‘Wandel door de Geest’, een paar woorden uit Galaten 5:16.
Eigenlijk had ik hieraan voorbij willen gaan met schrijven, gewoon alles voor mezelf houdend, want wat voel ik me vaak onzeker als het gaat om de Heilige Geest om daarover te schrijven.
Zeker als ik het ‘niet voel branden in mijzelf’ om mee aan de slag te gaan.
Dat was, denk ik ook in eerste instantie de reden, dat ik dat piepkleine vonkje, want meer dan dat was het niet dat ik ervoer om er mee bezig te gaan, negeerde.
Maar bepaalde dingen die gebeurden, samenvielen, zorgden ervoor dat ik van gedachten veranderde en er toch mee aan de slag ging.
Andrew Murray
Wandel, wandelen …
Galaten 5:16 begint met: ‘Maar ik (dat is Paulus) zeg u: wandel door de Geest …’
En even verderop in vers 25: ‘Als wij door de Geest leven, laten wij dan ook door de Geest wandelen.’
Hoewel dit in wezen wil zeggen dat we ons in ons leven door de Heilige Geest moeten laten leiden, wil ik toch even inzoomen op de woorden wandel en wandelen, want dit zijn twee woorden die er in mijn ogen niet voor niets staan, die ons ook iets duidelijk willen maken.
Wandel houdt in ‘rustig, op je gemak lopen’, slenteren, drentelen; de Bijbel zegt in wezen dus dat we op ons gemak met de Heilige Geest op dienen te lopen.
Dat is dus het tegenovergestelde van tegenwoordig waar alles maar heel snel moet gaan.
De wereld raast voort, alles moet vlug vlug, en men vliegt van het één naar het volgende.
Agenda’s staan vaak overvol en men jaagt en jacht.
Wandel door de Geest …
Rustig aan, zodat je tijd hebt om dingen te horen, dingen te zien, dingen te overdenken, dingen een plek te geven.
In dit geval dingen, die de Heilige Geest ons wil zeggen, wil laten zien, wil leren.
En de volgende gedachten kwamen hierbij in mij op:
Hij, die door het leven rent, mis de ware schoonheid en diepte van wat de Heer wil laten zien, horen, doen ervaren, en leren.
Hij, die door het leven rent, loopt veel van de zegeningen mis, die de Heer ons wil geven.
Hij, die door het leven rent, loopt grote kans de Heer voorbij te lopen, ongehoorzaam te zijn en Hem kwijt te raken.
Het Boek zegt het zo in Galaten 5:25: ‘Als de Geest ons nieuw leven heeft gegeven, moeten wij ons ook in alle opzichten door de Geest laten leiden.’
Hoe zou dit laatste, ‘ons in alles laten leiden door de Geest’ mogelijk zijn als we hardlopen?
Ik denk dat de Here Jezus ook hierin voor ons een voorbeeld is geweest.
Hoewel ik de Bijbel echt niet uit mijn hoofd ken, kan ik mij niet herinneren dat er ook maar ergens staat dat de Here Jezus rende of hardliep, of extra de pas erin zette; eerder kom ik het tegenovergestelde tegen.
Mijn gedachten gaan naar Lazarus (Joh. 11), die op sterven lag en de tijd die de Heer nam voordat Hij ook maar aanstalte maakte om naar hem toe te gaan.
En wat te denken van het dochtertje van Jaïrus (Mark. 5), waar Hij naar toe op wegging, en onderweg alle tijd nam voor de bloedvloeiende vrouw door de -voor mensen belachelijke vraag te stellen: ‘Wie heef Mij aangeraakt?’
Beiden stierven in de ogen van de mensen doordat de Here Jezus Zich niet gehaast had om er op tijd te zijn, maar het was juist door de tijd die Hij ervoor had genomen, dat God werd verheerlijkt!
Rennen of hardlopen om maar zo snel mogelijk ergens te komen, of om maar iets gedaan te hebben, brengt duidelijk niet altijd het juiste voort.
In de Johannesbrief komen we op meerdere plekken tegen dat de Here Jezus zegt, dat alles wat Hij doet of zegt, vanuit de Vader is; niets komt van Hemzelf. (Joh. 3:11, 7:16, 12:49, 14:10,24)
En we lezen in Mark. 1:35 (als ook in mark. 6:46, Luc. 4:42, Matth. 14:23) dat de Here Jezus de stilte opzocht om te bidden.
Hoe druk Hij het ook had, nooit rende Hij van hot naar her, en altijd Hij nam tijd om met Zijn Vader alleen te zijn.
Hoeveel te meer hebben wij het dan niet nodig om de stilte te zoeken en tijd door te brengen met Hem, Zijn Woord te lezen en te bidden.
God heeft ons Zijn Geest gegeven toen we tot geloof kwamen, maar Hij heeft ons ook Zijn Woord gegeven.
En ik geloof dat Hij in de eerste plaats tot ons spreekt door Zijn Woord.
Zegt de Here Jezus ons immers niet in Johannes 14:26: ‘Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb.’
Hoe zou de Heilige Geest ons dingen in herinnering kunnen brengen als wij ze niet eerst hebben gelezen of gehoord?
Hoe zou Hij ons kunnen onderwijzen als we niet de tijd nemen, maken, om Zijn Woord zelf te lezen en te onderzoeken?
Ja, ik geloof zeker dat hier uitzonderingen in zijn.
Als ik denk aan landen waar de Bijbel een verboden Boek is, en waar daardoor nauwelijks Bijbels zijn, dan geloof ik voor 100 % dat de Heilige Geest Gods Woorden doorgeeft, maar ik geloof ook dat hier in ons vrije westen, waar wij vaak meerdere Bijbels en Vertalingen in de kast hebben staan, God ons eigen verantwoordelijkheid geeft om dit Boek te pakken en te lezen, zodat Hij door Zijn Geest ons kan leren en dingen in herinnering brengen.
En ik geloof ook, dat het niet maar eens af en toe moet zijn, maar een dagelijks terugkerend iets.
Door de Geest …
Het Boek maakt het ons misschien wat duidelijker.
Gal. 5:16a – 'Leef altijd in gehoorzaamheid aan de Heilige Geest, …’
En vers 25 - ‘Als de Geest ons nieuw leven heeft gegeven, moeten wij ons ook in alle opzichten door de Geest laten leiden.’
Als we een heuse wandeltocht gaan maken, is het handig om een bepaalde route te lopen, denk maar aan de gekleurde paaltjes in een bos, of wegwijzertjes langs de weg, maar je hebt ook wandelkaarten met mooie routes en in sommige gevallen is het zelfs zeer raadzaam om gebruik te maken van een gids, of als je alleen op pad gaat een kompas.
Natuurlijk kun je ook gewoon op weggaan, misschien denk je wel ‘ik vraag gewoon aan deze of gene de weg, en dan komt het ook heus wel goed.
Maar is dat ook altijd zo?
Je weet immers niet waar je uitkomt, hoe lang je erover gaat doen, wat je onderweg tegenkomt -of tegen kunt komen, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de grote kans op verdwalen, met alle gevolgen van dien.
In zekere zin is dit denk ik ook zo met ons leven als kind van Hem; we komen tot geloof en dan …
We kunnen gewoon op weg gaan, er terwijl we onderweg zijn af en toe eens een preek luisteren, een Dagboekje lezen of een keertje een stukje uit de Bijbel, een kort gebed doen, en als we er niet helemaal uitkomen, eens met iemand over praten, maar … maar dan zijn we eigenlijk niet precies als iemand die de weg niet kent en toch de bergen of een oerwoud in gaat zonder gids?
Met dat we tot geloof gekomen zijn, de Here Jezus hebben aangenomen als onze Verlosser en Zaligmaker, heeft onze hemelse Vader ons de Heilige Geest als een Gids voor ons leven gegeven en Zijn Woord als kompas.
En juist daarom is het zo belangrijk om de dag met Hem te beginnen en gedurende de dag steeds opnieuw naar Hem op te zien, als ook de dag af te sluiten met hem.
Ja, ik weet het, deze dingen zeggen/schrijven is makkelijker dan ook werkelijk in praktijk brengen, het vraagt wat van ons en het betekent keuzes maken.
De boze is immers meester in het stelen van onze tijd met Hem; zelfs goede christelijke bezigheden kunnen ons afhouden van onze tijd met God, en ons daardoor van de goede weg afhouden, of zelfs afbrengen.
Als we de dag niet met Hem beginnen, is de kans groot dat, soms door allerlei onverwachte dingen die gebeuren, we de avond bereiken zonder ook maar een moment bij Hem geweest te zijn.
Het brengt mij bij wat Andrew Murray zegt in het hoofdstukje over ‘Wandel in de Geest’.
Ik citeer:
‘Paulus zegt: ‘ Als gij Christus Jezus onze Here ontvangen hebt, wandel dan in Hem’; en opnieuw: ‘Bekleed u met de Here Jezus’. Zoals ik mijn jas aantrek als ik uitga, zo moet de christen de Here Jezus aantrekken en door zijn gedrag tonen dat Christus in hem leeft en dat hij door de Geest wandelt.’
Met andere woorden: wij moeten de gezindheid van de Here Jezus (Fil. 2:5-8) aandoen, en door onze woorden en daden laten zien dat wij leven door de Geest.
En dat brengt mij automatisch bij het tweede gedeelte van Galaten 5:16 t/m vers 18 waar staat: ‘en u zult zeker de begeerten van het vlees niet volbrengen. Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen. Als u echter door de Geest geleid wordt, bent u niet onder de wet.’
De verzen 19 t/m 20 vertellen ons wat de begeerten van het vlees zijn:
‘Het is bekend wat de werken van het vlees zijn, namelijk overspel, hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, vijandschappen, ruzie, afgunst, woede-uitbarstingen, egoïsme, onenigheid, afwijkingen in de leer, jaloersheid, moord, dronkenschap, zwelgpartijen, en dergelijke; waarvan ik u voorzeg, zoals ik ook al eerder gezegd heb, dat wie zulke dingen doen, het Koninkrijk van God niet zullen beërven.’
Het is een hele lijst, en ik denk dat als we deze woorden apart zouden onderzoeken, -de diepte van wat ze inhouden en wat de Bijbel erover zegt, dat we zullen schrikken van wat we daarvan in ons eigen leven tegenkomen.
Zo opsommend is het zo veel dat we heel snel het zicht kwijtraken in het licht van ons eigen leven en misschien al snel denken 'het valt wel mee in mijn leven'.
Daarom even door naar vers 22, misschien dat dat ons meer inzicht of zicht geeft.
Vers 22 (in sommige vertalingen ook vers 23) vertelt ons wat de Geest voortbrengt.
‘De vrucht van de Geest is echter: (ik vind hier dat de Groot Nieuws Bijbel het altijd zo mooi zegt:
-Maar wat de Geest doet groeien en rijpen) is liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.’
Wat is hiervan zichtbaar in ons leven?
Zien we groei in ons leven als het gaat om elk onderdeel van de Vrucht van de Geest?
Nog even naar de aantekeningen uit Het nieuwe Leven, daar staat het volgende:
‘Als jouw verlangens uitlopen op de dingen die in Gal. 5:22 worden genoemd, weet je dat de Heilige Geest je leidt.
Tegelijk moet je wel oppassen en niet je gevoelens verwarren met de Leiding van de Heilige Geest.
Geleid worden door de Heilige Geest, heeft daarom te maken met het verlangen tot luisteren en de bereidheid om te gehoorzamen en met de ‘gevoeligheid’ om onderscheid te kunnen maken tussen jouw gevoelens en Zijn ingevingen.'
Johannes 15:4,5 zegt: ‘Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft. Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.’
De enige conclusie die ik door deze dingen kan trekken is, dat de Vrucht van de Geest het zichtbare bewijs is van een levenswandel door de Geest.
Hoe meer van de Vrucht zichtbaar is, hoe meer wij wandelen door de Geest.
Het vers waar het denk ik uiteindelijk dan om draait is vers 24: ‘Maar wie van Christus zijn, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.’
Oftewel: als wij door de Geest leven, ja, wandelen door Zijn Geest, dan leggen we iedere dag, ja, elk moment van de dag, ons eigen leven af, sterven wij in alles aan onszelf om te doen wat Hij zegt.
Niet mijn wil, maar Uw wil!
Niet wat ik voel of denk, maar wat Uw Woord mij zegt.
Niet uit verplichting, maar uit Liefde voor Hem die ons eerst heeft liefgehad en Zijn leven voor ons heeft gegeven.
Want in alles geldt: God liefhebben boven alles en mijn naaste als mijzelf.
‘Kleed u zich dan als uitverkorenen van God, heiligen en geliefden, met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, geduld. Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals Christus u vergeven heeft zo moet ook u doen, En kleed u zich boven alles met de liefde, die de band van de volmaaktheid is.’
…
En alles wat u doet met woorden of met daden, doe alles in de Naam van de Heere Jezus Christus, terwijl u God en de Vader dankt door Hem.’
Kol 3: 12-14,17
Zijn de woorden die ik spreek,
de dingen die ik doe,
wel tot Uw glorie en eer?
Komt wat ik zeg,
wat ik wel of niet doe,
wel voort uit Uw wil, o Heer?
Laat ik mij wel in alles leiden
door Uw Geest,
door wat U mij zegt?
Of is het mijn vlees,
dat in het schijnsel van
Uw licht wordt blootgelegd?
Ik buig mijn hoofd
en verootmoedig mij
voor U, o Heer.
Neem weg alles wat
niet is tot Uw eer.
Kom en vul mij
opnieuw met
Uw Heilige Geest.
Opdat ik leef tot Uw eer;
krachtig en onbevreesd.
Tot slot
Tot slot nog twee dingen, een Bijbeltekst die in mijn gedachten kwam en die alleszeggend is,
en een citaat van Murray tot aanmoediging.
Galaten 2:20
Andrew Murray:
‘Wij moeten de Vader elke ochtend bidden voor een nieuw portie van Zijn Geest voor die dag.
Laten we in de loop van de dag onszelf eraan herinneren dat de Geest bij ons is en ons hart opheffen tot God, indachtig dat de Geest altijd bij ons blijft.
Zolang wij niet onder de leiding zijn van de Heilige Geest, zal het vlees over ons regeren.’
Gods zegen voor de komende week.
Dat we ons meer en meer zullen laten leiden door Zijn Geest, en tot Zijn eer zullen leven.
Niet omdat het gebod is, maar uit Liefde voor Hem, Die Zijn leven voor ons heeft gegeven.
Een Liefdevolle Groet,
Rita
👉 Heilige Geest
👉 Leven uit de Geest
