Voor hen die wachten …
‘Wacht op de Heere, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de Heere.’
Psalm 27:14
Mijn hart springt op;
mijn God heeft mij
gezien en gehoord.
Zijn liefde heeft mij
aangeraakt met het
lezen van Zijn Woord.
Klein getuigenis
Dit jaar gebruik ik in mijn Stille Tijd het Dagboek van Andrew Murray en daarnaast ben ik voor het eerst van mijn leven begonnen met een Leesplan* waarmee ik in één jaar de Bijbel in chronologische volgorde lees.
Best een uitdaging daar er soms best veel gelezen moet worden, maar het is wel een uitdaging waarbij ik dit keer het gevoel had die gewoon eens aan te moeten gaan toen die op mijn pad kwam.
En hoewel ik niet altijd de tijd heb om dan goed na te denken over wat ik lees, is het wel altijd mijn gebed dat de Heer mijn ogen toch opent voor dat wat Hij mij wil laten zien, of wil zeggen.
Van het Dagboek van Andrew Murray heb ik afgelopen maand alweer heel wat geleerd.
Sommige dingen herkende ik weer van dat ik het eerder had gelezen, terwijl ik ook bemerkte dat sommige dingen behoorlijk waren weggezakt.
Maar wat opnieuw heel diep binnenkomt, is niet alleen het belang de dagelijkse omgang met God, of zoals Murray zegt ‘de absolute noodzaak van gemeenschap met Jezus’, maar om daarin ook vooral bewust te zijn met Wie (= God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest) je deze omgang hebt en de Liefde die daarin verborgen is.
En het zijn de dingen die ik hierin lees die ervoor zorgen dat mijn verlangen naar meer en dieper groeit, als ook mij stimuleert om het Leesplan echt dagelijks te lezen, ook op de dagen als ik mij helemaal niet lekker voel.
Nu was ik afgelopen week aangekomen bij het verhaal van Hagar en Ismaël, daar waar Izak werd geboren en Sara hen beide wegstuurde (Genesis 21:1-21) omdat ze niet wilde dat Ismaël -toch de zoon van een slavin, samen met Izak zou erven.
‘Toen hoorde God de stem van de jongen en de Engel van God riep tot Hagar vanuit de hemel en zei tegen haar: Wat is er met u, Hagar? Wees niet bevreesd, want God heeft naar de stem van de jongen, die daar ligt, geluisterd.’
Als ik aankom bij deze woorden (vers 17) , maakt mijn hart een sprongetje, en in een fractie van een seconde weet ik dat de Heer mij gezien en gehoord heeft, maar ook dat Hij me aanspoort om door te gaan en vol te houden.
Voor een moment vraag ik me even af wat er nu gebeurde, maar niet voor lang, ik wil niet afvragen of twijfelen, maar aannemen en dit moment, de aanraking van Zijn liefde door Zijn woorden heen, koesteren, en ik schrijf de woorden van vers 17 op een kaartje als een tastbare herinnering aan dit moment.
De dagen gaan voort en ik voel me helemaal niet lekker, zo intens moe ben ik.
Het gebeurde verdwijnt een beetje naar de achtergrond, al houd ik het vers vast, want misschien is dat een vers met een boodschap waarover ik zou kunnen schrijven.
Inmiddels is het zaterdagmorgen, en voor ik naar boven ga om een begin te maken met het schrijven, pak ik het kleine boekje ‘Als’ van Amy Carmichael* dat in de vensterbank klaarligt om te lezen naast mijn andere boek.
En dan lees ik het volgende:
‘Er zijn momenten waarop iets ons leven binnenkomt dat geladen is met liefde, op zo’n manier dat het Eeuwige als het ware even voor ons opengaat, of tenminste iets van de Eeuwige Dingen, en de meeste van deze is liefde.
Het is misschien een kleine, vertrouwelijke aanraking van ons of het onze, zo licht als de aanraking van de wind die ’s morgensvroeg de bladeren van de boom laat ritselen, iets dat niet gevangen en onder woorden gebracht kan worden. Maar wij weten dat het onze Heere is.’
Amy Carmichael
Direct is daar het gebeurde van afgelopen week terug, het moment waarop mijn hart opsprong en Zijn woorden in mijn binnenste waren.
Was dat moment immers niet geladen met Zijn liefde, een vertrouwelijke aanraking waarvan ik wist, dit is de Heer?
Hoe bijzonder deze woorden!
Hoe bijzonder hoe de Heer werkt!
En ik besef weer eens meer dan ooit hoe ontzettend belangrijk toch die dagelijkse omgang, die dagelijkse gemeenschap met de Heer is (als ook het lezen van goede boeken).
Ook al verandert er niets zichtbaars, voelde ik me zelfs de afgelopen dagen beroerder, het teruggebracht worden door de woorden van Amy Carmichael bij het gebeurde van afgelopen week, het opnieuw erover nadenken en opschrijven, heeft mijn hart versterkt, en voel ik me positief aangespoord om toch vooral vol te houden.
Wees sterk, en Hij zal uw hart sterk maken!
Toen ik vanmorgen(zaterdag) achter mijn laptop kroop om te gaan schrijven en eerst zo nog eens alles biddend overdacht, kwam de tekst uit Psalm 27 in mijn gedachten.
‘Wacht op de Heere, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de Heere.’
En ik besefte dat de Heer me de waarheid van dit Woord liet zien.
Ja, ik ben wachtende, nog steeds, maar door iedere dag tijd met Hem te hebben, Zijn Woord te lezen, was daar ineens dat moment dat Hij mijn hart aanraakte en mij bemoedigde door Zijn Woord heen.
Wachten is vaak moeilijk, vooral als het langer duurt en het maar stil blijft.
Allerlei vragen en twijfels kunnen ons dan zo bekruipen, waardoor als we niet oppassen onze gedachten en gevoelens daarmee op de loop kunnen gaan.
Wachten kan tot gevolg hebben dat we onze tijd met Hem gaan verwaarlozen; dat we met Bijbel lezen en bidden zoiets krijgen als ‘ach, wat heeft het nog voor zin’.
En eerlijk gezegd heb ik daardoor af en toe ook weleens mijn Stille Tijd geskipt.
Maar het gebeurde van afgelopen week, en de tekst die de Heere mij in gedachten gaf, laten zien hoe belangrijk het is om dit toch niet te doen!
Om vol te houden, om niet op te geven, omdat het zomaar eens de dag zou kunnen zijn dat God tot je spreekt en je hart versterkt.
Soms door de woorden die je leest, soms door waar de woorden je heenleiden, soms doordat de Heilige Geest tijdens het lezen van Gods Woord tot je spreekt.
Laten we dus niet opgeven als het wachten langer duurt dan ons lief is.
Laten we sterk zijn door de kracht van Zijn Geest, en ons niet af laten brengen van dat waarvan we weten dat het onze eerste prioriteit hoort te zijn, ja, van levensbelang is!
Laten we sterk zijn en dicht bij Hem blijven door dagelijks omgang met Hem hebben in Woord en Gebed, en Hij zal ons hart sterk maken -op Zijn tijd, terwijl wij wachten.
Niet omdat wij tijd maken voor Hem, maar omdat Hij God is en doet wat Hij belooft!
God is onze Maker én onze Vader, en Hij weet voor alles het juiste moment.
Dus:
Geef niet op
als Hij je vraagt
te wachten.
Wees sterk
en houdt vast
aan je tijd
met de Heer.
Houd vol,
blijf van Hem
verwachten.
Wees sterk en
Hij zal je hart
sterk maken,
steeds weer.
Ga voort van
kracht tot kracht
terwijl je wacht.
Wees sterk
en groei in
geloof en
vertrouwen.
Volhard
met blijdschap
als je wacht.
Wees sterk
in het besef dat
je op Hem
kunt bouwen!
Gods rijke zegen voor de komende week!
Wees sterk als je wacht op de Heere; geloof en vertrouw erop dat Hij je hart sterk zal maken!
Een liefdevolle groet,
Rita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten