Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om stil te worden
en om in stilte te overdenken
wat Liefde ten diepste is.
Neem de tijd om de heerlijkheid
en de rijkdom van dit woord
te ontdekken.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en zie dat Liefde het
mooiste en heerlijkste woord in
de hemel en in de Binnenkamer is.
Neem de tijd, en sta stil bij het feit,
dat de God Die je daar ontmoet,
Liefde is!
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en ontdek de ware
en volle zegen van het zijn in de
nabijheid van Hem Die Liefde is.
Neem de tijd, om een leven te
kunnen leven in de overvloedige
Liefde van Hem.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, zodat er geen enkele
twijfel in je hart en gedachten op
kan komen over Zijn Liefde.
Neem de tijd, denk aan het kruis,
waar Hij Zijn Liefde voor jou
openbaarde.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, tot je hart vol is
van verwondering en aanbidding
om zoveel Liefde ooit getoond.
Neem de tijd, opdat Hij jouw hart
kan vullen met Zijn eeuwige
Liefde.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, om te kunnen zien
welk een Liefde de Vader
ons gegeven heeft!
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd!
‘God is Liefde, en wie in de Liefde blijft, blijft in God en God blijft in Hem’.
1 Joh. 4:16b
‘Neem de tijd, o mijn ziel, om in stilte
de wondervolle openbaring van Gods Liefde in Christus te overdenken,
totdat uw hart vervuld wordt met aanbidding
en verwondering en smachtend verlangen.
Neem er de rijd voor om de kostbare waarheid te geloven:
‘De Liefde van God is uitgestort in onze harten
door de Heilige Geest welke ons is gegeven.’
Andrew Murray
Voor ik met schrijven voor mijn Blog begon, keek en las ik nog even hier en daar wat terug wat ik allemaal geschreven had de afgelopen twee weken, en hoe wonderlijk, vanmorgen kwam in mijn Stille Tijd precies hetzelfde tekstgedeelte in mijn gedachten als vorige week zaterdag.
En waar het vorige week aan het begin van mijn Stille Tijd gebeurde, was het nu bij het schrijven van de laatste gedachten.
Ik kan dan ook niet anders dan dit gedeelte nemen als uitgangspunt voor mijn schrijven voor deze week.
Lees je weer mee?
1 Korinthe 2:9-12
‘Maar, gelijk geschreven staat:
Wat geen oog heeft gezien, en geen oor heeft gehoord, en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen die Hem liefhebben. Want óns heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods.
Wie toch onder de mensen weet, wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem is?
Zo weet ook niemand wat in God is, dan de Geest Gods. Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen, maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten wat ons door God in genade geschonken is.’
Zijn Geest in ons, wat betekent dat Hij ons iets van Gods hart laat zien, van Zijn Liefde en al wat daaruit voortkomt; welk een genade!
Het brengt mij bij de verzen (1 Joh. 4:9,10) waarin God Zijn liefde laat zien en de eenheid, de liefdesband, die er tussen de Vader en de Zoon was (en is).
Zo één zijn, zo verbonden …
‘Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem. Hierin is de Liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon gezonden heeft als verzoening voor onze zonden.’
Welk een Liefde heeft God ons betoond!
Het bracht mij bij de volgende gedachten, heel puur menselijk gedachte gedachten, maar …
Ik moet niet denken dat, omdat God God is, dat het Hem niets heeft gedaan, niets heeft gekost om Zijn Zoon aan en voor ons te geven tot een offer voor onze zonden.
Hij heeft Zijn Zoon moeten wegsturen bij Hem vandaan uit de hemel.
Hij heeft Hem Zijn heerlijkheid, die Hij daar had, af laten leggen en Hem als een hulpeloze, kleine mensenbaby geboren laten worden.
Hij heeft Zijn Zoon, Die alles was en had, op laten groeien van kind tot een volwassen man.
Hij heeft moeten toezien en toestaan, dat Zijn eniggeboren Zoon door mensen werd veracht, verguisd, belogen, bespot, zwaar mishandeld, en onschuldig veroordeeld tot de dood aan het kruis.
En Hij heeft om alles compleet te maken, om een eind te kunnen maken aan elke aanklacht en veroordeling voor ónze zonden, Zijn Zoon moeten verlaten, zodat alle zonden van de gehele mensheid op Hem kon komen, ten einde ons te kunnen redden.
Welk een pijn moet er door Zijn hart gesneden zijn, toen Zijn Zoon riep: ‘Eli, Eli, lama sabachtani; Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’
(Matth. 27:46)
Welk een liefde moet Hij voor ons gehad hebben om Zijn blik af te wenden van Zijn eniggeboren Zoon, om ons te kunnen redden, om onze relatie met Hem te herstellen!
Maar welk een Liefde heeft de Here Jezus ons hier ook betoond, om dit alles te willen doen, en ondergaan, zowel de Liefde die Hij had voor Zijn Vader, áls ook voor ons.
En nee, ook al was de Here Jezus ook God naast volledig mens, het heeft Hem álles gekost!
Hoor Hem bidden en smeken in Gethsemané:
‘En Hij zonderde Zich van hen af, ongeveer een steenworp ver, knielde neder en bad deze woorden: Vader, indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede! En Hem verscheen een engel uit de hemel om Hem kracht te geven. En Hij werd dodelijk beangst en bad des te vuriger. En zijn zweet werd als bloeddruppels, die op de aarde vielen.’
‘Indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet Mijn wil maar Uw wil geschiede’.
Het is geen afvragen om het wel of niet te doen, maar een vragen of het echt niet anders kan, omdat het zo zwaar, zo moeilijk, zo onmenselijk groot is wat van Hem wordt gevraagd.
En welk een lijden zat er al niet in het vóóraf weten wat Hem te wachten stond!
Maar Zijn Liefde voor de Vader, als ook voor ons, was zo overweldigend groot, dat Hij bereid was deze weg te gaan!
Het laat mij ook zien dat gehoorzaamheid geen kwestie is van wel of niet willen, maar van doen uit Liefde, omdat de Liefde voor de Ander de drijfveer is.
Als ik dan opnieuw de woorden lees wat Murray zegt over wat liefde is, is het alsof er ineens een licht over deze woorden schijnt, alsof de woorden voor mijn ogen veranderen.
En dat is precies wat Hij heeft gedaan met het zenden van Zijn Zoon naar deze wereld tot verzoening van onze zonden!
En van daaruit mogen we weten dat Hij, 'de hemelse Vader, Die aanbiedt ons in de Binnenkamer te ontmoeten, geen ander doel heeft dan om onze harten te vullen met Zijn Liefde.’
Zo wordt ‘de ware en volle zegen van de Binnenkamer niets minder dan een leven in de overvloedige Liefde van God.'
(Murray)
De stilte zoeken,
aan het begin van
elke nieuwe dag,
om U te ontmoeten,
om in Uw nabijheid,
in Uw aanwezigheid
te vertoeven.
Stil worden,
alles in jezelf tot
stilte manen,
opdat er ruimte is,
ja, alle gelegenheid
om van Uw Liefde
te proeven.
Stil zijn,
alle stemmen
tot zwijgen gebracht,
van ontroering,
van verwondering;
in tedere liefde
gehuld.
Stilte,
koesteren,
verwarmd worden,
troost vinden,
nieuwe hoop;
Zijn liefde
vervult.
‘Ja, Ik heb u liefgehad met een eeuwige Liefde!’
Jer. 31: 3
‘Geworteld en gegrond in de liefde, zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, …’
Ef. 3:17b-19
‘Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, …’
1 Joh. 3:1a
De Liefde van God voor ons.
De Liefde van God uitgestort in ons hart door de Heilige Geest.
De Liefde van God, niet om voor onszelf te houden, maar om uit te delen, te tonen, uit te leven in gehoorzaamheid!
Blessed to Be a Blessing!
Gezegend om tot een zegen te zijn!
Mag de Heere je rijkelijk zegen met Zijn zegen vol Liefde!
Liefde betekent inderdaad de ander gelukkig willen maken. Niet de ander moet mij gelukkig maken. In een huwelijk is dat ook een hele belangrijke pijler... Als we bij ons jawoord uitgaan dat onze partner ons gelukkig moet maken, is ons huwelijk een kort leven óf een ongelukkig leven beschoren... Christus heeft ons hierin het perfecte voorbeeld gegeven!
BeantwoordenVerwijderenEn zo is het, Yvonne!
Verwijderen