Week 28 - Verlangen naar God en Stille Aanbidding ... Neem de tijd ... (17)

Wat kan een mens soms toch worstelen, en dat is wat ik de afgelopen twee weken best wel heb gedaan.
Geworsteld met alles wat ik las, overdacht, en het meest nog met woorden om te beschrijven.
Soms gaat er van alles om in mijn hoofd, maar lukt het me maar niet om op papier te krijgen.
Voeg daar wat onverwachte bezigheden aan toe, en een paar dagen helemaal niet lekker zijn, en er lijkt niets meer te lukken of uit je handen te komen.
Terwijl ik zo aan het worstelen was met het hoofdstukje over Stille Aanbidding, maar niet op papier kreeg wat in mijn hoofd rondging, werd ik ook steeds getrokken naar het hoofdstukje ervoor, dat gaat over ‘Het verlangen naar God’.
De hoofdstukjes zijn onlosmakend met elkaar verbonden, maar voor het voor mijzelf een geheel werd, was er heel wat geworstel.
Het is hierdoor weer een lang verhaal geworden, maar welk een zegen bracht het mij.
Ik hoop dat de lengte jou ook niet afschrikt, maar juist nieuwsgierig maakt, en dat het ook voor jou tot een zegen en be(aan)moediging mag zijn, zoals het voor mij was en is.

‘Als de ziel zich buigt
om Zijn grootheid en Zijn heiligheid te gedenken,
Zijn kracht en liefde,
en ernaar streeft Hem de eer te geven
en de eerbied en de aanbidding die Hem toekomt,
zal het hart geopend worden
om de goddelijke impressie te ontvangen
van de nabijheid van God
en van de werking van Zijn kracht.’

Andrew Murray

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om bij de Heer te zijn,
elke dag opnieuw, want elk moment
met Hem is van onschatbare waarde!
Neem de tijd, vooral als het moeilijk is,
en weet, dat het nooit vruchteloos zal zijn.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om bij Hem te zijn.
Hoor toch naar Zijn stem, die zegt:
‘Kom maar vaak bij Mij!’
Neem de tijd, of is je verlangen
om bij Hem te zijn verflauwd?

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, laat je toch door niets
tegenhouden of verhinderen om
dagelijks bij Hem te komen, te zijn.
Neem de tijd, Hij verlangt immers zo
om van jou te horen, om samen te zijn.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om, naast alles wat je Hem
te vertellen hebt, ook stil te zijn, ja, om ook
te zwijgen in de tijd dat je bij Hem bent.
Neem de tijd om je gedachten te laten gaan naar
Wie Hij is, Zijn grootheid, heiligheid en kracht.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, want Hij verlangt ernaar
om Zichzelf aan jou te openbaren, opdat
je Hem, en Zijn wil, zal leren kennen.
Neem de tijd, opdat Hij je ook kan geven,
alles, wat Hij heeft beloofd in Zijn Woord.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd in de zekerheid dat Hij
in tedere liefde naar jou kijkt, als ook
in jou werkt met Goddelijke kracht!
Neem de tijd tot je hart gevuld is
met diep en heilig ontzag voor Hem!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd in het geloof en vertrouwen
dat deze tijd met Hem de weg opent
naar diepe gemeenschap met Hem.
Neem de tijd opdat je ook de waarheid
van Zijn beloften kan leren kennen.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, zodat je werkelijk zult gaan
ontdekken ja, mag gaan ervaren, dat in
stilheid en vertrouwen je kracht gelegen is.
Neem de tijd en weet dat hierin ten diepste
het geheim van ware aanbidding ligt.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en wees stil elke dag,
maar neem ook momenten om stil te zijn
gedurende het voortgaan van de dag.
Neem de tijd om stil te zijn in het besef
dat je volkomen afhankelijk bent van Hem.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om bij Hem te zijn!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om stil te zijn!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, je bent immers zo
afhankelijk van Hem!

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …!

‘Op U wacht ik de ganse dag.
Dat is het geheim van ware, ononderbroken, stille verering en aanbidding.’ (A.M.)

‘Het is een grote les die geleerd moet worden, dat stil zijn voor God het geheim is van ware aanbidding.’ (A.M.)

‘Het verlangen naar God.’ 

‘Kom maar vaak bij Mij!’, dat is waar de Here Jezus zo naar verlangt; vaak bij Hem komen, bij Hem zijn, tijd met Hem doorbrengen.
Bij Hem tot rust komen.
Bij Hem gesterkt worden.
Bij Hem alles vinden en ontvangen wat we zo nodig hebben, omdat Hij precies weet -meer dan wijzelf, wat we nodig hebben.

‘Kom maar vaak bij Mij!’
Zien we Zijn uitgestoken, doorboorde handen nog wel?
Of zijn we te druk, worden we te veel meegesleurd in de maalstroom van het leven?
Of zijn het de zorgen en beslommeringen die ons zo in de greep hebben, dat we die doorboorde uitgestoken handen gedurende de dag niet meer zien?

‘Kom maar vaak bij Mij!’
Hoe meer we opgaan in van alles en nog wat, ons mee laten slepen in de drukte, in zorgen en beslommeringen van alle dag, en in alles dat op ons afkomt, of waar we denken -of vinden, recht op te hebben, hoe minder wij Zijn stem nog zullen horen en die uitgestoken, doorboorde handen zullen zien.

‘Kom maar vaak bij Mij!’
Zoveel ongekende liefde, zoveel ongekende bewogenheid ligt er in deze woorden.
Zoveel zorg en aandacht.
Zoveel ontferming.

‘Kom maar vaak bij Mij!’

‘Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, …’
'Waarlijk, mijn ziel, keer u stil tot God, want van Hem is mijn verwachting!’
Psalm 62:2a,6

Laat alle stemmen in mij zwijgen, Heer!
In deze stilte* kwamen de woorden: ‘Kom maar vaak bij Mij!’
Woorden, die Hij niet alleen tegen mij zegt, maar ook tegen jou, tegen allen die Hem toebehoren.
‘Kom maar vaak bij Mij!’, maar … willen wij dit wel?
Verlangen wij daar wel naar?
En daar gaat het precies om in het hoofdstukje dat voorafgaat aan het hoofdstukje ‘Stille Aanbidding’.
Eigenlijk ook best logisch, want als er geen verlangen is naar God, naar Jezus, hoe kan er dan sprake zijn van aanbidding, van stille aanbidding?

‘Van ganser harte verlang ik naar U in de nacht, ja, uit het diepst van mijn gemoed zoek ik U, …’
Jesaja 26:9a

‘O God, Gij zijt mijn God, U zoek ik, mijn ziel dorst naar U, mijn vlees smacht naar U, …’
Psalm 63: 2a

‘Ik zoek U met mijn ganse hart, …’
Psalm 119:10a

Hoewel de Here Jezus zeker een plaats heeft in het Dagboek van Murray, mis ik Hem in dit hoofdstukje.
Samengevat zegt Murray in het eerste gedeelte:
‘God Zelf is het meest voornaamste, grootste, en meest glorierijke dat een mens op aarde kan vinden. Deze glorierijke God zoeken, kennen, liefhebben en prijzen is het voornaamste, beste en meest heerlijke dat een mens elke dag nodig heeft, en kan doen. God zoeken, Hem ontmoeten, Hem aanbidden, en voor Hem en Zijn glorie leven, het eerste en grootste dat we moeten doen of leren doen.’

‘Kom maar vaak bij Mij!’, klinkt het opnieuw.
Verlangen naar God, is verlangen naar Jezus.
Immers:
‘Ik en de Vader zijn Eén!’ (Joh. 10:30)
En:
‘Niemand komt tot de Vader dan door Mij’, zegt Jezus, als ook ‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien’.  (Joh. 14:1-14)

Verlangen naar God kan niet meer buiten de Here Jezus om.
Zijn volbrachte werk op Golgotha, Zijn lijden, sterven en opstanding is de weg naar God de Vader.
God liefhebben boven alles, met geheel ons hart, met geheel onze ziel, met geheel ons verstand en met al onze kracht, is Jezus aangenomen hebben als Verlosser en Zaligmaker, en Hem volgen, in Zijn voetsporen gaan.
Is er naar streven te leven zoals Hij, te doen en te handelen als Hij.
Terwijl ik hier mee bezig was, kwam het lied ‘Ik verlang naar Jezus’ in mijn gedachten -niet zo verwonderlijk, denk ik 😊.

‘Ik verlang naar Jezus;
kostbaar Lam dat stierf voor mij.
Aan het kruis droeg Hij mijn schuld,
met Zijn bloed kocht Hij mij vrij.

Ik verlang naar Jezus;
o mijn ziel, verhef Zijn Naam.
Ooit droeg Hij de doornenkrans,
nu de Overwinnaarskroon.

Hij verdient ontzag en eerbied,
alle glorie voor Zijn Naam!
Hij alleen verdient de hoogste eer;
Hij, Die heerst in eeuwigheid.’

  >> 'Ik verlang naar Jezus'- Opwekking 774 

                   
Ik verlang naar Jezus …

Hoe groot is ons verlangen?
Is Hij voor ons de Mooiste in de breedste zin van het woord?
Zoeken we Hem?
Dorsten, ja, smachten we naar Hem?
Ik verlang naar Jezus …
Ik verlang.
Verlangen …

Verlangen doet zoeken, zoeken naar manieren om bij iemand te zijn.
Verlangen naar houdt liefhebben in, is houden van, innig en veel.
Verlangen wil kennen, wil weten; waar houdt die ander van, waar kan ik hem blij mee maken, wat is voor hem belangrijk?
Verlangen wil samenzijn, wil bij iemand zijn, vaak, veel en langdurig.
Verlangen wil behagen, wil doen, geven; zoeken te doen wat de ander blij maakt, wat hem vreugde schenkt.
Verlangen doet prijzen en aanbidden, vertellen over, bejubelt de ander, spreekt mooi, goed en lovend over de ander.
Verlangen wil ook stil genieten, gewoon in elkaars gezelschap zijn, genieten van het moment met elkaar; geen woorden, alleen samenzijn.

Hoewel het belangrijk en heerlijk is om de Heer te aanbidden en te prijzen met onze mond, in woord en in een lied, is Stille Aanbidding, denk ik, van minstens even grote waarde, en misschien soms wel meer.
Want ik geloof dat Stille Aanbidding meer is dan alleen maar stil zijn en overdenken en luisteren, als we bij de Heer zijn.
Ik geloof dat Stille Aanbidding ook daar te vinden is, waar we in alles wat we hebben te doen, in de keuzes die we hebben te maken, eerst onze ogen opslaan naar boven om Zijn wil te zoeken.
Stille Aanbidding is, geloof ik, ook God eren door de minste te zijn, -niet op onze strepen te gaan staan, te dienen, -wat en waar de Heer het ook van ons vraagt.
Zonder mopperen of klagen ons kruis opnemen, en gaan; Zijn licht verspreidend.
En steeds weer bij alles omhoogkijkend, verlangend verwachtend, gelovend vertrouwend.
Niet mijn wil, maar Uw wil.
Vader, doet U maar wat U de meeste eer geeft!

Stille Aanbidding …

‘Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil;
waarlijk, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn burcht, ik zal niet al te zeer wankelen.
Waarlijk, mijn ziel, keer u stil tot God, van Hem is mijn verwachting;
waarlijk, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn burcht, ik zal niet wankelen.
Op God rust mijn heil en mijn eer, mijn sterke rots, mijn schuilplaats is in God.’
Psalm 62:2,3,6-8

‘Komt allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neem Mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.’
Matth. 11:28,29

‘En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld.’
Matth. 28:20

Verlangen.
Stille Aanbidding.
Kom maar vaak bij Mij!

Stil worden,
alle stemmen
tot zwijgen brengen,
tot alles in mij
alleen op U
is gericht.

Bedenken,
Wie U bent,
door laten dringen,
en aannemen.
Mijn hart
en mijn ziel
worden verlicht.

Groeien
in geloof
en vertrouwen.
Hechter worden,
steeds meer
op U gericht.

Leven,
steeds meer
met U;
tot Uw eer,
in het schijnsel
van Uw Licht.

– Amen – 

Gods rijke zegen voor de nieuwe week die voor ons ligt!

'Zoek Hem vaak, zoek Hem veel;
kies elke dag het beste deel!'

Een liefdevolle groet,

Rita


* >> 'Kom maar vaak bij Mij!'