Week 2 - Mijn toevlucht, kracht en hulp!

Voor als je bang bent ...

‘God is ons een toevlucht en kracht; Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden.
Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, …’
Psalm 46:2,3a

Heere, mijn God,
U bent mijn toevlucht,
en mijn kracht;
U bent mijn hulp
in tijden van nood,
in de donkere nacht.
Daarom zal ik niet bang zijn,
al ...; o Heer, vergeef mij, maar
hier begint mijn hart te dralen.
O zeker, ik verlang er vurig naar
om met een trefzeker hart
al Uw woorden aan te halen.
Maar ik ken ook mijn eigen hart,
en weet dat angst en vrees mij
juist soms zo kunnen benauwen.
En hoeveel ik ook van U hou,
toch is daar soms nog zo'n
gebrek aan geloof en vertrouwen.
Dus lees ik verder, Heer,
op zoek naar meer
over wie U bent.
En wel net zo lang
totdat ik de waarheden
over U mij heb ingeprent.
En met elke ingeprente waarheid
wordt een stukje angst ingeruild
voor liefde, geloof en zekerheid.
Zo klinkt dan nu ook mijn woord:
al verandert ... , al wordt verzet ... , al bruist ...,
laat maar beven door onstuimigheid!
Want U, Heere mijn God,
bent mijn toevlucht
en mijn kracht.
U bent mijn hulp,
in de diepste nood,
ja, in de donkerste nacht.

Als we bang zijn …
Hoewel dit een Psalm voor Gods volk is, mogen ook wij door de Here Jezus ons de woorden toe-eigenen, want het Heil dat de Here Jezus kwam brengen, heeft Hij niet alleen voor Zijn volk gehouden.
Door Hem is God ook onze toevlucht, onze kracht en ‘in hoge mate’ onze hulp.
In Christus is ons leven verborgen in God. (Kol. 3:3)
Door Christus hebben vrije toegang tot de Troon der Genade waar we op het juiste moment hulp zullen ontvangen. (Hebr. 4:16)
De kracht die Hem uit de dood deed opstaan, is in ons! (Ef. 1:17-21)
En  ‘daarom zullen we niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën. Laat haar water bruisen, laat het schuimen, laat de bergen beven door haar onstuimigheid.’ (Psalm 46:3,4)

De uitweg als we bang zijn ...
Als ik op zoek ga naar wat er gezegd wordt over angst dan vind ik het volgende op psyq.nl:
‘Angst is een emotie die je helpt te reageren op gevaar. Het lichaam raakt in opperste staat van paraatheid waardoor het hart sneller gaat kloppen, de ademhaling versnelt, de bloeddruk omhoog gaat en de spieren zich aanspannen. Deze plotselinge en hevige angst duurt vaak niet lang en ervaart iedereen wel eens.’

Angst op zich is dus niet verkeerd of ‘ongezond’, hoewel het dat wel kan worden.
En het brengt mij naar de Hof van Gethsemané, naar de Here Jezus, die in doodsangst verkeerde. (>> Matth. 26:39-46)
Zijn angst was zo groot, dat Hij bloed zelfs zweette. (Luc. 22:44)
Maar de Here Jezus toonde ons ook de weg uit deze angst.
Hij knielde neer en bad tot Zijn Vader in de hemel; Hij vroeg zelfs Zijn discipelen om met Hem te waken en voor Hem te bidden. (Luc. 22:41-46)
Jezus laat ons hier zien dat we met onze angst naar God moeten gaan, Hem alles moeten vertellen; en dan niet één keer, maar steeds opnieuw, totdat Gods vrede ons hart heeft vervuld.

God is onze toevlucht
God is ook onze toevlucht, een schuilplaats waar we schuilen mogen en op adem komen, onze nood kunnen neerleggen en uithuilen tot we geen tranen meer over hebben.
Hij zal ons beschermen met Zijn vleugels, ja, Zijn trouw zal als een schild, als een pantser om ons heen zijn.
Immers:
‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige. Ik zeg tegen de Heere: Mijn toevlucht en mijn burcht, mijn God op Wie ik vertrouw!
Hij zal u beschutten met Zijn vlerken, onder Zijn vleugels zult u de toevlucht nemen, Zijn trouw is een schild en een pantser.’
Psalm 91:1,2,4


Niet blijven ...
We kunnen daar echter niet voor altijd blijven, hoe graag we dat soms misschien ook willen.
Ook daarin is de Here Jezus voor ons tot voorbeeld.
Hij zocht Zijn toevlucht bij Zijn Vader, legde Zijn nood voor Hem neer, maar bleef wel aangeven dat de wil van Zijn Vader het belangrijkste was.
Hoe graag Hij had gezien dat God een andere weg zou geven, Hij was bereid te doen wat Zijn Vader Hem vroeg.
Na drie keer daarvoor gebeden te hebben stond Hij op om de weg te gaan die Zijn Vader Hem vroeg te gaan.
Ook wij moeten deze bereidheid hebben.
Het is deze bereidheid die bepaald hoe we de schuilplaats zullen verlaten.
Als we net als Jezus Zijn wil willen doen, zal God onze vrees wegnemen, en de kracht geven om de weg te gaan die voor ons ligt.
Zonder die bereidheid zullen we angstig en krachteloos blijven.

Kracht en hulp ...
Hoe zichtbaar is ook dit weer niet bij de Here Jezus!
God veranderde niets aan de situatie; de weg die Hij Zijn Zoon vroeg om te gaan, bleef hetzelfde, maar als Judas en de soldaten eraan komen om Hem te verraden en gevangen te nemen, zien we dat de angst volledig weg is bij Jezus; Zijn optreden naar hen is beheerst, rustig en kalm.
En dat is wat God ook bij ons wil doen in tijden van angst en vrees.
Vaak verandert God niets aan onze omstandigheden, zullen we net als Jezus er doorheen moeten, maar God is in alles bij ons, gaat in alles met ons en er ook doorheen!
Jezus is ons in alles voorgegaan, zodat wij nooit ergens alleen doorheen hoeven te gaan!
Dus al hebben we het gevoel dat de grond onder onze voeten wegzakt, al gaat alles anders dan we dachten; al is de storm in ons leven nog zo hevig, beuken de golven onophoudelijk op ons in en dreigen we te verdrinken; beven we onder alles dat gebeurt, laten we net als Jezus omhoog zien naar God, Die onze toevlucht is, en Die ook ons de kracht en hulp zal geven die we nodig hebben op het juiste moment.

Heel Zijn woord getuigt van Zijn hulp in allerlei benauwdheden, breng het jezelf telkens weer in herinnering, als ook de momenten waar Hij je eerder heeft geholpen.
Breng jezelf in herinnering dat Jezus 'Naam ook ‘Immanuel’ is, ‘God met ons’.

  >> U bent mijn schuilplaats, Heer!

        (Sela)

                         

  >> You are my hiding place! 

        (Selah)

Ik wil je als laatste nog bemoedigen met een gedicht dat ik jaren geleden heb geschreven, en waar ik met dit schrijven ineens aan moet denken.
Het is mijn gebed dat dit gedicht je mag helpen om te zien wat er in de Schuilplaats bij God kan gebeuren als wij los gaan laten en God God laten zijn.

Er is liefde in het oog van de storm!

De storm woedt;
regen en wind razen
om mij heen.
Ze bestoken mij,
dreigen mij omver te gooien.
Ik strijd,
ik vecht,
ben ik dan alleen?

God, waar bent U,
waar is Uw ondersteunende hand?
Bijna ga ik ten onder,
zonder U houd ik geen stand!

De regen overspoelt mij,
de wind drijft mij dan weer voor
en dan weer achteruit.
Het gaat maar voort,
er lijkt geen einde aan te komen.
Ik strijd,
ik vecht;
mijn schreeuw klinkt luid.

God, mijn Vader,
waar, waar bent U dan?
Ik kan niet meer,
hoort dit alles bij Uw plan?

Dan ineens bevind ik mij in de stilte,
de storm raast onverminderd voort
buiten mij om.
Zoekend kijk ik rond,
verwachtend, hopend.
Ik zwijg,
ik luister,
zachtjes klinkt een stem: ‘Kom’.

Vader, Vader God,
bent U daar?
Ik kijk omhoog en zie Uw hand;
mijn last lijkt minder zwaar.

Ik ga even rustig zitten
en koester mij in de liefde
van Zijn aanwezigheid.
Zijn Geest herstelt mijn kracht,
geef mij mijn weerbaarheid terug.
Ik adem,
ik drink,
ik ben weer klaar voor de strijd.

Abba, Vader,
de storm deed mijn ogen verblinden,
maar in het oog van de storm
deed U mij opnieuw Uw liefde vinden.

Dan is de stilte voorbij.
De wind en regen slaan opnieuw
ruw tegen mij aan.
Vooruit, achteruit,
opnieuw ben ik doorweekt.
Ik strijd,
ik vecht, maar
vanuit mijn ooghoek zie ik
Hem naast mij gaan.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita