Week 5 - Op weg naar huis

Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben;
wonderlijk zijn Uw werken,
mijn ziel weet dat zeer goed.
HSV

Psalm 139:14

Als ik terugblik naar de week die achter me ligt en de Bijbelgedeelten die de kalender geeft op een rijtje zet, dan is het toch Psalm 139 die mijn hart het meest beroerd.
Niet dat de andere Bijbelgedeelten minder mooi of belangrijk zijn, absoluut niet, want allen hebben een plek in onze reis op weg naar huis; ook deze Bijbelgedeelten bevatten een grote schat aan zowel aan bemoediging, als onderwijs voor ons op onze reis.

Als ik eenmaal achter mijn laptop kruip om vast een begin te maken met schrijven over alles wat ik deze week gelezen had, is het Psalm 139 die mijn hart zo raakt, dat ik deze op een bepaalde manier ‘moest’ uitwerken.
En eigenlijk was voor mijn gevoel daarmee alles gezegd wat er gezegd moest worden deze keer, lag daarin alles besloten wat we nodig hebben om verder te kunnen, verder te gaan en onderweg te leren van alles wat Hij ons aanreikt.
Alsof het een soort basis is, al is het echte/eerste fundament natuurlijk de Here Jezus.

Onze reis naar huis is niet de makkelijkste reis.
De Here Jezus Zelf zegt het al, dat we het zwaar te verduren zullen krijgen, maar we hoeven deze weg niet alleen te gaan.
En we hoeven deze weg ook niet te gaan in de veronderstelling dat we als persoon niets voorstellen, of dat ons leven van generlei betekenis is.
Of dat God ons niet zou zien, of kunnen vinden, of zelfs maar willen kennen.
Welk een schat aan bemoediging ligt er in Psalm 139 om mee te nemen op onze reis naar huis.
Loop je met me mee aan de hand van Psalm 139 op reis naar huis?


We zijn op weg naar huis
met een God aan onze zij
Die ons schiep in de moederschoot,
voor Wie onze beenderen niet verborgen waren
toen wij in het duister groeiden.
Wiens ogen zagen ons vormeloze begin 
en Die onze dagen opschreef 
nog voor er ook maar één 
was aangebroken.

We zijn op weg naar huis
met een God aan onze zij
Die ons door en door kent,
Die vertrouwd is met alles wat we doen;
Die onze gedachten begrijpt,
weet wat we willen zeggen 
nog voor we een woord 
hebben gesproken.

We zijn op weg naar huis
met een God aan onze zij
Die wij niet kunnen ontlopen of ontvluchten,
noch in de hemel, noch in het dodenrijk.
Waar we ook gaan of staan,
waar we ook gaan wonen,
Hij is daar en zal ons leiden;
ja, Zijn hand zal ons vasthouden.
Wij kunnen ons niet voor Hem verbergen
want de nacht is voor Hem als de dag,
en het duister als het licht.

We zijn op weg naar huis
met een God aan onze zij
Wiens gedachten talrijker zijn
dan de korrels zand;
oneindig diep en groot.
We kunnen het alles niet begrijpen,
niet bevatten met ons verstand.
Het is te wonderbaarlijk.

We zijn op weg naar huis
met een God aan onze zij
Die ons geheel omgeeft,
van achter tot voor
en Wiens hands op onze schouder ligt.

Dank U, HEER, onze God,
dat we zo met U aan onze zij
op weg zijn naar huis.
Wij loven U om het ontzaglijke wonder
van ons bestaan.
Wij loven U om alles wat U hebt gemaakt.
Het is een wonder en wij beseffen dit
tot in het diepst van onze ziel.

Doorgrondt ons, o HEER,
zie tot diep in ons hart,
tot diep in onze gedachten,
of we ons nog op de goed weg bevinden
en leidt ons anders weer terug 
op de eeuwige weg naar U.


God heeft ons geschapen; Hij heeft ons dus gewild, een ieder van ons!
Hij was (en is) betrokken bij ons leven vanaf het allereerste begin, nog voor er ook maar iemand weet van had (heeft).
En doordat Hij ons gemaakt heeft, kent Hij ons als geen ander, begrijpt Hij ons als geen ander.
Doordat Hij ons gemaakt heeft, Zijn we zo kostbaar en waardevol voor Hem, dat je er zeker van mag zijn, dat als Hij zegt dat hij ons omgeeft, voor ons en achter ons is, dat dit ook echt zo is.
Zijn hand ligt op onze schouder terwijl Hij met ons meeloopt op onze reis naar huis!

We kunnen dit niet begrijpen of bevatten, en dat hoeft ook niet, dat moeten we eigenlijk niet eens proberen.
Gods gedachten zijn talrijker dan de zandkorrels, zegt David in deze Psalm, dus …
Laten we het toch aannemen en Hem loven en prijzen om alles wat Zijn hand heeft geschapen; ja, ook voor ons leven.
Laten we beseffen hoe groot dit wonder is, tot ons door laten dringen, tot in het diepst van onze ziel.

Ons leven is belangrijk, ongeacht wie we zijn, of wat we ook wel of niet kunnen doen.
God heeft aan een ieder van ons gaven en talenten gegeven, en God verlangt ernaar dat we die gebruiken tot Zijn eer en tot opbouw van elkaar.
Het één is niet belangrijker dan het ander of meer waard, alles is even belangrijk omdat het elkaar aanvult, helpt, versterkt.
We zijn immers één lichaam!
En denk nu niet alleen in grote dingen, in dingen die zichtbaar zijn voor anderen, maar besef dat zelfs (bijvoorbeeld) het kleinste gebed gebeden in stilte van ongekende waarde is.
Misschien zelfs wel meer; denk maar eens aan het muntje van de weduwe.

Het leven van een ieder van ons speelt een belangrijke rol in Gods plan met deze wereld.
En in deze wetenschap mogen we met Hem aan onze zijde op weg gaan naar huis.


Lieve Vader in de hemel, dank U wel voor deze bemoediging.
Dank U wel, dat U dit alles hebt mogelijk gemaakt.
Wij hebben het allemaal verprutst, maar door het volbrachte werk aan het kruis van Uw Zoon, onze Here Jezus, is de toegang tot de hemel, tot U, weer vrij.
Wordt er op dit moment zelfs een plaats voor ons bereid door de Here Jezus.
En we mogen weten, geloven, aannemen: Uzelf gaat met ons mee elke dag van ons leven terwijl we op weg zijn naar huis.
Uw hand ligt op onze schouder met elke stap die we zetten.
Uw Geest woont in ons.
Uw Liefde is in ons hart uitgestort.

Dank U wel, Vader, dat U mij gemaakt heeft, het is een wonder, ik besef dat tot in het diepst van mijn ziel.
Ik loof U om alles wat Uw hand heeft geschapen.
Ik prijs U om Wie U bent!

En laat mij, Vader, in dit telkens weer zien of ik mij nog wel op de goede weg bevind en leid mij anders terug op de eeuwige weg naar U.
Doorgrond en ken mijn hart, opdat ik zal leven tot Uw eer.
In Jezus’ Naam.

- Amen -


Ik ben op weg naar huis
met de almachtige God
aan mijn zij.

Ik ben door Hem gewild,
gekend, wonderlijk gemaakt.
Ik ben omgeven door Zijn liefde,
beschermt door Zijn hand.

Hij leidt mij, houdt mij vast, ziet mij,
waar ik ook ben of heen zou gaan.
Hij gaat met mij mee, elke dag,
op weg naar mijn Vaderland

Ik ben op weg naar huis
met de almachtige God
aan mijn zij.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,

This World is not my home – Rich Mullins

This world is not my home, I'm just passing through.

My treasures are laid up somewhere beyond the blue.

The angels beckon me from Heaven's open door

And I can't feel at home in this world anymore...

O Lord you know I have no friend like you

If Heaven's not my home, then Lord what will I do?

The angels beckon me from Heaven's open door

And I can't feel at home in this world anymore.

Week 4 - Jezus volgen betekent verandering

Lucas 5:32

‘Volg Mij’, zei Jezus tegen Levi en de tollenaar stond op en volgde Jezus. (Luc. 5:27-29)
‘Volg Mij’, zei Jezus tegen Simon (later Petrus) en Andreas, tegen Jacobus en Johannes en ook zij lieten direct alles liggen en volgden Jezus. (Matth. 4:18-22)
‘Volg Mij’, zei Jezus tegen de rijke jongeling, maar hij werd verdrietig, keerde zich om en liep weg. (Matth. 19:16-29)

Het thema voor deze week is: ‘Jezus volgen betekent verandering’
Ik heb daar een aantal jaren geleden behoorlijk mee geworsteld; ik kende immers geen ander leven dan een leven met Hem.
Iemand die niet gelovig is opgevoed en tot geloof komt (dat Jezus voor zijn/haar zonden is gestorven en Hem aanneemt als Redder en Heer), veranderen er vaak vele dingen en die veranderingen zijn zichtbaar.
Maar hoe zat dat bij mij?
Ik ken geen leven zonder Hem, Hij heeft zolang ik me kan herinneren deel uitgemaakt van mijn leven.
Al heel jong heb ik mijn hart aan Hem gegeven, dus waarin ligt dan voor mij de verandering(en)?
Ik heb dat aan Hem voorgelegd en gevraagd of Hij het me duidelijk wilde maken, en dat heeft Hij gedaan.
Want Jezus volgen wil zeggen, wandelen in Zijn voetspoor, doen wat Hij deed.
En daarin zullen we ons hele leven blijven leren en als het goed is veranderingen zien.

Als Jezus aan Zijn levenswerk begint, zien we gelijk al in de roeping van Zijn eerste discipelen dat Hem volgen radicaliteit met zich meebrengt.
‘Volg Mij, ga met Mij mee, kom achter Mij, zegt Hij tegen Simon en Andreas, twee vissers, die net hun netten in de zee gooiden; ‘volg Mij en Ik zal van jullie vissers van mensen maken’.
En zij lieten meteen hun netten achter en volgden Hem!
Jezus liep verder en zag de twee broers Jacobus en Johannes.
Zij zaten in de boot en hielpen hun vader met het herstellen van de netten.
Jezus riep ook hen en zij stapten direct uit de boot, lieten hun vader achter met de kapotte netten en gingen met Jezus mee.
 ‘Volg Mij’, zegt Jezus ook tegen Levi de tollenaar, en Levi liet zijn tolhuis voor wat het was en ging met Jezus mee.
‘Volg Mij’, zei Jezus ook tegen de rijke jongeling, die bij Hem kwam met de vraag hoe hij het eeuwige leven kon ontvangen.
Maar om het volmaakte te bereiken zei Jezus tegen hem dat hij alles moest verkopen wat hij bezat en Hem moest volgen, en dit kon hij niet.
Hij werd bedroeft, staat er, want hij bezat zeer veel; zijn rijkdom stond hem in de weg om Jezus te volgen.

‘Volg Mij’ zegt Jezus.
Jezus volgen betekent verandering, want Jezus komst bracht verandering.
Met Jezus komst naar onze aarde is de wereld op z’n kop gezet; niets is meer hetzelfde gebleven.
O ja, misschien voor het oog van velen wel, maar niet voor degenen wiens ogen geopend zijn en worden.
En zeker niet voor de heerser van deze wereld; Jezus komst betekende voor hem het einde van zijn heerschappij.

Jezus kwam om hen die verloren waren, te redden.
Jezus kwam om zondaars tot bekering, tot een nieuw leven, te brengen.

‘Volg Mij’, zei Jezus.

En één van Zijn discipelen zei: Heere, sta mij toe dat ik eerst wegga en mijn vader begraaf.
Maar Jezus zei tegen hem: Volg Mij, en  laat de doden hun doden begraven. (Matth. 8:21,22)
Zoek geen uitvluchten, maar beantwoord Zijn roep direct en volg.
Stel het niet uit, je weet immers niet hoeveel tijd je nog hebt!
Besef dat van uitstel vaak afstel komt!
De wereld trekt heel hard en ook de duivel zit alles behalve stil; als hij ook maar iets kan doen om te voorkomen dat iemand zijn/haar hart aan Jezus geeft, dan zal hij dat niet nalaten.

‘Volg Mij’, zegt Jezus.

Laat wie achter Mij wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen.
Want wie zijn leven(zijn ziel) zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen omwille van Mij en om het Evangelie, die zal het behouden. (Marc. 8:34,35)
Hem volgen kan dus alleen als we alles loslaten, als we ons eigen ik van de troon van ons leven stoten en Hem die plaats geven.
Niet onze eigen zin doen, maar dat wat Hem vreugde schenkt, wat Zijn wil is.
Dat betekent ook dat we ons kruis –welke dat ook is– op ons te nemen, iedere dag weer (Luc. 9:23) en Hem volgen.
We zullen ons leven alleen kunnen behouden als we bereid zijn het te verliezen voor Hem.
Als we vasthouden aan ons eigen leven, aan wat wij willen in plaats van wat Hij wil, dan zullen we uiteindelijk sterven en verloren gaan.
Maar als we ons leven in Zijn handen leggen, zullen we straks voor eeuwig met Hem leven.

Jezus volgen heeft consequenties.
Jezus volgen betekent keuzes maken.
Jezus volgen houdt in: Hem boven alles stellen.
Jezus volgen brengt verandering.

Galaten 5:19-26 laat het ons allemaal heel duidelijk zien.
Hier wordt gesproken over de werken van het vlees, oftewel dat wat uit onze eigen wil voortkomt/wat onze egoïstische verlangens voortbrengen en de vrucht van de Geest, oftewel die dingen die Gods Geest doet groeien/rijpen.
Als we deze dingen op een rijtje naast elkaar zetten en ons leven spiegelen aan deze dingen, dan krijgen we een duidelijk beeld van wie ons leven is, aan wie het toebehoort.

De werken van het vlees zijn:                           Vrucht van de Geest zijn:

overspel – ontucht                                                                   liefde
hoererij – zedenloosheid                                         blijdschap - vreugde
onreinheid                                                                                    vrede
losbandigheid                                                  lankmoedigheid - geduld
afgoderij                                             goedertierenheid - vriendelijkheid
toverij – magie                                                                        goedheid
vijandschappen                                                                            geloof
ruzie                                                                           zachtmoedigheid
afgunst                                                                             zelfbeheersing
woede-uitbarstingen
egoïsme
onenigheid
afwijkingen in de leer
jaloersheid
moord
dronkenschap
zwelgpartijen
en dergelijke …

Galaten 5:21b zegt hierover, dat wie leven naar ‘de werken van het vlees’ het koninkrijk van God niet zullen beërven; zij zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God.
Met andere woorden, zij zullen de hemel niet binnengaan.

Hoe anders wordt ons leven als we ons leven hebben overgegeven aan de Here Jezus.
Met onze bekering ontvangen we de Heilige Geest en het is die Geest Die deze vrucht in ons leven doet groeien en rijpen (GNB).
Wat is het eigenlijk belangrijk dat we deze tekst uit ons hoofd kennen, dan zullen we ook weten wat voortkomt uit Hem en wat niet.
Misschien is het goed om de komende week eens stil te staan bij de vrucht van de Geest en ons leven eraan te spiegelen.
Jezelf de vraag te stellen: Draagt mijn leven vrucht? Brengt mijn leven vrucht voort? Is deze vrucht zichtbaar in mijn leven?
De meest cruciale vraag blijft echter: Heeft Jezus de eerste plaats in mijn leven?
Als dat namelijk zo is, zal ons leven vrucht dragen.

Jezus bracht verandering.
Jezus volgen betekent verandering.
Brengt ons leven ook verandering in de levens van anderen?


Lieve Vader in de hemel, Paulus zegt het eigenlijk precies zoals ik het zelf zo vaak ervaar: het goede dat ik doen wil, dat doe ik niet, maar het verkeerde, dat ik niet wil, dat doe ik.
Ik verlang ernaar, Vader, dat mijn leven vrucht draagt, dat de vrucht van de Geest zichtbaar is in mijn leven, maar ik moet U belijden, dat ik regelmatig de fout in ga.
Dat liefde wordt bedekt door boosheid.
Ik door pijn en verdriet mijn vreugde en vrede laat roven.
Mijn geduld ver te zoeken is, om maar niet te spreken van vriendelijkheid als iemand mij bijvoorbeeld snijdt met de auto.
En goed ben ik ook niet voor iedereen, helaas laat ik me nog weleens leiden door zelfzuchtigheid.
Mijn geloof is ook niet altijd even sterk, soms overheerst mijn angst, mijn onzekerheid, staan mijn gedachten en gevoelens boven wat U in Uw woord zegt.
Ook aan zachtmoedigheid en zelfbeheersing schort het nogal eens.
Vergeef mij, Vader, vergeef en reinig mij en neem Uw Geest niet van mij weg, maar heb geduld met mij en geef mij meer van Uw Geest, opdat ik meer vrucht zal dragen.
Maak mij bewust van mijn zonden en laat mij zien, elke dag opnieuw, waar U, met mij, aan wilt werken in mijn leven.
Want samen met U, door de kracht van Uw Geest, kan ook in mijn leven de vrucht groeien en rijpen tot eer en verheerlijking van Uw grote Naam en tot welzijn van de ander.
In Jezus ‘Naam bid ik U.

- Amen – 


Laat zien dat je Jezus volgt!

           Laat zien wie je bent
              in Christus de HEER.
           Laat zien wie er op
             de troon zit van je leven.
          Laat zien dat Hij
             boven alles staat.
          Laat zien aan wie jij
              je leven hebt gegeven.

Laat boosheid
niet de liefde bedekken;
noch pijn en verdriet
je vreugde roven.
Laat noch gedachten,
noch gevoelens,
de Geest van God
doven.

Laat geduld
niet verloren gaan,
noch vriendelijkheid
in het leven van alle dag.
Laat goedheid
je drijfveer zijn,
opdat je Jezus‘ hart
doorgeven mag.

Laat angst
je geloof niet ondermijnen;
laat noch je zachtmoedigheid,
door wat dan ook, bederven.
Laat ook zelfbeheersing
hoog in het vaandel staan;
zo zul je Zijn koninkrijk
beërven.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,

Week 3 - Nu is het genoeg!

Hebreeën 13:5b

Was de schrijfster van het stukje op de kalender als kind gefascineerd door het verhaal van kabouter Piggelmee en zijn vrouw, mijn gedachten worden getrokken naar een klein, hard kartonnen boekje met het verhaal van de rijke boer dat we vroeger aan onze kinderen, toen ze nog klein waren, voorlazen.
Het verhaal van kabouter Piggelmee en zijn vrouw kende ik niet, maar internet is in dit geval een prachtig medium en algauw vond ik het hele verhaal van Piggelmee en zijn vrouwtje op You Tube, en ook het verhaal van de rijke boer.
Hoewel het kinderverhalen zijn, zijn ze beiden de moeite van het even luisteren waard.
>> Kabouter Piggelmee
>> De rijke boer 
Beiden verhalen hebben dezelfde essentie: ze hadden nooit genoeg.
De één raakte alles kwijt wat hij had gekregen en de ander ging dood.
Beiden waren nooit tevreden geweest, namen nooit genoegen met wat zij hadden.
Altijd wilden ze meer.
Hoe is dat met ons?

Het woord uit Hebreeën zegt ons: neem genoegen, wees tevreden met wat je hebt, want God zal je niet in de steek laten, Hij zal je nooit verlaten.

Neem genoegen, wees tevreden …

Soms kunnen we net als mevrouwtje Piggelmee even tevreden zijn met wat we hebben, maar dat kan soms ook al heel snel weer omslaan.
We zien weer iets in de winkel of op TV, of bij de buren of bij een vriendin, of in bladen, of  waar dan ook, en in ons komt het al weer boven: o, dat wil ik ook hebben, of dat is veel mooier dan wat ik nu heb, of daar kan een mens nu toch niet meer zonder, of …
Ach, vul de reden maar in.

De mode verandert bijna ieder seizoen en ook als het gaat om woninginrichting kun je aan de gang blijven.
Steeds weer komen er nieuwe ideeën, nieuwe dingen, andere kleuren, andere stijlen.
Mooier, groter, beter …
En dan de vakanties; steeds verder weg, of steeds vaker, of …
Een mens heeft er toch recht op!?!
En zo zijn er nog wel heel veel dingen te bedenken waarin wij mensen steeds weer iets anders of meer willen.
Auto’s, huizen, eten …

Neem genoegen, wees tevreden …

Nemen wij nog genoegen met wat we hebben?
Zijn wij nog tevreden met wat we hebben, met hoe ons leven is?
Of herkennen we onszelf in het verhaal van mevrouwtje Piggelmee of de rijke boer?
Steeds de nieuwste kleren kopen, of nieuwe meubels, of nieuwe styling, …
Alleen maar werken, werken, werken, voor steeds duurder wordende vakanties, grotere of luxere huizen, auto’s …

‘Wees tevreden met wat u hebt, want Hij heeft Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten.’

Mijn gedachten gaan alle kanten op, zowel wat betreft deze woorden met mijn eigen leven, als met de wereld om mij heen, waar de nood soms zo verschrikkelijk hoog is, en men niet weet hoe men rond moet komen, of zelfs sterft van honger en dorst.
Vooral wat het laatste betreft willen mijn gedachten maar niet stoppen, daar moet ik mezelf echt een halt toeroepen, want ik heb daar geen antwoord op, noch begrijp ik dan iets van Gods woord in dergelijke situaties.
Ik kan het eigenlijk alleen maar op mijzelf en ons eigen leven betrekken en mezelf de vraag stellen: ‘Ben ik tevreden?’
Ben ik tevreden of honger ik naar meer en meer?
En waar leg ik de klemtoon op, op het ‘wees tevreden’ of op het feit dat God mij nooit in de steek laat; ja, nooit zal verlaten?

Al lezende en overdenkende alle woorden en Bijbelteksten kom ik tot de conclusie, wat mijzelf betreft, tenminste, dat als ik me richt op het feit dat God mij nooit in de steek laat, mij nooit zal verlaten, er rust en vrede in mijn hart komt, terwijl het andere alleen maar meer vragen bij mij oproept, omdat mijn gedachten zoveel verder gaan dan wat mijzelf betreft.
Gedachten met vragen waar alleen God het antwoord op heeft.

Ik ga terug naar mijn Stille Tijdkalender; naar de Bijbelgedeelten en teksten die gegeven zijn.

Spreuken 14:30
Tevredenheid of jaloezie; een goede gezondheid of zoals de oudere vertalingen het zo duidelijk zeggen ‘verrotting van de beenderen’.
Met andere woorden, tevreden zijn, tevredenheid, is goed voor een mens, houdt hem gezond, terwijl jaloezie knaagt, aan je vreet, je als het ware van binnenuit opeet.

2 Korinthiërs 12:9
Gods genade is genoeg.

1 Timotheüs 6:6-8
Het geloof is grote winst voor wie tevreden is.
Met niets zijn we deze wereld ingekomen en we kunnen er ook niets uit meenemen.
Als we ons kunnen voeden en kleden moet dat genoeg voor ons zijn.

1 Petrus 5:7
We mogen al onze zorgen bij God brengen; Hij zorgt voor ons.

Verschillende andere Bijbelteksten kwamen afgelopen week ook in mijn gedachten.
Mattheüs 6:19-21
Verzamel geen schatten op deze aarde, waar roest en mot ze aan kunnen tasten; verzamel liever schatten in de hemel.
Want waar je schat is daar is ook je hart.
Een tekst die aansluit bij 2 Korinthiërs 4:18b, die ook op de kalender wordt genoemd om  over na te denken.
De zichtbare en onzichtbare dingen, het tijdelijke of het eeuwige.
En Spreuken 4:23: dat we ons hart boven alles moeten beschermen, want daar is de bron van het leven.

Tevreden zijn met wat we hebben, ons richten op de dingen die er toe doen, die belangrijk zijn.
Ons hart richten op de dingen van Hem en op wat nog komen gaat.
Daar onze ogen op richten en niet op wat er allemaal in de wereld te koop is.
Niet alleen maar meer en meer, mooier en beter.
Het is allemaal vergankelijk en we kunnen er niets van meenemen als we sterven.

Waar onze schat is, daar is ons hart.
Als we alleen maar gericht zijn op beter en mooier en meer, dan zullen die dingen ons hart gaan vullen, met alle gevolgen van dien.
Paulus zegt tegen Timotheüs: ‘Streef naar gerechtigheid, vroomheid, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid. Wie rijk wil worden, komt in de verleiding  en raakt snel verstrikt in veel dwaze en schadelijke verlangens, die een mens in verderf en ondergang storten.’ (1 Tim. 6:11,9)
Gerechtigheid, vroomheid, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid hebben eeuwigheidswaarde.
Geldzucht en ontevredenheid trekken ons van God af, halen ons bij Hem vandaan.

Alles in dit leven is vergankelijk, Gods beloften zijn echter eeuwig.
En of wij ze nu begrijpen, kunnen plaatsen in de wereld om ons heen of niet, dat doet er niet toe.
Gods woord is waarheid; Gods woord is betrouwbaar.
Dat is door alle eeuwen heen wel gebleken.
En daarmee is ook Zijn belofte, dat Hij ons nooit in de steek zal laten, ons nooit zal verlaten, waarheid: ‘ja en amen!’

Heb ik dit altijd zo ervaren, of zal ik dit altijd zo ervaren?
Nee, dat beslist niet, maar we moeten leren om onze gevoelens ondergeschikt te maken aan wat God zegt in Zijn woord.
Of we het nu begrijpen of niet, God is betrouwbaar en Zijn liefde is voor eeuwig!
Zijn ogen gaan over de ganse aarde, om krachtig bij te staan, hen, wiens hart volkomen naar Hem uitgaan. (2 Kron.16:9)
Wat een bevestiging van Zijn woord, dat Hij ons nooit in de steek zal laten, nooit zal verlaten!

God beloofde het aan Abraham (Gen. 12:1-3)
God beloofde het aan Jacob (Gen. 28:15)
God beloofde het aan Zijn volk (Deut. 31:6)
God beloofde het aan Jozua, meerdere keren zelfs (Deut. 31:8; Jozua 1: 5, 9)
God belooft het aan ons (Psalm 37:28; Hebr. 13:5b)

Wat een geweldige belofte mogen we iedere dag meenemen in deze wedloop van het leven.
Welk een bemoediging, welk een houvast, welk een rijkdom!


Lieve Vader in de hemel, U belooft ons in Uw woord dat U altijd bij ons zal zijn, ons nooit zal verlaten.
U zult voor ons zorgen, iedere dag opnieuw.
Misschien vaak anders dan dat wij voor ogen hebben of graag zouden willen, maar U volvoert Uw eeuwige plan.
Ik bid U, Vader, leer ons om Uw beloften te plaatsen boven wat wij voelen of denken.
Leer ons aan te nemen wat U zegt en belooft.
U bent de Almachtige, de schepper van hemel en aarde, er is Niemand zoals U!
U bent waarheid, U bent betrouwbaar, U bent rechtvaardig.
U doet wat U belooft!
Aan U zij de glorie, de eer en alle aanbidding.
Halleluja!

- Amen –


Leer mij, HEER, om net als Paulus,
tevreden te zijn zowel in voor-
als tegenspoed.
Leer mij genoegen te nemen
met elke omstandigheid
waarin ik kom te verkeren.
Leer mij beseffen
dat hoe ik ook
tob of zwoeg,
niets belangrijker is,
dan wat Paulus zei:
Uw genade is mij genoeg.

U gaat met mij mee
elke dag van mijn leven.
Uw liefde en trouw
zullen mij nooit begeven!
Dat is wat U mij hebt beloofd;
Uw Naam zij geprezen en geloofd!

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,

Week 2 - Christus is in U

Aan hen heeft God bekend willen maken hoe glorierijk dit mysterie is voor alle volken: Christus is in u, hij is uw hoop op goddelijke luister.'
NBV

Aan hen heeft God willen bekendmaken wat de rijkdom is van de heerlijkheid van dit geheimenis onder de heidenen: Christus onder u, de hoop op de heerlijkheid.
HSV

Kolossenzen 1:27 

Deze kalender ‘Mijn moment met God’ komt voort uit de Bijbelstudies van de ‘Binnenkamer op Sestra’.
En daar gaat het deze tweede week over, over de Binnenkamer.
Het is daarom niet verkeerd om even de link (zie: Binnenkamer op Sestra) te volgen en te lezen wat er op Sestra staat over de Binnenkamer; waar het vandaan komt en wat ze ermee bedoelen.
Op deze wijze wordt het makkelijker om het naar jezelf toe te halen, het persoonlijk te maken, het in je eigen leven toe te passen.
Hoe je het noemt doet er niet toe, waar het om gaat is dat we ons terugtrekken om tijd door te brengen met Hem, die in ons woont.

Een citaat van de kalender:
‘Als je gelooft dat Jezus in je woont, door Zijn Geest, is Hij overal bij je. Je even terugtrekken in je innerlijk, brengt je in die heilige ruimte.’
Een heilige ruimte, je Binnenkamer; een ruimte apart gezet om Hem te ontmoeten.

Vanmorgen, toen ik in mijn Stille Tijd nog eens aan het nadenken was over deze dingen, schoot mij iets te binnen uit een boekje van Jill Briscoe en wel de woorden ‘Op de treden van mijn ziel’.
Het komt uit het boekje ‘De diepe plaats waar niemand komt’, met als omschrijving ‘Gesprekken met God op de treden van mijn ziel’.

‘Op de treden van mijn ziel’ staat eigenlijk gelijk aan de ‘Binnenkamer’.
Het betekent beiden je afsluiten voor de wereld om je heen en je richten op God, op Jezus.
Het betekent beiden een plek op zoeken, een plaats creëren, waar je alleen bent met de HEER.
En met dat ik de woorden opschrijf ‘je alleen bent met de HEER’, schiet mij weer iets anders te binnen, namelijk een vers uit het lied 'Ik ben graag alleen met mijn Heer' en wat vertaald is door J. Koekoek.
Het komt namelijk van het lied ‘In the garden' van C. Austin Miles (1913).

Het zegt dit:
'Ik ben graag alleen met mijn Heer,
in de stilte waar niets ons kan storen,
op een rustige plek, waar ik telkens weer
de stem van mijn  Meester kan horen.
En Hij gaat met mij en Hij praat met mij,
en ik wandel dicht aan Zijn zij.
Het is steeds een feest, als Hij door Zijn Geest
wil spreken tot mij.'

In de tijd waarin we nu leven is weinig ruimte voor rust en stilte.
Je kunt bijna geen winkel meer binnenkomen of er staat muziek aan en soms zelfs zo hard, dat je je bijna niet meer verstaanbaar kunt maken, laat staan soms jezelf nog kan horen denken.
Onze kinderen groeien op met een koptelefoon of oordopjes op/in hun oren; ze worden er alleen net nog niet mee geboren.
De mobiele telefoons lijken standaard bij de dagelijkse uitrusting te horen; men gaat nog eerder op pad zonder lunchpakketje, dan zonder mobiel!?
Agenda’s zijn overvol; zelfs kleine kinderen lijken soms een agenda nodig te hebben, zoveel dingen hebben ze soms te doen.
En het ergste van alles is dat het er gewoon insluipt.
Het is allemaal ‘zo gewoon’, dat stilte – even geen muziek, geen telefoon, geen … - een ongewoon iets lijkt te worden, bijna niet meer wordt verdragen.
Maar hoe kunnen we Hem ontmoeten in deze drukte, in dit lawaai?
Hoe kunnen we Zijn stem horen als een koptelefoon of oordopjes onze oren vullen met van alles en nog wat?
Als de radio dag en nacht aanstaat, of de tv, of de computer, of onze Ipad/Ipod, of telefoon, of …?

De afgelopen week heb ik iedere dag één of meerdere Bijbelgedeelten/teksten gelezen die als extra zijn toegevoegd.
En ik kan het niet anders omschrijven dan, dat ik het gevoel had (heb) van ‘thuiskomen’.
Zijn op een plaats waar ik in wezen hoor, namelijk in Zijn aanwezigheid, in Zijn nabijheid.
Met het openen van de Bijbel, met het binnengaan van mijn ‘Binnenkamer’, ‘het afdalen op de Treden van mijn Ziel’, kwam ik op de plaats waar Hij is en iedere dag op mij wacht.
Iedere dag en elk moment.
De rust en vrede die binnenkomen, die mijn hart en ziel vullen, vind ik nergens anders en bij niemand anders; alleen bij Hem, in de stilte van mijn Binnenplaats, op de diepe plaats waar niemand komt.

Ga je even mee naar wat plaatsen in de Bijbel waar andere mensen ons zijn voorgegaan, ons een voorbeeld geven?
Deze Bijbelgedeelten staan als extra op de kalender.

Exodus 33:7-11:
Mozes creëert een speciale plaats om God te ontmoeten en hij spreekt daar met God van ‘aangezicht tot aangezicht’, zoals een man met een vriend.
Whauw!
En Jozua (Mozes ‘hulpje/dienaar) bleef in de tent als Mozes al was weggegaan …!!!
Er staat in de HSV zelfs ‘week niet uit de tent!!!
Dat zegt genoeg over zijn verlangen naar God, naar Zijn aanwezigheid.
En als we kijken naar wat voor man hij werd, dan mogen we weten dat dit alleen maar mogelijk was door de tijd die hij doorbracht met God, met Hem zoeken, in Zijn nabijheid zijn.

Psalm 42:
De Psalmdichter vergelijk zijn verlangen naar God met een hert dat schreeuwt om water.
Zijn  ziel dorst naar God, naar de levende God: ‘Wanneer zal ik binnengaan om voor Gods aangezicht te verschijnen?’, vraagt hij zich af.
O, welk een verlangen naar God spreekt hieruit!

Psalm 84:
Hier wordt de Psalmdichter helemaal lyrisch door zijn verlangen naar God; om te zijn waar Hij is.
‘Hoe liefelijk zijn Uw woningen …
Mijn ziel verlangt, ja, bezwijkt zelfs van verlangen naar de voorhoven van de HEERE;
mijn hart en mijn lichaam roepen het uit tot de levende God.
Zelfs de mus vindt er een huis, een zwaluw een nest voor haar jongen.
Want één dag in Uw huis, o God is beter dan duizend dagen ergens anders.
Hij wil liever aan de drempel van het huis van Zijn God staan dan wonen bij mensen zonder God of gebod.

Verlangen ook wij op zo’n wijze naar God?
Is er wel ruimte in ons leven voor een ontmoeting met Hem die in ons is?
Als we niet oppassen, dan gaan onze dagen voorbij zonder dat we ook maar een moment in Zijn aanwezigheid zijn geweest.

Jezus Zelf zegt ons in Mattheüs 6:5-13 om onze Binnenkamer in te gaan, de deur te sluiten en te bidden, te spreken, met God.
Het is zo belangrijk!
Jezus deed het Zelf ook.
Ook Hij nam tijd om alleen te zijn met Zijn Vader (Mattheüs 14:23), want Hij wist dat Hij zonder Zijn Vader niets kon doen!
Hoe zouden wij het dan ooit kunnen denken het wel zonder Hem te kunnen doen?
Zijn wij meer en/of beter dan Hij?

En welk een rijkdom is het eigenlijk wel niet, dat wij door het volbrachte werk van de Here Jezus, door Zijn vergoten bloed, vrijmoedig tot God mogen gaan!
Het voorhangsel is gescheurd, de toegang is vrij!
Zijn bloed heeft ons schoongewassen!
(Hebreeën 10:19-39)

Ja, het kost ons misschien wat, we zullen er misschien wat moeite voor moeten doen, maar we moeten immers iedere dag in ons leven keuzes maken, dus waarom dan niet een keuze om ook tijd apart te zetten voor Hem?

Als voorbeeld wordt de moeder van Isaac Newton gegeven.
Een vrouw met zeven kinderen die zich iedere dag een uur in haar slaapkamer opsloot; haar kinderen wisten dat ze haar dan niet mochten storen.
Ze had het nodig om haar gezin te kunnen runnen.

Ik moet bekennen dat het mij vroeger niet lukte, en dan had ik maar vier kinderen.
Ik heb ermee geworsteld, maar heb toen nooit echt mijn weg erin kunnen vinden.
Ik denk dat ik de lat ook te hoog legde voor mijzelf, te veel van mijzelf verwachtte en wilde en daar niet ontspannen mee om kon gaan, waardoor het niet lukte.
Inmiddels heb ik door de jaren heen veel geleerd en nu zijn het mijn woorden: ‘Ik heb het nodig om mijn gezin te kunnen runnen; ik heb het nodig om verder te kunnen gaan, om vol te kunnen houden.’
Tijd met God, met Christus in mij, is een dagelijks terugkerend moment geworden, waar ik niet zonder kan.
Mijn wekker loopt om zes uur af en hoewel het me soms heel wat moeite kost, toch sta ik op en samen met mijn kom koffie plof ik in mijn stoel bij het raam, waar de luxaflex de wereld nog even buitensluit.
Dan pak ik (dit jaar) de Kalender ‘Mijn moment met God’ en mijn Bijbel en …

Voor mij is ’s morgens vroeg de beste tijd, maar dat wil niet zeggen dat iedereen ’s morgens eerder z’n bed uit moet.
Ieder mens is immers weer anders.
Ook de hoeveelheid tijd doet er niet toe; God vraagt niet om tien of twintig minuten, of om een uur, Hij verlangt gewoon naar een ontmoeting met ons.
De bijzondere vriendschap tussen Mozes en God was er ook niet binnen een jaar.

Misschien is dit wel dé uitdaging voor jou dit jaar: iedere dag tijd apart zetten om met  Hem door te brengen; je Binnenkamer in te gaan, afdalen op de treden van je ziel en komen op de diepe plaats waar niemand anders komt dan Hij en jij.
Geloof me, als je het eenmaal gewend ben, wil je niets liever dan Hem iedere dag opnieuw ontmoeten.

Mag ik je daartoe uitdagen?


Lieve Vader, vergeef ons, dat we de stilte bijna niet meer verdragen.
Vergeef ons, dat we de wereld zo maken dat er bijna geen ruimte meer is in ons leven voor U, de Schepper ervan.
Vergeef ons, dat we bijna overal tijd voor vrij kunnen maken, behalve voor U.
Vergeef ons, Vader, vergeef ons.
Ik bid U, Vader, voor onze kinderen die niet meer zonder koptelefoon of oordopjes schijnen te kunnen en daardoor U zo vaak buiten sluiten.
Mijn hart wordt onrustig; hoe kunnen zij  zo ooit Uw stem nog horen?
Ik bid U, Vader, houdt U ze vast waar wij hen los moeten laten en ga Uw weg met hen zoals U ook deed en doet met ons, met mij.
Houdt hen en ons vast in deze drukke, lawaaierige wereld en laat ons hart steeds onrustiger worden totdat het U zoekt en ontdekt dat ware rust en vrede alleen bij U te vinden is.
Laat Uw Geest als het ware porren in de gloeiende kooltjes in ons hart, net zolang, tot dat het vuur voor U weer zal gaan branden.
In Jezus ‘Naam bid ik U dit.

- Amen – 


In mijn Binnenkamer ontmoet ik U;
als ik afdaal op de treden van mijn ziel
weet ik, dat U daar op mij wacht.
Met iedere trede ervaar ik meer van U,
van Uw aanwezigheid, van Uw rust en vrede.
Op de bovenste trede hoor ik immers al Uw stem,
heel zacht.

De warmte van Uw liefde weerklinkt in Uw stem;
doorstroomt mijn hart, mijn hele wezen,
en ik weet mij veilig en geborgen.
Ik daal nog verder af tot ik heel dicht bij U ben;
daar komt mijn ziel volledig tot rust
en ben ik vrij van alle moeiten en zorgen.

U spreekt door Uw woord tot mij,
U onderwijst, leert en wijst mij ook terecht;
U bemoedigt mij en verkwikt mijn ziel.
Daar, in mijn Binnenkamer,
op die diepe plaats waar niemand komt,
vind ik nieuwe kracht als ik
aan Uw voeten kniel.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,

P.S. Voor als je meer wilt lezen: >> ‘Op de treden van mijn ziel’

Aanvulling 5 januari 2024
Helaas is het domein, waar dit blogje te lezen was, opgeheven, en dus is het blogje op dit moment niet meer te lezen. Ik heb het echter nog steeds op mijn laptop staan, dus ik hoop het één deze dagen, op mijn huidige blog te plaatsen.

Dit is inmiddels gebeurd, dus je kunt de link weer gebruiken.

Een nieuw jaar

Een nieuw jaar.
Nieuwe verwachtingen.
Nieuwe hoop.
Nieuwe ontmoetingen.
Nieuwe voornemens.
Nieuwe lessen om te leren.

Een nieuw jaar.
Zijn hand beschermt.
Zijn liefde verwarmt.
Zijn troost geneest.
Zijn kracht herstelt.
Zijn genade vergeeft.

Een nieuw jaar,
maar met al eeuwenoude beloften
van een onveranderlijke God.
Die niet loslaat wat Zijn hand begon te doen,
en Die trouw is tot in alle eeuwigheid.

Een nieuw jaar, waarin we mogen weten:
alles is in Zijn hand!
Geen moment verliest Hij ons
uit het zicht!
Onbegrijpelijk zijn misschien
soms Zijn wegen,
maar altijd schijnt over ons
Zijn Licht.

Een nieuw jaar:
Geloof
Vertrouw
Hoop
Zie uit