Het is ook deze keer echter weer te lang geworden om in één keer te plaatsen, dus ook nu plaats ik het in drie keer op mijn blog.
Neem de tijd …
Met dat ik gisteren (28 april) met mijn Stille Tijd word stil gezet en tot nadenken gebracht over Gods woord, over de beloften die Hij geeft in Zijn woord en hoe wij toch steeds weer naar God toe mogen gaan, Hem Zijn woord voor mogen houden en mogen pleiten op de beloften die Hij aan ons heeft gedaan, komt ook de gedachte binnen hoezeer Gods liefde toch zichtbaar is in Zijn woord.
God, de Allerhoogste, spreekt tot ons mensen door Zijn woord -de Bijbel, het door de Heilige Geest geïnspireerde boek.
Alles wat we in dit leven maar nodig hebben, alles om Hem te leren kennen, alles aan onderwijzing, troost, hoop, bemoedigingen, antwoorden, …, alles kunnen we vinden in Zijn woord.
(Ik wil bij het woord ‘antwoorden’ wel even opmerken, dat dit niet betekent dat we op al onze vragen het antwoord krijgen dat we willen horen; soms zegt God ook tegen ons ‘Mijn genade is jou genoeg’, of ‘Mijn gedachten en Mijn wegen zijn hoger dan jouw wegen’.
En laten we daarnaast ook niet vergeten, dat ook ‘nee’ een antwoord is.)
Maar in alles, door heel Zijn woord heen, is Gods liefde zichtbaar.
Van het begin tot het einde, van de eerste tot en met de laatste bladzijde, getuigt Zijn woord van Zijn liefde voor ons mensen.
Creëert Hij op de eerste bladzijde een prachtige wereld voor ons, op de laatste bladzijde belooft Hij ons, dat als onze gewaden witgewassen zijn door het bloed van Jezus, we recht(macht) hebben op de vrucht van de Levensboom en de poorten van de stad mogen binnengaan.
Hij heeft ons lief van nog voor Hij ons geschapen had tot zelfs na de zondeval.
‘Mens, waar ben je’ riep Hij, nadat Eva en Adam gezondigd hadden, en ondanks hun ongehoorzaamheid zocht Hij hen, en redde Hij hen en ons. (Gen. 3:9)
Zijn liefde verdreef hen uit het Paradijs, zodat ze niet van de Boom des Levens zouden kunnen eten, en Hij had Zijn plan (Jezus) al klaar om de breuk die was ontstaan tussen de mens en Hem, te herstellen. (Genesis 3:22)
En alles is opgeschreven zodat we Hem kunnen leren kennen en dichter tot Hem kunnen groeien; Zijn liefde voor ons kunnen ontdekken en een leidraad hebben voor ons leven.
Eigenlijk kun je zeggen dat de Bijbel Gods liefdesbrief is aan ons; wat mij betreft zou dat op iedere voorkant van de Bijbel mogen staan:
Bijbel
Gods liefdesbrief aan jou
En als het Zijn liefdesbrief is aan ons, dan is het ook niet zo moeilijk om Zijn liefde erin te ontdekken.
Wat ik wel heel moeilijk en lastig vond, was het wat, waar en hoe in woorden te vangen.
Tot het vanmorgen (het is inmiddels 6 mei) ineens tot mij doordrong hoe ik Gods woord hierboven had genoemd, namelijk Gods liefdesbrief en het bracht mij bij ‘Vaders Liefdesbrief’, die velen van ons ongetwijfeld kennen.
Op Internet kwam ik met mijn zoeken naar deze Liefdesbrief op de site van Wouter van der Toorn, en via zijn schrijven bij de maker en site van de brief, Barry Adams.
Ik luisterde en las de woorden mee van het filmpje dat met het openen van de site in beeld komt en wist, dit geeft in het kort alles weer.
Geen enkel woord uit deze Liefdesbrief is mij onbekend, maar het is ook goed om je steeds opnieuw te verdiepen in Gods woord(en), en dus ga ik er eens voor zitten om de woorden van deze Liefdesbrief zelf uit te schrijven en er over na te denken.
Misschien klinkt het je allemaal heel vreemd in de oren, en snap je er niet veel van, begrijp je het niet; of misschien zijn ze je wel bekend, maar heb je er nog niet eerder dieper over nagedacht, hoe dan ook, ik wil je uitnodigen om (nog eens) samen met mij de brief door te nemen, en voel je vrij om ook te reageren op wat je leest; ook ik heb namelijk nog een hoop te leren en heb de wijsheid niet in pacht, maar wel een hart vol liefde voor Hem en om wat op mijn hart komt van Hem met jou te delen.
De liefde van God (zo) zichtbaar in Zijn woord.
Focus.
Neem de tijd.
De schoenen uit …
Gedachten bij Vaders Liefdesbrief
Een intieme boodschap van God aan u.
De brief begint met de aanhef ‘Mijn kind’, gevolgd door dat we Hem misschien niet kennen, maar dat Hij wel alles over ons weet.
Als je God niet persoonlijk kent, dan vind je deze aanhef waarschijnlijk heel erg raar.
En dat is best logisch, want als iemand jou aanspreekt als ‘Mijn kind’, dan geeft die persoon er mee aan dat hij je vader is.
Je zult toch maar ineens zo’n brief op je deurmat, of op je tafel, of zoals hier op je beeldscherm vinden, die zo begint.
Maar, misschien ben je toch ook wel een beetje nieuwsgierig geworden; je ziet immers in één oogopslag, dat de schrijver aangeeft dat je Hem misschien niet kent.
Wie zou jou nu zoiets schrijven, wie stuurt jou deze brief en wie noemt jou nu ‘Zijn kind’.
En wat zal er nog meer in die brief staan …
Ik hoop en bid dat je niet direct naar beneden gescrold hebt naar de afzender en de brief vervolgens gelijk hebt weggeklikt, maar dat je hem toch even helemaal hebt gelezen en dat je ook mijn gedachten erbij nog even wilt lezen.
Dan zul je ook gaan begrijpen waarom Hij jou ‘Mijn kind’ heeft genoemd.
De brief vervolgt:
Je kent Mij misschien niet, maar Ik weet alles over je. Ik weet het wanneer je zit en wanneer je weer opstaat. Alles wat je doet is Mij bekend.
Misschien begin je je nu een beetje oncomfortabel te voelen, want ja, Iemand die schrijft dat Hij alles over je weet, terwijl jij Hem niet of nauwelijks kent, dat is toch wel een beetje creepy, een beetje raar en eng.
Of vind je het te belachelijk voor woorden dat Hij schrijft dat Hij zelfs het aantal haren op je hoofd geteld heeft?
Misschien heb je deze brief nog net niet weggeklikt; heb je zoiets van, nou, alleen nog even kijken wat zij erover zegt, maar dan hoop (en bid) ik, dat er iets in jou zich roert waardoor je hem toch helemaal gaat lezen en hier meeleest.
Want weet je, je hoeft helemaal niet bang te zijn voor deze Persoon die alles van je weet, en noch is het te belachelijk voor woorden dat het aantal haren op je hoofd bij Hem bekend is.
Als je verder met me meeleest, zul je dat ook zelf ontdekken.
(>> Psalm 139:1-3; >> Mattheüs 10:2,30)
Wist je trouwens dat je zelfs naar Zijn evenbeeld bent gemaakt? (>> Genesis 1:27)
Nee, dit wil niet zeggen dat je er nu precies hetzelfde uitziet als Hem; God heeft geen lichaam, God is Geest.
Het maakt ook geen verschil of je nu een man of een vrouw bent, want God heeft beiden naar Zijn beeld geschapen, en dat wil zeggen: goed en volmaakt.
Veel mensen worstelen met hun identiteit; met de vraag wie ze nu toch zijn, misschien jij ook wel.
We weten immers niet altijd wat onze echte en ware identiteit is.
Ons zelfbeeld kan zo vervormd zijn door de wereld (en de vijand, de duivel, van oorsprong de hoogste engel van God, maar die tegen God in opstand is gekomen; hij wilde zelf God zijn), dat we leven vanuit een verkeerd denkbeeld.
Maar als we teruggaan naar onze Maker, naar Hem naar wiens evenbeeld we geschapen zijn, dan vinden we onze ware identiteit.
Dan zijn het niet meer wijzelf, of mensen, of omstandigheden, of wat dan ook, die bepalen wie wij zijn, maar wie Hij is en wat Hij over ons zegt.
En Hij zegt: ‘Je bent gemaakt naar Mijn evenbeeld: goed en volmaakt.’
De mens, dus ook jij als je Hem nog niet kent, is voortgekomen uit Zijn verlangen.
Alleen als Zijn kind is alles van ons leven met Hem verweven.
Je zou kunnen zeggen dat we dan in Hem leven, bewegen en bestaan. (Handelingen 17:28)
Je leven is ook geen vergissing, want nog voordat je verwekt werd kende Hij je al; nog voor de wereld gemaakt werd heeft Hij je al uitgekozen.
Sterker nog, elke dag van je leven stond al opgeschreven in Zijn boek.
Hij is het die bepaalde waar en wanneer je geboren werd.
(Psalm 139:15; Jeremia 1:5; Efeziërs 1:4; Psalm 139:15,16; Handelingen 17:26)
Misschien kun je je dit helemaal niet voorstellen.
Misschien word je wel heel boos als je dit leest.
Misschien wil je juist door waar en hoe je bent opgegroeid wel niets van Hem weten, want als Hij Zich jou Vader noemt, en dit alles dan zo regelt, dan …
Maar weet je, God is niet verantwoordelijk voor de puinhopen die wij mensen er van maken.
Ieder van ons maakt zijn eigen keuzes, goed en fout, en de gevolgen daarvan zijn – al dan wel of niet zichtbaar/merkbaar, voor onszelf of voor anderen.
Ja, zeg je nu misschien, maar als Hij God is, dan had Hij het wel allemaal kunnen voorkomen, en het allemaal kunnen veranderen.
Weet je, toen ik net schreef dat we naar zijn naar Zijn evenbeeld zijn geschapen, dan omvat dat nog meer dan goed en volmaakt, - wat overigens door de zondeval te niet is gedaan.
Maar goed, naar Zijn evenbeeld geschapen zijn wil ook zeggen, met een eigen wil, met eigen keuzes, en verantwoordelijkheden.
God schiep alles wonderlijk mooi en perfect: aarde, dieren en de mens, en het was de bedoeling dat de mens zou zorgen voor Zijn schepping.
Maar, hoewel de mens ‘bijna goddelijk was gemaakt’ (>> Psalm 8), was hij daar niet tevreden mee en wilde zijn als God (>> Genesis 3)
Het was dus de keuze van de mens zelf om tegen God in opstand te komen, en daardoor werd alles wat eens zo goed, mooi en volmaakt was, vernietigd.
Maar al deze dingen doen niets af aan Zijn liefde voor jou, het doet niets af aan het feit dat Hij je gewild heeft en dat je daarom bent geboren; zelfs op die plek en in die omstandigheid.
Want in Zijn grote liefde had Hij ook al een oplossing klaar om de verbroken relatie tussen de Hem en de mens te herstellen, waardoor jij ook kunt genezen van al je pijn en verdriet, maar daar kom ik later nog op terug.
Eerst wil ik je nog meenemen naar het feit hoe prachtig je bent gemaakt; hoe kunstig Hij je heeft gemaakt in de buik van je moeder.
(Psalm 139:14; Psalm 139:13)
Ik heb zelf geen woorden die kunnen beschrijven hoe kunstig en hoe prachtig Hij je heeft gemaakt, ons allen heeft gemaakt.
Men zegt weleens ‘woorden schieten mij te kort’, nu, als het gaat over het ontstaan van ons leven, hoe Hij ons heeft gemaakt, dan schieten mij echt woorden te kort.
Ik wil je daarom even meenemen naar een prachtig filmpje wat dit in het kort laat zien.
>> Het wonder van conceptie tot geboorte
Ik weet niet wat er door jou heen gaat als je deze beelden ziet, maar bij mij liep een traan van ontroering en bewondering over mijn wang.
Is het niet prachtig; is het niet kunstig?
Zijn we eigenlijk niet allemaal ware kunstwerken?
Helaas is de zonde de wereld ingekomen en met de zonde de gebrokenheid, ziekte, ontevredenheid, andere maatstaven dan die van God enz. enz.
Misschien ben je wel anders dan de gemiddelde mens geboren en lijdt je onder hoe iedereen naar je kijkt en met je omgaat.
Misschien heeft het leven wel allerlei sporen achtergelaten; misschien zie je er niet (meer) uit zoals je graag zou willen, maar weet je, je bent en blijft een waar kunstwerk van Zijn hand en Zijn liefde is niet afhankelijk van welke littekens je met je meedraagt, nog van met welke verminkingen, of hoe je ter wereld bent gekomen.
Wij mensen, ja, wij mensen beoordelen elkaar naar hoe we eruit zien, en of iemand ‘mooi’ is enz., maar Hij niet, Hij ziet voorbij al deze dingen, Hij ziet jou!
Hij ziet jou als persoon: kunstig en prachtig gemaakt!
Ik zei, Zijn maatstaven zijn heel anders dan die van de wereld.
De duivel heeft het in deze wereld voor het zeggen gekregen en waar het maar mogelijk is, zal hij er alles aan doen om er o.a. voor te zorgen dat mensen ontevreden over zijn of worden over zichzelf; het liefst ziet hij dat ze zichzelf gaan haten en verminken op welke manier dan ook, omdat hij weet dat dit hun Schepper enorm veel verdriet doet.
Hij maakt ideaalplaatjes en doet mensen geloven dat ze alleen van waarde zijn, alleen iets kunnen bereiken, als ze daaraan beantwoorden.
En wij mensen lopen er met open ogen in.
De één wordt er ontevreden door en krijgt een hekel aan zichzelf, anderen nemen het over en leggen het ook weer aan anderen op.
En het is heel verdrietig maar waar, ook onder Gods kinderen gebeuren deze dingen, terwijl wij het juist anders zouden moeten doen, omdat we beter weten.
Ik wil jou daarom ook als kind van God om vergeving vragen als ik, of anderen, jou ooit iets dergelijks hebben aangedaan.
Vergeef ons, dat we soms net zo hard en wreed zijn als de wereld.
Luister toch niet naar ons, naar de wereld, en lees maar snel wat de afzender van deze brief over en tegen je zegt.
Want, nadat Hij je zo mooi en kunstig maakte, kwam de dag dat je helemaal ‘af’ was, en toen je werd geboren, was Hij ook daar bij.
Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat Hij de eerste was om je te verwelkomen.
Niet de verloskundige, of je vader of moeder, maar Hij, Degene die jou zo prachtig heeft gemaakt in de buik van je moeder.
Dus, als je niet gewenst was, werd weggegeven, of ergens achtergelaten, of …, onthoudt dan dit: er is altijd Iemand die oneindig veel van je houdt; die je heeft gewild, en die je welkom heette in deze wereld.
(Psalm 71:6; Jesaja 46:3b,4 → eigen toevoeging)
Vervolg morgen ...
>> Vadersliefdesbrief
Geen opmerkingen:
Een reactie posten