Week 50 - Wat voor christen ben ik, wil ik zijn?

De Volheid van Christus

Deze week was er een indringend hoofdstukje over de Volheid van Christus, over de vele schatten die er in Christus te vinden zijn.
Murray legt iets neer dat mij raakt en stilzet, doet nadenken en reflecteren, en ik denk dat het zo belangrijk is, dat ik vandaag een aantal dingen daarvan, als ook de vragen die erbij in mij opkomen, hier ter overdenking deel.
In de eerste plaats voor mezelf en ten tweede voor eenieder die leest om ook eens te overdenken. 

‘En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader, vol van genade en waarheid.
…
En uit Zijn volheid hebben wij allen ontvangen, en wel genade op genade.’
Johannes 1:14,16

‘Want het heeft de Vader behaagd dat in Hem heel de volheid wonen zou, en dat Hij door Hem alle dingen met Zichzelf verzoenen zou, door vrede te maken door het bloed van Zijn kruis, ja door Hem, zowel de dingen die op de aarde zijn als de dingen die in de hemelen zijn.’
Kolossenzen 1:19,20

‘Want in Hem woont heel de volheid van de Godheid lichamelijk.’
Kolossenzen 2:9

Snel tevreden of …?
Murray wijst erop dat sommige christenen Christus ontvangen en tevreden zijn met de vergeving van hun zonden en de hemelse hoop die hen wacht, en dat ze maar weinig afweten van de Volheid, van alle schatten, die er in Christus zijn.
Hij spreekt ook over christenen die niet zomaar tevreden en zijn maar alles opofferen om te kunnen zeggen: ‘Uit Zijn Volheid hebben wij ontvangen zelfs genade op genade.’
En hij neemt me mee naar Paulus, die zegt dat hij alles schade acht omdat de kennis van Christus, zijn Here, dat alles te boven gaat. (Fil. 3:7-11) 

‘Zoals de koopman die goede parels zocht en die,
toen hij de parel van grote waarde gevonden had,
alles verkocht wat hij had om deze te kopen,
zó doet de christen die iets vatten kan van de Volheid van Christus,
die volheid van liefde en vreugde, Zijn heiligheid en gehoorzaamheid,
Zijn volkomen toewijding aan de Vader en aan de mensheid
– die christen geeft alles op,
opdat hij met deze Christus kan worden verenigd.’

Hoe snel ben ik tevreden?
Neem ik genoegen met alleen vergeving van mijn zonden en het vooruitzicht straks bij Hem te zijn, of verlang ik naar meer van Hem, verlang ik naar alle schatten die Hij wil geven?
En: wat heb ik daarvoor over?
In wezen betekent die vraag dus: Hoeveel betekent Jezus voor mij; welke plaats heeft Hij in mij leven; hoeveel houd ik van Hem; hoeveel heb ik over om Hem in heel Zijn volheid te kennen?

‘Maar wat voor mij (Paulus) winst was, dat heb ik om Christus' wil als schade beschouwd. Ja, beslist, ik beschouw ook alles als schade vanwege de voortreffelijkheid van de kennis van Christus Jezus, mijn Heere, om Wie ik dat alles als schade ervaren heb. En ik beschouw het als vuiligheid, opdat ik Christus mag winnen, en in Hem gevonden word, niet met mijn rechtvaardigheid, die uit de wet is, maar die door het geloof in Christus is, namelijk de rechtvaardigheid uit God door middel van het geloof; opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden.’
Filippenzen 3-11

Nog even lekker in bed blijven liggen, of eruit komen om tijd door te brengen met Hem?
Een film, computerspel, sporten …, of Bijbelstudie?
Een overvolle agenda en maar overwerken, waardoor je te moe bent voor de zondagsdienst, of balans, zodat je geen samenkomsten hoeft te verzuimen omdat je te moe bent?

Meegaan met de meerderheid, of vasthouden aan wat Hij zegt in Zijn woord?
Compromissen sluiten of vasthouden aan Hem, aan de Waarheid?
Zwichten of standhouden?
Hoe snel ben ik tevreden?

Neem ik genoegen met hapklare brokken, of ben ik bereid te kauwen en te proeven?
Wil ik alleen maar een korte bemoedigende boodschap horen (waar op zich niets mis mee is hoor, op zijn tijd), of mag het een boodschap zijn die mij stilzet om verder over na te denken, om in Zijn Woord op zoek te gaan naar wat dat zegt, wat er nog meer in staat?

Wat voor christen ben ik of wil ik zijn?
Dat is de vraag die in mij opkwam met het lezen van dit hoofdstukje.
Laten we daar, eenieder van ons persoonlijk, eens over nadenken.
Niet te snel een antwoord geven, maar eerst eens de diepte, de impact overdenken van ‘het alles schade achten, als vuilnis te beschouwen, om Hem maar te kennen’. 

Ben ik als de koopman die alles verkocht om die ene parel maar te kunnen bezitten?
Heb ik zo’n honger naar het kennen van Jezus, naar wat Hij wil geven, dat ik mijn sportavond, filmavond, mooie boek, visites, allerlei goede werken of wat dan ook, af en toe eens voorbij laat gaan om mij te verdiepen in Gods Woord en te bidden zodat ik Hem meer en beter leer kennen?
Nee, ik bedoel zeker niet dat we nu alles aan de kant moeten schuiven en alleen met de Bijbel bezig moeten zijn en bidden op elk moment dat we niet hoeven te werken (tenzij God dat persoonlijk van ons vraagt), maar wel dat het goed is om ons leven, hoe we onze tijd besteden, eens onder de loep te nemen.
‘Leer ons zó onze dagen tellen, dat we een wijs hart bekomen.’ (Psalm 90:12)
Ben ik een christen die snel tevreden is, die genoegen neemt met vergeving en straks bij Hem zijn, of ben een christen die met vallen en opstaan meer van Hem zoekt om Hem beter te leren kennen?

Wat voor christen ben ik,
wat voor christen wil ik zijn?
Neem ik genoegen met vergeving,
met de Hoop die mij wacht?
Of verlang ik naar meer van Hem,
Die vol is van Waarheid en Genade?

Hoe snel ben ik tevreden;
vind ik het allemaal wel goed?
Hoeft het niet zo diep te gaan;
vind ik het wel best zoals het is?
Of wil ik de Volheid kennen van
de te ontvangen Genade op Genade?

Wat voor christen ben ik?
Hoe snel ben ik tevreden?
Wat mag het kosten,
wat heb ik ervoor over?
Of acht ik alles dat dit
in de weg staat als schade?

Het is dit keer een blog vol vragen, vragen die bij mij opkomen, vragen die ik mezelf stel (de).
Vragen, die ik tot mijn grote schaamte soms moet beantwoorden met dat ik inderdaad soms gewoon genoegen neem met, moe als ik ben, of verdrietig, of gewoon geen zin heb, of …
De wil is er wel, het verlangen ook, maar soms …
Daarom schrijf ik ook heel bewust ‘met vallen en opstaan’, want de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.
Toch laat in dit alles mij de gedachte niet los, dat hoe meer ik Hem leer kennen, hoe groter mijn verlangen wordt (zal worden) om Hem nog beter te leren kennen. 

Opnieuw kom nu ook het verhaal ‘De tactiek van de boze’* in mijn gedachten.
Kijkend naar de tijd waarin we leven, wat er op ons afkomt, wat er van ons wordt gevraagd en verlangt; welke dingen er allemaal nu zijn die ons afleiden en ons bij Hem vandaan halen, denk ik dat de boze ruim één-nul op ons voor staat.
Druk, druk, druk …
Het lijkt erop dat we meer Martha’s zijn tegenwoordig dan Maria’s, terwijl de Here Jezus van Maria zegt dat zij het beste deel heeft gekozen.

En het brengt mij tenslotte bij enkele woorden van Murray:

“Laat de Heilige Geest de woorden van onze tekst:
‘En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond
en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien,
een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader,
vol van genade en waarheid.
…
En uit Zijn volheid hebben wij allen ontvangen,
 en wel genade op genade.’
in al hun volheid
diep in uw hart graveren.”

- 0 – 0 – 0 –

‘Sta de Heilige Geest toe
deze woorden levend in u te maken.’

Heer, ik wil U kennen!
Ik wil niet snel (meer) tevreden zijn
en minder ontvangen.
Genade op Genade in al haar
volheid proeven en smaken
is mijn diepste verlangen.

‘Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus,

naar Wie elk geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt,

opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid,

met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens,

opdat Christus door het geloof in uw harten woont

en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent,

opdat u ten volle zou kunnen begrijpen,

met alle heiligen,

wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is,

en u de liefde van Christus zou kennen,

die de kennis te boven gaat,

opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.

Hem nu Die bij machte is te doen ver boven alles wat wij bidden of denken,

overeenkomstig de kracht die in ons werkzaam is,

Hem zij de heerlijkheid in de gemeente,

door Christus Jezus,

in alle geslachten,

tot in alle eeuwigheid.

Amen.’

Efeze 3:14-21

Gods rijke zegen voor de komende week.
Dat de Heilige Geest de woorden in ons hart mag graveren, ja, ze levend maken in ons.

Een liefdevolle groet,
Rita


Ps.
Een prachtige overdenking om hierbij te lezen, is de overdenking van Charles Haddon Spurgeon over de Volheid van Christus, waarin hij uitleg geeft over waaruit die volheid bestaat.
👉 Spurgeon – De Volheid van Christus  

*👉 De tactiek van de boze