Week 44 - Omdat ik er zo naar verlang ...

De afgelopen tijd schrijft Murray over de vele facetten van de Heilige Geest; voor mijn gevoel zo’n beetje alles waarbij de Heilige Geest maar bij betrokken is -of hoort te zijn, in ons leven.
Het is zo ontzettend veel – en hij is er op dit moment nog niet mee klaar, dat het mij aan tijd ontbreek om dat allemaal op een rijtje te zetten en over te schrijven; misschien komt dat later nog eens.
Dus ga ik deze keer even terug in het Dagboek naar een hoofdstukje dat was blijven liggen om over te schrijven, simpelweg omdat ik in die week een keuze moest maken uit verschillende hoofdstukjes.
En zo wil ik je vandaag meenemen naar iets wat in dit hoofdstukje staat en waarin, denk ik, een mooie les of aansporing ligt voor iedereen die schrijft of spreekt over het Woord van God, en zelfs geldt voor het zingen van sommige liederen.

‘Predik het, omdat u gelooft dat het het onderwijs van Gods Woord is

en omdat u dit van ganser harte begeert.’

Andrew Murray

Er zijn nog heel wat dingen waar ik niet over geschreven heb, en dan niet zozeer omdat ik niet zou willen, maar gewoon omdat mij daarbij het gevoel bekroop van dat ik daartoe het recht niet zou hebben.
Soms ook omdat ik er veel te weinig van af weet en gevoelens van onbekwaamheid mij belagen.
En soms omdat ik belaagd word door gedachten als ‘wie denk je wel dat je bent’, of ‘dat kun je zelf niet eens’, of ‘dat doe jezelf nog zo vaak niet, of verkeerd’.
Toch zijn er ook vele keren geweest dat ik het wel gedaan heb, dat ik mijn gedachten en/of gevoelens negeerde en toch schreef, gewoon omdat ik te midden van deze gedachten en gevoelens ervoer dat ik het moest doen.
Immers, ik leer zo veel tijdens en door mijn schrijven; het brengt mij zo dicht bij de Heer, bij Zijn Woord, en met regelmaat brengt de Heer -zo ervaar ik het echt, mij terug bij één van mijn schrijfsels, alsof Hij wil zeggen: ‘Weet je nog?’

Het is niet alleen met het schrijven zo, het was zo ook een keer met een lied dat we jaren geleden eens zongen in een dienst, en waar de spreker op een gegeven moment in zijn preek even naar teruggreep en aangaf dat hij daar moeite mee had om te zingen vanwege de grootheid van de woorden.
Het was het lied: ‘Jezus ik hou van U, meer dan de sterren van de hemel, meer dan het water van de zee …’, en het kwam over alsof we dit lied niet zouden kunnen zingen, omdat we iets zingen dat niet waar is, omdat we daartoe niet in staat zijn.
Ik weet nog goed dat mij het gevoel bekroop van ‘dat weet ik wel, maar ik verlang er zo naar en daarom zing ik het met heel mijn hart, en uit volle borst’.
Het feit dat ik het niet vergeten ben, laat zien dat zijn woorden mij raakten, en eigenlijk heeft het er een klein beetje voor gezorgd dat ik het een tijd niet onbevangen kon zingen.
Nog steeds komt deze herinnering boven als dit lied gezongen wordt.
(over de impact van woorden gesproken …)

En dan kom ik bij dit hoofdstukje van Murray uit.
De titel van dit hoofdstukje doet er niet toe, noch de tekst erbij, want het gaat vandaag over iets anders.
Laat ik je meenemen in een les uit dit hoofdstukje die ons vrij kan maken van alle gedachten en gevoelens waarmee de boze ons gevangen kan houden in het schrijven of spreken vanuit of over Gods Woord; ja, zelfs in het zingen van een lied als ‘Jezus. ik hou van U, meer dan de sterren aan de hemel, meer dan het water van de zee’. 

Het hoofdstukje begint met een voorbeeld over een voorganger die in een tijd van onrust, door de Boerenoorlog die woedde, een mede broeder-voorganger-leider vroeg om zijn best te doen om de gemoederen van de mensen om hem heen te kalmeren.
Het antwoord van deze beste man was, dat hij al moeite genoeg had met zichzelf, met zijn eigen onrustige gemoed, dus hoe zou hij dan anderen tot rust kunnen brengen?
Met andere woorden: hoe zou je anderen iets kunnen geven of vertellen, wat je zelf niet, of te weinig bezit?
Murray vertelt mij dat hier een oplossing voor is die hij heeft geleerd van John Wesley, die het op zijn beurt geleerd had van de Moravische Broeders.
(Ik ken geen van beide, alleen John Wesley van naam, maar er is online genoeg over hen te vinden)

Hoewel er door John Wesley toen hij begon met prediken velen tot bekering kwamen door zijn krachtige prediking, ervoer hij zelf dat het teveel een zaak van het verstand was, en dat hij nog niet de volle vreugde en liefde ervaarde die hij bij de Moraviër zag en hij vroeg aan deze broeder wat hij moest doen.
En deze man antwoordde: ‘Predik het omdat u gelooft dat Gods Woord het leert: u zult spoedig vinden wat u zoekt en dan zult u preken omdat u het bezit.’

Bezit ik alles wat ik schrijf, wat ik zeg, wat ik zing?
Nee, maar o, wat verlang ik daar wel naar!
Ik verlang naar meer en een groter geloof.
Ik verlang naar een onverdeeld hart dat Hem volkomen is toegewijd.
Ik verlang naar een hart dat zoveel van Hem houdt als de sterren aan de hemel en als het water van de zee.
Ik verlang naar …

Bezit ik alles wat ik schrijf, zeg, zing?
Nee, maar ik ‘begeer van ganser harte’.
Ik denk dat ik daardoor nog steeds met regelmaat van mijn eigen schrijfsels leer, omdat er heel veel is dat ik geschreven heb vanuit verlangen, vanuit begeren naar.
En ik denk ook dat door deze woorden, mij een soort van 'wapen' gegeven is om elke beschuldiging of aanklacht van de boze, die mij ervan wil houden om over bepaalde dingen te schrijven, spreken, of zingen, tegen te spreken.

Ik verlang.
Dus ik schrijf, zeg, zing …

Wat wil hij ons graag het zwijgen opleggen,
ons weerhouden te spreken of te zingen
van de grootheid, de liefde, de genade,
ja, van de trouw van onze God en Heer.

Wat wil hij ons graag onzeker maken,
ons aanklagen, schuldig doen voelen,
waardoor we ons laten weerhouden
om soms dat te doen wat is tot Zijn eer.

Wat laten we ons soms beroven van
het verlangen dat diep in ons leeft;
van wat we zo graag willen ontvangen,
van wat ons hart ten diepste zo begeert.

Hoeveel ruimte gaan we de boze nog geven
met zijn beschuldigingen of aanklachten,
simpelweg omdat we bepaalde dingen
nog niet in ons leven hebben geleerd?

Laten we toch blijven schrijven, spreken, of zingen
vanuit het oprechte verlangen om te ontvangen,
ja, om te bezitten alles wat Hij voor ons heeft.
Laten we ons toch blijven uitstrekken om te
ontvangen, vanuit dit vurige verlangen, tot Hij
het in ons leven volkomen voor het zeggen heeft.

‘want de mens ziet aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan.’
1 Sam. 16:7b

Opwekking 731 – Jezus ik houd van U 

Mag Zijn Geest in ons een groot en sterk verlangen geven naar meer, ja, naar alles van Hem; een verlangen dat ons doet schrijven of spreken of zingen, net zolang totdat we bezitten wat we schrijven, spreken of zingen.
Mag de Heere ons zo zegenen en vervullen met Zijn Heilige Geest.
In Jezus,  Naam.

Een liefdevolle groet,
Rita

Week 43 - Stromen van Levend water ...

'En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus daar en riep:
Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken.
Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt:
Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.’
Johannes 7:37,38

‘maar wie gedronken heeft van het water,
dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid,
maar het water, dat Ik hem zal geven,
zal in hem worden tot een fontein van water,
dat springt ten eeuwigen leven.’
Johannes 4:14 (NBG)

~~ * ~~

‘Wil het water uit een reservoir de hele dag een huis kunnen binnenvloeien,
dan is één ding nodig: - de verbinding moet perfect zijn,
dan vloeit het water door de buis zonder moeilijkheden.
Zo moet de eenheid tussen u en Christus ononderbroken zijn;
uw geloof moet Christus aannemen en afhankelijk van Hem zijn
om het nieuwe leven te onderhouden.’

Andrew Murray

~~ * ~~

‘Leer mij, HEERE, Uw weg,
ik zal in Uw waarheid wandelen,
maak mijn hart één om Uw Naam te vrezen.’
Psalm 86:11

‘Ik ben de Wijnstok, u de ranken;
wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht,
want zonder Mij kunt u niets doen.
…
Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt,
dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent.
Johannes 15:5,8

‘Maar de Trooster, de Heilige Geest,
Die de Vader zenden zal in Mijn Naam,
Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen
alles wat Ik u gezegd heb.'
Johannes 14:26   

Week 42 - Wandel door de Geest ...

‘Wandel door de Geest’, een paar woorden uit Galaten 5:16.
Eigenlijk had ik hieraan voorbij willen gaan met schrijven, gewoon alles voor mezelf houdend, want wat voel ik me vaak onzeker als het gaat om de Heilige Geest om daarover te schrijven.
Zeker als ik het ‘niet voel branden in mijzelf’ om mee aan de slag te gaan.
Dat was, denk ik ook in eerste instantie de reden, dat ik dat piepkleine vonkje, want meer dan dat was het niet dat ik ervoer om er mee bezig te gaan, negeerde.
Maar bepaalde dingen die gebeurden, samenvielen, zorgden ervoor dat ik van gedachten veranderde en er toch mee aan de slag ging.

‘De christen moet in zijn wandel en spreken

de leiding van de Geest volgen en door de Geest wandelen.

Dat zal het kenmerk zijn

van de geestelijk mens die God dient in de Geest

en die niet zijn vertrouwen op het vlees stelt.’

Andrew Murray

Wandel, wandelen …
Galaten 5:16 begint met: ‘Maar ik (dat is Paulus) zeg u: wandel door de Geest …’
En even verderop in vers 25: ‘Als wij door de Geest leven, laten wij dan ook door de Geest wandelen.’
Hoewel dit in wezen wil zeggen dat we ons in ons leven door de Heilige Geest moeten laten leiden, wil ik toch even inzoomen op de woorden wandel en wandelen, want dit zijn twee woorden die er in mijn ogen niet voor niets staan, die ons ook iets duidelijk willen maken.

Wandel houdt in ‘rustig, op je gemak lopen’, slenteren, drentelen; de Bijbel zegt in wezen dus dat we op ons gemak met de Heilige Geest op dienen te lopen.
Dat is dus het tegenovergestelde van tegenwoordig waar alles maar heel snel moet gaan.
De wereld raast voort, alles moet vlug vlug, en men vliegt van het één naar het volgende.
Agenda’s staan vaak overvol en men jaagt en jacht.

Wandel door de Geest …
Rustig aan, zodat je tijd hebt om dingen te horen, dingen te zien, dingen te overdenken, dingen een plek te geven.
In dit geval dingen, die de Heilige Geest ons wil zeggen, wil laten zien, wil leren.
En de volgende gedachten kwamen hierbij in mij op:
Hij, die door het leven rent, mis de ware schoonheid en diepte van wat de Heer wil laten zien, horen, doen ervaren, en leren.
Hij, die door het leven rent, loopt veel van de zegeningen mis, die de Heer ons wil geven.
Hij, die door het leven rent, loopt grote kans de Heer voorbij te lopen, ongehoorzaam te zijn en Hem kwijt te raken.

Het Boek zegt het zo in Galaten 5:25: ‘Als de Geest ons nieuw leven heeft gegeven, moeten wij ons ook in alle opzichten door de Geest laten leiden.’
Hoe zou dit laatste, ‘ons in alles laten leiden door de Geest’ mogelijk zijn als we hardlopen?
Ik denk dat de Here Jezus ook hierin voor ons een voorbeeld is geweest.
Hoewel ik de Bijbel echt niet uit mijn hoofd ken, kan ik mij niet herinneren dat er ook maar ergens staat dat de Here Jezus rende of hardliep, of extra de pas erin zette; eerder kom ik het tegenovergestelde tegen.
Mijn gedachten gaan naar Lazarus (Joh. 11), die op sterven lag en de tijd die de Heer nam voordat Hij ook maar aanstalte maakte om naar hem toe te gaan.
En wat te denken van het dochtertje van Jaïrus (Mark. 5), waar Hij naar toe op wegging, en onderweg alle tijd nam voor de bloedvloeiende vrouw door de -voor mensen belachelijke vraag te stellen: ‘Wie heef Mij aangeraakt?’
Beiden stierven in de ogen van de mensen doordat de Here Jezus Zich niet gehaast had om er op tijd te zijn, maar het was juist door de tijd die Hij ervoor had genomen, dat God werd verheerlijkt!
Rennen of hardlopen om maar zo snel mogelijk ergens te komen, of om maar iets gedaan te hebben, brengt duidelijk niet altijd het juiste voort.

In de Johannesbrief komen we op meerdere plekken tegen dat de Here Jezus zegt, dat alles wat Hij doet of zegt, vanuit de Vader is; niets komt van Hemzelf. (Joh. 3:11, 7:16, 12:49, 14:10,24)
En we lezen in Mark. 1:35 (als ook in mark. 6:46, Luc. 4:42, Matth. 14:23) dat de Here Jezus de stilte opzocht om te bidden.
Hoe druk Hij het ook had, nooit rende Hij van hot naar her, en altijd Hij nam tijd om met Zijn Vader alleen te zijn.
Hoeveel te meer hebben wij het dan niet nodig om de stilte te zoeken en tijd door te brengen met Hem, Zijn Woord te lezen en te bidden.

God heeft ons Zijn Geest gegeven toen we tot geloof kwamen, maar Hij heeft ons ook Zijn Woord gegeven.
En ik geloof dat Hij in de eerste plaats tot ons spreekt door Zijn Woord.
Zegt de Here Jezus ons immers niet in Johannes 14:26: ‘Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb.’
Hoe zou de Heilige Geest ons dingen in herinnering kunnen brengen als wij ze niet eerst hebben gelezen of gehoord?
Hoe zou Hij ons kunnen onderwijzen als we niet de tijd nemen, maken, om Zijn Woord zelf te lezen en te onderzoeken?

Ja, ik geloof zeker dat hier uitzonderingen in zijn.
Als ik denk aan landen waar de Bijbel een verboden Boek is, en waar daardoor nauwelijks Bijbels zijn, dan geloof ik voor 100 % dat de Heilige Geest Gods Woorden doorgeeft, maar ik geloof ook dat hier in ons vrije westen, waar wij vaak meerdere Bijbels en Vertalingen in de kast hebben staan, God ons eigen verantwoordelijkheid geeft om dit Boek te pakken en te lezen, zodat Hij door Zijn Geest ons kan leren en dingen in herinnering brengen.
En ik geloof ook, dat het niet maar eens af en toe moet zijn, maar een dagelijks terugkerend iets.

Door de Geest …
Het Boek maakt het ons misschien wat duidelijker.
Gal. 5:16a – 'Leef altijd in gehoorzaamheid aan de Heilige Geest, …’
En vers 25 - ‘Als de Geest ons nieuw leven heeft gegeven, moeten wij ons ook in alle opzichten door de Geest laten leiden.’

Als we een heuse wandeltocht gaan maken, is het handig om een bepaalde route te lopen, denk maar aan de gekleurde paaltjes in een bos, of wegwijzertjes langs de weg, maar je hebt ook wandelkaarten met mooie routes en in sommige gevallen is het zelfs zeer raadzaam om gebruik te maken van een gids, of als je alleen op pad gaat een kompas.
Natuurlijk kun je ook gewoon op weggaan, misschien denk je wel ‘ik vraag gewoon aan deze of gene de weg, en dan komt het ook heus wel goed.
Maar is dat ook altijd zo?
Je weet immers niet waar je uitkomt, hoe lang je erover gaat doen, wat je onderweg tegenkomt -of tegen kunt komen, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de grote kans op verdwalen, met alle gevolgen van dien.

In zekere zin is dit denk ik ook zo met ons leven als kind van Hem; we komen tot geloof en dan …
We kunnen gewoon op weg gaan, er terwijl we onderweg zijn af en toe eens een preek luisteren, een Dagboekje lezen of een keertje een stukje uit de Bijbel, een kort gebed doen, en als we er niet helemaal uitkomen, eens met iemand over praten, maar … maar dan zijn we eigenlijk niet precies als iemand die de weg niet kent en toch de bergen of een oerwoud in gaat zonder gids?

Met dat we tot geloof gekomen zijn, de Here Jezus hebben aangenomen als onze Verlosser en Zaligmaker, heeft onze hemelse Vader ons de Heilige Geest als een Gids voor ons leven gegeven en Zijn Woord als kompas.
En juist daarom is het zo belangrijk om de dag met Hem te beginnen en gedurende de dag steeds opnieuw naar Hem op te zien, als ook de dag af te sluiten met hem.
Ja, ik weet het, deze dingen zeggen/schrijven is makkelijker dan ook werkelijk in praktijk brengen, het vraagt wat van ons en het betekent keuzes maken.
De boze is immers meester in het stelen van onze tijd met Hem; zelfs goede christelijke bezigheden kunnen ons afhouden van onze tijd met God, en ons daardoor van de goede weg afhouden, of zelfs afbrengen.
Als we de dag niet met Hem beginnen, is de kans groot dat, soms door allerlei onverwachte dingen die gebeuren, we de avond bereiken zonder ook maar een moment bij Hem geweest te zijn.

Het brengt mij bij wat Andrew Murray zegt in het hoofdstukje over ‘Wandel in de Geest’.
Ik citeer:
‘Paulus zegt: ‘ Als gij Christus Jezus onze Here ontvangen hebt, wandel dan in Hem’; en opnieuw: ‘Bekleed u met de Here Jezus’. Zoals ik mijn jas aantrek als ik uitga, zo moet de christen de Here Jezus aantrekken en door zijn gedrag tonen dat Christus in hem leeft en dat hij door de Geest wandelt.’
Met andere woorden: wij moeten de gezindheid van de Here Jezus (Fil. 2:5-8) aandoen, en door onze woorden en daden laten zien dat wij leven door de Geest.
En dat brengt mij automatisch bij het tweede gedeelte van Galaten 5:16 t/m vers 18 waar staat: ‘en u zult zeker de begeerten van het vlees niet volbrengen. Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen. Als u echter door de Geest geleid wordt, bent u niet onder de wet.’

De verzen 19 t/m 20 vertellen ons wat de begeerten van het vlees zijn:
‘Het is bekend wat de werken van het vlees zijn, namelijk overspel, hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, vijandschappen, ruzie, afgunst, woede-uitbarstingen, egoïsme, onenigheid, afwijkingen in de leer, jaloersheid, moord, dronkenschap, zwelgpartijen, en dergelijke; waarvan ik u voorzeg, zoals ik ook al eerder gezegd heb, dat wie zulke dingen doen, het Koninkrijk van God niet zullen beërven.’
Het is een hele lijst, en ik denk dat als we deze woorden apart zouden onderzoeken, -de diepte van wat ze inhouden en wat de Bijbel erover zegt, dat we zullen schrikken van wat we daarvan in ons eigen leven tegenkomen.
Zo opsommend is het zo veel dat we heel snel het zicht kwijtraken in het licht van ons eigen leven en misschien al snel denken 'het valt wel mee in mijn leven'.
Daarom even door naar vers 22, misschien dat dat ons meer inzicht of zicht geeft.

Vers 22 (in sommige vertalingen ook vers 23) vertelt ons wat de Geest voortbrengt.
‘De vrucht van de Geest is echter: (ik vind hier dat de Groot Nieuws Bijbel het altijd zo mooi zegt:
-Maar wat de Geest doet groeien en rijpen) is liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.’
Wat is hiervan zichtbaar in ons leven?
Zien we groei in ons leven als het gaat om elk onderdeel van de Vrucht van de Geest?

Nog even naar de aantekeningen uit Het nieuwe Leven, daar staat het volgende:
‘Als jouw verlangens uitlopen op de dingen die in Gal. 5:22 worden genoemd, weet je dat de Heilige Geest je leidt.
Tegelijk moet je wel oppassen en niet je gevoelens verwarren met de Leiding van de Heilige Geest.
Geleid worden door de Heilige Geest, heeft daarom te maken met het verlangen tot luisteren en de bereidheid om te gehoorzamen en met de ‘gevoeligheid’ om onderscheid te kunnen maken tussen jouw gevoelens en Zijn ingevingen.'

Johannes 15:4,5 zegt: ‘Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft. Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.’
De enige conclusie die ik door deze dingen kan trekken is, dat de Vrucht van de Geest het zichtbare bewijs is van een levenswandel door de Geest.
Hoe meer van de Vrucht zichtbaar is, hoe meer wij wandelen door de Geest.

Het vers waar het denk ik uiteindelijk dan om draait is vers 24: ‘Maar wie van Christus zijn, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.’
Oftewel: als wij door de Geest leven, ja, wandelen door Zijn Geest, dan leggen we iedere dag, ja, elk moment van de dag, ons eigen leven af, sterven wij in alles aan onszelf om te doen wat Hij zegt.
Niet mijn wil, maar Uw wil!
Niet wat ik voel of denk, maar wat Uw Woord mij zegt.
Niet uit verplichting, maar uit Liefde voor Hem die ons eerst heeft liefgehad en Zijn leven voor ons heeft gegeven.
Want in alles geldt: God liefhebben boven alles en mijn naaste als mijzelf.

‘Kleed u zich dan als uitverkorenen van God, heiligen en geliefden, met innige gevoelens van ontferming, vriendelijkheid, nederigheid, zachtmoedigheid, geduld. Verdraag elkaar en vergeef de een de ander, als iemand tegen iemand anders een klacht heeft; zoals Christus u vergeven heeft zo moet ook u doen, En kleed u zich boven alles met de liefde, die de band van de volmaaktheid is.’
…
En alles wat u doet met woorden of met daden, doe alles in de Naam van de Heere Jezus Christus, terwijl u God en de Vader dankt door Hem.’
Kol 3: 12-14,17

Zijn de woorden die ik spreek,
de dingen die ik doe,
wel tot Uw glorie en eer?
Komt wat ik zeg,
wat ik wel of niet doe,
wel voort uit Uw wil, o Heer?

Laat ik mij wel in alles leiden
door Uw Geest,
door wat U mij zegt?
Of is het mijn vlees,
dat in het schijnsel van
Uw licht wordt blootgelegd?

Ik buig mijn hoofd
en verootmoedig mij
voor U, o Heer.
Neem weg alles wat
niet is tot Uw eer.

Kom en vul mij
opnieuw met
Uw Heilige Geest.
Opdat ik leef tot Uw eer;
krachtig en onbevreesd.

Tot slot
Tot slot nog twee dingen, een Bijbeltekst die in mijn gedachten kwam en die alleszeggend is,
en een citaat van Murray tot aanmoediging.

Galaten 2:20

‘Ik ben met Christus gekruisigd;

en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij;

en voor zover ik nu in het vlees leef,

leef ik door het geloof in de Zoon van God,

Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.’

Andrew Murray:
‘Wij moeten de Vader elke ochtend bidden voor een nieuw portie van Zijn Geest voor die dag.
Laten we in de loop van de dag onszelf eraan herinneren dat de Geest bij ons is en ons hart opheffen tot God, indachtig dat de Geest altijd bij ons blijft.
Zolang wij niet onder de leiding zijn van de Heilige Geest, zal het vlees over ons regeren.’

Gods zegen voor de komende week.
Dat we ons meer en meer zullen laten leiden door Zijn Geest, en tot Zijn eer zullen leven.
Niet omdat het gebod is, maar uit Liefde voor Hem, Die Zijn leven voor ons heeft gegeven.

Een Liefdevolle Groet,
Rita


👉 Heilige Geest

👉 Leven uit de Geest

👉 Blaas op mij, adem van God

Week 40 - Goddelijk leven ...

'En alles wat u doet met woorden of met daden,
doe dat alles in de Naam van de Heere Jezus,
terwijl u God en de Vader dankt door Hem.'
Kolossenzen 3:17

'Verder, broeders,
al wat waar is,
al wat eerbaar is,
al wat rechtvaardig is,
al wat rein is,
al wat lieflijk is,
al wat welluidend is,
als er enige deugd is
en als er iets prijzenswaardigs is,
bedenk dat.'
Filippenzen 4:8

'Want het Woord van God is levend en krachtig
en scherper dan enig tweesnijdend zwaard,
en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest,
van gewrichten en merg,
en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart.'
Hebreeën 4:12

 
'Elk Woord of Belofte van God
is een zaad dat Goddelijk leven in zich heeft.'
Andrew Murray

'Want zoals regen of sneeuw
neerdaalt van de hemel
en daarheen niet terugkeert,
maar de aarde doorvochtigt
en maakt dat zij voortbrengt en doet opkomen,
zaad geeft aan de zaaier en brood aan de eter,
zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat:
het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren,
maar het zal doen wat Mij behaagt,
en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend.'
Jesaja 55:10,11

Week 39 - Tijd ...

‘Kon u dan niet één uur met Mij waken?’

Matth. 26:40b

Deze week kom ik bij een hoofdstukje waarin Andrew Murray buitengewoon scherp is, maar hij zegt dingen waar ik niets tegenin kan brengen.
Sterker nog, gezien de tijd waarin we leven, een tijd waarin er steeds meer op ons af komt, van ons gevraagd wordt, we steeds meer ‘moeten’, is het misschien wel een must om eens bij stil te staan en over na te denken.
Een hoofdstukje over de tijd die we nemen om bij de Heer te zijn, om tijd door te brengen met Hem Die ons geschapen heeft, Die Zijn leven voor ons heeft gegeven, en met Wie we straks de eeuwigheid zullen doorbrengen.
Tijd om Zijn Woord te lezen, om te luisteren, om te bidden, om te ontvangen.
Deze keer een -voor mijn doen kort blogje, om tot nadenken te stemmen.

‘Het is waarlijk onbegrijpelijk dat christenen kunnen zeggen dat ze het zich niet kunnen veroorloven om een half uur of langer alleen met God en Zijn Woord door te brengen.
Als een vriend ons komt opzoeken of we moeten een belangrijke vergadering bijwonen of als er iets is tot ons voordeel of genoegen, vinden we er gemakkelijk tijd genoeg voor.’
Andrew Murray

Scherp …
Murray is behoorlijk scherp, maar hebben we dat soms niet nodig om onze prioriteiten weer eens opnieuw onder de loep te nemen?

Elke dag heeft 24 uur.
Als we er gemiddeld acht uur van slapen en acht uur van werken, dan houden we nog acht uur over.
Wat doen we daarmee?
Waaraan besteden we die?
Waar liggen onze prioriteiten?

Iedere dag opnieuw, vierentwintig uur,
door God aan ons gegeven.
Vandaag is het moment om te overdenken:
breng ik Hem eer met mijn huidige leven?
Besteed ik mijn tijd wel op de juiste manier;
is daarin ook plaats voor Hem,
om bij Hem te zijn, tot rust te komen,
kracht ontvangen, te luisteren naar Zijn stem?

Heer, U bent de Schepper van de tijd, U bent onze Schepper, maar hoe vaak leven we niet alsof alles van ons is en wij over alles zeggenschap hebben, zeker als het gaat om onze tijd.
Geef ook hierin vernieuwing van ons denken, Heer, zodat ook onze tijd in Uw handen is.

- Amen -  

‘Geliefd kind van God,
laten we nooit zeggen:
‘Ik heb vandaag geen tijd voor God!’

Andrew Murray

Tijd …
Je lijkt steeds sneller te gaan.
Steeds meer wordt er verlangd,
steeds meer komt er op ons af
en voor we er erg in hebben,
is de dag voorbij.

Tijd …
Je glipt door onze vingers.
De dagen rijgen zich aaneen,
de ene dag vliegt over in de volgende
en voor we er erg in hebben,
is er weer een week voorbij.

Tijd …
Je komt en je gaat.
Maar hoe besteden we je,
hoe ga we met je om?
Immers, voor we erg in hebben,
is ook ons leven voorbij.

En dan …

Prediker 3:11
‘Hij heeft alles op zijn tijd mooi gemaakt. Ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat de mens het werk dat God gedaan heeft, van het begin tot het eind kan doorgronden.’

Psalm 31:16
‘Mijn tijden zijn in Uw hand; …’

Prediker 8:5b
‘Het hart van de wijze kent tijd en gelegenheid.’

Psalm 90:14.
‘Verzadig ons in de morgen met Uw goedertierenheid,
dan zullen wij juichen en verblijd zijn, tijdens al onze dagen.’

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om je huidige bestaan
eens onder de loep te nemen.
Neem de tijd en bekijk eens:
hoeveel tijd is voor jou
en hoeveel voor de Heer?

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en vraag je eens af:
ben je gejaagd of in de rust?
Neem de tijd en wees eerlijk:
is zoals je leeft tot Zijn eer,
of tot genoegen van jezelf?

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, leg alles open,
bekijk en overdenk.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

‘Waak en bid, opdat u niet in verzoeking komt;
de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.’
Mattheüs 26:41

Mag de Heer ons deze komende week zegenen met wijsheid en inzicht van de Heilige Geest om ons in dit alles te leiden.

Een liefdevolle groet,
Rita

Week 37 - Anders denken, anders spreken ...

‘Zeg niet: Het is onmogelijk.

Alle dingen zijn mogelijk bij God!
Laat ons geloof zich vastklemmen aan Gods Woord!

Moge God deze woorden diep in ons hart prenten

en ze tot een vreugde en sterkte voor ons maken.’

Andrew Murray

‘Ik weet dat U alles vermag,
en geen plan is onmogelijk voor U.’
Job 42:2

‘Ach, Heere HEERE!
Zie, Ú hebt de hemel en de aarde gemaakt
door Uw grote kracht en door Uw uitgestrekte arm.
Niets is voor U te wonderlijk.’
Jeremia 32:17

‘Maar Jezus keek hen aan en zei tegen hen:
Bij de mensen is dat onmogelijk,
maar bij God zijn alle dingen mogelijk.'
Mattheüs 19: 26

’Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn.'
Lukas 1:37

Gedachten bij Galaten 5:22 ...

Soms moet ik echt even nadenken over op welk blog ik een bepaald stukje plaats.
In het afgelopen jaar heb ik inmiddels tot twee keer een blogje op twee blogs geplaatst omdat ze in mijn ogen daar belangrijk genoeg voor waren, maar deze keer was meer het dilemma op welk Blog past het het beste, hoort het thuis.
Nu komt mijn schrijfsel wel voort uit gedachten n.a.v. wat ik las in het Dagboek van Murray, maar het gaat er niet echt over.
En dus heb ik besloten om dit blogje op mijn blog 'Into Your Hands' te plaatsen en hier vandaan een link daar naartoe te doen voor wie interesse heeft, maar niet geabonneerd is op dit Blog.
De foto is een klein tipje van de sluier.
Nieuwsgierig?
Volg de link onder de foto.

👉 'De Vrucht van de Geest'

Week 36 - Nader tot Mij ...

‘Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.’
Jac. 4:8a

‘In Christus is God nabijgekomen,

zo heel dicht bij de mens en nu komt het gebod:

Als u wilt dat God nog meer nabijkomt,

dan moet u tot God naderen.’

Andrew Murray

In Christus ...
‘Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.’
Het is een korte tekst, en ik denk dat velen hem wel kennen.
Een tekst, die zowel een opdracht als een belofte in zich draagt; een tekst die -denk ik, voor velen ook een grote bemoediging is.
Maar als ik vanmorgen de woorden van Murray ‘In Christus is God nabijgekomen’ lees en vervolgens naar het Bijbelgedeelte ga waar deze tekst instaat (-wat op zich best bijzonder is, daar ik doorgaans eerst de Bijbel lees en dan pas het Dagboek), valt mij ineens iets op, iets dat ik eigenlijk nooit in samenhang met deze tekst hoor; iets dat er toch mee verbonden is.
Misschien vinden we het wel gewoon zoiets vanzelfsprekend, dat we er geen acht meer op slaan, maar ik word er vandaag even echt bij stilgezet en kan het daardoor niet negeren.
Ik denk dat als je hoofdstuk 4 van de Jacobusbrief erbij pakt en gaat lezen, je direct zult zien waar ik het over heb.

Het gaat over strijd, ruzie, conflicten; over niet bidden of verkeerd bidden; over wereldgezindheid, welke vijandschap met God betekent; over dubbelhartigheid en kwaadspreken.
Over de Geest Die in ons woont, over God Die Zich tegen de hoogmoedigen keert, maar genade geeft aan hen die nederig zijn.
Over de oproep om ons te onderwerpen aan God, weerstand te bieden aan de duivel, de handen te reinigen en de harten te zuiveren.
En nee, dit stukje gaat niet over hen die God niet kennen, het gaat over Zijn kinderen die wereldgelijkvormig geworden zijn, of zich daaraan aan het overgeven zijn.
Tussen deze laatste dingen, het onderwerpen aan God en het reinigen en zuiveren van, staan de woorden ‘Nader tot God en Hij zal tot u naderen’.
Deels bizar, en deels zo bijzonder!

Als kind van God weten we dat zonde en God onverenigbaar zijn, dat de Here Jezus juist daarvoor naar de wereld is gekomen.
Het is immers door Zijn offer, door Zijn lijden en sterven, dat wij weer toegang hebben tot de Troon der Genade.

Liefde gaf Zich over in de dood.
Liefde overwon ’s mensheids grootste nood.
Onze zonden zijn te niet gedaan,
doordat Hij stierf en is opgestaan.

Liefde was bereid te lijden,
opdat Hij de mens kon bevrijden.
Zo bracht Liefde door lijden overwinning,
maar wanneer komt de mens tot bezinning?

Twee coupletjes van het gedichtje dat ik de vorige keer schreef, en waarin Zijn Liefde en Genade voor de zondige mens zo zichtbaar zijn.
Maar de duivel wint steeds meer terrein hier op aarde, ook in de levens van ons christenen.
Steeds meer dingen die in strijd zijn met Gods Woord en Zijn wil komen onze levens heel sneaky binnen door alles wat we zien en horen; zelfs in de kerken/Gemeenten dringt wereldgelijkvormigheid en nog erger, afvalligheid van Zijn Woord, binnen.
Wie niet zelf de Bijbel goed leest en onderzoekt, wordt meegezogen, en raakt steeds verder en verder van God verwijderd.

‘Vanwaar al die strijd en al die conflicten in uw midden? Vloeien ze hier niet uit voort: uit uw hartstochten, die in alle delen van uw lichaam strijd voeren?
…
U maakt ruzie en voert strijd, maar u krijgt niet omdat u niet bidt.
U bidt wel maar u ontvangt niet, omdat u verkeerd bidt, met het doel het in uw hartstochten door te brengen.
…
Wie nu een vriend van de wereld wil zijn, wordt als vijand van God aangemerkt.
…’
Jac. 4:1,2c,3,4b

En het ergste van alles is dat het zo geniepig en sneaky gebeurd, dat we het zelf soms niet eens doorhebben.
Ja, de duivel weet heel goed hoe hij dingen moet aanpakken; waar het ongeduld van de mens steeds meer toeneemt in een voortrazende, steeds meer eisende maatschappij, heeft hij alle geduld om op slinkse wijze de mens weg te lokken bij God.
Druk, drukker, drukst …
Telefoon, social media, sport, hebzucht -meer, beter, mooier …

Nader tot God ...
‘Nader tot God en Hij zal tot u naderen …’

In Christus is God nabijgekomen.
In Christus, in Hem Die voor onze zonden aan het kruis is gestorven, is Hij dichtbij gekomen. 

‘Onderwerp u dan aan God.
Biedt weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten.
…
Reinig de handen, zondaars, en zuiver de harten, dubbelhartigen!’
Jac. 4:7,8b

‘Nader tot God, en Hij zal tot u naderen …’

Ja, door Christus mogen wij met alle vrijmoedigheid naderen tot de Troon der Genade, maar hoe belangrijk is het daarbij ook om eens stil te worden en te kijken waar we vandaag de dag staan ten opzichte van onze hemelse Vader.
Is ons leven nog in overeenstemming met Zijn Woord en Zijn wil?
Leven we meer in het vlees, of vanuit de nieuwe mens die wij in Hem zijn geworden?
Jozua zag niet op de moeilijkheden en de problemen, maar op wat God had beloofd.
Jozef gaf niet toe aan de verleiding, maar vluchtte ervan weg.
Daniël weigerde mee te gaan met de gebruiken in het land waar hij als gevangene was heengevoerd en hield zich in alles aan Gods Woord, ondanks de dreiging van de dood.
En de Heer … zegende!

De zo bekende woorden ‘Nader tot God, en Hij zal tot u naderen’ liggen ingebed tussen al deze dingen; zou God ons daar dan niet iets mee willen zeggen?
Getuigt het niet van onvoorstelbare liefde en genade dat die woorden juist daartussen liggen?

Nader tot God …

In alle stilheid nader ik tot U, o Heer,
en leg alle stemmen in mij het zwijgen op.
Zoveel excuses, zoveel ja-maars,
maar geen één blijft er nu nog rechtop.

Ik belijd U, Heer, mijn onachtzaamheid,
wat ben ik soms onoplettend geweest;
liet ik me meeslepen in voelen en denken,
in plaats van leiden door Uw Geest.

In alle stilheid nader ik tot U, o Heer,
gereinigd door het bloed van Uw Zoon.
Verlangend naar een ontmoeting met U,
kom ik aan de voet van Uw Troon. 

… en God zal tot u naderen!

Het is van hieruit dat ik je nu mee kan nemen naar wat uit mijn pen vloeide met het lezen van dit hoofdstukje over ‘Christus, de nabijheid van God’ van Andrew Murray. 

In Christus,
bent U, o God,
heel dicht
bij ons gekomen
en nu wacht U
op ons,
op het hart
dat verlangt ook
dichter bij U
te komen.

Nader tot Mij, zegt U,
en Ik zal tot u naderen;
Zoek Mij, en je zult Mij vinden!

Laat de wereld,
je werk, je agenda,
je telefoon, je …,
laat alles voor wat het is,
en zoek Mijn aangezicht.
Laat alles achter,
laat alles los,
voor een ontmoeting
met Mij.
Laat dat steeds weer,
ja, iedere dag,
je grootste prioriteit zijn.

Neem Mijn woord tot je,
lees en overdenk,
kauw en herkauw,
want híerin
spreek Ik tot jou.
Je zult kracht ontvangen,
bemoedigd worden,
de weg vinden
die Ik wil dat je gaat.

Kom tot Mij,
en Ik kom tot jou.
Hoe moeilijk alles ook is,
met Mij kun je het aan.

Kom tot Mij,
en Ik kom tot jou.
Mijn kind, Ik wacht
om je Mijn barmhartigheid
te bewijzen,
iedere morgen
opnieuw.

Kom, Mijn kind, kom.
Ik wacht …

‘Kind van God,

laat deze woorden elke morgen

met een nieuwe betekenis tot u komen:

‘Nader tot God, en Hij zal tot u naderen!’

Wacht geduldig

en Hij zal in Goddelijke kracht spreken:

‘Zie, Ik ben met u alle dagen!’

Andrew Murray

Neem de tijd, Mijn kind,
neem de tijd!

 >> Opwekking 854 - In de stilte 

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita

Week 35 - Liefde die Lijdt ...

 ‘Door Zijn lijden droeg en overwon Christus
de zonden van de gehele wereld
en het harde hart van de mens werd verzacht
en tot God getrokken.
Aldus openbaarde de Liefde
te midden van het lijden
de grootste heerlijkheid
en bereikte haar doel volkomen.’

Andrew Murray

Liefde gaf Zich over in de dood.
Liefde overwon ’s mensheids grootste nood.
Onze zonden zijn te niet gedaan,
doordat Hij stierf en is opgestaan.

Liefde was bereid te lijden,
opdat Hij de mens kon bevrijden.
Zo bracht Liefde door lijden overwinning,
maar wanneer komt de mens tot bezinning?

Liefde kwam, gaf en wacht.
Het volmaakte offer is gebracht.
Och Heere, open toch de ogen,
opdat men zal zien en geloven.

💖♱💖

‘Want zo lief heeft God de wereld gehad,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,
opdat ieder die in Hem gelooft,
niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’
Johannes 3:16

Extra - Zelfopoffering en Zelfverloochening ...

Soms zijn er dingen die ik zo belangrijk vind, dat ik een bepaald blogje een enkele keer op meerdere Blogs plaats.
Enkele weken geleden deed ik dit met oog op een blogje over de zondag voor de Vervolgde kerk, nu met oog op iets dat ik las op Internet met het uitdiepen van de woorden ‘zelfopoffering en zelfverloochening.

Vanuit het hoofdstukje ‘Liefde die lijdt’ uit het Dagboek ‘Gods beste Geheimen’ van Andrew Murray word ik bij deze woorden stilgezet.
Ik neem je eerst even mee naar wat hij erover zegt.

‘De Liefde die die naam waardig is, openbaart zich in een leven van voortdurende zelfopoffering.
De kracht van de Liefde ligt in zelfverloochening.’

Twee kleine zinnetjes met twee grote woorden.
Om de diepte ervan weer eens goed binnen te laten komen, zocht ik deze twee woorden op Internet op, maar dan niet in de context van de Bijbel, maar gewoon op deze twee woorden, om eens te kijken wat erover gezegd wordt.
En hoe goed dat is om soms te doen, dat bleek vandaag maar weer eens.
Waar ik eerst van AI een uitgebreide beschrijving krijg en vervolgens van Encyclo.nl, is het de derde die mij in de pen doet klimmen.

Twee indringende beschrijvingen van De Steven Training die de werkelijke betekenis van deze woorden compleet onderuithalen, en in een verkeerd daglicht stellen.
1) Zelfopoffering: jezelf opofferen ten koste van jezelf!
Jezelf opofferen is een onbalans tussen geven en ontvangen. Zelfopoffering gaat ten koste van jezelf. Dat is een valkuil en wat anders dan dienstbaarheid.
2) Zelfverloochening: valkuil of deugd? Wat denk jij?
Jezelf verloochenen betekent dus dat jij jezelf ontkent, afwijst, negeert of niet erkent. Wie zichzelf verloochent, zet zichzelf aan de kant, cijfert zichzelf ...

Dit zijn slechts de koppen die in beeld komen als je deze twee woorden opzoekt, maar als je dan vervolgens ook nog naar de Website gaat, word je geconfronteerd met dingen die zo indruisen tegen wat de Here Jezus met deze woorden heeft bedoeld, dat ik niet anders kan dan er een blogje aan wijden.
Als het plaatje dat bij het artikel over zelfverloochening er niet had bijgestaan, en de schrijver ook niet begonnen was over het hoe het christelijk geloof dit woord ziet, als ook met het oog op ‘je naaste liefhebben als jezelf, zou ik misschien de goede punten eruit gehaald hebben en meer niet.
Maar nu …

Het eerste waar mijn oog op valt als ik het artikel over zelfverloochening open, is het plaatje van de Barmhartige Samaritaan, en wat er naast staat doet mij vervolgens het gehele artikel lezen, benieuwd als ik ben wat erover gezegd wordt.
Is de schrijver dan een christen?
Wordt dit vanuit christelijk oogpunt geschreven?
Vanwege copyright neem ik niets over van dit artikel maar geef je even de links naar beide artikelen, zodat je ze zelf in het geheel kunt lezen, wat eigenlijk wel handig/goed is om te doen voor je hier verder leest.

👉 Zelfverloochening 

👉 Zelfopoffering 

Nu wil ik beide artikelen beslist niet onderuithalen, want er staat heel veel in wat zeker belangrijk is om eens over na te denken, alleen net die paar woorden die hij schrijft met oog hoe het christelijk geloof deze woorden uitlegt en bedoelt, staan haaks op hoe het werkelijk is, hoe de Bijbel, hoe de Here Jezus! dit bedoelt.
Het mag dan misschien zo zijn dat het door sommige christenen verkeerd wordt uitgelegd of geïnterrumpeerd, maar dat is wat anders dan als je iets aangeeft vanuit het christelijk geloof wat in het geheel niet waar is.

Zelfverloochening en zelfopoffering buiten de Here Jezus om, gaat geloof ik inderdaad uiteindelijk ten koste van een mens in alle facetten.
Maar in het christelijk geloof kun je niets buiten de Here Jezus om doen!
Wie de Here Jezus aan de kant schuift, Hem uit Zíjn woorden haalt, haalt de essentie van het christelijk geloof eruit, en maakt het tot niets anders dan een waardeloos, nietszeggend en niets veranderende religie en een dood geloof.

Als de Here Jezus in Mattheüs 16:24 zegt, dat je jezelf moet verloochenen, je kruis opnemen en Hem volgen, zegt Hij dat tegen diegenen die achter hem aan willen komen, oftewel tegen hen die van Hem zijn gaan houden, die Zijn offer van verlossing en redding hebben aangenomen en Hem nu willen dienen.
Voor hen geldt Galaten 2:20 – ‘Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.’
Ja, dan leggen we inderdaad ons eigen leven af, maar we staan op in de Overwinning die Hij voor ons heeft behaald!!
Ja, we verliezen onszelf, ons eigen ik, maar staan op in een nieuw leven, een nieuwe mens, omdat Hij, de Koning der koningen, ons heeft bekleed met de mantel der Gerechtigheid, en ons heeft gemaakt tot zonen en dochters van de Allerhoogste!
Koningskinderen!
Ons leven wordt een leven van: ‘Heer, wat wilt U dat ik doen zal’, en niet uit verplichting, niet omdat wat wij denken, willen, verlangen … er niets meer toe doet, nee, maar omdat we van Hem houden om wat Hij voor ons heeft gedaan en wij in Zijn voetspoor willen wandelen!
We verliezen niet onze eigenwaarde, we verliezen niet wie we zijn, het is geen kwestie van dat ons leven geen waarde heeft, maar we komen juist ten volle tot ontplooiing, tot zoals Hij ons heeft bedoeld te zijn!
We worden juist compleet!

En je naaste liefhebben als jezelf?
Het is het tweede gebod, niet het eerste!
Mattheüs 22:37-40 – ‘Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten.’
De Here Jezus heeft ons voorgeleefd, ons getoond hoe dit moet, en wat dit betekent.
Nergens in de Bijbel lezen we dat de onze naaste moeten liefhebben ten koste van onszelf, integendeel juist, alleen wij mensen slaan soms door in het doen van dingen, of lezen niet goed, of misschien wel helemaal niet (zelf) wat Gods Woord hierover zegt. 

Als we kijken naar het leven van de Here Jezus, dan zien we dat Hij te midden van alle drukte steeds opnieuw de eenzaamheid opzocht om met Zijn Vader alleen te zijn.
Hij hield de sabbat, de dag van rust, die de mensheid bijna heeft verkwanseld.
Hij hield Zich aan de voorschriften die God in Zijn woord heeft gegeven ten aanzien lichaam en geest.
En boven alles: Hij wist wie Hij was! De eniggeboren Zoon van de Allerhoogste God, de Messias, de Christus, de Redder van de wereld!

Hoe duidelijk laat de Here Jezus ons door Zijn leven heen zien dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen, en daarmee tegelijk dat het dus ook voor ons heel belangrijk is om goed voor onszelf te zorgen.
En later legt Paulus ook nog de nadruk op het feit dat ons lichaam een Tempel is van de Heilige Geest.
1 Korinthe 3:16,17 – ‘Weet u niet dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont? Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u.’
Zorgdragen voor onszelf is belangrijk, we eren onze Maker daarmee.
Soms kan het inderdaad zo zijn dat er meer van ons gevraagd wordt dan we denken aan te kunnen, maar daarin zal Hij altijd bij ons zijn en ons ondersteunen en helpen; dat beloofd Hijzelf in Zijn Woord.

In de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan gaat de Samaritaan niet aan zichzelf voorbij, hij vergeet niet wie hij is, en hij doet niets wat afbreuk aan hem doet, nee, hij bewijst de ander barmhartigheid.
Ja, het kon gevaar opleveren voor hemzelf, maar dat was een risico wat hij bereid was te nemen.
Hij zorgde voor die arme man, hielp men, bracht hem in veiligheid, en liet geld achter zodat er voor hem gezorgd kon worden, terwijl vervolgens zijn weg ging om te doen wat hij moest doen.
Hij was duidelijk niet vergeten wie hij was en wat hij had te doen.

En zo kunnen wij, met opgeheven hoofd, een leven leren leiden van zelfverloochening en zelfopoffering zonder onze identiteit te verliezen.
Onszelf hebben we prijsgegeven aan Hem die voor ons aan het kruis is gestorven, maar we zijn opgestaan met een nieuwe identiteit die ons niet afgenomen kan worden.
Laten we niet bang zijn voor een leven van zelfverloochening en zelfopoffering!
Laten we ons niet bang laten maken door wat de wereld hierover zegt.
Zie in dit artikel hoe de satan opnieuw een beetje van de waarheid neemt en vermengt met een grote leugen, net als bij Adam en Eva.

Ja, zonder de Here Jezus zijn deze artikelen waarheid, klopt het wel wat er staat, maar met de Here Jezus wordt alles anders.
Even buitenbeschouwing gelaten dat onszelf verloochenen, en onszelf opofferen zoals de Here Jezus zegt, een levenslang leerproces is met vallen en opstaan, en gepaard gaat met lijden.
Maar uiteindelijk zullen we, als we volhouden, door Hem worden opgehaald, en volmaakt en onberispelijk voor Zijn troon mogen staan en met Hem leven in alle eeuwigheid, vol vreugde en blijdschap in vrede.


👉 'Into Your Hands'

Week 34 - Bid om Liefde!

‘En ú moge de Heere doen toenemen en overvloedig maken in de liefde tot elkaar en tot allen, zoals ook wij dat zijn tot u, opdat Hij uw harten zou versterken om onberispelijk te zijn in heiliging voor het aangezicht van onze God en Vader, bij de komst van onze Heere Jezus Christus met al Zijn heiligen.’
1 Thessalonicenzen 3:12,13

Het is dit Bijbelvers in het Dagboek dat mij terugbracht bij mijn blogje over ‘Een Lied van Liefde’.
Jezus is hét Lied van Liefde en vraagt ons om ook ‘een lied van liefde’ te zijn.
En hier, met dit Bijbelvers, word ik geconfronteerd met mijn onvolmaaktheid, doordat Gods Woord mij hier aangeeft dat ik moet groeien in de liefde en daarin overvloedig worden.
En dat niet alleen, als ik Paulus goed begrijp, dan zal het ook nódig zijn dat ik God hierom bid, omdat Liefde de sleutel is in het proces van heiliging en ik van mijzelf daar nooit genoeg van bezit, of zal bezitten, en zeker niet voor en tot iedereen.
Hij is de Enige Die dit in mij kan doen toenemen en overvloedig maken, zodat mijn hart versterkt wordt om mij te blijven richten en uitstrekken naar een heiliger leven, net zolang totdat de Here Jezus terugkomt.
De Liefde van God versterkt mijn hart om heiliger te willen worden voor Hem, tot Zijn eer, dat is hoe ik het dan lees.

En zo komt de volgende gedachte in mij op:
Om een lied van Liefde te kunnen zijn, zullen we ons hart dagelijks moeten richten op de Liefde van God, en Hem vragen de Liefde in ons hart te doen toenemen en in ons overvloedig maken.
Ik bedenk mij daarbij dat het dan ook heel hard nodig is Hem te vragen of Hij onze harten steeds opnieuw wil richten op de volharding van de Here Jezus, want dit zal ons niet alleen helpen om vol te houden, maar ons ook daartoe aansporen.

‘En de Heere moge uw harten richten op de Liefde van God

en op de volharding van Christus.’

2 Thess. 3:5

Liefde en Gehoorzaamheid …
Dit alles, een hart gericht op de Liefde van God, gebed om die Liefde te doen groeien in ons, ons daarin overvloedig te maken, brengt mij -het kan niet anders, bij het niet graag gehoorde ‘Gehoorzaamheid aan God’.
Gehoorzaam zijn is voor ons mensen maar een moeilijk ding; hoe meer ons wordt opgelegd dat we bepaalde dingen moeten of niet mogen, des te meer zijn we van nature geneigd om daartegenin te gaan.
Een 50-80-100-km bord?
Ja, da-àg …
Een leugentje om bestwil …?
Te veel geld teruggekregen bij de kassa, of juist te weinig betaald …?
Iets beloofd …?
Een paar kleine voorbeeldjes die we vast allemaal wel kennen, herkennen of ons zelfs aan schuldig hebben gemaakt.
Het laat ons zien hoe moeilijk gehoorzaamheid is, en als gehoorzaamheid in deze kleine dingen al zo moeilijk is, hoeveel te meer niet in de grotere dingen.
En toch: Gehoorzaamheid is de praktijk van onze Liefde tot God!

Murray zegt in een ander hoofdstuk: ‘Bidt u om heiligheid? Laat dit dan zien door een hartelijke liefde voor de broeders en zusters. (-laatste woord mijn aanvulling)
Niemand heeft meer Liefde getoond dan Jezus, Die in gehoorzaamheid aan Zijn Vader Zijn leven gaf tot in de dood voor ons!
Nee, vanuit onszelf zullen wij niet in staat zijn tot deze gehoorzaamheid uit liefde, en dat wist de Heer ook, daarom heeft Hij Zijn Geest van Kracht, Liefde en Bezonnenheid aan ons gegeven! (2 Tim 1:7)
Het is de Kracht van Zijn Geest in ons, Die ons in staat stelt om te doen wat Hij zegt en vraagt!

‘Geloof dat de Heilige Geest zal maken

dat de Liefde van Christus

met zulk een kracht in uw hart zal werken

dat u in staat zult zijn om de gehele dag

in de Liefde van Christus te blijven

en Zijn Woorden met grote blijdschap te houden.

…

Geloof slechts dat de Heilige Geest

u met kracht zal aandoen

om dit leven

van volmaakte Liefde

te leven.’

Andrew Murray

Liefde en Gebed …
‘En het einde aller dingen is nabij; zijt dan nuchter, en waakt in de gebeden. Maar vooral hebt vurige liefde tot elkander; want de liefde zal menigte van zonden bedekken.’
1 Petr. 4:7,8 (SV)

Zo mooi hoe al die verschillende hoofdstukjes van het Dagboek met elkaar verbonden zijn, hoe de het ene Bijbelvers uitkomt bij het andere.
‘Maar vooral, heb vurige liefde tot elkaar!’
‘En ú moge de Heere doen toenemen en overvloedig maken in de liefde tot elkaar en tot allen, …’
Maar Petrus zegt ons ook ‘nuchter en waakzaam te zijn in onze Gebeden’.

In het hoofdstukje ‘Bid om Liefde’ roept Murray ons, samen met Paulus, op om voor elkaar te bidden om deze Liefde, voor onze Gemeente/Kerk,
En in de Bijbel zien we dat Paulus dit bidt voor de Gemeente in Thessalonica, maar ook voor de gemeente in Filippi (Fil. 4:4-11), Laodicea en voor vele anderen die hem niet eens in levende lijve hebben gezien. (Kol. 1:1,2)
En is het gezien de tijd waarin we leven niet ontzettend belangrijk dat wij dit -gaan- doen?
Hoeveel scheuringen zijn er niet de laatste jaren in kerken en gemeenten.
Wat zou er gebeurd zijn als er gezamenlijk om de Liefde van God voor elkaar en allen was gebeden?
Wat zou er gebeuren als we dit gingen doen met een oprecht verlangend hart en in gehoorzaamheid Zijn Woord in praktijk brengen?
Zou dit ook niet getuigen van nuchter en waakzaam zijn, van inzien dat de duivel rondgaat als een brullende leeuw op zoek naar wie en wat hij kan verslinden?
En zou dit dan ook niet gelden voor vele andere facetten van het leven?

Het brengt mij bij een citaat uit dit hoofdstuk van Murray.
‘Doch waar het hart vol is van vurige liefde voor anderen, zal het gebed voortdurend opstijgen naar God voor hen die wij liefhebben en zelfs voor hen met wie wij het niet eens zijn.’
Met andere woorden, in de Liefde neemt Gebed een belangrijke plaats in!
Waar is ons hart vol van?
Is vol van vurige Liefde of …?
Murray wijst erop dat Gebed voor onze ‘broeders en zusters’ één van de voornaamste kenmerken van de Liefde is.

‘Liefde beweegt tot Gebed;

aan gelovig Gebed wordt de Liefde van God verleend.’

Andrew Murray

Liefde en Heiligheid …
Het brengt mij weer terug naar waar ik begon.
Eigenlijk blijft de cirkel rondgaan.
Je leest iets in Gods Woord, en het brengt je bij het volgende en het volgende en …, en uiteindelijk kom je weer terug bij waar je begon, zo verweven is Gods Woord met elkaar, zulk een waarheid is Zijn Woord.

‘O Heere,

ik buig mij voor U neer;

vervul mijn groot verlangen,

hetgeen ook Uw verlangen is,

dat mijn hart vervuld moge zijn

met Uw Liefde.’ 

Andrew Murray

Bidden om Liefde, om te groeien in Liefde tot elkaar en tot allen, omdat Hij op deze manier ons hart sterk kan maken tot een heiligere levenswandel en wij volmaakt zullen zijn als onze Here Jezus Christus terugkomt.
Bidden we om meer heiligheid, laten we dan ook bidden om meer Liefde, zodat we in gehoorzaamheid aan Zijn Woord alles in praktijk brengen en door Zijn kracht straks onberispelijk zullen zijn.
Want Liefde maakt Sterk!
Liefde geeft Kracht!
Liefde Beweegt.

‘Zoals de zon zondermeer haar licht en warmte geeft

aan het gras en het graan opdat dit gewas zal groeien en vrucht voortbrengen,

zo is God nog veel meer bereid om ons Zijn Liefde te geven in steeds toenemende mate.

…

Hij zal u doen overvloeien van Liefde

en Uw hart versterken

om voor Zijn aangezicht te leven

in heiligheid en liefde

tot de broeders (en zusters).’

Andrew Murray

Bid om Liefde …
Mattheüs 7:7
‘Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden.’

Mattheüs 21: 22
‘En alles wat u in het gebed vraagt, in geloof, zult u ontvangen.’

Johannes 14:13 –
‘En wat u ook zult vragen in Mijn Naam, dat zal Ik doen, opdat de Vader in de Zoon verheerlijkt zal worden.’

1 Johannes 3:22
‘Geliefden! Als ons hart ons niet veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid om tot God te gaan; en wat wij ook maar bidden, ontvangen wij van Hem, omdat wij Zijn geboden in acht nemen en doen wat Hem welgevallig is.’

1 Johannes 5:14 
'En dit is de vrijmoedigheid die wij hebben in het toegaan tot God, dat Hij ons verhoort, telkens als wij iets bidden naar Zijn wil.’

1 Korinthe 13:13
‘En nu blijven geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.’

Op grond van dit laatste Woord ben ik er van overtuigd, dat bidden om Liefde voor en tot elkaar, ja, om vurige Liefde, een gebed naar Zijn wil is, naar Zijn hart en dus verhoord zal worden!

Bid om Liefde …
Gebed

Heer, ik kom bij U om U te bidden
om meer liefde in mijn hart.
Door alles wat er gebeurt, o Heer,
in de wereld, maar ook dichtbij,
raakt het zo makkelijk verhard.

Ik belijd U, Heer, ik schiet te kort
in mijn liefde voor en tot de ander.
Hoe snel gebeurt het niet dat ik
door een verkeerd woord, een broeder (zuster)
in U, maakt tot een tegenstander.

Vergeef, o Heer, en vul mijn hart,
ja, vul de harten van al Uw kinderen,
met vurige Liefde voor en tot elkaar.
Doe het groeien, maak het overvloedig,
opdat het ons hart versterkt, en U ons
onberispelijk tot Uw komst bewaart.

- Amen -

‘De liefde doet de naaste geen kwaad.
Daarom is de liefde de vervulling van de wet.’
Rom. 13:10

‘Want u allen die in Christus gedoopt bent,
hebt zich met Christus bekleed.’
Galaten 3:27

‘Kleedt u zich dan, als uitverkorenen van God, heiligen en geliefden,
met innige gevoelens van ontferming,vriendelijkheid, nederigheid,
zachtmoedigheid, geduld.
Verdraag elkaar en vergeef de een de ander,
als iemand tegen iemand anders een klacht heeft;
zoals ook Christus u vergeven heeft,
zo moet ook u doen.
En kleedt u zich boven alles met de liefde,
die de band van de volmaaktheid is.’
Kol. 3:12-14

Mag de Heer ons rijkelijk zegenen met Zijn Liefde, ons daarin doen groeien en overvloedig maken tot eer en glorie van Zijn Naam.

Een liefdevolle groet,
Rita

Lees ook:
👉 'Love is ...'
Een gedicht over 'De liefde is ... het meest'

>>  All to Jesus I surrender all to Him I freely give

>>  Mijn Jezus mijn Redder

 

Week 33 - In Liefde wandelen ...

 ‘Het geloof in Christus’ wondervolle liefde
en in Gods onbegrijpelijke liefde die op ons rust,
maakt het niet alleen mogelijk, maar ook zeker,
dat zij die dicht bij Christus blijven,
in de Liefde zullen wandelen.’

Andrew Murray

~ ~ * ~ ~

‘Doet dan aan, als uitverkorenen Gods, heiligen en beminden,
innerlijke ontferming,
goedheid,
nederigheid,
zachtmoedigheid,
en geduld.
Verdraagt elkander
en vergeeft elkander;
gelijk de Heere u vergeven heeft,
doet gij evenzo.
En boven dit alles doet aan de Liefde,
dewelke de band is der volmaaktheid.’

Kol. 3:12-14
(SV)

Week 32 - Een Lied van Liefde ...

Het is alweer enkele weken geleden dat ik met het Dagboek aankwam bij dit hoofdstukje ‘Een Lied van Liefde’.
De titel beroerde mijn binnenste direct, en hoewel ik al het begin had voor een blog, lukte het me maar gewoon niet om verder te komen en uiteindelijk liet ik het maar voor wat het was, tot gistermorgen de woorden opnieuw in mijn gedachten kwamen.
En aangezien geen van de stukjes die ik tot nu toe gelezen had mijn hart aanspoorden tot schrijven, kon ik dit niet anders zien dan dat ik toch terug moest naar dit onderwerp, naar deze woorden, en zo ging ik zaterdagmorgen terug in het Dagboek als ook in mijn schrift.
Ik lees wat ik al geschreven had, en besluit helemaal opnieuw te beginnen.

‘Zo blijven dan: Geloof, Hoop en Liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de Liefde.’
1 Kor. 13:13

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en sta eens stil
bij het feit dat Gods Woord zegt,
dat de Liefde het belangrijkste is.
Neem de tijd, denk na, overpeins,
proef de diepte van deze woorden.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om te onderzoeken
wat Hij ons in Zijn Woord leert
over dit kostbare woord ‘Liefde’.
Neem de tijd, vooral in deze dagen,
waar de onderlinge liefde verkild.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, net zolang totdat
de diepte van de betekenis ervan
in je hart staat gegrift.
Neem de tijd, overdenk, bid,
totdat deze Liefde regeert in je hart.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd net zo lang totdat
deze Liefde je dagelijkse gang,
je handel en wandel bepaal.
Neem de tijd, en weet daarbij dat
Hijzelf je daarvoor toe zal rusten

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd; laat Zijn verlangen
jouw verlangen zijn.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd ….

Een Lied van Liefde …
Wat is het nodig dat dit klinkt, vooral in de tijd waarin we nu leven, en die nog komen gaat.
Een tijd waarin de Liefde aan verkillen is, zowel in de wereld als helaas ook in de Gemeente van Christus.
Wat is het nodig dat dit Lied klinkt; een Lied van Liefde in een tijd waarin mensen elkaar steeds meer het licht in elkanders ogen niet gunnen, oorlogen woedden en haat toeneemt; waar onrecht hoogtij viert, en het recht wordt verdraaid.
In een wereld waarin het steeds meer gaat om het IK; wat ík vind en waar ík recht op heb, wat goed is voor míj.

De afgelopen weken ging het in het Dagboek over het onderwerp ‘Liefde’ in werkelijk een zeer grote verscheidenheid.
Liefde en Geloof en vice versa, de Liefde van God en de Liefde van Christus, de macht van de Liefde, de Geest der Liefde, de Gehoorzaamheid van de Liefde, Broederliefde …
Nu ik terugkeer naar dit onderwerp, ervaar ik opnieuw het gevoel van overweldigd worden door alles wat Murray erover schrijft, zoveel dingen zijn er om over na te denken en te spiegelen.

Een Lied van Liefde …
Een Lied van Liefde zijn.
Een Lied van Liefde laten klinken.

‘O christen,

leeft u in een wereld die liefdeloos en zelfzuchtig is,

of vol bitterheid en haat?

Zoek toch uw toevlucht onder de vleugels

van deze eeuwige liefde.

Laat uw hart ermee gevuld worden,

opdat u door Gods Almachtige Kracht

een getuige kunt zijn

van de hervormende macht der Liefde.

Zo zult u een bron van zegen zijn voor allen om u heen.’

Andrew Murray

Velen van ons zullen niet het gevoel hebben te leven in de wereld waarover Murray spreekt.
Voor sommigen zal het iets zijn dat ver van hun bed is, maar helaas voor anderen is het een rauwe realiteit.
Maar ik denk dat als we allemaal eerlijk zijn, we zullen moeten toegeven dat de wereld waarin we leven steeds liefdelozer en zelfzuchtiger aan het worden is, bitterheid en haat toenemen, en daarmee de onverdraagzaamheid en negativiteit, het eigen recht willen doen gelden, eigen wegen gaan en doen wat goed is in eigen ogen en voor onszelf.
En helaas gaan wij christenen daar steeds meer in mee, gezien de vele scheuringen en afscheidingen die er in deze tijd zijn.
Misschien wordt het hoog tijd dat wij christenen terugkeren naar Gods Woord om dat niet alleen te lezen maar ook om te doen wat daar staat; niet alleen hoorders zijn van Zijn Woord, maar ook daders!
O ja, soms menen wij dat wij dat ook echt doen, maar als ik de vele beschadigde mensen om mij heen zie en hoor, dan vraag ik mij af of dit ook wel echt zo is.
Want, Liefde wast niet de ander zijn oren, maar zijn voeten; gaat naast de ander lopen, in plaats van tegenover staan en (ver)oordelen.

In de afgelopen tijd werd ik herhaaldelijk stilgezet om met al deze dingen naar mijzelf, naar mijn leven, naar de jaren die achter mij liggen te kijken, en menigmaal moest ik beschaamd mijn hoofd buigen en belijden hoe verkeerd ik soms gesproken en gehandeld heb.
Want ja, dat is wat er ook gebeurt als ik mijn toevlucht zoekt onder Zijn vleugels van eeuwige Liefde om te schuilen, namelijk dat de Heer dan mijn ogen opent om ook naar mijzelf te kijken.
Hoe kortzichtig, hard, ondoordacht, veroordelend, negatief en liefdeloos ben ik soms niet geweest, terwijl ik echt dacht dat …

Wat ben ik dankbaar voor Zijn genade!
Wat ben ik dankbaar voor Zijn vergeving!
Wat ben ik dankbaar voor Zijn geduld!

Het lied van Liefde!
Jezus is Gods Lied van Liefde!
Waar Jezus ook kwam, verspreidde Hij Zijn Liefde; Jezus ádemde Liefde.

‘De liefde is geduldig, - Jezus is geduldig,
zij is vriendelijk, - Jezus is vriendelijk,
de liefde is niet jaloers, - Jezus is niet jaloers (is wat anders dan de goddelijke jaloersheid)
de liefde pronkt niet, - Jezus pronkt niet,
zij doet niet gewichtig, - Jezus doet niet gewichtig,
zij handelt niet ongepast, - Jezus handelt niet opgepast,
zij zoekt niet haar eigen belang, - Jezus zoekt niet Zijn eigen belang,
zij wordt niet verbitterd, - Jezus wordt niet verbitterd,
zij denkt geen kwaad, - Jezus denkt geen kwaad,
zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, - Jezus verblijdt Zich niet over de ongerechtigheid,
maar verheugt zich over de waarheid,
zij bedekt alle dingen, - Jezus bedekt alle dingen.
zij gelooft alle dingen, - Jezus gelooft alle dingen,
zij hoopt alle dingen, - Jezus hoopt alle dingen,
zij verdraagt alle dingen. - Jezus verdraagt alle dingen.
De liefde vergaat nooit.’ – Jezus vergaat nooit!

1 Korinthe 13:4-8a

God is Liefde – Jezus is Liefde, eeuwige Liefde.
‘Laat uw hart ermee gevuld worden …’

Hij heeft het gedaan, en Hij zal het blijven doen, omdat Hij liefde is.
Maar wat doen wij met deze Liefde die Hij in ons hart heeft uitgestort door Zijn Heilige Geest?
Mag Zijn liefde doorstromen in elk facet van ons leven en ons veranderen, ons meer vormen naar Zijn beeld en gelijkenis?
Zijn we bereid, werkelijk bereid om ons eigen leven af te leggen, om als de graankorrel te sterven in de aarde, zodat het vrucht kan voortbrengen?
Zoals Liefde om liefde vraagt, hoort liefde ook Liefde voort te brengen.

Zo zult u een bron van zegen zijn voor allen om u heen!
Als Jezus ‘Het Lied van Liefde’ is, horen wij ‘Een Lied van Liefde’ te zijn.

Een Lied van Liefde ...
Hoe is het hiervoor nodig dat wij dagelijks komen in Zijn aanwezigheid, in Zijn tegenwoordigheid vol van Liefde en Genade, zodat we niet alleen tot rust mogen komen en gevoed zullen worden, maar waar Hij ons kan wijzen op de dingen die niet goed waren of zijn, om ons te vullen met nieuwe liefde en kracht, te onderwijzen en bemoedigen met Zijn Woord.
Om Zijn Liefde te kunnen voortbrengen is het nodig dat onze liefde dagelijks met de Zijne wordt gevoed; alleen dan kunnen wij een Lied van Liefde zijn. 

O Lied van Liefde,
maak mijn leven
tot een lied van liefde …

Ja, Heer, maak mijn leven
tot een Lied van Liefde.
Kneed en vorm mij zo,
dat Uw Liefde doorklinkt
in alles wat ik doe en zeg.

Laat mijn leven zijn, o Heer,
een Lied van Uw Liefde.
Dat U, Heer Jezus,
zichtbaar wordt, en bent
in heel mijn levensweg.

O Lied van Liefde,
doorstroom mijn hart,
doorstroom mijn leven,
opdat door mij heen
Uw zegen van Liefde
wordt doorgegeven.

O Lied van Liefde,
maak mijn leven
tot een lied van liefde …

‘Wij hebben Hem lief,
omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.’
1 Joh. 4:19

‘En wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd.
God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem.’
1 Johannes 4:16

‘En de hoop beschaamt niet,
omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is
door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.
Romeinen 5:5

 ‘Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid,
maar van kracht en liefde en bezonnenheid.’
2 Timotheüs 1:7

'Geliefden, laten wij elkaar liefhebben,
want de liefde is uit God;
en ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God.
Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde.
Hierin is de liefde van God aan ons geopenbaard,
dat God Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft,
opdat wij zouden leven door Hem.
Hierin is de liefde,
niet dat wij God liefgehad hebben,
maar dat Hij ons heeft liefgehad
en Zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden.
Geliefden, als God ons zo liefhad,
moeten ook wij elkaar liefhebben.
Niemand heeft ooit God gezien.
Als wij elkaar liefhebben,
blijft God in ons en is Zijn liefde
in ons volmaakt geworden.'
1 Johannes 4:7-12

‘De vrucht van de Geest is echter: liefde,
blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid,
goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.'
Galaten 5:22

‘De God nu van de vrede,
Die de grote Herder van de schapen,
onze Heere Jezus Christus,
uit de doden heeft teruggebracht,
op grond van het bloed van het eeuwige verbond,
moge u toerusten
tot elk goed werk om Zijn wil te doen,
en in u werken wat in Zijn ogen welbehaaglijk is,
door Jezus Christus.
Hem zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid.
Amen’
Hebreeën 13:20,21

~ * ~

‘Laten we niet tevreden zijn
tot we onszelf geheel aan God
hebben overgegeven,
zodat Zijn Geest van Liefde
in ons moge heersen en regeren.’

Andrew Murray

~ * ~

Dat de Heer ons allen die Hem toebehoren, zal maken tot een Lied van Liefde, dat zal klinken over de gehele aarde tot eer van Zijn Naam en tot zegen van een ieder die hoort.

Gods zegen voor de komende week,
en een liefdevolle groet,
Rita

Week 31- Liefde vraagt om liefde ...

 ‘God verlangt naar onze liefde.
Het verlangen geaccepteerd te worden
en weerklank te vinden
ligt in de natuur van alle Liefde.’

Andrew Murray

~ ~    💞    ~ ~

Liefde vraagt om Liefde.
Liefde wil beantwoord worden.
Liefde wil gehoord worden.
Liefde wil gezien worden.
Liefde is hunkering.
Liefde is verlangen naar.

Liefde …

Liefde vraagt om liefde!

~ ~    💞    ~ ~

‘O Heere, ik buig mij voor U neer;
vervul mijn groot verlangen,
hetgeen ook Uw verlangen is,
dat mijn hart vervuld moge zijn
met Uw Liefde.’

Andrew Murray

Week 29 - De Geest der Liefde ...

'En de hoop beschaamt niet,
omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest,
Die ons gegeven is.'
Romeinen 5 :5

'De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede,
geduld, vriendelijkheid, goedheid,
geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.'
Galaten 5: 22

Onze liefde 
heeft haar oorsprong
in het feit 
dat de liefde van God
in onze harten is uitgestort
door de Heilige Geest,
niet slechts als een ervaring
of een gevoel,
maar de geest der Liefde 
neemt bezit van ons
en leidt
en beheerst
en inspireert ons.
Deze hemelse Liefde 
wordt een hemelse levenskracht,
een neiging van de ziel,
waardoor de mens proeft
en weet dat God goed is.

Andrew Murray

'Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid,
 maar van kracht en liefde en bezonnenheid.'
2 Timotheüs 1:7

Week 28 - Als klei ...

Vorige week schreef ik in mijn blogje het volgende:
'Met het neerschrijven van deze dingen, vraag ik mezelf af waarom ik dan nog zo vaak vecht tegen Hem als er van alles in mijn leven tegenzit of gebeurt; waarom geef ik me gewoon niet gelijk over in geloof en vertrouwen dat Hij met de beproeving ook voor de uitkomst zal zorgen?
Tegelijk weet ik het antwoord ook wel, omdat ik ten diepste geen lijden wil, geen moeilijkheden, problemen enz.’
Als ik zondagmorgen in mijn Stille Tijd verder wil gaan in het Dagboek, word ik stilgezet bij de vraag hierboven: waarom vecht ik dan nog zo vaak …?

Nu klinkt het misschien alsof ik bijna altijd met God in gevecht ben als er dingen gebeuren, en dat is zeker niet het geval, maar er is wel zoveel gebeurt en gaande, dat nu ik meer moet doen dan ik eigenlijk lichamelijk kan, me dat regelmatig opbreekt en dan gebeurt het wel dat ik in mijn wanhoop tegenover Hem sta in plaats van buig.
Het blogje dat ik vorige week schreef en het feit dat de vraag die daarbij zo duidelijk naar voren kwam me niet losliet, zorgde ervoor dat ik niet verderging in het Dagboek, maar terugkeerde naar deze vraag, om daar verder over na te denken.
Het is daardoor een erg persoonlijk blogje geworden, en hoewel ik aarzel om het online te zetten, ervaar ik ook dat ik het niet voor mezelf moet houden, en dus ...

Als ik vorige week bij de vraag het antwoord schrijf dat ik het in wezen wel weet, want dat ik ten diepste geen lijden , moeilijkheden, problemen enz. wil, besef ik, als ik er langer over nadenk, dat dit niet het volledige antwoord is.

Uit mijn Stille Tijdschrift:
‘Eigenlijk is het antwoord heel simpel en eenvoudig: Ik wil dat lijden niet!
Ik vind het genoeg geweest; ik vind dat ik mijn porti wel heb gehad.
Ik vecht tegen U, omdat ik in wezen en ten diepste dan boos ben op U, omdat U het allemaal toelaat.
Ik vecht tegen U, omdat ik dit lijden niet meer wil, omdat ik het genoeg vind.
Genoeg is genoeg.

Dank U, lieve Vader, dat ik gewoon zo open en eerlijk kan en mag zijn naar U, dat U Zich daardoor niet van mij afkeert, maar geduldig wacht tot ik weer bij zinnen ben; dat U weet dat ik dit nu nog nodig heb om te kunnen komen waar U mij hebben wilt.
Dank U, dat Uw liefde voor mij niet minder wordt of is, als ik dit alles eerlijk overdenk en op een rijtje zet.
Heilige Geest leidt mij alstublieft naar waar ik uit moet komen.

In Jezus’ Naam.

- Amen - 

U houdt van mij.
U houdt van mij zoals ik ben.
U houdt van mij zoals ik ben, maar U houdt zoveel van mij, dat U mij niet wil laten zoals ik ben.’

De Pottenbakker - Caroline v.d. Vate

Tijdens het bidden moest ik vervolgens denken aan het lied ‘U bent de Maker, ik ben de klei.’
(Opwekking 252 – Heer, doorgrond mijn hart)
Ik ben de klei …
Maar wat voor stuk klei ben ik, wat voor stuk klei wil ik zijn?
(er even vanuit gaande dat ik als klei daar ook maar een klein beetje zeggenschap over zou hebben 😉)
Ben ik zacht en kneedbaar in de handen van mijn Maker, of een vrij hard, droog stuk klei dat maar moeilijk kneedbaar is?

Mijn gedachten gingen verder …
Kan ik mijn vechten en tegenstribbelen zien als dingen waardoor de klei uitdroogt, en harder wordt?
Kan ik het aanvaarden van de dingen zoals ze komen en het willen ontdekken wat U mij wilt zeggen of wilt leren, zien als dat U, Heer Jezus, de Bron van Levend Water, erin komt en mij als klei zacht en kneedbaar houdt, als gewillig in de handen van de Boetseerder?

Alles dat in mijn leven gebeurt en komt, accepteren en aanvaarden als uit Uw hand.
U brengt het, geeft, het of U laat het toe.
(Behalve uiteraard de dingen die voortkomen uit mijn eigen verkeerde keuzes, of dingen die ik verkeerd doe)
Niet meer tegenstribbelen, niet meer vechten, maar aanvaarden en U vragen mij dat te leren wat U mij er doorheen wilt leren, en zo veranderen van een stug, onwillig homp kei, in een zacht, gewillig kneedbaar stuk klei.
Klei, dat precies zo gevormd kan worden zoals de Maker het wil hebben.

U bent de Maker; Ik ben de klei.
Kneed mij en vorm mij; Heer, verander mij. 

Hoe meer ik tegenstribbel,
hoe meer ik vecht tegen U;
mopper en klaag over de dingen
die U toelaat of brengt in mijn leven,
hoe stugger ‘stuk klei’
ik zal zijn,
moeilijk kneedbaar
en vorm te geven.

Hoe eerder ik accepteer,
hoe eerder ik aanvaard;
zonder mopperen of klagen,
wat U toelaat of geeft,
hoe zachter en kneedbaarder
ik zal zijn, en de vorm krijgen
van de vrouw die tot
Uw eer en glorie leeft.

Wat wil ik worden?
Wie wil ik zijn?
Zacht en gewillig kneedbaar,
of als een hard, stug homp klei?
Wat wil ik worden?
Wie wil ik zijn?
Gevangen in mezelf,
of in Jezus volkomen vrij?

Wat wil ik worden, wie wil ik zijn?
Waar ik afgelopen weekend aan het opknappen was, werd ik in de loop van de week weer ziek.
Opnieuw een kuur, maar ik laat me er niet door weerhouden om dit schrijven af te maken.
Lichamelijk mag ik dan heel moe zijn en me niet lekker voelen, maar mijn in ziel is vrede en dankbaarheid.

Tot slot nog enkele Bijbelteksten om over na te denken:

‘Maar nu, HEERE, U bent onze Vader! Wij zijn het leem en U bent onze Pottenbakker: wij zijn allen het werk van Uw handen.’
Jesaja 64:8

‘En als u Hem als Vader aanroept Die zonder aanzien des persoons naar ieders werk oordeelt, wandel dan in de vreze des Heeren, gedurende de tijd van uw vreemdelingschap, in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.’
1 Petrus 1:17-19

‘Wee hem die het tegen zijn Formeerder opneemt – een potscherf tussen aarden scherven.
Zal het leem soms tegen zijn formeerder zeggen: Wat maakt u?
Of zal uw werk zeggen: Hij heeft geen handen?’
Jesaja 45:9

‘Maar, o mens, wie bent u toch dat u God tegenspreekt? Zal ook het maaksel tegen hem die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt u mij zó gemaakt?'
Romeinen 9:20

‘HEERE, U doorgrondt en kent mij.
Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten.
U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd.
Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles.
U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij.
Dit kennen – het is mij te wonderlijk, te hoog, ik kan er niet bij.’
Psalm 139:1-6

Gods rijke zegen
en een Liefdevolle Groet,
Rita