Week 30 - Aan Hem verkleefd ... Neem de tijd ... (19)

Deze week keer ik voor de laatste keer terug naar het hoofdstukje ‘Verlangen naar God’.
Het is namelijk zo dat mijn blogje van vorige week ‘Van Hem is mijn Verwachting’, niet mijn enige ‘uitstapje’ was in mijn Stille Tijd.
In het blogje daarvoor -‘Verlangen naar God en Stille Aanbidding’, kwam met het lied ‘Ik verlang naar Jezus’ ook het Bijbelboek Hooglied in mijn gedachten.
Ik heb er toen voor gekozen om het er niet bij te halen (zou het nog langer geworden zijn 😊) en vorige week was het toch eerst de vraag over verwachting, die mij bezighield.
Aan het begin van de afgelopen week vroeg ik mezelf zelfs nog af óf ik er nog wel iets mee moest doen, maar halverwege de week werd het me duidelijk dat dit zeker de bedoeling is.
Immers, als dingen gaan samenvallen, in je gebedstijd bij elkaar wordt gebracht, dan …
Verlangen naar Jezus.
Hooglied, het Liefdesboek.
Aan Hem verkleefd, een ‘Neem de tijd …-stukje’ dat ik vorig jaar al bij dit hoofdstukje schreef, maar waarvoor - tot nu toe, niet de tijd was.

De afgelopen dagen speelde er nog iets door mijn hoofd door een reactie van iemand op mijn vorige blogje, namelijk dat ze het gevoel had dat ze het al eerder had gelezen.
En dit deed me de afgelopen dagen ook nadenken over of het erg is als er dingen herhaald worden.
Misschien vind jij het als lezer minder fijn, maar persoonlijk kwam ik tot de conclusie dat het -voor mij in ieder geval, juist goed is, ja, heel goed.
Men heeft het niet voor niets wel eens over ‘de Kracht van herhaling’.
Herhaling van dingen, gewoon omdat het belangrijk is, omdat ik ze niet wil vergeten, omdat het goed is om steeds opnieuw bij stilgezet te worden, om te leren en om daarin ook steeds weer nieuwe dingen te kunnen ontdekken.
Maar in dit geval ook, omdat het mij zo op het hart ligt om door te geven.
Daarom ook steeds weer de ‘Neem de tijd …-stukjes’, omdat van levensbelang is om dagelijks tijd met de Heer te hebben, om met Hem te spreken, als ook om over Zijn Woord na te denken en wat Zijn Geest ons ook laat zien, of te binnen brengt.
Omdat, zoals het mij bemoedigt, kracht geeft, staande houdt, mijn hart en ziel vervult, … ik er ook zo naar verlang dat dit ook voor een ander, voor jou, zo mag worden.
Aansporen, aanmoedigen: Neem toch de tijd om bij de Heer te zijn!, want als Hij is de Bron van ons leven, hoe zouden we dan ons leven kunnen leven zonder dagelijks bij Hem te zijn!

Ja, ook vandaag vind je waarschijnlijk weer herhaling in het ‘Neem de tijd …-stukje’, maar ik bid, dat het je niet afstoot maar juist aanmoedigt, en stilzet.
Moge de Heere de woorden tot een zegen doen zijn, niet alleen voor mij, maar ook voor jou.
       

>> 'Give me Jesus' – Fernando Ortega

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om in de stilte
van de ontluikende dag
Zijn Woord te lezen.
Neem de tijd om in de rust
van stille ochtenduren
Zijn Woord te overdenken.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om door Hem
onderwezen te worden.
Neem de tijd, om zoals Zijn
Woord zegt, te proeven en
te smaken dat Hij goed is.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, opdat je Hem
werkelijk leert kennen.
Neem de tijd, totdat je Hem
liefhebt met heel je hart, ja,
met heel je ziel en al je kracht.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, en zoek Zijn
aangezicht iedere dag weer.
Neem de tijd, en klamp je
aan Hem vast, ja, tot je
aan Hem bent verkleefd.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, want niets
heeft meer waarde.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd ….

‘Neem er de tijd voor

en vraag uzelf af

of dit niet de waarheid is,

de hoogste wijsheid en het enige

waarvoor een christen boven alles moet leven

– om zijn God werkelijk te kennen

en Hem lief te hebben met zijn hele hart.’

Andrew Murray

‘O God, Gij zijt mijn God, U zoek ik, mijn ziel dorst naar U, mijn vlees smacht naar U, …’

‘Mijn ziel is aan U verkleefd, …’
Psalm 63:2a, 9a

‘Ik zoek U met mijn ganse hart, …’
Psalm 119:10a

Verlangen …
Eigenlijk verbaasde het mij een beetje, dat mijn gedachten met het lezen van deze teksten in het Dagboek naar Hooglied gingen, het was tot nog maar voor enkele jaren geleden dat het een Bijbelboek was waar ik helemaal niets mee kon.
En al begrijp ik nu nog steeds niet echt veel van, toch is er een grote liefde voor dit Bijbelboek in mijn hart gekomen.
En eigenlijk afgelopen week nog meer, nu ik samen met een vriendin aan de hand van de studies van Dato Steenhuis^* begonnen ben met het overdenken van dit Bijbelboek.
Maar dat terzijde 😊

Als ik Hooglied opsla in mijn Bijbel (dit jaar de NBG) treffen mij de woorden boven hoofdstuk 1: ‘Het verlangen van de bruid naar haar bruidegom’. 
Het brengt mij automatisch bij de vraag: Hoe groot is mijn verlangen naar Hem?
Is het zoals de verzen uit Psalm 63 hierboven beschrijft?
Zoek ik Hem?
Dorst ik naar Hem?
Smacht ik naar Hem?
Zoek ik Hem met mijn gehele hart?
‘Vertel mij toch, mijn zielsbeminde, waar gij weidt, waar gij op de middag de kudde laat rusten?’
Hooglied 1:7a

Ik lees verder …
‘Als een appelboom onder de bomen des wouds, zo is mijn geliefde onder de mannen.
In zijn schaduw verlang ik te zitten, en zoet is zijn vrucht voor mijn verhemelte.’
…
‘Mijn geliefde is van mij en ik ben van hem.’
Hooglied 2:3 en vers 16a

Nieuwe vragen komen op:
Weet ik mij Zíjn geliefde?
Is Hij míjn Geliefde?
Is Hij voor mij ‘de appelboom onder de bomen’?
Waar het taalgebruik mij eerder zo vreemd was waardoor ik er niets mee kon, zo diep ontroerend komen de woorden vandaag binnen, en het stemt mij tot nadenken, en ik visualiseer mij de woorden …

Ik zie mezelf lopen door het bos, bewonderend de prachtige bomen die daar staan.
De bladeren ritselen, en ik moet uitkijken waar ik loop, want anders struikel ik zo over de wortels die her en der boven de grond uit groeien.
Er is een grote verscheidenheid aan kleuren, maar ook aan vormen; de ene boom is kaarsrecht en de ander o zo grillig.
En dan ineens, midden in het bos, valt mijn blik op een boom als geen ander, zo mooi, zo rijk aan geur en kleur.
Elke andere boom valt in het niet, geen enkele andere boom zie ik nog, alleen die éne.
Ik strek mijn hand uit, en raakt hem zachtjes aan, terwijl mijn ogen vol bewondering zijn verschijning onderzoeken.
Mijn hart zwelt op van liefde, terwijl mijn hand één van zijn vruchten zachtjes aanraakt en plukt. Ik ga zitten in zijn schaduw, en al leunend tegen de stam geniet van de zoetheid van de vrucht.
Niet eerder voelde ik me zo veilig en beschut, en niet eerder proefde ik een vrucht zo heerlijk en zoet.
Steeds opnieuw gaan mijn ogen naar boven; de beschutting die de boom mij biedt, en de rijkdom van vruchten maken mij stil.
Oh, hier zou ik voor altijd wel willen blijven, er is geen andere plek die deze ooit kan evenaren.

O, mijn Heer,
U bent voor mij
als deze appelboom,
dé Boom,
onder de bomen
in het bos.
In Uw schaduw
verlang ik dagelijks
te zijn, en niets,
nee niets,
is zoeter dan
de woorden
van Uw mond.

In Uw nabijheid
ben ik volmaakt
gelukkig, en
met U als
mijn schuilplaats,
altijd veilig.
Uw kracht houdt
mij staande, en
Uw hand ondersteunt
mij waar ik ook ga.
Niets is beter
dan dicht
bij U te zijn.

O, Jezus,
mijn Heer,
U bent
mijn Geliefde.
Er is geen
grotere rijkdom
dan U
te kennen;
geen grotere
rijkdom dan
mij Uw
eigendom
weten te zijn.

‘Mijn Geliefde is van mij, en ik ben van Hem!’

‘Mijn ziel is aan U verkleefd, …’

Aan Hem verkleefd …
Jezus, hoe meer ik van en over U lees, hoe nieuwsgieriger ik word.
Hoe meer ik van U hoor, hoe meer ik van U wil weten.
Hoe meer ik van U zie, hoe meer ik naar U ga verlangen.
Hoe meer ik U zoek, hoe meer ik van U ontdek.
Hoe meer ik U leer kennen, hoe meer mijn hart en ziel aan U raken verknocht.
Hoe vaker ik bij U ben, hoe meer mijn leven met U raakt verweven.
Hoe meer tijd ik met U doorbreng, hoe meer mijn ziel aan U raakt verkleefd.

Ja, mijn hart heeft Uw liefde geproefd en gesmaakt,
en mijn ziel tot in de diepste diepte geraakt.
‘Mijn Geliefde is van mij, en ik ben van Hem’,
nog even en ik zal Hem zien, in het nieuwe Jeruzalem.

Ik hoop en bid, dat ook jij kunt zeggen ‘mijn Geliefde is van mij en ik ben van Hem’; dat je Zijn liefde hebt geproefd en gesmaakt, en anders dat het je hongerig heeft gemaakt, hongerig naar Hem, naar méér van Hem.

Gods rijke zegen
en een liefdevolle groet,
Rita

* >> Bijbelstudies Dato Steenhuis over Hooglied
(even iets naar beneden scrollen tot onder Bruidegom en Bruid)