zondag 5 oktober 2014

Week 41 - Dank U wel!

Het is deze week, mede door persoonlijke omstandigheden, een heel lang stuk geworden; langer dan misschien voor een Blog goed is.
Voor mij was het echter goed om dit te doen.


Dankende te allen tijd over alle dingen God en den Vader, in den Naam van onzen Heere Jezus Christus; …
SV

… en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus.
NBV


Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik me niet zo dankbaar voel op dit moment.
Vele dingen vallen deze week samen, deels door toch een verkeerde planning van mijzelf, deels doordat dingen niet anders konden.
Daarnaast is het een week waarin ik geconfronteerd word met één van mijn grotere angsten (tandarts) en waar ik doorheen moet, en zal moeten de komende tijd en met alles wat het met zich mee brengt.
Dit alles naast alle dingen die momenteel spelen, maken het erg heftig en vergen veel van mij.
De warmte van de afgelopen dagen zorgt ervoor dat ik ook nog eens slecht slaap, waardoor ik me niet alleen moe voel door alles wat door mijn hoofd spookt, maar het ook gewoon lichamelijk ben.
Dankbaarheid is daarmee dus een gevoel dat deze week erg ver te zoeken is en ik voel me dan ook alles behalve bekwaam of geroepen om er over te schrijven.
Hoeveel makkelijker zou het geweest zijn als alles even anders was dan dat het nu is.

Toen ik echter net achter mijn laptop ging zitten en me zat te bedenken wat ik nu zou gaan doen (wel of niet schrijven, ik zou daar immers makkelijker in worden dit jaar!?) bedacht ik mij ook, dat juist in dit soort omstandigheden, of op momenten als deze, danken juist een goed onderwerp is om over na te denken en uit te werken, omdat het mijn onrustige binnenste weghaalt bij alles wat mij zo onrustig maakt en brengt bij Degene bij wie Rust te vinden is.
Daarnaast werd dit eigenlijk nog eens bevestigd voor mijn gevoel, doordat mijn oog naar een bepaald muzieknummer werd geleid: ‘Hope will rise’ van Warr Acres.

Met het luisteren naar dit nummer werd ik opnieuw bepaald bij het feit, dat ik, ondanks alle omstandigheden en gevoelens van dit moment, legio redenen heb om te danken en dankbaar voor te zijn.
Voor ik ook maar iets opschrijf, luister ik meerdere keren (opnieuw, een tijdje geleden heb ik dit nummer grijs gedraaid) naar dit nummer en word bij de eerste woorden gegrepen en teruggebracht naar de plek waar ik hoor te zijn, hoor te staan, en waaruit ik mag leven (hoor te leven).

Faithful forever are You God, are You God
Trouw voor Altijd …  bent U God, bent U God!

Merciful healer are You God, are You God
Barmhartige Genezer …  bent U God, bent U God!

Mighty redeemer are You God, are You God
Machtige Verlosser …  bent U God, bent U God!

Shield and defender are You God, are You God (2x)
Schild en Verdediger …  bent U God, bent U God!

Trouw voor altijd, een barmhartige genezer, een machtige verlosser, een schild en mijn verdediger is mijn God!

Nee, Hij geneest hier op aarde niet altijd, en ook verlost Hij mij niet altijd van de dingen waarin ik zo graag van verlost wil worden; en soms lijkt Hij alles behalve een schild of verdediger, simpelweg omdat ik het zo niet ervaar, niet zo kan (wil?) zien, maar toch, door alles waar we al door heen gegaan zijn, weet ik wel dat Hij het is; alles en allemaal.
Ik was het alleen even ‘vergeten’, doordat mijn gedachten en gevoelens gevangen genomen waren door alle dingen die tegelijk spelen en de drukte van mijn agenda, waardoor alle negatieve dingen de overhand konden krijgen.

Zien op wie Hij is, op Zijn trouw, Zijn macht, Zijn liefde …


What can wash away my sin?
Nothing but the blood of Jesus
What can make me whole again?
Nothing but the blood of Jesus

Wat kan mijn zonden wegwassen?
Wat kan mij weer heel maken?
Niets anders dan het bloed van Jezus!

Morgen is het de eerste zondag van de maand en vieren wij in onze gemeente altijd het avondmaal.
De afgelopen dagen had ik daar niet echt veel ‘zin’ in.
De onrust in mijn binnenste, mijn gevecht met mijn Heer om mijn angst en al het andere, maakten dat ik daar niet echt naar uit keek, gewoon omdat ik het voelde als, zo kan ik het niet, niet met zo’n hart, met deze gedachten en gevoelens.
Maar als de woorden met de muziek mijn hart binnenstromen, voelt het alsof Zijn bloed alles wegspoelt wat er aan onrust en onvrede is en dankbaarheid ontspringt op de plaats waar onrust en onvrede zich bevinden.
Nee, mijn angst is niet weg, noch één van de andere dingen die momenteel spelen, maar het is alsof God met dit lied mijn gezicht vastpakte en naar Zich toetrok, zodat ik Hem weer zie, in plaats van al het andere.
En voor dit moment, voor de komende dagen, kies ik ervoor om los te laten en te zien op wie Hij is, op wat Hij heeft gedaan.
Het nummer gaat verder, en ik ervaar hoe de muziek kracht verleent aan de woorden die worden gezongen en me optillen.

We stand here in Your presence
Lifting up the name of Jesus
A strong tower meant to save us
And now nothing will defeat us
We are boldly interceding for our
Children lost and bleeding
Well see slavery bow to freedom
And the sick restored to healing
So we fight for those who have fallen
And take back what has been stolen
From our families shamed and broken
Hope will rise and hearts are opened
Well see joy defeat depression
Liberation from addiction
For when we are at our weakest
Your power is completed



Niets zal mij verslaan …
Ik zal vechten …  en terugnemen …
Hoop stijgt op in mijn hart …
Als ik op mijn zwakst ben,
is Zijn kracht …


Faithful forever are You God, are You God
Merciful healer are You God, are You God
Mighty redeemer are You God, are You God
Shield and defender are You God, are You God

So we fight for those who have fallen
And take back what has been stolen
From our families shamed and broken
Hope will rise and hearts are opened
Well see joy defeat depression
Liberation from addiction
For when we are at our weakest
Your power is completed

Mighty redeemer are You God, are You God
Shield and defender are You God, are You God

Machtige Verlosser, U bent God, U bent God!
Schild en verdediger, U bent God, U bent God!

Als ik op mijn zwakst ben,
is Uw kracht …


Mijn gedachten gaan naar de hoofdtekst waar ik de afgelopen week zoveel over heb nagedacht:
…, en dank altijd voor alle dingen God en de Vader in de naam van onze Heere Jezus Christus. (HSV)
Danken voor alles?
Wat heb ik hier al veel mee geworsteld, met ‘het dankbaar zijn voor alles’.

Hoe het boekje heette, weet ik niet meer, maar een aantal jaar geleden las ik een boekje (mijn schoonmoeder gaf mij dat om te lezen) hierover en ik liep menigmaal tegen bepaalde dingen aan, waar ik totaal niet mee uit de voeten kon en ook niet kon geloven dat God het zo bedoelde.
De vele voorbeelden in het boekje hielpen mij daar echt niet bij, maar zorgden er eerder voor dat ik het boekje uiteindelijk teruggaf, zonder het helemaal uitgelezen te hebben.
God danken voor alles, echt alles?
Hem danken voor dat ongeluk met dat vliegtuig, in die mist, met die monstertruck?
Hem danken dat mijn broertje verongelukt is?
Hem danken dat mijn man RA heeft?
Hem danken voor …

In de hoofdtekst voor deze week wordt het woordje voor gebruikt, maar bedoeld God daarmee dan ook dat je Hem letterlijk voor alle dingen die gebeuren moet danken, of bedoeld Hij eerder dat we ondanks alle dingen moeten danken?
Ik vind daar een wezenlijk verschil in zitten.
Ja, achteraf kunnen we danken voor bepaalde moeilijkheden of verdrietige dingen die zijn gebeurd, als we zien wat het heeft uitgewerkt, gedaan, teweeg heeft gebracht.
Als ik terugkijk naar bepaalde perioden in ons leven, dan zeg ik nu, ik zou er nooit voor gekozen hebben, maar ik had het ook niet willen missen, nu ik zie waar het mij heeft gebracht.
Ik heb zoveel geleerd in die periode, ik heb zoveel gezien in die periode hoe groot en liefdevol God is.
Het heeft mij zoveel rijker gemaakt, sterker en krachtiger, gevormd, …
Maar moet ik Hem daarmee danken voor de dingen die gebeurd zijn die dit tot stand brachten?

Danken voor alles?
Danken voor een moord die iemand pleegt?
Danken, dat iemand wordt doodgereden?
Danken, dat je je kindje verliest met een zwangerschap van …?
Het boekje dat ik las ging uit van dit principe, tenminste, zo kwam het in ieder geval op mij over, en alles in mij steigerde, en uit eindelijk wel zo erg, dat ik het maar heb teruggegeven voor ik het uit had.


1 Thessalonicenzen 5:18 zegt:

‘… dankt onder alles, want dat is de wil Gods in Christus Jezus ten opzichte van u.’ (HSV)
‘Wees onder alle omstandigheden dankbaar; dat wil God van u in Christus Jezus.’ (GNB)

Jaren heb ik deze tekst verkeerd gelezen; ‘dank voor alles’ las ik in plaats van ‘dank onder alles en nog weet ik hoe dit mij van God vandaan bracht toen ik voor de tweede keer een miskraam kreeg.
We hadden nog geen kinderen en twee keer achter elkaar ging het mis en verloor ik ‘mijn kindje’.
Och, ze waren nog maar zo klein, maar toch …
Op de dag dat ik mijn tweede miskraam kreeg stonden deze woorden in het dagboekje dat ik toen aan het lezen was: ‘Dank onder alles’; maar ik las ‘dank voor alles’.
Nog herinner ik mij mijn boosheid naar God toe; hoe kon Hij dit nu van mij vragen?
Ik wilde dit kindje zo graag, en mijn armen voelden zo leeg, zo leeg!
En alle zo ‘goedbedoelde’ opmerkingen om mij heen deden mij helemaal geen goed.
‘…
en toch vraagt U nog om lofgezangen?
o Heer, heb toch erbarmen!’*

Er is zo’n groot verschil tussen danken voor alles en danken onder alles.
En ik geloof dat dit hetgeen is dat God van ons vraagt: danken onder alle omstandigheden.
Als we namelijk gaan danken onder elke omstandigheid, elke gebeurtenis, zien we op Hem en raakt ons hart niet koud of verbitterd.
Te midden van alle omstandigheden zijn er altijd dingen waar we Hem voor kunnen danken en Gods Heilige Geest kan, en wil ons daar bij helpen als wij Hem daartoe de ruimte geven.

Mijn  grootste voorbeelden hiervoor zijn de verhalen van Paulus en Silas in de gevangenis en het verhaal van Stefanus.
(dit natuurlijk naast de Here Jezus, wat Hij is mijn(ons) ultieme voorbeeld)
In gedachten hoor ik lofgezangen weerklinken, terwijl het beeld op mijn netvlies opdoemt van twee gehavende mannen met hun voeten vast in blokken.
Ongeacht de pijn, die zij moeten hebben gehad, en de toch zeer oncomfortabele houding waarin zij zaten, en de onzekerheid van hun toekomst, zongen zij Hem de lof, eer en dank toe.
En Stefanus …
Och, Stefanus, wiens lichaam steen na steen opving tot de dood volgde, terwijl hij slechts Jezus zag en bad voor hen die hem dit aandeden.
Wiens blik volledig gericht was op Degene naar wie hij toeging, en niet meer op de stenen die hem zo’n pijn moeten hebben gedaan en de striemende woorden die de stenen vergezelde.

Dankbaarheid neemt meer en meer bezit van mijn hart met de gedachten aan deze mensen, aan hun leven, aan hun voorbeeld, aan Gods kracht die zichtbaar wordt in hun zwakheid.
Dankbaarheid, omdat de hulp van Zijn Geest in het leven van deze mensen zo zichtbaar is, en waarvan ik weten mag dat wat voor hen gold, ook voor mij geldt.
God is nog steeds dezelfde God als toen!
En de kracht van Zijn Geest is er nog steeds, en dus ook voor mij en jou!

Het geheim van deze mannen ligt in het feit dat zij wisten wie God was, wie Jezus was, wat Hij voor hen heeft overgehad.
En daarmee ben ik eigenlijk weer terug bij de gedachte die afgelopen week bij mij bovenkwam toen mijn angst mij zo’n parten speelde, maar waar ik door al het andere dat gedaan moest worden, geen tijd voor had om verder mee te gaan: ‘Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...’
En daarmee kom ik tegelijk ook uit bij wat er in de overdenking op de kalender staat.
Namelijk, danken uit liefde, en niet omdat het een opdracht is of omdat het nu eenmaal van je wordt gevraagd.
Uit liefde, omdat je Degene die je dankt, hebt leren kennen als je God en Vader, je Verlosser en zaligmaker.
Hoe meer ik Hem leer kennen, hoe meer ik kan danken ongeacht de omstandigheden.

Als hij valt, zo wordt hij niet weggeworpen,
want de HEERE ondersteunt zijn hand. 
Psalm 37:24

Ja, afgelopen week ben ik gevallen.
Ik was als Petrus die op het water liep en ineens de golven zag en hoorde hoe de wind eigenlijk gierde, en daarmee het zicht op Jezus verloor, waardoor hij in het diepe, donkere, kolkende water zonk, maar waar ook de uitgestrekte hand van Jezus was, die hem uit het water weer omhoog trok.
En zo ervaar ik ook deze dag, en daarmee hervind ik de reden en de vreugde om Hem te danken.


Lieve Vader in de hemel, dank U wel!
Dank U wel voor vandaag, dank U wel in het bijzonder voor vanmorgen, voor dit lied van Warr Acres, dat mijn ogen opende en mij het zicht op U weer teruggaf.
Dank U wel, voor Uw liefde en trouw!
Dank U wel, voor Uw genade en Uw vergeving!
Dank U wel, voor Uw liefde, voor Uw onvoorwaardelijke liefde, waardoor ik weet, dat, welke fouten ik ook maak, welke misstappen ik ook doe, U blijft van mij houden.
Dank U wel, dat ik nooit bang hoef te zijn om Uw liefde te verliezen.
Dank U wel, dat U zo naar mij omziet en voor mij zorgt.
Dank U wel, dat U God bent, groot en sterk, machtig en krachtig.
Dank U wel, dat U alles vast in handen heeft en er niets buiten U om gebeurt.
Dank U wel, Heer Jezus, dat U dit alles hebt mogelijk gemaakt door voor mij aan het kruis te sterven voor al mijn zonden waardoor de toegang tot de Vader weer vrij is.
Dank U wel, voor Uw vergoten bloed, en dank U wel, dat ik dit morgen weer mag herdenken als het brood en de wijn weer worden gedeeld in onze gemeente.
Dank U wel, voor Uw uitgestoken hand, die mij vastpakte en mij weer op mijn voeten plaatst.
Dank U wel, dat U de wind en golven beheerst, dat zij naar U luisteren.
Dank U wel, voor Uw geduld met mij, in mijn proces van leren luisteren naar U.
Dank u wel, Heer Jezus!
Dank U wel, Vader God!.
Dank U wel!

- Amen – 


Danken

Met danken zie ik op wie U bent:
de God, die alles in handen heeft
en ook mij bij name kent.
Met danken zie ik Uw grootheid,
Uw kracht, Uw macht, 
Uw majesteit en heerlijkheid.
Met danken word ik (terug)gebracht
naar de plaats waar U
vol liefde op mij wacht.


Als ik terugkom van mijn hondje uitlaten, lees ik eerst de mail van mijn oudste zoon, die hij gisteravond stuurde.
Ik zag hem pas toen ik naar bed ging en voor het afsluiten van mijn laptop nog even mijn mail inkeek.
Update, stond er, en ik wist, dat het een heel verdrietige mail zou zijn, omdat ik weet dat het gewoon niet goed gaat met hem.
Ik koos ervoor om deze mail niet te lezen zo vlak voor het slapen gaan, noch vanmorgen voor ik zou gaan schrijven, en ik geloof dat ik er goed aan heb gedaan.
Ik had het eerst nodig om overeind geholpen te worden, alvorens ik dit nieuws aan zou kunnen.
Terwijl ik deze woorden typ, stromen de tranen over mijn wangen van pijn en verdriet om mijn hem.
Hij vraagt of we willen bidden om een wonder, omdat niets anders hem kan helpen dan een wonder van Gods hand.
De pijn snijdt door mijn hart bij elk woord dat ik lees; en in mijn hart vindt een grote worsteling plaats.
Stille schreeuwen vanuit het diepst van mijn moederhart gaan naar boven, te samen met waarom-vragen en hoelang-nog-vragen, als wel dat ik mijn hoofd in gedachten tegen Zijn borst aandruk voor troost.
Ik ervaar dat ik mag uithuilen bij Hem, voel als het ware Zijn liefdevolle amen om mij heen, maar er komt geen verlossend woord van een bevrijdend wonder.

Danken onder alles …

Dank U, Heer, dat U er bent, voor mij, maar ook voor mijn zoon ook al kan hij U op dit moment niet zien, laat staan ervaren.
Dank U, dat U hem kent, van hem houdt, meer dan ik ooit zal kunnen en dat is al onnoemelijk veel.
Dank U, dat U hem niet loslaat, dat U hem vasthoudt en met hem meegaat op deze moeilijke en donkere weg.
Dank U, voor het wonder dat U gaat doen.
Ja, dank U, voor het wonder dat U gaat doen!
Dank U, dat U afmaakt, voltooit, dat wat Uw hand begonnen is te doen in hem.

- Amen - 


Danken, ondanks ...
Worstelen

Rauwe pijn en verdriet snijden door mijn hart
terwijl ik zie naar wat Hij voor mij
(en voor die mij zo lief is)
heeft volbracht.
Mijn ziel worstelt
met de gevoelens die ik heb,
terwijl  Hij vol liefde geduldig
op mij wacht.

Soms duurt de strijd dagen en dagen,
en soms is hij snel beslecht.
Na vanmorgen ligt de weg open
en gehoorzaam doe ik wat Hij zegt.

Ik dank Hem, ondanks de pijn en het verdriet,
en langzaam zakt de scherpe pijn weg
en ervaar ik Zijn troost, als ik alles,
onder dank, in Zijn handen leg.

Het leven is soms zo moeilijk en zwaar,
zo vol lijden, pijn en verdriet.
En waarom de één zo’n moeilijke weg moet gaan
en een ander schijnbaar niet
is waar ik mijn hoofd voor  buigen moet.

Zijn wegen zijn voor ons soms niet te begrijpen,
ons verstand is te klein, te beperkt.
Al wat Hij van ons vraagt is 
te blijven geloven, te blijven vertrouwen, 
dat het goed is wat Hij doet. 

Ik geloof, Heer, maar kom mij,
en mijn kind, in ons geloof te hulp!

- Amen -

- 0-0-0-

Laat Uw glorie zien!
Smeekbede

In gedachten kniel ik neer
bij de troon van genade
en smeek om hulp
voor mijn kind.
Ik pleit op de betekenis
van zijn naam
die hem met U
verbindt.

Ik bid en smeek
om een wonder
van Uw hand;
U brengt immers
zelfs het onmogelijke
tot stand!

Hoor mijn gebed, o Heer,
neem mijn smeking aan!
Verhoor mijn bede,
opdat mijn kind weer fier
door het leven kan gaan.

Laat Uw glorie zien, o Heer;
toon Uw heerlijkheid en macht.
Opdat mijn kind zal kunnen getuigen
van Uw wonderbare kracht.

In Jezus’ Naam.

- Amen -


Het schrijven van gedichten helpt mij om mijn gedachten en gevoelens een plek te geven en ik ben God dan ook heel erg dankbaar, dat Hij mij deze gave heeft gegeven.
Mochten het ook de woorden van jouw hart zijn, dan bid ik je Zijn kracht en sterkte toe; en dat Hij ons aller gebed zal horen, en verhoren.

Gods troostrijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,







6 opmerkingen:

  1. Wat een mooi blog heb je weer geschreven, en wat fijn dat je ondanks alle moeite, pijn en verdriet mag en kan danken, GOS is het zo waard.
    Veel sterkte en zegen gewenst

    Lieve groeten
    Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schrijven kan ook een beetje helend werken. Ik kom even langs om je een knuffel te geven. Voel je hem? Moeilijk is dit allemaal. Maar schuilen Bij Hem is het beste wat je mag doen. Dicht bij Hem zijn, en zo hand in hand met Hem weer verder het leven door in de richting van Thuis.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel, lieve Jedidja, ik voel hem zeker.
      schrijven werkt bij mij in ieder geval wel helend; het heeft me al door heel wat stormen heen geholpen zodat ik mijn zicht op Hem hield.
      Zonder Hem zou ik niet verder kunnen.
      Dank je wel, voor je lieve reactie en knuffel.
      Knuffel terug van mij.

      Verwijderen
  3. Dank je wel voor het delen. Ik denk dat je deze blog hebt moeten schrijven zodat God jouw woorden kan gebruiken voor iemand die dat heel hard nodig heeft.

    Keep up the Faith.

    BeantwoordenVerwijderen