Week 1 – Ik ben met je!

De afgelopen week was ik aangekomen met het Dagboek bij het hoofdstukje ‘De Alomtegenwoordigheid van Christus’ en de tekst die Murray gebruikte waren enkele woorden uit Ex. 3:12, en wel deze: ‘Ik ben immers met u!’, maar al snel gaat hij verder vanuit Matth. 28:18 & 20.
Een gedeelte van wat hij zei en wat mij zo raakte, heb ik vorige week al op dit blog geplaatst als een citaat, maar wat bij mij het meest binnenkwam heb ik voor deze keer bewaard, omdat het -in ieder geval voor mijzelf, zeer kostbare en waardevolle woorden zijn om niet alleen het nieuwe jaar mee te beginnen, maar om ze ook mee te nemen de rest van dit jaar, als ook alle tijd die we nog hebben voor de Heer terugkomt of ons thuishaalt.
Dat het voor jou net zo tot een zegenende bemoediging mag zijn als dat het voor mij is.

‘En Jezus kwam naar hen toe, sprak met hen en zei: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde.
...
En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld.
Amen.’

Mattheüs 28:18 en 20

‘Toen Christus tot Zijn discipelen had gezegd:

'Mij is gegeven alle macht in de hemel en op aarde',

volgde hierop onmiddellijk de belofte:

'Ik ben met u al de dagen'.

De Almachtige is zeer zeker ook de Alomtegenwoordige.’

Andrew Murray

‘De Almachtige is zeer zeker ook de Alomtegenwoordige!’
Het zijn deze woorden die zo binnenkwamen dat ze mij de afgelopen week bezig hebben gehouden en steeds terugkwamen in mijn gedachten.
De Almachtige is zeer zeker ook de Alomtegenwoordige …
De Almachtige; heilig en hoogverheven, niets of niemand is meer, groter, machtiger of hoger dan Hij …
De Alomtegenwoordige; overal aanwezig, ziet en hoort alles, heeft overal weet van, niets is voor Hem verborgen …
En toch zegt Hij: Ik ben met u!
Hij, Die ons door en door kent, weet heeft van alles wat we doen of zeggen, waar we gaan of staan, blijft van ons houden en voor ons zorgen.

Mijn gedachten gingen vervolgens deze week verschillende kanten op.
Er waren een aantal Bijbelteksten* die in mijn gedachten kwamen, verzen die mij toonden hoezeer Hij de Almachtige is, als ook Alomtegenwoordig; verzen die aantonen dat Hij ons niet eens zomaar kán verlaten, alleen door ons eigen toedoen.
We kunnen Hem misschien niet ervaren, of voelen dat Hij bij ons is, maar Zijn aanwezigheid is daarvan niet afhankelijk; Zijn Woord geeft ons daar bewijzen genoeg van.
Maar hoe vaak gaan wij niet eerder af op wat wij voelen of ervaren -of in dit geval, op wat we niet voelen of ervaren, dan wat Hij ons zegt en belooft?
Ja, welk een strijd levert dit soms in ons op, gevoelens en/of gedachten tegenover Zijn Woord!
Ik heb soms het idee dat de boze er dan vaak als de kippen bij is om het ons extra zwaar te maken en ons nog meer te belagen, onze gedachten nog meer te beïnvloeden om ons zo nog meer op te zetten tegen de Heer.

Een gedachte die wel vaker in mij opkomt, komt ook nu weer terug: We kunnen niet altijd wat doen aan de dingen die gebeuren in ons leven, aan de dingen die ons overkomen, maar we hebben wel altijd een keuze in hoe we ermee omgaan.
Tegelijk met deze woorden moest ik denken aan de ‘Serenity Prayer’ of in het Nederlands ‘Het gebed om Rust’, en dan in het bijzonder de eerste zin.
‘God, geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen,
de moed om te veranderen wat ik kan, en de wijsheid om het verschil te zien.’

Onze gedachten en gevoelens maken ons zo vaak in war, waardoor we het zicht kwijtraken op de Heer, op Wie Hij is, op Zijn wijsheid, Zijn inzicht, Zijn liefde en genade.
En hoe meer dat we het zicht op Hem verliezen, hoe meer ons vertrouwen in Hem wordt aangetast.
Uiteindelijk schreeuwen we het soms uit: God, waar bent U?
Maar het lawaai van onze eigen gedachten en de warboel van onze gevoelens beletten ons Zijn zachte stem te horen als Hij zegt: Ik ben hier! Ik ben zo dichtbij; Ik ben immers ín jou!
Wat hebben we in alles veel wijsheid en inzicht nodig, maar ook rust om te kunnen accepteren als er dingen zijn die we niet kunnen veranderen, als ook moed om te veranderen wat we kunnen, of misschien zelfs soms moeten.

‘En zie, Ik ben met je al de dagen, tot de voleinding van de wereld.’
‘Ik zal je niet begeven en Ik zal je niet verlaten.’

Ga ik staan op deze beloften, en dank ik Hem daarvoor, in elke omstandigheid en ongeacht hoe ik me voel, of wuif ik deze beloften weg en volg ik mijn gevoel en mijn gedachten?

Ik ben met je!
- Ja maar, ik ervaar het niet.

Ik ben met je!
- Ja maar, ik voel het niet.

Ik ben met je!
- Ja maar, het lijkt wel alsof U mij niet hoort.

Ik ben met je!
- Ja maar, mijn gebeden lijken niet verder te komen dan het plafond.

Ik ben met je!
- Ja maar, de hemel lijkt wel van koper.

Ik ben met je!
- Ja maar, ...

Ik ben met je!
Ik ken je door en door,
zelfs beter dan jij jezelf kent.
Ik weet alles van je;
Ik weet wat je denkt,
en ik weet ook
wat je wil gaan zeggen
al voor er ook maar
een woord over je lippen komt.
En waar je ook gaat of staat,
Ik weet ervan;
ja, met al je wegen
ben Ik vertrouwt.
Zelfs al je haren zijn geteld
en niet één daarvan
zal er verloren gaan.

Het gaat niet om
wat jij voelt of ervaart,
en het gaat ook niet om
wat er rondgaat
in je gedachten.
Het gaat alleen
om wat Ik zeg,
om wat Ik heb beloofd,
om wat je van Mij
mág verwachten.

Ik ben Die Ik zeg dat Ik ben.
Mijn Woord is ‘Ja en Amen’.
Ik doe altijd wat Ik heb beloofd.
Mijn kind, Ik heb je zo lief,
nooit zal ik jou beschamen.

Ik, de Almachtige, ben ook de Alomtegenwoordige!

Mijn kind, IK BEN MET JE!
Geloof en Vertrouw Mij.

Het is mijn gebed dat deze paar woordjes met ons mee zullen reizen; dat ze tot kracht en steun zullen zijn, als ook tot vreugde, blijdschap en dankbaarheid.
‘Ik, de Almachtige, ben zeer zeker ook de Alomtegenwoordige!’
‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.’

Zegen
en een liefdevolle groet,
Rita

* De beloofde Bijbelteksten:

‘HEERE, U doorgrondt en kent mij.
Ú kent mijn zitten en mijn opstaan,
U begrijpt van verre mijn gedachten.
U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen,
U bent met al mijn wegen vertrouwd.
Al is er nog geen woord op mijn tong,
zie, HEERE, U weet het alles.’
Psalm 139:1-4

‘U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij.’
Psalm 139:5  

‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’
Johannes 3:16

‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.’
Matthëus 28:20

‘Maar Ik zeg u de waarheid: Het is nuttig voor u dat Ik wegga, want als Ik niet wegga, zal de Trooster niet naar u toe komen; maar als Ik heenga, zal Ik Hem naar u toe zenden.’
Johannes 16:7

‘Op die dag zult u inzien dat Ik in Mijn Vader ben, en u in Mij, en Ik in u.’
Johannes 14:20

‘Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen.’
Johannes 14:23

‘opdat Christus in uw harten woning make.’ (NBG)
Efeze 3:17

‘Want toen God Abraham de belofte deed, zwoer Hij bij Zichzelf, omdat Hij bij niemand die hoger was, kon zweren.’
Hebreeën 6:13
(-Mensen zweren immers bij Iemand die hoger is dan zijzelf, en …’ – Hebr. 6:16)

‘En ik hoorde zoiets als een geluid van een grote menigte en als een gedruis van vele wateren en een geluid als van zware donderslagen: Halleluja, want de Heere, de almachtige God, is Koning geworden.’
Openbaring 19:6

Blessings & Shalom ...

 

Citaat ...

 
Toen Christus tot Zijn discipelen had gezegd:
'Mij is gegeven alle macht in de hemel en op aarde',
volgde hierop onmiddellijk de belofte:
'Ik ben met u al de dagen'.

Andrew Murray

Week 50 - Liefde aan het Kruis ... Neem de tijd ... (34)

Vorige week schreef ik sinds lange tijd weer een blogje op ‘Into Your Hands’ n.a.v. een citaat dat mij raakte, en het bracht daarmee niet alleen mijn schrijvershart in beroering en beweging, maar ook mijn geest.

Het was afgelopen zaterdagmorgen een week geleden dat ik vrij vroeg wakker was.
De slaap wilde niet meer komen, en mijn gedachten gingen op een gegeven moment naar iets wat ik begin september had gelezen in het Dagboek, en dat maar steeds weer blijft terugkomen, zo ook weer deze morgen.
In mijn Stille Tijd ben ik af en toe nog teruggegaan naar dit hoofdstuk omdat het mij maar niet losliet, en hoewel ik het gevoel had dat ik er iets mee moest, lukte dit mij door alles gewoon niet.
Maar op deze vroege zaterdagmorgen, als het opnieuw in mijn gedachten terugkomt, en ik er over nadenk, lijkt het alsof alles, mijn blogje van die week en waar het Dagboek mij bracht, in elkaar past en dus kruipt ik achter mijn laptop en maak een begin met een nieuw ‘Neem de tijd …-stukje’.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en verplaats je eens
naar de heuvel van Golgotha, waar
je Heer en Heiland hangt aan het kruis.
Neem de tijd; zie, en hoor, wat
zich daar allemaal afspeelt.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en sta eens stil
bij de woorden van de Here Jezus
die Hij sprak, hangend aan dat kruis.
Neem de tijd om de diepte en
de reikwijdte daarvan te ontdekken.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en zie Zijn liefde
in het bloed dat druppelt op de grond,
in de woorden die Hij heeft gesproken.
Neem de tijd, tot het op je netvlies
staat gebrand en in je hart is gegrift.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd vooral als je leven
moeilijk is en zwaar, en je denkt
te bezwijken onder alles dat gebeurt.
Neem de tijd, en blik vooruit naar
wat Hij daar voor jou heeft bereid.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

LIEFDE met hoofdletters …
Iedereen die de Here Jezus kent en heeft aangenomen als zijn -of haar, Heer en Heiland, weet dat wat Hij voor ons heeft gedaan -Zijn komst als baby naar deze aarde, Zijn leven als (volledig) mens op aarde, en Zijn lijden, sterven en opstanding om ons te redden, het allergrootste Liefdesgeschenk is dat ooit iemand heeft gegeven; het is de meest ultieme, zichtbaar gemaakte vorm van LIEFDE.
Een Liefde die alles te boven gaat en door niets of niemand ooit zal kunnen worden geëvenaard.
Het is LIEFDE met hoofdletters.
Het is Liefde in de meest onbaatzuchtige vorm.
Het is een Liefde, die zichtbaar en hoorbaar is, voor wie wil zien en horen.

In dit -als ook de volgende paar hoofdstukjes, neemt Murray me mee naar de woorden die de Here Jezus sprak vanaf het kruis, maar het is vooral het eerste hoofdstukje dat mij zo heeft beziggehouden en steeds weer in mijn gedachten terugkwam.

‘En Jezus zei: …’
Voor ik naar die woorden ga, wil ik eerst stilstaan bij het feit dát Jezus sprak.
We lezen Zijn geschiedenis, we lezen de woorden die Hij sprak vanaf het kruis, maar hoe weinig sta ik -en misschien jij ook wel, met het lezen van die woorden stil bij het feit dat Hij eigenlijk nauwelijks spreken kon, dat elk woord dat Hij sprak Hem meer kostte dan wij ons ooit maar kunnen voorstellen.

Ik denk terug aan het moment dat ik voor het eerst hoorde over wat Zijn lijden werkelijk inhield, wat er gebeurde met de geseling en de kruisiging.
Ik denk terug aan het boek ‘Bewijs genoeg’ van Lee Strobel waarin hij dit zo nauwkeurig heeft onderzocht en uitgelegd, en waardoor hij de Heer persoonlijk heeft leren kennen, terwijl hij atheïst was toen hij aan dit boek begon.
Ik denk terug aan de nacht dat ik opbleef om alles wat hierdoor binnenin mij woelde op te schrijven; hieronder een stukje daaruit.

'De soldaten gebruiken een zweep van leren riemen waaraan stukjes bot en metaal bevestigd zijn.
De geseling rukt de huid van de rug, en er ontstaat een bloederige massa van opengelegd weefsel en bot.
Hevig is het bloedverlies en vaak leidt het tot de dood, en anders op z’n minst tot bewusteloosheid.
De hoeveelheid slagen doen er dan eigenlijk niet meer toe, al is het aantal slagen in de Joodse wet 39.
Alsof dat voor Jezus allemaal nog niet genoeg was, drijven de soldaten ook nog de spot met Hem.
Ze slaan Hem een purperrode mantel om, geven Hem in Zijn rechterhand een stok en vlechten een kroon van scherpe dorens en drukken die op Zijn hoofd.
De doorns dringen door de huid heen en bloeddruppels glijden langs Zijn gezicht naar beneden.
Ze spugen naar Hem, trekken de stok uit Zijn handen en slaan Hem er mee op Zijn hoofd.

En op dit kapot geslagen, bloederige lichaam wordt de dwarsbalk van het kruis gelegd.
Een balk van wel zo’n 45 kg.
Zo gaat Hij de weg naar Golgotha.'

...

'Op Golgotha aangekomen wordt Jezus ruw neergegooid en Zijn armen uitgespreid op de dwarsbalk.
Spijkers, van wel 18 cm lang en tot wel 1cm breed, worden door Zijn polsen geslagen en verbrijzelden alles wat op hun weg komt.
Bot, spierweefsel, aders, zenuwen ...

Mijn hart krimpt ineen.

Daarna wordt Hij, onze Heer, opgehesen tot de dwarsbalk op zijn plek staat, dan worden Zijn voeten vastgespijkerd.
’t Klinkt allemaal vrij simpel, alsof het zo was gebeurd, maar niets is minder waar.
Met het ophijsen van het lichaam rekken armen uit of schieten schouders en andere gewrichten uit de kom.
En dit ophijsen werd niet bepaald zachtzinnig gedaan.
Ademhalen wordt praktisch onmogelijk.
Een kruisiging is eigenlijk een folterende, trage dood door verstikking.

Here Jezus ...               

Spijkers in Uw handen en voeten ...
Uw uitgerekt lichaam, Uw kapotgeslagen rug schrapend over het ruwe hout om wat zuurstof te bemachtigen ...
De kroon van doornen in het hoofd gedrukt ...'

Het zijn deze dingen die in mijn gedachten komen als ik door het hoofdstukje uit het Dagboek van Murray word stilgezet bij de woorden die de Heer sprak vanaf het kruis.
Hij, Die nog maar nauwelijks kon ademhalen, laat staan spreken.
Die voor elke ademteug Zich omhoog moest drukken met voeten die vastgespijkerd waren aan het kruis.
Een kapotgeslagen rug, die met elke keer dat Hij iets omhoogging, langs het ruwe hout schraapte.
En Hij, Die al zoveel had meegemaakt, -verraden, verloochend, gesmaad, gelasterd, geslagen, haren uitgetrokken, een doornenkroon, geselslagen, de dwarsbalk en nu stervende was aan een vloekhout, Hij bleef oog houden voor de ander, bleef te midden van alles bewogen van hart.

En Hij zei:

‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen.’ (Luc. 23:34)

‘Vrouw, zie uw zoon’; ‘Zoon, zie uw moeder.’ (Joh. 19:26)

‘…, heden zult u met Mij in het paradijs zijn.’ (Luc. 23:43)

Liefde aan het kruis.
LIEFDE, die Jezus heet.

‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen’: Vergevende Liefde!
‘Vrouw, zie uw zoon’; ‘Zoon, zie uw moeder’: Zorgende Liefde!
‘…, heden zult u met Mij in het paradijs zijn’: Reddende Liefde!

Liefde, Die bidt om vergeving voor Zijn vijanden.
Liefde, Die Zich bekommert om Zijn moeder, en voor haar zorgt.
Liefde, Die redt, zelfs in het laatste levensuur.

‘Liefde was het, onuitputtelijk,
liefd’ en goedheid, eindeloos groot.
Toen de Levensvorst op aarde,
tot ons heil Zijn bloed vergoot.’*

Liefde …
Hij zei: …

Voedsel voor de ziel
Misschien vraag je je af (als je de moeite hebt genomen om het hele stuk te lezen), wat is nu het verband met het blogje op ‘Into Your Hands’, hoezo past het in elkaar?
Wel, laat me je dit zeggen: Zijn Woord is werkelijk voedsel voor onze geest, voor onze ziel!
Waar mijn ziel aan het bezwijken was onder alles dat was gebeurd en zoals het ging(gaat), kon ik er met geen mogelijkheid onderuit dat Hij tot mij -op verschillende manieren, sprak door Zijn Woord.
Enerzijds doordat Hij de bovenstaande dingen steeds in mijn hart en gedachten terugbracht, maar ook op andere momenten.
In eerste instantie had ik het helemaal niet door, maar langzamerhand gebeurde er iets in mijn binnenste, en gingen mijn ogen open.
Ik kon dingen terugkijken en lezen, en ontdekte de wonderlijke bemoedigingen die Hij had gegeven, en ik begon op te letten om meer te kunnen ontvangen.
En zo gebeurde het dat mijn hart en mijn geest niet alleen in beroering werden gebracht door een citaat, maar mij ook weer in beweging brachten om te gaan schrijven.
Eerst het blogje over het citaat, en vervolgens ook over hetgeen dat mij maar niet losliet: De Liefde van Jezus aan het Kruis in de woorden die Hij sprak naar anderen toe.

Ja, soms kunnen de dingen die gebeuren te veel zijn voor ons gevoel en onze ziel aantasten, maar als we Zijn Woord blijven lezen, zal er altijd een moment komen waarop Zijn Woord en onze ziel elkaar weer raken; dat Zijn kracht en onze zwakheid elkaar vinden en Zijn vrede weer een weg baant in ons binnenste.
En we mogen weten dat Vreugde de Vrede op de voet volgt.
Daarom: wat er ook gebeurt in ons leven, laten we nooit ophouden met het lezen van Zijn Woord!
Laten we het juiste doen, en het lezen van Zijn Woord is -naast gebed, altijd het juiste om te blijven doen.

Tot slot
Als laatste een bemoediging -uiteraard uit Gods Woord, die afgelopen dinsdagmorgen, terwijl ik voor mijn Stille Tijd iets anders aan het lezen was, tot mij kwam doordat mijn oog erop viel.
En met het lezen van deze tekst kwam er vervolgens een andere tekst in mijn gedachten, en hoe wonderlijk mooi vullen deze twee teksten elkaar aan.
Maar vooraf mijn gebed voor een ieder die dit leest in de vorm van een gedicht.

Mogen Zijn woorden je bemoedigen,
je oprichten, verkwikken en troosten,
ja, zijn tot nieuwe moed en kracht.
Mogen Zijn woorden je versterken,
je geest en ziel in beroering brengen,
ja, je trekken tot Hem Die op je wacht.

Mogen Zijn Woorden je aanmoedigen
om te blijven vertrouwen, uit te zien,
ja, te hopen op wat bij Hem op je wacht.
Mogen Zijn woorden je doen opleven,
je handen en voeten weer sterk maken,
ja, je opnieuw doen gaan in Zijn kracht!

- Amen -

‘U wordt immers door de kracht van God 
bewaakt door het geloof tot de zaligheid, 
die gereedligt om geopenbaard te worden 
in de laatste tijd.’

‘En God is getrouw: 
Hij zal niet toelaten 
dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, 
maar Hij zal met de verzoeking 
ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.’

1 Petrus 1:5 - 1 Kor. 10:13b

‘De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest.’  (Romeinen 15:13)

- Amen - 


Blessings & Shalom
en een Liefdevolle Groet,
Rita

*   
 >> Opwekking 400 – Liefde was het