zondag 28 december 2025

Week 1 - Geef Tijd aan God!

Het voelt altijd een beetje raar als ik Week 1 opschrijf maar we ons nog niet in het nieuwe jaar bevinden; bijna is het zover, maar nog net niet aangebroken.
Maar zo staande aan de vooravond van dit nieuwe jaar heb ik een vraagje.
Heb jij goede voornemens?

Persoonlijk ben ik niet echt van goede voornemens met Oud en Nieuw, maar soms kan het wel goed zijn om een bepaalde datum te stellen voor iets, en de tijd daarnaartoe te gebruiken als voorbereiding op.
Ik heb dit ooit gedaan toen ik wilde stoppen met roken; toen had ik Gode Vrijdag als datum gesteld voor mijzelf om definitief die sigaret te doven en de tijd ernaartoe heb ik gebruikt om me daarop voor te bereiden.
Toch begin ik deze week, zo vlak voor het nieuwe jaar, met een blogje waarvan je met de titel kunt zeggen dat dit weleens het beste goede voornemen voor het nieuwe jaar -voor elk tijdstip in een jaar, voor iemand kan zijn, misschien wel van jou.
Een Goed Voornemen waardoor je zeker gezegend zult worden als je het ten uitvoer gaat brengen.
En zo begin ik aan de vooravond van tweeduizendzesentwintig dit Blog met iets dat we eigenlijk allemaal bovenaan in onze agenda zouden horen te hebben.
Niet omdat het moet, maar omdat het zo belangrijk is, en omdat het nog kan, en nog mag; omdat we het zó nodig hebben.
‘Geef tijd aan God!

Tijd met de Heer aan het begin van iedere dag (een enkele keer uitgezonderd) is voor mij niet meer weg te denken.
In deze dagen dat het zo koud is, zet ik mijn kacheltje vast aan en loop dan eerst naar beneden om mijn koffie te halen.
Genietend van mijn kopje koffie gaan mijn gedachten vaak al naar Hem, of ik schrijf vast de dag, datum, titel en Bijbeltekst in mijn schrift.
Een bijna vast ritueel voor iedere dag, waar ik heel dankbaar voor ben en niet meer zonder kan.
Al weet ik nog heel goed dat er ook een tijd was waarin ik dit gewoon maar niet voor elkaar kreeg om in te passen.

‘Voor alles is er een vastgestelde tijd, en er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel.’
Prediker 3:1

Murray begint in het Dagboek met de uitspraak dat dit letterlijk waar is: voor alles is een tijd.
Maar hij verbindt daar vervolgens gelijk een vraag aan: ‘Kan het waar zijn zoals zovelen beweren, dat er geen tijd is voor gemeenschap met God?’

We plannen van alles.
Welke dagen en tijden we moeten werken, waar onze kinderen allemaal naar toe moeten of wat we met ze willen doen, afspraken met vrienden, wanneer we willen sporten, leuke dingen doen, vakantie(s) …
Veel agenda’s staan binnen no-time hartstikke vol en het kan gebeuren dat als je een afspraak met iemand wil maken, je een paar weken verder bent voor het kan.

We moeten steeds meer.
We willen ook steeds meer.
En er wordt ook steeds meer van ons verwacht.
Maar ook onze eigen verwachtingen en wensen slepen ons vaak mee in de maalstroom van het leven, om ook nog maar niet te spreken over de dingen waarvan we vinden dat we daar gewoon recht op hebben.
Het brengt mij een beetje terug bij de vraag van Murray: kan het waar zijn dat we door alles wat in de planning staat, er geen tijd meer is om bij en met de Heer te zijn?
Je nieuwe agenda staat hopelijk nog niet zo vol, maar hebben we daarin ook tijd apart gezet voor de Heer?

Mijn gedachten gaan terug in de tijd.
'Hoe dan? Ik ben zó moe! Nog vroeger opstaan is geen optie, ik heb mijn slaap ook nodig om alles vol te houden.'
Nee, ik had zeker geen tijd om Stille Tijd te houden zoals ik dat vandaag de dag doe.
En terugdenkend besef ik dat ik de lat zeer waarschijnlijk veel te hoog legde voor mezelf, en te veel wilde, waardoor het tegenovergestelde gebeurde: niets dus.

‘Ik smeek u,
geef tijd aan God.’

Andrew Murray

Murray zegt in dit hoofdstukje een paar scherpe dingen.
Laat ik je meenemen in een paar van die dingen.
‘U heeft tijd nodig om u te voeden met Gods Woord en hieraan leven te onttrekken voor uw ziel. Door Zijn Woord komen Zijn gedachten en Zijn genade ons hart en ons leven binnen.

Als u niet de moeite neemt om God door Zijn Woord tot u te laten spreken, hoe kunt u dan verwachten door de Geest te worden geleid?

Geliefd kind van God, het is van weinig nut te spreken over het diepere, overvloediger leven van Christus als ons leven, als we niet dagelijks, vóór alle dingen, de tijd nemen voor gemeenschap met onze Vader in de hemel.’

Inmiddels weet ik, het gaat niet om de hoeveelheid die we lezen, noch over hoelang onze gebeden zijn; het gaat niet om kwantiteit, maar om kwaliteit.
Hoe belangrijk is Gods Woord voor ons?
Zijn we ons bewust van het feit dat de Bijbel eigenlijk Gods Brief is aan ons?
Zijn we ons bewust van het feit, dat als we de Bijbel afwijzen, we in wezen God Zelf afwijzen?
Zijn we ons bewust van de rijkdom die Hij ons gegeven heeft met en in de Bijbel?

Gods Woord is zo rijk aan beloften, en staat vol met bemoedigingen.
Het leert ons hoe te leven tot Zijn eer, wat Hem vreugde geeft, wat Hem verdriet doet.
Het helpt ons om staande te blijven in de stormen van het leven; maar het kan ons ook in het oog van de storm brengen, waar we op krachten kunnen komen voor we de storm weer hebben in te gaan.
Het laat ons zien hoe betrouwbaar Hij is, dat wat Hij zegt en belooft echt gebeurt.
Het laat mij zien dat Hij naast ons staat en gaat, ons nooit alleen laat, en dat er niets is dat in ons leven kan gebeuren waar Hijzelf niet eerst in doorheen gegaan is.
Zijn Woord geeft ons stof tot nadenken, tot gebed, hoop, nieuwe moed en kracht.
Het …
Gods Woord bevat alles wat we nodig hebben in dit leven, als ook om te leven.

‘Voor alles is een vastgestelde tijd, en er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel.’
De dag maakt plaats voor de nacht, en de nacht op zijn beurt weer voor de dag.
Het wordt licht, en het wordt weer donker, en …
De winter gaat straks over in de lente, de lente in de zomer, de zomer in de herfst, en de herfst weer in de winter.
De ene dag gaat over in de volgende, de ene maand in de volgende en alles rijgt zich aaneen en zo volgen de jaren elkaar op.
We staan op, doen ons ding en aan het einde van de dag gaan we weer naar bed om vervolgens weer op te staan en …
Matthew Henri zegt na een opsomming van deze dingen het volgende:
'Sommige van die veranderingen zijn zuiver de daad van God, andere hangen meer af van de wil van mensen.’

Andere dingen hangen meer af van mensen …

Hoe laat we opstaan of naar bed gaan bepalen we (meestal) zelf.
Ook hoe we onze dagen en tijd invullen.
Hoe zwaar weegt het om tijd met onze Heer, Die ons heeft gemaakt, daarin op te nemen?

Verlang we werkelijk naar een dieper leven met Hem?
Is het ons verlangen dat Hij dieper en dieper wortelt in ons?
Verlangen we naar meer van Hem, naar meer op Hem lijken?
Willen we Hem echt met een oprecht en onverdeeld hart liefhebben en dienen?
Leven tot Zijn glorie en eer, staande blijven in wat er ook gebeurt?
Zijn als die boom aan het water, altijd vrucht dragend?
Dan is tijd met Hem onontbeerlijk!


Nee, ik ben niet zo van de Goede Voornemens met de jaarwisseling, maar dit is er eentje die ik van harte aanbeveel om te nemen: Geef Tijd aan God!
En weet je, wacht er gewoon niet mee tot het nieuwe jaar, maar begin er nog vandaag mee als je het nog niet deed!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om samen
met God te zijn.
Neem de tijd, ja, plaats dit
altijd, elke dag, bovenaan.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om je te voeden
met Zijn Woord.
Neem de tijd, en onttrek
het leven daaruit.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, want door Zijn Woord
komen Zijn gedachten en Genade binnen.
Neem de tijd, lees, overdenk,
en neem het in je op.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en leg het daarna
voor aan Hem in gebed.
Neem de tijd en leer zo
wat Hij wil en belooft.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om zo vóór alles
eerst bij Hem te zijn.
Neem de tijd, zodat Hij Zich
aan jou kan openbaren.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, voor je de wereld
met haar verleidingen ingaat.
Neem de tijd zodat Híj
je hart kan vullen.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om toch altijd eerst
bij Hem te zijn. 

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …

‘Het leven en de liefde en de heiligheid van God
kunnen ons niet toebehoren te midden van
de verstrooiingen en de verleidingen van de wereld,
tenzij wij God de tijd geven Zich aan ons te openbaren
en bezit te nemen van ons hart.’

Andrew Murray

‘Welzalig zijn de oprechten van wandel, die in de wet van de HEERE gaan.
Welzalig wie Zijn getuigenissen in acht nemen, die Hem met heel hun hart zoeken, die ook geen onrecht bedrijven, maar in Zijn wegen gaan.

Ik heb Uw belofte in mijn hart opgeborgen, opdat ik tegen U niet zondig.

Ontsluit mijn ogen en laat mij aanschouwen de wonderen van Uw wet.

Ja, Uw getuigenissen zijn mijn bron van blijdschap, zij zijn mijn raadgevers.

Dit is mij tot troost in mijn ellende: dat Uw belofte mij levend heeft gemaakt.

Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

U bent mijn schuilplaats en mijn schild, op Uw woord heb ik gehoopt.

Het opengaan van Uw woorden geeft licht, het schenkt eenvoudigen inzicht.

Ik ben de morgenschemering voor geweest en heb om hulp geroepen; op Uw woord heb ik gehoopt.

Al vanouds weet ik van Uw getuigenissen, ja, U hebt ze voor eeuwig gegrondvest.’

Psalm 119:1-3,11,18,24,50,105,114,130,147,152

Heer, hoe kostbaar is het
om iedere dag,
al is het maar even,
dicht bij U te zijn.
Hoe zouden wij anders
kunnen voortgaan
in het Licht
van Uw aanschijn?

Hoe waardevol is het
om dagelijks uit
Uw Woord te lezen,
Uw stem te horen.
Hoe zou anders
Uw Waarheid
in ons hart
worden geboren?

Hoe kostelijk is het
om elke dag
Uw nabijheid
te genieten.
Maakt het ons
alerter om niet
aan Uw wil
voorbij te schieten.

Heer, hoe rijk zijn wij
om iedere dag
Uw Woord te
kunnen lezen.
Beseffen we nog
welk een Genade
U ons hiermee
hebt bewezen?


Gods rijke zegen voor de komende week, maar in het bijzonder voor het nieuwe jaar dat voor je ligt.
Zoek Jezus veel, zoek Jezus vroeg;
wie Jezus heeft, die heeft genoeg!

Een liefdevolle Groet,
Rita

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

'De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest.'
Romeinen 15:13