Week 29 - Duizend vragen

Deze week een lied, als ook woorden, tot troost en bemoediging.
Het is mijn gebed dat een ieder die het nodig heeft er door bemoedigd wordt.

   >> Duizend vragen – Martin Brand

‘Ik ben moe van mijn zuchten,
heel de nacht maak ik mijn bed nat,
doorweek ik mijn rustbank met mijn tranen.
HEERE, waarom blijft U van verre staan?
Waarom verbergt U Zich in tijden van benauwdheid?
Verlos mij, o God, want het water is tot aan de ziel gekomen.
Ik ben moe van mijn roepen, mijn keel is ontstoken;
mijn ogen zijn bezweken, omdat ik steeds hoop op mijn God.

Heer, in Uw Woord zegt U mij:
dat U iedereen die U aanroept, nabij bent,
allen die U in waarheid aanroepen.
Dat U nabij de gebrokenen van hart bent,
en dat U de verbrijzelden van geest verlost.
Dat U ons hoort als wij roepen,
en ons redt uit al onze benauwdheden.

Wees mij genadig, o God, wees mij genadig,
want mijn ziel heeft tot U de toevlucht genomen;
ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugels,
totdat de rampen voorbij zijn gegaan.
U, Heere, bent mijn rots en mijn burcht en mijn Bevrijder,
mijn God, mijn rots, tot Wie ik de toevlucht neem,
mijn schild en de hoorn van mijn heil, mijn veilige vesting.

Nu heft mijn hoofd zich omhoog
boven mijn vijanden, die mij omringen,
O God, mijn hart is bereid;
ik zal zingen, ik zal psalmen zingen,
ook zal mijn eer U loven.
Want Uw goedertierenheid is groot en reikt tot boven de hemel,
Uw trouw tot de wolken.
Ik zal de HEERE loven om Zijn gerechtigheid,
en voor de Naam van de HEERE, de Allerhoogste, psalmen zingen.
Want U regeert, Heere, U bent met majesteit bekleed.’

‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten,

zal overnachten in de schaduw van de Almachtige.
Ik zeg tegen de HEERE: Mijn toevlucht en mijn burcht,
mijn God, op Wie ik vertrouw!’

Zoek je toevlucht bij de Heer,
stort je hart en ziel uit bij Hem.
Geen nood is te klein, of te groot;
leg alles maar bij Hem neer.

Bij Hem is ruimte om te huilen,
je tranen bewaard Hij in Zijn kruik.
Hij is nabij de gebrokenen van hart,
bij Hem kun je altijd schuilen.

Kom, en zoek Zijn aangezicht;
zie Zijn grootheid, zie op Wié Hij is.
Ervaar Zijn liefde en goedertierenheid,
en wordt door Hem opgericht.

Gods rijke zegen
en een liefdevolle groet,
Rita

👉 >> Lees ook Week 9 - U bent mijn schuilplaats, Heer

Gebruikte verzen:
Psalm 6:7
Psalm 10:1
Psalm 69:2,4
Psalm 145:18
Psalm 34:19,18
Psalm 57:2
Psalm 18:3
Psalm 27:6a
Psalm 108:2,5
Psalm 7:18
Psalm 93:1a
Psalm 91:1,2

Week 28 - With all I am

Vandaag is een speciale dag (jarig, en precies 60 jaar geworden), dus daarom een voor mij heel speciaal nummer in de uitvoering zoals ik hem voor het eerst heb gezien en gehoord.
Een nummer waarbij ik vanaf het eerste moment het gevoel heb alsof iemand in mijn binnenste had gekeken en vandaaruit dit nummer maakte.
Luister en lees je weer mee?

     >> With all I am – Hillsong Worship
                               >> Lyrics 

Into Your Hands
(In Uw handen)
Met het zingen van dit lied spreken we uit dat we opnieuw de keuze maken om ons leven met Hem te verbinden, ons opnieuw aan Hem toe te wijden, vanuit het diepe besef wie Hij is en waarom je Hem wilt volgen.
Vanuit het besef dat Hij je wereld vast in handen heeft, dat je volledige leven -met alles wat er gebeurt en speelt, rust in de palm van Zijn hand.
Dat je van Hem bent, Hem toebehoort.
De keuze om met Hem mee te lopen op elke weg die Hij gaat; of die weg nu vreugde betekent, of verdriet.
Dat je Hem zal vertrouwen, en dat je zal leven op de manier dat Hij dat wilt, vanuit Zijn beloften en wel voor altijd!
Belijdend, dat je niet alleen in Hem gelooft, maar ook toebehoort, dat je thuishoort bij Hem!
Dat Hij de reden is dat je leeft en de reden dat je zingt -tot Zijn eer, met alles wat in je is.
En dan niet alleen nu als je je goed voelt, omdat alles goed en voorspoedig gaat, maar ook als alles donker en duister is, er geen lichtpuntje lijkt te zijn.

Zingend belijden:
Jezus, ik geloof in U!
Om wie U bent: de Christus, Messias, de Zoon van God, en mijn Redder en Verlosser, mijn Heiland, mijn vriend.
Om wat U heeft gedaan: de prijs voor mijn zonden betaald aan het kruis op Golgotha, mij vrijgekocht met Uw vergoten  bloed, de relatie met de Vader herstelt, en de toegang tot de troon van Genade vrijgemaakt en een eeuwig thuis bij Hem bereid.
Jezus, ik hoor thuis bij U, ik ben van U!
Ik ben Zijn kind, Zijn dochter (of zoon) van de Allerhoogste, erfgenaam.
U bent de reden dat ik leef
de reden dat ik zing,
met alles wat ik ben.
Zonder Hem is mijn leven zinloos en doelloos, leef ik alleen maar voor mezelf; zou ik zingen alleen omdat ik het leuk vind, voor mijn eigen eer en niet tot Uw eer, om U groot te maken en te eren.
Hij is mijn adem, mijn lied, mijn alles.

‘You’re the reason that I sing …’
(U bent de reden dat ik zing!)
De woorden van het lied zijn de woorden van mijn hart, en nog steeds springt mijn hart vooral op bij de woorden van het refrein en vooral de laatste regels:
Jesus, I believe in You
Jesus, I belong to You
You're the reason that I live
The reason that I sing
With all I am

Ach, zolang ik me kan herinneren heb ik van zingen gehouden, zolang ik me kan herinneren heb ik dit ook gedaan, van kleins af aan.
Nog zie ik mezelf al zingend op de schommel zitten; schommelen zonder zingen was geen optie: schommelen betekende tegelijk ook zingen.
Kostbaar zijn ook mijn herinneringen aan de zaterdagmiddagen samen met mijn vader in de kerk.
Hij was organist en speelde vaak zaterdagmiddag alvast even ‘in’ voor de zondag.
Hoe heerlijk was het om mee te gaan en in die lege kerk te zingen!
Ach, waar zong ik eigenlijk niet; op de fiets, tijdens mijn werk, op mijn kamer in de zusterflat, voor de bewoners, in de kerk, met de WorshipAvonden (ach, wat mis ik die) …
En nog steeds zing ik; als ik mijn hondje uitlaat, mijn huis schoonmaak, mijn man begint te spelen achter zijn keyboard …
Samen of alleen, het maakt niet echt uit, al is samen zingen en elkaar ontmoeten in het Hem aanbidden wel heel kostbaar.

Maar er zijn ook perioden geweest dat ik nauwelijks zong, soms omdat ik het gewoon niet kon, en soms omdat ik niet wilde, en soms met een gebroken hart en stem; het leven kan immers zo zwaar zijn, zo vol moeiten, pijn en verdriet, met zoveel zorgen, dat alles duister is en geen enkel lichtpuntje zichtbaar.
Ik heb echter gemerkt dat juist dan zingen -van Hem en tot Zijn eer, al lopen de tranen je over de wangen, en breekt je stem continue, een genezende uitwerking heeft op je ziel, en soms ook de hemel in beweging brengt en er bijzondere dingen gebeuren.
Is het niet in de omstandigheden, dan zeker in onszelf.

With all I am …
Met alles wat ik ben …

Vanuit de diepten trok U mij,
gaf mij weer grond onder de voeten
en nieuwe wegen om te gaan.
Mijn leven is in Uw handen;
ja, U behoor ik toe, voor altijd:
U bent het doel van mijn bestaan!

Ú bent de reden dat ik leef!
Ú bent de reden dat ik zing,
ja, van kleins af aan!
Ú bent de reden dat ik schrijf,
vanuit mijn hart, tot eer van U:
Het Doel van mijn bestaan.

Jezus, ik geloof in U, ja,
op U is mijn vertrouwen;
U bent de Rots waarop ik sta!
U zal ik volgen, me vasthoudend
aan de beloften door U gegeven;
elke dag, en op elke weg die ik ga.

Ja, Jezus, met alles wat ik ben
wil ik U eren en aanbidden,
Uw Naam loven en prijzen.
Met heel mijn leven, - in wie
ik ben en in wat ik doe, zal ik
U de glorie en eer bewijzen. 

1 Petrus 1:17-19
‘En als u Hem als Vader aanroept Die zonder aanzien des persoons naar ieders werk oordeelt, wandel dan in de vreze des Heeren, gedurende de tijd van uw vreemdelingschap, in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.'

Efeze 1:3-6
‘Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus, omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde.
Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil, tot lof van de heerlijkheid van Zijn genade, waarmee Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde.’

Kolossenzen 3:1-3
‘Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit. Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn, want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God.’

Romeinen 12:1
‘Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst.’

Heb jij ook zo’n speciaal lied, zo’n lied waarbij je het gevoel hebt dat het speciaal vanuit, of voor jou, is geschreven?
Ik hoor graag ook jouw verhaal, zodat Zijn Naam wordt groot gemaakt en tot bemoediging en opbouw van elkaar.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita

Week 27 - O laat Gods Zoon je thans omhullen

Deze week een lied dat voor mij persoonlijk heel veel betekent, maar dat is niet waarom ik het voor deze week heb uitgekozen.
Nieuwsgierig geworden waarom dan wel?
Luister en lees maar mee.

       >> O, laat Gods Zoon je thans omhullen – Opwekking 308

‘O geef Hem alles wat je vasthoudt …
O geef Hem al je pijn en moeite,
en de jaren van verdriet …’

Och, hoe moeilijk is dit vaak niet; Hem alles geven wat ons vast- en bezighoudt; wat ons hart bezwaart.
Hoeveel jaren aan pijn en moeite, van verdriet, slepen we soms niet mee.

Jaren geleden, het was met de aanbidding in de gemeente waar we toen waren, werd op een gegeven moment dit lied gezongen.
Ik zong het niet voor het eerst, maar het was wel deze keer dat ik brak bij de woorden ‘O geef Hem al je pijn en moeite, en de jaren van verdriet …’
Mijn tranen begonnen te stromen, en ze waren niet meer te stoppen voor ik me helemaal leeg had gehuild.
En met elke traan die ik huilde, ervoer ik hoe de pijn en het verdriet, van alle jaren die achter me lagen, en waar we langzaam uit begonnen te komen, van mij afgleden.
Tot op de dag van vandaag springen soms nog steeds de tranen in mijn ogen als we dit lied zingen, maar nu van dankbaarheid. 

Loslaten.
Aan Hem geven.
Het is zo makkelijk gezegd, maar hoe doe je dat?
Ik heb er geen klinklaar antwoord op, was het maar waar.
Misschien ligt het antwoord wel een beetje in het lied zelf.

Verlangen we er werkelijk naar om door Hem gevuld te worden?
Of moet Hij eerst ons verdriet en onze pijn wegnemen, onze moeiten en zorgen, problemen?
Mag Hij ons omhullen met Zijn liefde en Zijn Geest?
Of willen we toch graag zelf nog ruimte overhouden voor …
Zijn we bereidt om los te laten, om alles aan Hem te geven?
Of koesteren we inmiddels hetgeen ons vasthoudt; omdat het eng is om los te laten, omdat je huiverig bent voor wat er dan gebeurt?

Zijn we bereid om onze handen in aanbidding naar Hem op te heffen, ondanks onverhoorde gebeden, ondanks hulp die misschien uitblijft, ondanks dat de situatie waar je inzit maar voortduurt, ondanks de nieuwe moeilijkheden die weer op je pad zijn komen, ondanks …?
Is er nog, al is het maar een sprankje, dankbaarheid en blijdschap in ons om wie Hij is en om wat Hij voor ons heeft gedaan?
Of is bitterheid en moedeloosheid ons hart binnengeslopen?

Met dat ik over dit alles aan het nadenken was, kwam het volgende gedicht van Corrie ten Boom in mijn gedachten: ‘De kunst van het loslaten’.
Misschien ken je het al wel; maar lees gerust nog eens mee. 

Ik bracht mijn zorgen bij de Heer
om ze aan Hem te geven.
Ik bad voor dat wat moeilijk was;
ik wilde graag blij leven.

Maar toen ik daarna verder ging
en alles had beleden,
toen voelde ik een groot verdriet:
mijn last was niet verdwenen!

‘Waarom nam U mijn zorg niet weg?
Heer, wilt U niet verhoren
wat ik U vroeg in mijn gebed?’
Toen hoorde ik deze woorden:

‘Ik wil je helpen, o mijn kind;
je last mag je Mij geven,
en al je zorgen neem Ik op Mij,
op heel je weg door ’t leven.

Doch weet één ding, onthoud het goed:
Jouw tobben zal niet baten.
Je lasten kan Ik dragen slechts
als jij ze los wilt laten.’

Van dit gedicht wil ik je meenemen naar het waarom van dit lied voor deze week.
Hoewel het lied al wel in mijn gedachten was geweest, had ik het eigenlijk terzijde geschoven, omdat ik niet goed wist wat ik er verder mee moest.
Ja, persoonlijk betekende het heel veel voor mij, maar verder …
Toen kwam echter het volgende korte verhaaltje mijn mailbox binnen, en ik ervoer dat ik dit moest delen.
Ik ervaar het als een spiegel die de Heer mij/ons wil voor houden.

Geef toch aan Mij!
Er was eens een arme man die langs een landweg liep met een grote zak aardappelen op zijn rug. Hij bezweek bijna onder de last en het zweet gutste van zijn voorhoofd.
Gelukkig voor hem stopte er een boer met paard en wagen. 
‘Vooruit kerel,’ zei de boer.
‘Spring maar op de bok.’
De man hees zich op de wagen en zakte tevreden naast de boer neer.
Maar zijn zak rustte nog steeds op zijn rug.
‘Wat doe je nou?’ vroeg de boer verbaasd.
‘Zet die zak toch neer, man!’
‘Ach mijnheer,’ antwoordde de man.
‘U bent al zo aardig om mij een lift te geven.
Ik ga u toch zeker niet vragen om ook nog voor mijn aardappelen te zorgen.
Nee, die draag ik zelf wel!’

Wat een dwaze man.
En wij gedragen ons in onze relatie met God vaak precies zoals die man.
God zegt dat Hij voor ons zal zorgen en onze lasten zal dragen, maar vaak denken wij dat wij God een plezier doen als wij onze lasten netjes zelf meezeulen in plaats van Hem ermee lastig te vallen.

'Als u zich buigt onder de sterke hand van God, zal Hij u oprichten als Hij vindt dat de tijd daarvoor gekomen is. Geef al uw zorgen en problemen over aan God, want Hij houdt van u en zorgt voor u.'
(HTB)

'Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt.
Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u.'
(HSV)
1 Petrus 5:6-7

>> Van: Actief Online

       >> O, laat Gods Zoon je thans omhullen – Opwekking 308

Mijn handen hef ik in aanbidding omhoog,
terwijl mijn tranen van pijn en verdriet,
van alle moeite en zorg, rijkelijk stromen.
Maar met dat ik mijn handen hef,
glijdt alles van mij af, en ik ervaar:
U hebt het allemaal van mij overgenomen.

Mijn handen zijn in aanbidding omhoog,
terwijl nu mijn tranen van vreugde
en dankbaarheid rijkelijk stromen.
‘Kom, ja, kom, o Heer, en vul mijn hart;
laat Uw Geest mij met Uw liefde
en goddelijke kracht doorstromen.’

Gods rijke zegen voor de komende week,
en een liefdevolle groet,
Rita