HSV/NBV
Jesaja 58:6
Om te beginnen, ja het is me ook opgevallen dat er elk jaar meer aandacht is voor vasten, en daarmee beantwoord ik de vraag waar deze week mijn Stille Tijd mee begon.
Ja, het is mij ook opgevallen, maar desalniettemin is het nog steeds een onderwerp wat best ver van mij af staat en niet echt een vaste plaats in mijn leven heeft.
Ik ben er niet mee opgegroeid en ook in de gemeente, waar wij nu al jaren komen, is hier niet zoveel aandacht voor.
Ik heb er nog slechts een enkele preek over gehoord, en één keer werden we als gemeente opgeroepen om te bidden en vasten voor een zendeling van onze gemeente die zeer ernstig ziek was.
Dit wil echter niet zeggen dat ik nooit heb gevast; ik herinner me nog een hele mooie en bijzondere week, waarin mijn man en ik ‘gedeeltelijk’ vastten als voorbereiding op Goede Vrijdag, omdat we op deze dag samen zouden komen met een groep jeugd bij ons in huis om een drie uur durende DVD te kijken van ‘Naar house’ over muziek.
We hadden hier de hele dag voor uitgetrokken, ze zouden blijven eten, ’s middags en ’s avonds, en we zouden met de hele groep ’s avonds naar de dienst gaan.
Daar de impact van deze DVD zo groot kon zijn, zoveel zou kunnen uitwerken en doen, wisten we gewoon dat het goed was om deze week te vasten en we deden dat tussen tien uur ’s morgens en zes uur ’s avonds.
Tussen de middag kwam mijn man thuis en baden we samen het uur dat hij anders pauze zou hebben.
Het was een bijzondere week met een nog bijzonderder afsluiting; vele Cd’s zijn, ik geloof de dag erop al, op de ‘brandstapel’ beland.
En wat was het bijzonder om samen met bijna de gehele groep, ’s avonds het avondmaal te vieren.
Ook persoonlijk heb ik op deze wijze nog weleens gevast, maar verder eigenlijk niet.
Al merk ik wel dat het met bepaalde dingen wel door mijn hoofd gaat, in mijn gedachten komt en dat met speciale dingen het goed voelt om te doen.
Het thema echter voor deze week vond ik eigenlijk best vreemd.
‘Hoe vast jij?’
Boem, zomaar uit het niets: ‘Hoe vast jij?’, er van uitgaand dat vasten een normaal iets is en bij iedereen bekend en gewoon.
Zelf vind ik dat lastig, zomaar vanuit het niets zo’n vraag, dus nadat ik netjes alles gelezen had, inclusief alle Bijbelgedeelten, ging ik eerst eens op onderzoek uit naar wat ik kon vinden over vasten.
Nou, ik kan je zeggen dat er genoeg over te vinden is op Internet, maar ook dat hierover de meningen weer ‘heerlijk’ uiteenlopen.
Mijn grootste nieuwsgierigheid betrof eigenlijk wanneer en waar het vasten nu eigenlijk precies is ingesteld en wat de Bijbel erover zegt.
Als ik het woord vasten intyp bij Biblia.net verbaasd het mij dat het woord vasten voor het eerst genoemd wordt in 2 Samuël 12:23, aan het einde van het verhaal van dat de profeet Nathan bij David is geweest en hem ter verantwoording riep over zijn overspel met Bathseba en de moord op Uria.
De zoon van David en Bathseba zou sterven als straf voor zijn(hun) zonden en David vastte en bad totdat de jongen stierf, in de hoop dat God Zich zou laten verbidden.
Maar goed, er moest toch iets eerder geschreven zijn over vasten; het feit dat het op vele plaatsen in de Bijbel terugkomt, geeft aan dat het toch een belangrijk aspect is van het geloofsleven.
Na enig zoekwerk vond ik dan eindelijk in Leviticus 16:29 en in Leviticus 23:27 iets over ‘verplicht’ vasten op de Grote Verzoendag, maar persoonlijk vind ik de Bijbelvertalingen hierin niet echt duidelijk.
De ene spreekt over vasten, de ander over onthouding van en weer een ander alleen over verootmoedigen.
Duidelijk is wel, dat op deze dag, die een verplichte feestdag was die door de Heere is ingesteld, ze geen enkel werk mochten verrichten, een vuuroffer moesten brengen en een heilige samenkomst moesten houden om zich verootmoedigen voor God.
Mocht iemand meer informatie hebben, dan hoor ik dit heel graag.
Wat is vasten?
Voor ik ook maar wil gaan nadenken verder over het ‘hoe’, wil ik eerst toch eerst nog even kijken naar wat vasten eigenlijk is.
Vasten is het zich (bewust) geheel (of gedeeltelijk) onthouden van eten en/of drinken voor een bepaalde periode.
Tegenwoordig horen/zien/lezen we ook vaak over dat men vast door geen tv te kijken, of de computer voor een bepaalde tijd niet te gebruiken, of geen Facebook, of bepaalde apps op de telefoon uit te schakelen.
Op de site Yeshua ha Torah waar ik ook het één en ander las over vasten, kwam ik een bijzondere verwijzing tegen, namelijk in Lucas 2:36, 37 waar staat dat Anna, een profetes en weduwe van ongeveer 84 jaar, de tempel niet verliet, maar God onafgebroken diende, dag en nacht, met bidden en vasten.
Iets om ook eens over na te denken.
Waarom vasten?
De redenen om te vasten kunnen heel divers zijn.
David vastte in 2 Sam. 12:23 in de hoop dat God Zich liet verbidden en terug zou komen op Zijn straf, zodat de jongen zou blijven leven.
Koning Josafat kondigde een vasten af, toen er een groot leger op hem af kwam en hij Gods raad nodig had. (2 Kron. 20:3)
In Nehemia 9:1 lezen we hoe de Israëlieten vastten als onderdeel van boetedoening en schuld belijden.
En in Esther hoofdstuk 4 lezen we over Koningin Esther drie dagen lang vastte voor zij ongevraagd naar de koning zou gaan om haar volk te redden; zij riep daarbij alle Joden die in Susan woonden op om samen met haar te vasten.
Ook in de Psalmen komen we het vasten tegen.
In de onderstaande verzen zien we het gepaard gaan met boetedoening, berouw, verootmoediging.
Bijvoorbeeld Psalm 35:13 en Psalm 51:12
Zo ook Daniël en de mensen in Ninevé.
Maar ook in het NT komen we het vasten tegen en zien we dat er om verschillende redenen wordt gevast.
Voor de Here Jezus aan Zijn bediening op aarde begon, werd Hij door de Heilige Geest de woestijn ingeleid om verzocht te worden door de duivel en Hij vastte 40 dagen. (Mattheüs 4:2)
Voor Hij begon aan het werk waarvoor Hij naar deze aarde was gekomen, zocht Hij in stilte en afzondering Zijn Vader!
In Handelingen 13:2,3 lezen we hoe de Heere dienen en vasten met elkaar verbonden zijn, en waardoor God spreekt.
Vasten heeft dus duidelijk een belangrijke plaats in het geloof en we zien dat het ook wel vertaald wordt met gebed, smeken en verootmoedigen.
Doel van vasten.
Op ‘gotquestions’ kwam ik een mooie omschrijving tegen van wat het doel van vasten is.
‘Het doel van vasten is om je ogen af te wenden van de zaken van deze wereld en om je zo op God te concentreren', om een (allaboutprayer) ‘diepere gemeenschap met God te bereiken.’
Als we het doel van het vasten voor ogen houden, zal de manier waarop we het doen, wat wij allemaal ‘niet’ doen, naar de achtergrond verdwijnen, want dat is ook niet waar het om gaat.
Het gaat niet om ons, niet om wat wij ‘laten’, maar om Hem!
Hoe vast jij?
En dan kom ik aan bij waar het deze week om gaat: ‘Hoe vast jij?’
In Jesaja 58:6,7 zegt God: ‘Is dit niet het vasten dat Ik verkies: dat u de boeien van de goddeloosheid losmaakt, dat u de banden van het juk ontbindt, dat u de onderdrukten vrij laat heengaan en dat u elk juk breekt? Is het niet dit, dat u uw brood deelt met wie honger lijdt, en de ellendige ontheemden een thuis biedt, dat, als u een naakte ziet, u hem kleedt, en dat u zich voor eigen vlees en bloed niet verbergt?'
In de overdenking op de kalender staat dat vasten een consequentie heeft, namelijk:in actie komen!
Als je bovenstaande Bijbelteksten leest, lijkt het er wel op.
En hoewel ik geloof dat dit zeker ook zo is, dat dit belangrijk is, heb ik zelf het gevoel dat God met deze woorden in de eerste plaats iets anders bedoelt dan dat we in actie moeten komen.
Als ik het hele hoofdstuk lees, dan laten vers 3 en 4 namelijk de hartsgesteldheid zien van degenen die vasten.
Ze vastten niet omdat ze verlangden naar een dieper contact met God, maar uit plicht.
Ze waren niet op God gericht, maar op de ongemakken waarmee vasten gepaard (kan) gaan en dat reageerden ze weer af op een ieder om hen heen en in hun daden.
En God laat in de verzen 6 en 7 zien, welk vasten Hij echt verkiest.
Want als we vasten voor Hem, vanuit het zoeken naar een dieper contact met Hem, dan zullen we ook die dingen doen die Hem behagen, die Hem aangenaam zijn, die Hem en ons verbinden.
Dan zullen we ons aan Zijn woord houden niet uit een plicht, omdat het nu eenmaal moet, maar omdat het ons hartsverlangen is om Hem te dienen.
Zoals het nu in de overdenking staat en gezien ook de gegeven Bijbelgedeelten (bij mij gaan er door dit stukje alarmbelletjes rinkelen) zullen we ervoor moeten waken dat we de tijd van vasten niet alleen gaan besteden aan van alles en nog wat doen, waardoor het doen weer belangrijker wordt dan het contact met God.
Het doel van vasten was immers je op God concentreren en ik heb het gevoel dat dit een beetje op de achtergrond is geraakt.
Het verbaasde mij een beetje dat Mattheüs 6:16-18 niet gegeven is bij de Bijbelgedeelten.
‘En wanneer u vast, toon dan geen droevig gezicht, zoals de huichelaars. Zij vervormen namelijk hun gezicht, zodat zij door de mensen gezien worden als zij vasten. Voorwaar, Ik zeg u dat zij hun loon al hebben. Maar u, als u vast, zalf dan uw hoofd en was uw gezicht, zodat het door de mensen niet gezien wordt als u vast, maar door uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.’
Dit gedeelte laat ook zo duidelijk zien hoe Jezus wil zien dat wij vasten.
En ook hierin is weer de link te leggen naar onze hartsgesteldheid.
Doen we het voor de mensen, om te laten zien hoe goed we zijn, of doen we het voor God, om Hem te eren, ons voor Hem te verootmoedigen?
Als de hele wereld van een grote afstand al kan zien dat we vasten, welke boodschap dragen wij dan anders uit als: het is verschrikkelijk, maar het moet nu eenmaal, het is onze plicht, of de andere kant van 'kijk eens hoe goed wij zijn.'
De tijd van vasten moet een vreugdevolle tijd zijn, omdat we tijd doorbrengen met Hem!
Dat is de boodschap die mijn hart binnenkomt met mijn Stille Tijd deze week.
Vasten (en bidden) is geen plicht, geen moeten, maar een verlangen om dicht bij Hem te zijn, van Hem te leren, te horen, te ontdekken wat Zijn wil is.
Daar past geen droevig of somber gezicht bij.
Daar past geen ruzie, haat en nijd bij.
Daar hoort een glanzend gezicht bij, dat straalt van vrede en vreugde, omdat het hart dicht bij God vertoeft.
Dan zullen we waarschijnlijk ook eerder of meer stil gaan staan bij wat we voor anderen kunnen betekenen, de dingen ook gaan doen die genoemd worden in Jesaja 58 en in de overdenking.
Vasten; niet in de eerste plaats hoe, maar waarom.
Lieve Vader in de hemel, dank U wat ik allemaal heb mogen ontdekken en leren door hier mee bezig te zijn, door te zoeken en te lezen, te overdenken en U te vragen.
Ik bid U, Vader, dat het niet weg zal ebben, maar dat het een vaste plaats in mijn leven zal krijgen, omdat het mij dicht, heel dicht bij U brengt.
Het is niet iets dat U ons verplicht om te doen, maar ik geloof met heel mijn hart dat U er naar verlangt dat wij U veel meer zouden zoeken onder bidden en vasten om te ontdekken wat Uw wil is, om ons af te zonderen van de wereld en al haar geneugten en ons te richten op U.
We zijn in deze drukke wereld, met alles wat op ons af komt zo op ons zelf gericht, en ik moet U belijden, ik ook.
Alles moet ons makkelijk af gaan, als iets even teveel moeite kost haken we soms al snel af, tenzij het iets is waar onze passie ligt.
Alles moet wijken voor die voetbalwedstrijd op de tv, alles moet wijken voor dat computerspel, alles moet wijken voor die film in de bioscoop, alles moet wijken voor dat mooie boek of …
Wat moet er wijken om tijd met U door te brengen?
Wat mag het ons, wat mag het mij kosten?
Hoe verlang ik naar U, te ontdekken wat Uw wil is in en met mijn leven?
Hoe verlang ik te doen wat Uw wil is, of moet dat ook zo gemakkelijk mogelijk zijn?
Lieve Vader, gewoon zomaar wat vragen die ik bij mezelf neerleg en ik bid U, werk met Uw Heilige Geest het antwoord uit in mijn hart, in het hart van een ieder die dit leest.
In Jezus’ Naam.
- Amen -
Verlangen naar U
Verlangen naar U, o HEER,
verlangen naar meer van U
en minder van mij.
Verlangen naar stilte,
naar alleen zijn met U,
om Uw stem te horen
en te verstaan;
Uw wil te ontdekken
om Uw wegen te gaan.
Verlangen naar U,
naar U te dienen
met heel mijn ziel
en heel mijn hart;
een vreugde te zijn
voor Uw Vaderhart.
Verlangen naar U, o HEER,
verlangen naar meer van U
en minder van mij.
Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten