zondag 26 oktober 2014

Week 44 - Nog een keer!

Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo'n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, …
HSV
 
Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. 
NBV


'Geloofshelden worden niet geboren, maar leren door moeite, mislukking en pijn heen God beter kennen, vertrouwen en gehoorzamen.'*


De Bijbeltekst die deze week centraal staat, kwam al eerder voorbij, vandaar de titel ‘Nog een keer!’
Maar de nadruk ligt deze week op heel iets anders, vandaar het citaat aan het begin van mijn schrijven.
De Bijbeltekst zelf brengt ons eerder bij het zien op het ‘grote’ geloof van de mensen die genoemd staan in Hebreeën 11 – ‘Door zijn geloof heeft Abel, begreep Noach, gaf Abraham, heeft Isaak, heeft Jacob, heeft Jozef, heeft Mozes …
Door haar geloof heeft Sara, heeft Rachab …
– Gideon – Barak – Simson – Jefta – David – Samuël …
Door hun geloof …
Maar betekent dit dan ook automatisch dat het voor hen allemaal zo makkelijk was als dat het er zo even staat?

Ik denk dat we allemaal diep van binnen best wel weten dat dit beslist niet het geval was, maar we wel de neiging hebben om dit misschien over het hoofd te zien als je dit hoofdstuk van Hebreeën leest.
Ik vond het in ieder geval heel bijzonder om deze week hier mee bezig te zijn en opnieuw eens te lezen over het leven van Abraham, Sara en Isaak; de hoofdpersonen voor deze week.
Het liet mij niet alleen opnieuw zien dat ook zij mensen waren met hun eigen fouten en gebreken, maar ook dat God hen trouw bleef ondanks hun fouten en gebreken.
(>> God van Trouw)


‘Geloofshelden worden niet geboren, maar leren door moeite, mislukking en pijn heen 
God beter kennen, vertrouwen en gehoorzamen.’

Het leven van Abraham
(Genesis 11 t/m Genesis 25:11)

Soms lijkt het alsof het allemaal heel simpel is voor Abraham: God zegt - Abraham doet. Maar aan zijn halve leugens kunnen we zien dat Abraham ook een mens was van vlees en bloed, met zijn eigen angsten en onzekerheden, die vrees heeft voor zijn eigen leven.
Ook als hij ingaat op het voorstel van Saraï om een zoon te verwekken bij haar slavin, getuigt dat niet bepaald van zijn vertrouwen op God.
En wat te denken van zijn lachen en ongelovige gedachten toen God hem, toen hij bijna honderd jaar oud was, opnieuw vertelde dat Sara een zoon zou krijgen, veel nakomelingen, de moeder van vele volken en onder zullen zelfs koningen zijn.
Ondanks alles blijft God trouw aan Zijn beloften aan Abraham, en Abraham leert door alles heen hoe betrouwbaar God is, vol vergeving en liefde.
Dat Hij doet wat Hij zegt, dat Hij zorgt voor wat Hem toebehoort.
Dermate, dat als God hem op de proef stelt en hem vraagt om zijn zoon, zijn enige zoon, te offeren, hij ook bereid is dit te doen.
Pas op het laatste moment grijpt God in en voorziet in een ander offerdier.
En Hij spreekt opnieuw tot Abraham: ‘Abraham, je hebt gedaan wat Ik vroeg, je was zelfs bereid om Mij je enige zoon te offeren. Daarom heb Ik, de Heer, bij Mijzelf gezworen je grote voorspoed te geven. Ik zal …
Omdat je naar Mij geluisterd hebt, zullen …’

De conclusie die nu eventueel getrokken kan worden, is dat God zegent en voorspoed geeft als je Hem maar gehoorzaamt, dient en eert.
Ik geloof echter dat dit alleen zo was voordat de Here Jezus naar deze aarde kwam om Gods heilsplan te volvoeren.
De Here Jezus zegt duidelijk heel andere dingen, zie bijv. Johannes 15:18 – 16:4; 16:33; en wat te denken van Zijn gebed in Johannes 17.
Het wil niet zeggen dat er geen zegen en voorspoed kan zijn, maar wel dat het niet meer een automatisch gevolg is van gehoorzaamheid aan God, zoals je in het Oude Testament duidelijk tegenkomt.
Tevens betekent het in mijn ogen ook dat als God je nu zegent met rijkdom en voorspoed, je tegelijk een enorme verantwoordelijkheid hebt en heel erg moet waken dat het geen valkuil wordt en het je ten val brengt.


Zoals God Zijn plan had met Abraham en Zijn weg met hem ging, zo heeft God ook Zijn plannen met ons, en gaat Hij met ons Zijn wegen.
En zoals God geduld had met Abraham, heeft Hij ook geduld met ons.
Al maakt Abraham een paar keer dezelfde fout, God geeft hem niet op en zegt niet: bekijk het nu maar.
Nee, Hij blijft voor hem zorgen, herhaalt Zijn beloften keer op keer en geeft hem steeds weer een nieuwe kans.
Abraham leert op deze manier God steeds beter kennen en ziet dat God een betrouwbaar God is, op wie hij aankan en die er voor hem is en zal zijn; altijd.

Dat zijn ook de lessen die wij mogen leren, want God is onveranderlijk; Hij is nog steeds dezelfde God als toen.
Nee, soms begrijpen we niets van de dingen zoals ze gaan.
Soms lijkt het alsof God de onmogelijkste of moeilijkste dingen van ons vraagt.
Soms lijkt het alsof Hij ons niet ziet of hoort en soms lijken er alleen maar moeilijkheden, zorgen of problemen op onze weg te zijn.
Soms dan … en toch …

Als we kijken naar Abraham, naar wat God van hem vroeg, als we kijken naar het leven van de geloofshelden waar Hebreeën 11 over spreekt, dan zien we één ding heel duidelijk, namelijk hoe ze Hem juist steeds beter leren kennen en vertrouwen door de wegen die Hij met een ieder van hen gaat en hun vallen en opstaan daarin.
En steeds opnieuw bewijst Hij hen Zijn liefde en trouw, en leidt hen op Zijn eeuwige weg  tot volvoering van Zijn plan.

God heeft ons al deze voorbeelden niet gegeven zodat wij ons geïntimideerd zouden voelen, of om ons te laten zien ‘hoe goed deze mensen wel niet zijn’, of om ons een minderwaardigheidscomplex te bezorgen, maar juist om ons te laten zien dat in Zijn kracht alles mogelijk is.
Hij geeft ons deze voorbeelden om ons te laten zien dat Hij een trouw en betrouwbaar God is, rechtvaardig, liefdevol en vol genade; Hij verlangt er juist naar dat ook wij Hem steeds beter leren kennen.

Geen van onze geloofshelden werd zo geboren, maar zij kregen deze naam omdat ze door alle pijn en moeite, door alle mislukkingen heen, God beter leerden kennen, vertrouwen en gehoorzamen.
En dat is precies waar God naar verlangt, dat ook wij Hem beter leren kennen, vertrouwen en gehoorzamen, opdat we eens zullen zijn waar Hij is.


Lieve Vader in de hemel.
Dank U wel voor wie U bent!
Dank U wel, dat U zo ontzettend veel van ons houdt!
Dank U wel, voor Uw bemoeienis met ons leven, ook als dat betekent dat er lijden komt, moeiten, zorgen, pijn of verdriet.
Dank U wel voor Uw geduld met ons en dank U wel, dat we fouten mogen maken, mogen vallen en weer mogen opstaan.
Dank u wel, dat U zelfs Uw hand uitsteekt als wij niet in staat zijn om zelf overeind te krabbelen.
Dank U wel voor Uw woord, voor de bemoedigingen die daar in doorklinken, die ons laten zien wie U bent, zodat ook wij aangespoord worden om vol te houden en U op een zelfde wijze mogen leren kennen.
Als een Vader, een God van trouw, barmhartig, liefdevol en genadig.
Dank U wel, dat Uw kracht ten volle zichtbaar wordt in onze zwakheid.
Ik prijs Uw Naam!

- Amen - 


Mogelijkheden  en kansen …

Raak niet ontmoedigd
als je steeds weer valt.
Maak je niet bezorgd
als niets gaat
zoals je verwacht.
Wees niet bang voor Mij
als iets steeds mislukt
en word niet boos
als het anders gaat
dan je had gedacht.

Zie het als mogelijkheden
waarvan je kunt leren;
als kansen om dichter
tot Mij te groeien.
Zie, hoe je in alles Mij
beter leert kennen
en dat door vertrouwen
je leven zal openbloeien.


Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,




*Citaat uit overdenking Kalender

Lees ook: Week 31 – Je kunt het!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten