Week 12 - Mijn hart en verheffing

Afgelopen week vroeg ik mij af waar God mij vandaag heen zou leiden; wat zou voor vandaag het onderwerp of het woord zijn waarover ik verder mocht nadenken en schrijven.
Het laatste wat ik eigenlijk had verwacht, was dat ik weer verder zou gaan met de serie ‘Mijn hart, mijn verantwoordelijkheid’ van YouVersion*, en toch is dat de plaats waar God mij brengt.
En dat dit de juiste plaats is, wordt bevestigd op verschillende manieren.
Met mijn ‘Dagboek’ ben ik precies hier aangekomen, bij dit gedeelte (in samenhang met de Bijbelstudie van onze Vrouwengroep), daarnaast zijn er enkele passages uit het boek(een roman nog wel) die ik aan het lezen ben die mij gister bij ‘mijn hart en verheffing’ brachten, en als ik vanmorgen nogmaals de vraag neerleg of ik echt hiermee verder moet, of de tijd daarvoor juist is, en ik ga naar YouVersion en lees daar de ‘Dagtekst’ (wat ik ook niet iedere dag doe, maar zo af en toe), dan weet ik het zeker, want de tekst die daar staat voor vandaag, is precies dezelfde tekst als waar ik vorige week over heb geschreven en die de bewuste zaterdag (zie: Week 10 en Week 11) via Dagelijks Woord naar mij toekwam.

‘Ik ben er zeker van dat God op de grote dag van Christus Jezus het goede werk dat Hij onder u begonnen is, zal voltooien.’
Filippenzen 1:6
HB

Gij lieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.
Blijft in Mij, en Ik in u. 
Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.

Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt; en gij zult Mijn discipelen zijn.
Gelijkerwijs de Vader Mij liefgehad heeft, heb Ik ook u liefgehad; blijft in deze Mijn liefde.

Johannes 15:3,8,9
SV


Ik ben de Wijnstok, en gij zijt de ranken. Blijf in Mij. Blijf in Mij.*

De overdenking van YouVersion begint met de volgende woorden:
‘Haal jij waarde uit hetgeen je doet? Classificeer jij jezelf en vergelijk jij jezelf met andere mensen? Denk je dat je meer respect of meer eer verdient?’*
En even verderop:
‘Beoordeel jij anderen ten opzichte van jezelf of ten opzichte van hetgeen je denkt dat ze verdienen? “Ik verdien het om …’
En:
‘Vergelijking is een dodelijk spel dat je niet kunt winnen. Je zult altijd op de tweede plaats eindigen – dat kun je garanderen. Er zal altijd iemand zijn die …’
Waar ik op stuk liep twee weken geleden was het eerste zinnetje: ‘Haal jij je waarde uit hetgeen je doet?’
De vraag die deze woorden opriep, was ‘waar haal ik mijn waarde uit?’
En om te kunnen nadenken over het thema ‘Mijn hart en verheffing’, moest ik toch eerst deze vraag kunnen beantwoorden, want dat zou (mede)bepalend zijn met oog op verheffing.
Precies in diezelfde week ging ook het hoofdstuk dat we voor moesten bereiden voor de VrouwenBijbelstudiegroep hierover en hoewel ik weet wie ik ben in Christus (met mijn verstand), had mijn hart het nog niet zo door.

Een paar punten vanuit dit boek (>> Jouw identiteit, Gods zelfportret van Diane Fink) over waar we onze waarde vandaan kunnen halen of halen.

1. Succes
Jezelf meten aan de dingen die je doet of hebt gedaan.
Citaat: ‘De grens tussen het gevoel van voldoening als je weet dat je Gods wil doet en je je best hebt gedaan, en het streven naar succes om je geaccepteerd en gewaardeerd te voelen is soms erg klein.’

2. Prestaties
Citaat: ‘Hoe goed we het doen en hoeveel plezier we anderen doen, bepaalt hoe we over onszelf denken.’

3. Positie
Wat blijft er over van ons gevoel van waarde als onze positie of titel (in zaken of bediening) wegvalt?
Citaat: ‘Als je nood hebt aan een titel of positie, wil je boven een ander staan.’

4. Opleiding en intelligentie
Jezelf meten aan de letters die voor je naam staan.
Opleiding is belangrijk voor onze ontwikkeling, maar niet de bepalende factor voor wat we te bieden hebben.

5. Gaven of talenten
Onze gaven en talenten (profeet, leider, leraar …) hebben we van God gekregen om te gebruiken in Zijn koninkrijk, maar als onze identiteit daarin ligt …
Citaat: ‘Tenzij we weten wie we zijn in Hem en Hem toegestaan hebben om Zijn naam en Zijn karakter in ons te ontwikkelen, kunnen Zijn gaven een valkuil voor ons worden.’

6. Mensen (ouders, partners, familieleden, broers, zussen, vrienden, leraars, werkgevers …)
Citaat: ‘Elk persoon in ons leven heeft de mogelijkheid om een draadje in het tapijt(van ons leven) te weven. Een draadje dat alles in de war brengt of het geheel juist mooier maakt.’


Velen van ons zullen ongetwijfeld zeggen dat we onze identiteit in Christus hebben, dat we weten wie we zijn in Christus, maar hoe velen leven daar ook werkelijk uit?
Als je bovenstaande dingen leest, welke plaats neemt elk onderdeel dan in in ons leven?
Zijn we dan werkelijk vrij van al deze wereldse punten?
Is God echt de Enige die onze identiteit bepaald?
Is Hij echt de Enige waar wij onze waarde uit halen?
Weten is één ding, er vanuit leven een tweede!

De wereldse vergelijking om identiteit te vinden is*: Eigenwaarde = Prestaties + Meningen van Anderen.
Als dan vanuit het Boek de vraag naar ons toekomt om op basis van de waarheid van Gods woord een nieuwe vergelijking voor identiteit te formuleren, kom ik aan de hand van het Boek op de volgende vergelijking: Eigenwaarde = Weten wie God is in mij + Weten wie ik ben in Christus.
Een logische volgende stap is dan deze twee punten uitwerken en ontdekken waar het wel al in het hoofd zit, maar nog niet in het hart.
(En ik geloof dat dit iets is dat een ieder van ons persoonlijk uit zou moeten werken; niet alleen ergens lezen wat er over gezegd wordt, maar echt persoonlijk, samen met God, eerlijk en oprecht, gaan onderzoeken en vastleggen)


Mijn stuklopen twee weken geleden hangt samen met het feit dat ik besefte dat mijn waarde, dat wat ik voel als mijn waarde, voor een groot gedeelte afhangt van wat andere mensen zeggen, of hoe zij met mij omgaan.
Vanuit mijn verleden, de beschadigingen die ik heb opgelopen door velerlei soorten afwijzing, ben ik super gevoelig voor wat mensen zeggen of doen.
In de jaren die achter mij liggen heeft God al heel veel genezing gegeven, en er waren echt momenten bij dat ik mij vrij wist, vrij voelde; dat ik diepgeworteld was in Hem met de bijhorende vrede en vreugde, maar God legde met de studie en dit onderwerp nog een gedeelte bloot in mijn leven, waardoor ik besefte dat er nog meer pijn zit dan ik doorhad, dat het proces van mijn identiteit hebben in Hem weten wie Hij is in mij en wie in mag zijn in Christus, nog niet was voltooid.
Hij was het werk in mij begonnen, maar het was nog lang niet af.
O, hoe bijzonder was daardoor niet het woord dat Hij mij die morgen voor het schrijven gaf, en dan vandaag opnieuw geeft!

De zondag die volgde op die bewuste zaterdag was een hele speciale dag.
Ik was thuis gebleven uit de kerk omdat ik zaterdags niets had kunnen schrijven en ik wilde …, ik moest …
Het stukje van Week 10 was het gevolg, maar … daar bleef het niet bij.
Diezelfde dag, het exacte moment weet ik niet meer, kwam het gebed van Moeder Theresa in mijn gedachten.
De allereerste keer dat dit gebed mijn leven binnenkwam, was tijdens een zondagsdienst in onze gemeente, waar onze voormalige voorganger dit gebed voorlas en op blaadjes uitdeelde.
Ik weet nog dat ik helemaal verstijft op mijn stoel zat en dat er een mega grote storm in mijn binnenste losbarstte.
Hoe kon hij dit zo maar uitdelen?
Had hij dan geen gevoel in zijn lijf?
Zeker nooit iets meegemaakt!
Hij weet zeker niet hoe het voelt om de grond in te worden geboord, vertrapt te worden, weggetrapt te worden met woorden!
…
Thuis woedde de storm in alle heftigheid door; ik weet het nog precies, zo ook dat ik hem geschreven heb naar aanleiding hiervan.
Het was ook goed om dit te doen en hij was geschrokken van mijn mailtje; hij had niet verwacht dat dit gebed deze dingen kon losmaken.
Maar dit gebed heeft alles te maken met mijn wie ik ben, met mijn identiteit, met mijn waarde, en waar ik deze dingen vandaan haal of in vind.
Het briefje met dit gebed heb ik toen weggegooid.

De tweede keer dat God mij confronteerde met dit gebed was naar aanleiding van Week 6 van de kalender van Sestra ‘Mijn moment met God’: >> Leef en sterf - allebei tegelijk.

Als ik dit stukje nog weer eens teruglees dan besef ik dat God al die tijd, vanaf het eerste moment dat dit gebed mij onder ogen kwam tot nu, bezig is met het voltooien van het proces van sterven aan jezelf.
Hiermee wil ik niet zeggen dat ik er nu ben, geenszins, maar wel Zijn woord waarheid is als Hij zegt dat Hij af zal maken wat Zijn hand begonnen is te doen; beetje bij beetje, stukje bij stukje, en Hij geeft niet op, hoelang iets ook duurt.
En Hij gaat door en door en door … totdat de Here Jezus terugkomt of mij thuishaalt.

Kon ik de tweede keer dit gebed eindelijk lezen zonder dat er een storm aan emoties losbarstte, de zondag dat dit gebed de derde keer binnenkomt, stroomt mijn hart over van vreugde en bid ik het vanuit het diepst van mijn hart:

O, Jezus,
bevrijd mij van het verlangen om geliefd te zijn,
van het verlangen om verhoogd te worden,
van het verlangen om geëerd te worden,
van het verlangen om geprezen te worden,
van het verlangen om de voorkeur van mensen te krijgen,
van het verlangen om geraadpleegd te worden,
van het verlangen om goedgekeurd te worden,
van het verlangen om populair te zijn.

Bevrijd mij van de angst om vernederd te worden,
van de angst om geminacht te worden
van de angst om vermaand te moeten worden,
van de angst om gelasterd te worden,
van de angst om vergeten te worden,
van de angst om verkeerd begrepen te worden
van de angst om belachelijk gemaakt te worden
van de angst om verdacht te worden.

En, Jezus, geef mij de genade,
om te verlangen dat anderen meer geliefd zijn dan ik,
dat anderen hoger geacht worden dan ik,
dat volgens de opinie in de wereld anderen meer worden en ik minder,
dat anderen worden gekozen en ik opzij word gezet,
dat anderen telkens boven mij verkozen worden,
dat anderen heiliger worden dan ik,
terwijl ik heilig word zoals U heeft bedoeld.

In Jezus’ Naam. 

- Amen –

En met het bidden ervaar ik een bevrijding; een bevrijding van een ongelooflijk zwaar juk dat ik met me meedroeg, soms daar onder gebukt gaand, en soms niet eens doorhebbend.
Deze vreugde en vrijheid zijn nog niet weggeweest sinds deze dag.
En ik heb het gevoel dat deze bevrijding de weg opent tot het kunnen vinden van mijn ware identiteit in Jezus en de ruimte geeft om ook van daaruit te gaan leven.
Nu niet meer alleen met mijn verstand, maar ook vanuit mijn hart.

En dan kom ik weer terug bij Dag 4 van ‘Mijn hart, mijn verantwoordelijkheid’ van YouVersion: Mijn hart en verheffing.
Terug bij de woorden waarmee ik niet verder kon.

‘Haal jij waarde uit hetgeen je doet? Classificeer jij jezelf en vergelijk jij jezelf met andere mensen? Denk je dat je meer respect of meer eer verdient?’*
En even verderop:
‘Beoordeel jij anderen ten opzichte van jezelf of ten opzichte van hetgeen je denkt dat ze verdienen? “Ik verdien het om …’
En:
‘Vergelijking is een dodelijk spel dat je niet kunt winnen. Je zult altijd op de tweede plaats eindigen – dat kun je garanderen. Er zal altijd iemand zijn die …’

Nee, mijn minderwaardigheidgevoelens, mijn gebrek aan zelfvertrouwen en aan eigenwaarde, zorgden er niet voor dat ik me nooit verhief of boven anderen plaatste.
Misschien dan wel niet zozeer met woorden, maar wel in mijn gedachten en gevoelens.
In mijn opstandigheid naar God als reactie op wat anderen zeiden of deden.
En we weten dat het voor God niet uitmaakt of iets echt gezegd wordt of in onze gedachten is.

Verdiende ik meer respect of meer eer?
Menselijkerwijs gesproken denk ik zeker dat er momenten in mijn leven zijn geweest dat ik zeker meer respect en/of eer verdiende.
Let wel: Menselijkerwijs gesproken, oftewel vanuit de onze menselijke gedachten en gevoelens gesproken; op basis van wat de wereld ziet als rechtvaardig.
Maar op basis van Gods woord klinkt Zijn stem die zegt: ‘Mijn genade is jou genoeg!’
Het doet er niet toe welk respect of welke eer mij ‘eigenlijk’ toe hoort te komen volgens de maatstaven van deze wereld; in wezen behoort alle respect en eer toe aan Hem die ons geschapen heeft!
(Al mag ik zeker een complimentje ontvangen en in ontvangst nemen; elkaar bemoedigen is ook een opdracht van God)
Als mijn Heer en Heiland niet het respect en de eer zoekt voor Zichzelf, waarom zou ik me daar dan druk om maken; hoe haal ik het eigenlijk in mijn hoofd om daar zelfs maar aan te denken?!
Jezus zocht nooit Zijn eigen eer, nooit Zijn eigen glorie, hoewel Hij Gods eigen Zoon was.
Hij zocht alleen de eer van Zijn Vader!
Zijn wil wilde Hij doen, Zijn glorie laten zien!

‘Wie vanuit zichzelf spreekt, zoekt zijn eigen eer, maar Wie de eer zoekt van Hem Die Hem gezonden heeft, Die is waarachtig en geen ongerechtigheid is in Hem.’
Johannes 7:18

Jezus en Zijn Vader waren één!
Gods wil, was Zijn wil.
Jezus deed en zei niets, tenzij Zijn Vader hem daartoe de opdracht gaf.
En het deed er niet toe of Hij daarvoor geprezen werd of afgewezen en veracht.

‘Jezus dan zei tegen hen:  Wanneer u de Zoon des mensen verhoogd zult hebben, zult u inzien dat Ik het ben, en dat Ik vanuit Mijzelf niets doe, maar dat Ik die dingen spreek zoals Mijn Vader Mij heeft onderwezen. 
En Die Mij gezonden heeft, is met Mij. De Vader heeft Mij niet alleen gelaten, omdat Ik altijd doe wat Hem welgevallig is.’
Johannes 8:28,29

Vanuit Mijzelf doe ik niets …
Ik ben in de Vader, en de Vader is in Mij …
(Joh. 14:10,11)
‘Wie Mij liefheeft, zal zich aan Mijn woorden houden. 
Mijn Vader zal hem liefhebben, en Mijn Vader en Ik zullen naar Hem toegaan en Wij zullen bij Hem wonen.’

Johannes 14:23


‘Ik ben de ware Wijnstok en Mijn Vader is de Wijngaardenier.
Elke rank die in Mij geen vrucht draagt, neemt Hij weg; en elke rank die vrucht draagt, reinigt Hij, opdat zij meer vrucht draagt.
U bent al rein vanwege het woord dat Ik tot u gesproken heb.
Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft.
Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.’

Johannes 15:1-5


‘Ik ben de Wijnstok, en gij zijt de ranken. Blijf in Mij. Blijf in Mij.
…
Hij had wanhopig de goedkeuring van mensen gezocht, snakkend naar liefde en aanvaarding.
Maar het was God die hem aanvaard had en het was Gods goedkeuring die Hij nodig had.
Zolang hij bleef vechten om waardering van de DiGratia’s, de DeMornays en de Shepards zou hij geen vrucht dragen.
Hij moest God welgevallig zijn.
God was de Vader die met trots op hem neer kon zien en zei: ‘Goed gedaan, Mijn zoon.’*


‘Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt, dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent.
Het gebod van de liefde
Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb ook Ik u liefgehad; blijf in Mijn liefde.’
Johannes 15:8,9

Hoe kan ik vrucht dragen als ik blijf vechten om mijn eigen eer, om goedkeuring en aanvaarding van andere mensen?
Hoe kan ik vrucht dragen als ik mijn waarde zoek buiten Hem?
Hoe kan ik vrucht dragen als ik niet in Hem blijf?
Hoe zal ik ooit kunnen leven vanuit mijn identiteit die ik heb in Jezus, als ik niet in Hem blijf?!

De sleutel naar een leven vanuit onze identiteit die we hebben in Christus ligt verborgen in het feit of we in Hem blijven of niet.
De sleutel van onze eigenwaarde ligt hierin verborgen.
Zo ook de sleutel naar de menselijke zucht naar eer en respect.


Blijf in MIJ!

‘Blijf in Mij, blijf in MIJ!’
steeds opnieuw klinkt Zijn stem.
‘Blijf in Mij, blijf in MIJ!’
klinkt het met klem.

‘Blijf in Mij, blijf in MIJ!’
Ik heb jou volledig aanvaard!
Om jou heb Ik zelfs
Mijn eigen Zoon niet gespaard.

‘Blijf in Mij, blijf in MIJ!’
Leef vanuit wat ons samenbindt.
Draag vrucht opdat IK tot jou zeg:
‘Goedgedaan, Mijn kind!’


Lieve Vader in de hemel, dank U wel voor Uw liefde en trouw, voor Uw bemoeienis met mijn leven.
Dank U wel, dat U mij leidt, en blijft leiden ongeacht en hoe vaak ik ook mijn eigen wegen ga. 
Dank U wel voor zoveel genade, voor zoveel liefde.
Dank U wel, voor Uw woorden van bemoediging.
Dank U wel zoals U dingen samenbrengt: op het juiste moment de juiste dingen.
Ik zie uit, lieve Vader, naar alles wat U nog in mijn leven gaat doen.
Meer dan ooit verlang ik naar U, naar meer van U in mijn leven.
Nee, geen geld of goed, gezondheid of wat dan ook, maar meer van Jezus in mij en door mij.
Maak mij een vrouw naar Uw hart.
In Jezus’ Naam.

- Amen - 


Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,

* * Het leesplan ‘Mijn hart, mijn verantwoordelijkheid’ kun je vinden op >>YouVersion<<; na een account aangemaakt te hebben, kun je het leesplan (of andere leesplannen) volgen/meelezen.

* Citaten uit ‘De wijnrank’
Zie: >> Reading Challenge

* Aanhaling in het boek van Robert McGee’s boek ‘The search for Signifiance’