zondag 3 april 2016

Liefdevol en trouw!

Het is goed om te verkondigen hoe liefdevol en trouw U bent.
GNB

… in de morgen Uw goedertierenheid te verkondigen
      en Uw trouw in de nachten, …
NB

Psalm 92:4,3


Het zijn deze woorden uit Psalm 92 die zich vanmorgen (zaterdag, 2 april) vasthaken in mijn hart.
‘Het is goed te verkondigen hoe liefdevol en trouw U bent.’
Eigenlijk zijn deze woorden onlosmakend verbonden met vers 2 en is het niet de volledige tekst vanuit de GNB, maar toch zijn het alleen deze woorden die er vanmorgen uitspringen en als het ware zeggen, denk en schrijf hierover.


De eerste gedachte die in mij opkwam toen ik er in mijn Stille Tijd over nadacht, was dat er regelmatig mensen zijn die afhaken van het geloof, of de ‘kerk’ de rug toekeren, of zelfs God, als medechristenen, onze broers of zussen in de Heer, hen teleurstellen, of  iets doen wat totaal niet strookt met wat God zegt in Zijn woord, of het één zeggen en het andere doen.
En in plaats van te blijven kijken naar wie God is, gaan ze af op hun gevoel van teleurstelling, pijn en verdriet en stappen uit de kerk, de kring, en soms zelfs weg van God.
Meestal gebeurt dit nadat zoiets meerdere keren heeft plaatsgevonden, maar voor jonggelovigen kan één keer soms al voldoende zijn.

Het laat zien hoe ontzettend belangrijk het is hoe wij als christenen met elkaar omgaan; dat we een enorme verantwoordelijkheid hebben, altijd naar God in de eerste plaats, maar ook naar elkaar, en in het bijzonder naar de jonggelovigen, die heel kwetsbaar zijn.
Ergens weten we dit allemaal wel, denk ik, en toch gaat het regelmatig op de één of andere manier ergens fout.

Wat er voor mij deze ochtend uitsprong was het feit dat er in deze tekst staat dat het goed is om te vertellen van God’s liefde en van Zijn trouw.
Om daar op te wijzen, om dit te vertellen, zodat als men teleurgesteld wordt (en dat worden we vroeg of laat allemaal, of we doen het zelf anderen aan) niet teleurgesteld raken in God,  Hem en/of de ‘kerk’ de rug toe te keren, maar dat we blijven zien op wie Hij is, zodat we samen met Hem de juiste weg in de teleurstelling, en de pijn en het verdriet die daarbij komen, kunnen bewandelen.
Dat als we (zwaar) teleurgesteld worden door medebroeders of zusters, blijven zien op God’s liefde en trouw, en dat kan alleen als we Hem kennen, als we zien op Zijn liefde en trouw, en daardoor zicht krijgen (en houden) op Zijn liefde en trouw in ons leven.
Ik verlang ernaar om je mee te nemen naar God’s woord, om zo samen te kijken naar Zijn liefde en trouw door alle eeuwen heen.
Mijn hart wordt alleen al warm en blij bij deze gedachte.


Nadat we vorige week Pasen hebben gevierd, kan ik niet anders dan hier beginnen met hoeveel God van ons houdt, hoe groot Zijn liefde is voor ons mensen.
We kunnen in de vier evangeliën -Mattheüs, Marcus, Lucas, Johannes-  hierover lezen.
Wij zullen nooit zo teleurgesteld worden, nooit zoveel pijn en verdriet hebben, als dat wij God hebben teleurgesteld en teleurstellen, als we Hem pijn en verdriet doen, steeds weer.
En toch … toch houdt Hij van ons!
Hield Hij zoveel van ons, dat Hij ten koste van Zichzelf, gaf wat Hem het dierbaarst was.
Zijn Zoon naar deze wereld zenden als mens om voor onze zonden te lijden en te sterven, is de allergrootste blijk van liefde die Hij maar kon geven.
Er was en is geen andere manier waarop Hij meer kon laten zien hoeveel Hij van ons houdt.
Hadden wij het verdiend?
Nee!
Was er ook maar iets waarom Hij dit had hoeven doen?
Nee!
Alles draait om Zijn liefde voor ons mensen!
Onbegrijpelijk als we naar onszelf kijken, maar waar.

Sommigen hebben hier erg veel moeite mee; kunnen het niet bevatten dat als God liefde is, Hij Zijn eigen Zoon zo laat lijden en sterven voor onze zonden.
Als dat een God van liefde is …
Kan ik het bevatten?
Nee, echt niet.
Het zijn de woorden van David uit Psalm 139 die dan bij mij boven komen: ‘Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij.’
‘Ik kan er niet bij!’; woorden, die met enige regelmaat in mijn gedachten komen als ik God’s woord lees, zie op wat Hij doet en op wat Hij gedaan heeft.
En toch …

Wij mensen willen altijd graag alles kunnen beredeneren, onderbouwen, uitleggen … en dat kunnen we niet, niet als het gaat om God’s liefde voor ons.
Niet als het gaat om Zijn liefde voor ons die zo diep gaat, zo groot is, zo wijd, zo hoog, zo breed, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft om ons te redden, zodat wij, zondaars, zouden kunnen leven in eeuwigheid met Hem.
De Bijbel zegt in Romeinen 5:7 – ‘Het valt ons al zwaar ons leven te geven voor iemand die geen kwaad heeft gedaan. Hoogstens brengen we de moed op, ons leven te geven voor een bijzonder goed mens.’
Maar dat is niet wat Jezus heeft gedaan, Hij gaf Zijn leven (vrijwillig!!!), omdat Hij van ons houdt; omdat Zijn liefde voor ons net zo diep, groot, wijd, hoog, breed is als die van Zijn Vader.
Er zijn dingen in ons leven, en die zullen er altijd zijn en blijven, die niet te beredeneren zijn, of uit te leggen, of te bevatten, of wat dan ook.
Zo is het ook met God’s ontzagwekkende liefde voor ons, waardoor Hij Zijn eniggeboren Zoon gaf om te lijden en te sterven voor ons zondaars, voor hen die Hem verraden, verloochenen, die …
Zulk een liefde valt niet uit te leggen, maar kan slechts met een nederig en dankbaar hart, worden aangenomen als een geschenk dat we niet hebben verdient.
God’s liefde voor ons, zichtbaar in het lijden en sterven van Zijn Zoon, is enkel en alleen pure genade, en genade valt niet te beredeneren, maar kan alleen slechts worden aangenomen als geschenk.

De volheid van God’s liefde is zichtbaar in Zijn grootste genadegeschenk: het leven, lijden en sterven van Zijn Zoon, Jezus.
En God, de Vader en Jezus, zijn één!
En zo is Jezus’ liefde voor ons is net zo groot als de liefde van Zijn Vader, waardoor Hij de weg ging die Hij is gegaan.
Niet omdat Hij geen keus had, maar omdat Hij zoveel van Zijn Vader en van ons hield!

‘Amazing Grace!’








Door heel de Bijbel heen toont God ons Zijn liefde, en ook op verschillende manieren.
Lees bijvoorbeeld de Psalmen maar eens door en zie op welke wijze God ons liefheeft, en wie Hij voor ons wil zijn, en hoe Hij er voor ons wil zijn.
De Psalmen bevatten een schat aan beelden waarop we kunnen zien, en daardoor weten, hoeveel God van ons houdt.

Psalm 103:13
‘Zoals een vader zich ontfermt over zijn kinderen, zo ontfermt de HEERE Zich over wie Hem vrezen.’

Psalm 5:13
‘Heer, U zegent wie zich richt naar U, liefdevol beschermt U hem, als een schild.’

Psalm 32:8
‘Ik, de Heer, zal je de weg wijzen die je moet gaan, je raad geven en je niet uit het oog verliezen.’

>> Psalm 139 …


En tegelijkertijd, als we ons richten op God’s liefde, zien we dat Zijn trouw daarin aanwezig is.
God’s liefde en trouw gaan hand in hand.
Zijn liefde klinkt door in alles wat Hij heeft gedaan, in wat Hij doet en in wat Hij nog zal doen, en met Zijn liefde ook Zijn trouw.
Want: ‘Op wat de Heer zegt, kun je aan. Zijn woorden zijn zuiver als zilver, als zilver in de oven gelouterd, tot zevenmaal toe.’  (Psalm 12:7)
En bovenal: ‘Wees ervan doordrongen: alleen de Heer, je God, is echt God. Hij is de God op wie je kunt bouwen. Hij houdt Zich aan het verbond en blijft trouw aan wie Hem liefhebben en Zijn geboden naleven.’  (Deuteronomium 7:9)

Psalm 136

Eeuwig duurt Zijn liefde!

Eeuwig duurt Zijn liefde!

Eeuwig duurt Zijn liefde!

Zesentwintig verzen lang herhaalt de Psalmist deze woorden!
Hij wil gewoon niet dat we dit vergeten!
Helaas reikt mijn kennis niet ver genoeg, en heb ik ook niet de materialen om woorden in de grondtaal te onderzoeken, maar door alleen al naar verschillende vertalingen te kijken, ontdekken we dat er verschillende woorden worden gebruikt.
En ik geloof niet dat dit is omdat de vertalers de juiste vertaling niet weten, maar omdat het woord in de grondtekst ongetwijfeld meerdere betekenissen in zich heeft.
En dan zien we hoe God’s liefde en Zijn trouw werkelijk hand in hand gaan.

De GNB en ook de WB spreken van God’s liefde.
De NBV spreekt over God’s trouw.
De NBG, HSV en de SV spreken over God’s goedertierenheid.
En de NB spreekt over God’s vriendschap.

Eeuwig duurt Zijn Liefde, Zijn trouw, Zijn vriendschap, Zijn goedertierenheid.
Zij zijn dus onlosmakend met elkaar verbonden.
Wauw, daar wordt een mens toch blij van en dankbaar om!

Nee, we zullen nooit alles kunnen begrijpen, kunnen bevatten of beredeneren.
God’s gedachten en wegen zijn zoveel hoger dan die van ons! (Jesaja 55:8,9)
Maar als we dat aanvaarden; als we onze trotse hoofden buigen voor Zijn almacht en alwetendheid, voor WIE Hij is, en Zijn genadegeschenk vol liefde en trouw aannemen, zullen we nooit worden teleurgesteld.
Mensen zullen ons altijd vroeg of laat teleurstellen, wij dus ook anderen, maar God is en blijft dezelfde, voor altijd en eeuwig!


‘Wie zal ons scheiden van de liefde van de Gezalfde?-  verdrukking of nood of vervolging of honger of naaktheid of gevaar of een zwaard?
Het is zoals geschreven staat: ‘wegens u worden wij heel de dag gedood, wij worden beschouwd als schapen voor de slacht’ (Ps. 44,23), maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem die ons Zijn liefde heeft betoond.
Ja, ik ben er zeker van dat noch dood noch leven noch engelen noch overheden noch bestaande toestanden noch toekomstige noch machten noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel bij machte zal zijn ons te scheiden van de liefde van God die is in Christus Jezus, onze Heer.’

Romeinen 8:35-38


‘Ook bid ik dat u geworteld en verankerd mag zijn in de liefde, en dat u met allen die Hem toebehoren in staat zult zijn te bevatten hoe breed en hoe lang, hoe hoog en hoe diep de liefde van Christus is, en te begrijpen dat die liefde elke kennis te boven gaat. Moge u geheel vervuld worden van de volheid van God!

Aan Hem die blijkens de kracht die in ons werkt, in staat is oneindig veel meer te doen dan alles wat wij kunnen vragen of bedenken: aan Hem komt de eer toe in de kerk en in Christus Jezus, voor altijd en eeuwig, in alle generaties! Amen.’

Efeziërs 3:17b-21
(GNB)
>>  in de NB
>> in de HSV


Lieve Vader in de hemel, dank U wel voor Uw eeuwige liefde, voor Uw eeuwige trouw!
Woorden schieten tekort om uit te drukken wat het betekent wat U voor mij, voor ons hebt gedaan, ik kan slechts mij uitstrekken naar een leven dat U heilig en aangenaam is, een geurig reukwerk voor U.
Dank U wel, dat U mij -ons- daar bij helpt door de kracht van de Heilige Geest.
Dank U wel! Dank U wel! Dank U wel!
Ik bid U, Vader, dat U vasthoudt hen die door teleurstelling(en) zijn afgedwaald, weggelopen, verbitterd zijn geraakt, misschien zelfs U de rug toe hebben gekeerd.
Houdt hen vast Vader en open hun ogen voor de waarheid, voor de waarheid van wie U bent, voor de waarheid van Uw eeuwige liefde en trouw.
En breng hen terug aan Uw hart, breng hen terug aan de voet van het kruis waar vergeving is, en genezing en heling van onze zielen.
Ik bid U ook, Vader, dat U ons, Uw kinderen, bewust maakt van de verantwoordelijkheid die U ons heeft gegeven, van de opdracht die U ons heeft gegeven; U liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf.
Zet een wacht voor onze lippen, Vader, opdat we traag zullen zijn in het spreken, maar snel in het luisteren en horen.
En laat ons iedere dag opnieuw, elk moment en bij alles wat we doen, de mantel van liefde aandoen en aan houden, opdat het Uw liefde zal zijn van waaruit we handelen en wandelen.
Opdat Uw liefde door ons heen zichtbaar en tastbaar zal zijn voor een ieder die we ontmoeten, -het is immers woord en daad-, en U de eer ontvangt die U toebehoort.

- Amen -


Van Uw liefde en trouw wil ik vertellen,
ja, ik wil erover zingen iedere dag weer.
Want zij is voor eeuwig en eeuwig,
en groter dan ik me vaak realiseer.

Van Uw liefde en trouw wil ik getuigen,
ja, ik wil het doorgeven aan iedereen.
Opdat men komt, buigt en knielt,
en het leven niet meer zal zijn als voorheen.

Uw liefde en trouw wil ik doorgeven,
ja, ik wil wijzen op het volbrachte werk van Uw Zoon.
Want met het geven van Zijn leven voor ons,
voeren Uw liefde en trouw de boventoon.


Gods rijke zegen 
en een liefdevolle groet,
Rita

1 opmerking: