NBV
Ik heb u vrienden genoemd, omdat Ik u alles wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, bekend gemaakt heb.
HSV
Johannes 15:15b
Wat zou ik het geweldig gevonden hebben om hier net zo’n prachtig verhaal neer te kunnen schrijven over vriendschap als David en Jonathan.
Maar helaas, zo’n verhaal heb ik niet.
Als ik vanmorgen (zaterdag) in mijn Stille Tijd voor het laatst nadenk over dit onderwerp en alles in mijn gedachten de revue laat passeren, vult mijn hart zich eerder met pijn en verdriet om wat geweest is en hoe dingen gelopen zijn, dan met vreugde.
Ach, wat had ik graag zo’n hartsvriendin gehad, wat leek me dat vaak geweldig als ik sommige verhalen hoorde of las.
Als ik met dit stukje pijn en verdriet naar mijn Vader ga, brengt Hij mij bij Zijn Zoon, en werpt daarmee een heel ander licht op het begrip vriendschap.
Als ik kijk naar de vriendschap tussen David en Jonathan, dat is dit een zeer bijzondere vriendschap.
Het gebeurde, toen David met Saul uitgesproken was, dat Jonathan met hart en ziel aan David verbonden raakte.
Jonathan had hem lief als zichzelf.
(1 Sam. 18:1)
Er staat zelfs als noot bij, dat de ziel van Jonathan aan de ziel van David verbonden raakte.
En Jonathan sloot een verbond met David omdat hij hem liefhad als zichzelf.
Hij gaf David zijn mantel, zijn kleding, zijn zwaard, zelfs zijn boog en gordel, staat er.
(1 Sam. 18:3,4)
In de hoofdstukken 19 en 20 lees je nog meer over hoe diep en ver hun vriendschap reikte.
Woorden die van toepassing zijn in deze vriendschap zijn liefde, trouw, opoffering en zichzelf wegcijferen.
Hetzelfde zien we terug bij Naomi en Ruth.
Als je het Bijbelboek Ruth (het zijn maar 4 hoofdstukken) nog eens leest, en er goed over nadenkt, dan raak je ook hier onder de indruk van de bijzondere band die er duidelijk is tussen deze twee vrouwen.
Laat Orpa zich ompraten om toch weer terug naar huis te keren, houdt Ruth stand in haar besluit om bij Naomi te blijven.
Maar Ruth zei: Dring er bij mij niet langer op aan u te verlaten en terug te gaan, bij u vandaan. Want waar u heen gaat, zal ik ook gaan, en waar u overnacht, zal ik overnachten. Uw volk is mijn volk en uw God mijn God.
Waar u sterft, zal ik sterven, en daar zal ik begraven worden. De HEERE mag zó en nog veel erger doen: voorzeker, alleen de dood zal scheiding maken tussen mij en u.
(Ruth 1:16,17)
Opnieuw zie je hier dezelfde dingen terugkomen als bij Jonathan en David: liefde, trouw, opoffering, zichzelf wegcijferen.
De ander belangrijker vinden dan wat dan ook, belangrijker zelfs dan je eigen leven.
In deze bijzondere vriendschappen schemert iets door van het karakter van onze Here Jezus.
Eigenlijk kun je misschien wel zeggen dat deze vriendschappen iets laten zien van de liefde van de Here Jezus.
Waren deze mannen en vrouwen bereidt hun leven te geven voor de ander, Jezus kwam om Zijn leven te geven voor de gehele wereld.
Zoals David en Jonathan een verbond sloten met elkaar, zo wil Jezus ook met een ieder van ons een verbond sluiten.
Zijn liefde, trouw en opofferingsgezindheid stijgen boven alles uit.
Niemand heeft Zichzelf meer weggecijferd dan Hij.
(echter wel zonder Zichzelf te verliezen; Hij bleef Wie Hij was)
Ik kan zelf niet de juiste woorden vinden om te omschrijven wat ik van binnen voel, weet.
Het beeld van de kleding die Jonathan aan David gaf, deed mij denken aan de Here Jezus, maar het lukte me niet om de juiste woorden te vinden.
Wat ben ik dan dankbaar voor boeken als de Matthew Henry Verklaringen.
Hij schrijft:
‘Onze Heere Jezus heeft op dezelfde wijze Zijn liefde voor ons getoond, doordat Hij Zich ontkleedde om ons te kleden, Zich arm heeft gemaakt om ons rijk te maken; beter nog, Hij deed meer dan Jonathan, Hij heeft Zich gekleed in onze lompen, terwijl Jonathan niet Davids kleren aandeed.’
Zoals Jonathan en David als het ware één werden, werd Jezus één van ons, gelijk aan ons.
Hij bekleedde Zich met onze zonden en ongerechtigheden, en gaf Zijn leven om het onze te redden.
Jezus ging nog een stap verder dan Jonathan en David, dan Ruth en Naomi.
Zij waren bereid hun leven te geven uit liefde voor hun vriendschap, maar Jezus gaf Zijn leven voor iedereen.
De Bijbel zegt in Johannes 15:13 – Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk
dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden.
Jezus echter gaf Zijn leven voor ons allemaal en overtrof daarmee elk begrip over liefde.
Hij biedt een ieder Zijn vriendschap aan door eerst te laten zien Wie Hij is en wat Hij voor ons over heeft!
Het is bij Hem geen kwestie van eerst vrienden worden en dan laten zien wat die waard is, nee, Hij laat zien wat vriendschap met Hem betekent door Zijn leven te geven voordat …
Welk een diepere betekenis krijgt het woord vriendschap dan.
Niet afwachten, niet wachten op wat de ander doet, maar geven, doen voordat …
Niet kijken of wachten op een klik met de ander, maar geven, doen, omdat Jezus het deed.
Niet wachten op, maar gaan in de voetstappen van Jezus, je hand uitstrekken naar de ander, liefde gevend, voordat je ontvangt.
Trouw zijn, en blijven, ook al is de ander ontrouw.
Vergeven, ja, zeventig maal zevenmaal, en meer.
De liefde(Jezus) is geduldig,
zij(Jezus) is vriendelijk,
de liefde(Jezus) is niet jaloers,
de liefde(Jezus) pronkt niet,
zij(Jezus) doet niet gewichtig,
zij(Jezus) handelt niet ongepast,
zij(Jezus) zoekt niet haar (Zijn) eigen belang,
zij(Jezus) wordt niet verbitterd,
zij(Jezus) denkt geen kwaad,
zij(Jezus) verblijdt zich niet over de ongerechtigheid,
maar (Jezus) verheugt zich over de waarheid,
zij(Jezus) bedekt alle dingen,
zij(Jezus) gelooft alle dingen,
zij(Jezus) hoopt alle dingen,
zij(Jezus) verdraagt alle dingen.
De liefde(Jezus) vergaat
nooit
1 Korinthiërs 13:4-8
Lieve Vader in de hemel.
Als ik zo mijn gedachten over al deze dingen heb opgeschreven, moet ik U belijden dat ik ook hierin vaak nog zo tekort schiet.
Wat ben ik dan toch nog vaak op mijzelf gericht, en laat ik het afweten als de ander niet geïnteresseerd lijkt.
Of wat kan ik moeilijk mijn hand uitstrekken naar de ander, onzeker als ik ben over mijzelf, over hoe het ontvangen zal worden door opgelopen beschadigingen.
Of uit angst om opnieuw te worden teleurgesteld.
Misschien heb ik daardoor al heel wat misgelopen aan vriendschappen die U voor mij had klaarliggen.
Maar ook in mijn huidige vriendschappen, Vader, besef ik dat ik tekort schiet.
Vergeef mij, Vader, vergeef mij.
Ik dank U, voor Uw geduld, voor Uw liefde, voor Uw trouw.
Ik dank U, Heer Jezus, voor Uw voorbeeld, voor wat U voor mij hebt gedaan en doet.
Ik dank U, voor Kalenders als deze, waardoor ik stilgezet word bij deze dingen en tot nadenken word gebracht.
Ik bid U, Vader, laat geen enkel woord dat ik gelezen heb in Uw woord, of nog zal lezen, leeg weerkeren, maar werkt op de één of andere manier uit in mijn leven, opdat het mij dichter bij U brengt en mij meer op Uw Zoon zal doen lijken.
U weerspiegelen, Heer Jezus, is het verlangen van mijn hart.
Uw wil doen, gehoorzaam zijn en leven tot Uw eer.
Dank U voor Uw geduld op deze weg met mij.
Ik hou van U!
- Amen –
Heer Jezus,
U bent voor altijd
mijn vriend.
U gaat met mij mee
iedere dag van mijn leven
en U staat mij terzijde
in vreugde en in verdriet.
U klimt met mij mee
en daalt met mij af.
Als ik struikel of val,
neemt U mij bij de hand
en richt mij weer op.
En al laat ik U soms in de steek,
U verlaat mij niet.
U trotseert met mij elke storm,
en rust met mij in groene weiden.
U ondersteunt mij in moeilijke dagen,
en bent blij als mijn hart
van vreugde zingt.
Heer Jezus, U bent de vriend,
Die altijd naar mij ziet.
Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten