielen.’

‘Indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet Mijn wil maar Uw wil geschiede’.
Het is geen afvragen om het wel of niet te doen, maar een vragen of het echt niet anders kan, omdat het zo zwaar, zo moeilijk, zo onmenselijk groot is wat van Hem wordt gevraagd.
En welk een lijden zat er al niet in het vóóraf weten wat Hem te wachten stond!
Maar Zijn Liefde voor de Vader, als ook voor ons, was zo overweldigend groot, dat Hij bereid was deze weg te gaan!
Het laat mij ook zien dat gehoorzaamheid geen kwestie is van wel of niet willen, maar van doen uit Liefde, omdat de Liefde voor de Ander de drijfveer is.

‘Wat is Liefde?

Het diepe verlangen om zichzelf te geven voor de geliefde.

Liefde schept het behagen in ons om alles wat we hebben te geven,

om de geliefde gelukkig te maken.'

Als ik dan opnieuw de woorden lees wat Murray zegt over wat liefde is, is het alsof er ineens een licht over deze woorden schijnt, alsof de woorden voor mijn ogen veranderen.

‘ Wat is de Liefde van God?

Het diepe verlangen om Zichzelf te geven voor de geliefde.

Liefde schept het behagen in Hem om alles wat Hij heeft te geven,

om de geliefde gelukkig te maken.’

En dat is precies wat Hij heeft gedaan met het zenden van Zijn Zoon naar deze wereld tot verzoening van onze zonden!
En van daaruit mogen we weten dat Hij, 'de hemelse Vader, Die aanbiedt ons in de Binnenkamer te ontmoeten, geen ander doel heeft dan om onze harten te vullen met Zijn Liefde.’
Zo wordt ‘de ware en volle zegen van de Binnenkamer niets minder dan een leven in de overvloedige Liefde van God.'
(Murray)

De stilte zoeken,
aan het begin van
elke nieuwe dag,
om U te ontmoeten,
om in Uw nabijheid,
in Uw aanwezigheid
te vertoeven.

Stil worden,
alles in jezelf tot
stilte manen,
opdat er ruimte is,
ja, alle gelegenheid
om van Uw Liefde
te proeven.

Stil zijn,
alle stemmen
tot zwijgen gebracht,
van ontroering,
van verwondering;
in tedere liefde
gehuld.

Stilte,
koesteren,
verwarmd worden,
troost vinden,
nieuwe hoop;
Zijn liefde
vervult.

‘Ja, Ik heb u liefgehad met een eeuwige Liefde!’
Jer. 31: 3

‘Geworteld en gegrond in de liefde, zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, …’
Ef. 3:17b-19

‘Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, …’
1 Joh. 3:1a

De Liefde van God voor ons.
De Liefde van God uitgestort in ons hart door de Heilige Geest.
De Liefde van God, niet om voor onszelf te houden, maar om uit te delen, te tonen, uit te leven in gehoorzaamheid!
Blessed to Be a Blessing!
Gezegend om tot een zegen te zijn!

Mag de Heere je rijkelijk zegen met Zijn zegen vol Liefde!

>> Gebed om Zegen – Opwekking 710

Week 19 - De Liefde van God (2)

De afgelopen tijd heb ik met mijn Stille Tijd stilgestaan en nagedacht over de liefde van God.
Murray had er niet eens zo heel veel erbij geschreven, maar wat hij schreef raakte me en hield mijn gedachten bezig, en eigenlijk nog steeds, want nog steeds is daar het gevoel van opnieuw en opnieuw lezen en overdenken om nog dichter bij Hem te kunnen komen, bij Zijn liefde, om nog meer te proeven, nog meer gevuld te kunnen worden.
Vorige week zondag, 30 april, schreef ik er al iets over, en in mijn Stille Tijdschrift staat nog veel meer.
De vraag voor mijzelf was (en is 😊), wat ik ervan voor mijzelf houdt, en wat ik ga gebruiken op mijn Blog.
Het is mede hierdoor dat dit blogje later verschijnt dan gewoonlijk.

De Liefde van God …

‘God is Liefde, en wie in de Liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem.’
1 Joh. 4:16b

‘Het hoogste en heerlijkste woord in de hemel is Liefde,
want God is Liefde.
En het hoogste en heerlijkste woord in de Binnenkamer moet ook Liefde zijn,
want de God Die ons daar ontmoet, is Liefde.’
En de hemelse Vader, Die aanbiedt ons in de Binnenkamer te ontmoeten
– laat hierover geen twijfel bestaan in uw gedachten –
heeft geen ander doel dan om onze harten
met Zijn Liefde te vullen.’

Andrew Murray
(zie ook vorige blogje)

Sinds ik met de serie ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd …’ begonnen ben, is het verlangen om gewoon Stil bij Hem te zijn alleen maar groter geworden, als ook het besef van de noodzaak hiervan, en de zegen die daarin verborgen ligt.
Ik moet zeggen dat het helemaal stil zijn nog wel een dingetje is dat ik moet leren, want helaas ben ik zo iemand wiens gedachten gewoon nooit stilstaan, het gaat maar door en door, maar toch, het alleen al volkomen in de rust zijn bij Hem, geen vroege verplichtingen hebben en de boel gewoon voor dat moment te laten voor wat het is, is al zo bijzonder, als ook om even geen voorbede te doen, maar gewoon ‘zijn’.

De afgelopen week was daardoor een heel bijzondere week door zo iedere dag bewust bezig te zijn met de Liefde van God, met het feit, dat Liefde het hoogste en heerlijkste woord in de hemel is, maar dat dit ook zo moet zijn in de Binnenkamer, omdat Degene die ik daar ontmoet Liefde is.
Daar mee bezig zijn, daar over nadenken, tot me door laten dringen, binnen laten komen …
Ja, ik hou van God, ik heb de Here Jezus zo lief, maar hoe vaak ben ik me er echt van bewust, dat Degene, die ik ’s morgens aan het begin van de nieuwe dag ontmoet, Líefde is …
En hoeveel tijd neem ik dan in wezen om echt te kunnen worden gevuld met de Liefde die Hij mij zo graag wil geven?

Er kwam bij mij een diep besef binnen dat, hoewel ik iedere dag bij Hem kom, bij Hem ben, in mijn Stille Tijd, als ook in andere momenten die ik met Hem doorbreng, ik me niet echt bewust ben, dat ik dan de Liefde in eigen Persoon ontmoet, en dat Hij er zo naar verlangt om mij te vullen met Zijn Liefde.
Het is één van de dingen die de afgelopen tijd behoorlijk binnenkwam, Zijn Liefde, de Liefde die Hij mij wil geven, waar Hij mij mee wil vullen, en de diepe noodzaak om daarvoor stil te worden, stil te zijn, en dat ik ook moet wachten om te kunnen ontvangen.

Dingen vanuit de Bijbel willen ontdekken en willen leren, is belangrijk, Gods Woord is onmisbare voeding voor onze ziel.
Voorbede doen, zowel voor eigen gezin, als de vele andere dingen, is ook zeer belangrijk, want de nood is zeer hoog, zowel dichtbij als ver weg.
Maar alleen maar Stil zijn bij Hem, tijd nemen om bewust te zijn van Zijn Liefde, en dat Hij ons daar mee wilt vullen, en wachten op, is net zo belangrijk als al het andere.

Wist ik deze dingen dan nog niet?
O, jazeker wel, maar er is een verschil tussen dingen weten en ook daadwerkelijk doen.
Maar ook hierin ervaar ik dat er voor alles een tijd is …

Stil worden,
stil zijn.
Uw Liefde voor mij
overdenkend,
binnen laten komen,
en zo gevuld worden
om op mijn beurt
weer uit te kunnen delen.

Leven,
handelen en doen,
niet vanuit
wat ik wil,
wat mij goeddunkt,
of wat ik fijn vind,
maar vanuit
waar ik U
blij meemaakt.

Stil worden,
stil zijn,
om bewust te worden
wat mij drijft,
wat mijn motivatie is;
vanuit welke bron,
tot welk doel.
Leef ik voor mezelf,
of leef ik echt voor U?

Liefde, het mooiste en heerlijkste woord, want God is Liefde.
In de hemel, en in mijn Binnenkamer.
Mij hiervan bewust worden: Jezus in mijn hart = Liefde in mijn hart.

In mijn Binnenkamer ontmoet ik de Persoon van Liefde.
Liefde, Die Zichzelf volledig heeft gegeven in lijden en sterven voor mijn zonden.
Als Hij in mijn Binnenkamer is, is mijn Binnenkamer gevuld met Liefde.
Mag Hij volledig binnenkomen?
Zijn afdruk achterlaten?
Tot mijn verandering, meer naar Zijn beeld en gelijkenis?

Open mijn ogen, Heer,
ja, geef mij nieuwe ogen!
Dat ik toch zal zien welk
een Liefde U mij heeft
bewezen en gegeven.
En laat mij, in antwoord
op Uw grote Liefde voor mij,
die U hebt getoond aan het kruis,
op mijn beurt, tot eer van U,
een leven van Liefde leven.

- Amen - 

Gods rijke zegen vol van Liefde toe gebeden!

Een liefdevolle groet,
Rita