Week 3 - Gevangen in Zijn liefde

‘Laat uw hart voortdurend zeggen:
Zijn liefde voor ons is onuitsprekelijk.
Hij zal mij in Zijn liefde gevangen houden.’
Andrew Murray

‘Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad; blijf in mijn liefde.’
Johannes 15:9


Afgelopen week werd ik gegrepen door de woorden van Andrew Murray bij de er onderstaande Bijbeltekst, en wel het meest door het laatste zinnetje: ‘Hij zal mij in Zijn liefde gevangen houden.’
En het is pas nu, terwijl ik deze woorden opschrijf, dat het tot mij doordringt hoe wonderlijk dit tegelijk is.
Immers, ‘gevangen houden’ duit doorgaans toch op verlies van vrijheid, op beperking, en toch verwarmden deze woorden mijn ziel, en gaven mij het gevoel van geborgenheid.
Vanaf het eerste moment dat ik deze woorden de afgelopen week las, zijn ze als een pijl in mijn hart gedoken en ze laten me niet meer los.


Zijn liefde …

‘Hij die bestond in goddelijke majesteit heeft zich niet willen vastklampen aan de gelijkheid met God: Hij heeft zich van zichzelf ontdaan en het bestaan van een slaaf aangenomen. Hij is aan de mensen gelijk geworden. En als mens verschenen heeft Hij zich vernederd, Hij werd gehoorzaam tot de dood, de dood aan een kruis.’
Filippenzen 2:6-8

Jezus zag de menigte en ging de berg op, en Hij begon te spreken en te onderwijzen.
De schoonmoeder van Petrus was ziek, en Jezus boog Zich over haar heen,  en sprak.
Er kwam een rouwstoet met een dode voorbij; de enige zoon van een weduwe, en Jezus zag, werd met innerlijke ontferming bewogen en sprak.
Er kwam een melaatse bij Hem die Hem vroeg om genezing, en Jezus stak Zijn hand uit, raakte hem aan en sprak.
Een vrouw, die al twaalf jaar aan bloedvloeiingen leed, raakte Hem aan om genezen te worden, en Jezus draaide Zich om, keek haar aan en sprak.
Er was een grote menigte met vele zieken onder hen, en Jezus zag de menigte en was met ontferming over hen bewogen en genas.
Het werd avond; stuur ze weg zodat ze nog eten kunnen kopen, zeiden de discipelen, maar Jezus nam de vijf broden en twee vissen, sloeg Zijn ogen op naar de hemel, zegende en deelde uit tot iedereen verzadigd was.
De discipelen wilden de kinderen weren, maar Jezus trok hen bij Zich en zegende.
De menigte trachtte de roepende blinde tot zwijgen brengen, maar Jezus stopte, riep hem bij Zich en sprak woorden tot genezing.
De boot van de discipelen voer naar de overkant van het meer, maar een zware storm stak op. en Jezus, door hen gewekt, stond op, bestrafte de wind en de golven, en het werd stil …
Een dove, die moeilijk sprak, werd bij Hem gebracht, en Jezus nam hem apart van de menigte, … keek op naar de hemel, … en sprak …
Er was een kromgebogen vrouw, die zich helemaal niet meer kon oprichten omdat een geest haar al achttien jaar ziek maakte, en Jezus zag haar, riep haar bij Zich, sprak en legde Zijn handen op haar.
Een kleine man, een oppertollenaar, klom in een boom, en Jezus keek op, zag hem, sprak en ging met hem mee naar huis.
Omdat er niemand was om de voeten te wassen, en ook niemand die zich daartoe wilde vernederen, gingen ze allemaal met ongewassen voeten aan tafel, maar Jezus stond op van de maaltijd, deed Zijn bovenkleed af, pakte de waskom en begon de voeten van Zijn discipelen te wassen.

Hij nam het brood, dankte, brak het en deelde uit met de woorden: Dit is Mijn lichaam dat voor U gegeven wordt.
En Hij nam ook de drinkbeker … Mijn bloed dat voor U vergoten wordt.

Vader, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar niet Mijn wil. maar Uw wil geschiede; en Zijn zweet viel als grote druppels bloed op de grond.
De menigte schreeuwde: weg met Hem; kruisig Hem; en Hij werd gekruisigd tussen de misdadigers, en Jezus zei: ‘Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.’
Eén van de misdadigers vroeg aan Hem om aan hem te denken, en Jezus antwoordde: ‘vanaf nu zul je zijn waar Ik ben.’

Een vrouw zocht huilend naar haar Heer en Meester, maar zag Hem niet, herkende Hem niet, tot Jezus sprak én haar naam noemde: Maria!
De haan had gekraaid, Jezus Zich omgedraaid en hem aangekeken; nu hadden ze samen gegeten en Jezus vroeg aan hem: ‘Hou je van Mij’, ‘Heb je Mij waarlijk lief?’, en gaf hem de volgende opdracht: Weid Mijn lammeren; hoed mijn schapen; weid mijn schapen.

De Liefde van Jezus voor ons is liefde die ziet, die hoort, die geeft, die deelt, die dient, die offert.
Het is Liefde die ons omgeeft, beschermt, kracht en moed geeft, vrijmaakt en vult met hoop.
Het is Liefde, welke Jezus ook in ons hart heeft gelegd om Hem lief te kunnen hebben, als ook onze naaste.
Liefde die er altijd is en ook altijd zal zijn, omdat Zijn liefde een eeuwige liefde is.


Geliefd door Jezus …
Bemind door Jezus …
Gevangen in Zijn liefde …

Verlangen naar een steeds dieper besef van wat deze liefde van Jezus betekent en inhoudt, en hoe we erin kunnen blijven.
Verlangen om elke dag opnieuw met deze liefde vervult te worden; om elke dag te kunnen leven in en vanuit deze liefde van Jezus.
Verlangen om in Zijn liefde te blijven, daarin gevangen -geborgen- te zijn.


Murray dringt er op aan om van tijd tot tijd Gods Woord lezen over de liefde van Jezus; om daarover nadenken en de woorden in ons hart te laten zinken.
Net zo lang totdat we ons realiseren  dat ‘bemind worden door Jezus het grootste geluk is in ons leven!’

‘Laat ons hart daarom voortdurend zeggen:
Zijn liefde voor ons is onuitsprekelijk.
Hij zal me in Zijn liefde gevangen houden!’

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is voor wie Zijn offer
van genade, van
liefde en vergeving
hebben aanvaard.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is Hem tot
de Liefde van
je leven hebben
verklaard.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is je bevinden
in de meest
veilige en zekere
plaats die bestaat.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus
is leven vanuit
het besef dat Hij
elke dag, ja, elke stap
met je gaat.

Gevangen zijn
in de liefde
van Christus.
Geliefd en bemind,
beschermd en geborgen.
Begenadigd in de Geliefde,
Die altijd voor ons zal zorgen.

Dat de woorden ook jouw hart als een pijl zullen raken en je mogen bemoedigen.

De zegen van God, de vader, en de liefde van Christus toe gebeden!
Een liefdevolle groet, 
Rita