Week 20 - Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd ... (4)

In mijn vorige blogje schreef ik over dat er voor alles een tijd is, en dus ook soms een tijd voor nieuwe dingen.
In dit blogje verwees ik ook naar de laatste twee blogjes van mijn andere Blog ‘Into Your hands’ over ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …’ en daarin kwam al naar voren hoe ik ook dit jaar weer geraakt werd door deze woorden.
Echter in de paar maanden dat ik niet schreef voor mijn Blogs werd ik wel keer op keer stil gezet bij deze woorden en vloeiden er meerdere stukjes uit mijn pen in mijn StilleTijd-schrift en op mijn laptop.
Wat leerde ik hier veel van, wat werd ik er keer op keer door bemoedigd en hoeveel vreugde vulde niet mijn hart te midden van de omstandigheden.
Op een gegeven moment ben ik ze bij elkaar in een map gaan doen, en printte ze ook uit om het op een later tijdstip nog eens verder uit te werken.
Want wat Murray schrijft is erg mooi, maar vraagt wel wat meer tijd, zijn bewoordingen en zinnen zijn namelijk niet altijd één, twee, drie te begrijpen.
En soms sprong er voor mij gewoon heel wat anders uit dan waar het bij hem om ging.

Toch was er in deze tijd ook een moment dat ik het Dagboek bijna aan de kant legde.
Er zit namelijk in de woorden ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …’ ook iets dwingends.
Niet dat deze woorden iedere dag terugkwamen in het boek, maar ze kwamen wel iedere keer met het lezen terug in mijn gedachten.
Op een gegeven moment had ik echt zoiets van ‘Heer, dit is te veel, dit kan ik toch niet allemaal in mijn tijd met U bedenken en eigen maken’.
En in plaats van dat ik bemoedigd werd, ervan leerde enz., raakte ik ontmoedigd, en ja, zelfs zodanig dat ik het bijna opgaf, zo hoefde het niet van mij.
Het was met het uitspreken van deze dingen -onder tranen- naar de Heer, dat Hij mij liet zien dat ik dit allemaal niet in één keer hoefde te doen, maar gewoon de tijd moest nemen om over elk ding apart na te denken.
Dat ik in mijn Stille Tijd er niet krampachtig mee om moest gaan, maar los moest laten en mij laten leiden door Zijn Geest.
Hij zou wel in mijn gedachten en gebeden brengen.
Terwijl ik dit schrijf, schiet de volgende gedachte door mijn hoofd: een Dagboek heet immers niet voor niets een Dagboek.
Voor iedere dag iets.

Sinds die tijd is er zoveel veranderd, en komt er (bijna) dagelijks zoveel vreugde in mijn hart met het lezen en nadenken vanuit dit Dagboek, en ik ervaar hoe de Heer mij onderwijst en voed met Zijn Woord, als ook door dit Dagboek.
Met de tijd die verstreek en de hoeveelheid stukjes die er vervolgens uit voortkwamen, -inmiddels staan er zo’n zeventien opgeslagen op mijn laptop, bedacht ik mij dat dit wel heel mooi zou zijn om volgend jaar dit Blog maar in het teken te doen staan van deze woorden.
Echter zaterdagmorgen met mijn Stille Tijd kwam de gedachte binnen dat ik er niet mee moest wachten tot volgend jaar, maar dat het nu de tijd was om er mee te beginnen.
Ik ervaar deze gedachte echt als van de Heer, mede omdat ik het eigenlijk had willen laten liggen tot het nieuwe jaar. (-nieuw jaar, nieuw iets, zo steek ik een beetje in elkaar)
Maar met dat ik over dit alles aan het nadenken was, kwam ook in mijn gedachten dat er heel veel bemoediging in lag.
Immers, was ik zelf juist niet het meest bemoedigd door waar Hij mijn ziel mee heeft gevoed, wat Hij mij heeft laten zien en geleerd, en waar Hij mij in aanspoort om te leren!
En zo wil ik jullie meenemen in mijn reis met deze woorden vanuit het Dagboek van Andrew Murray: ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd om …’ 
Ik houd daarbij niet de volgorde aan van het Dagboek, maar laat me erin leiden door de Heilige Geest.

Dat jullie er net zo door bemoedigd mogen worden als het mij bemoedigd heeft en de vreugde geven die het mij gegeven heeft en geeft.
Dat het je dicht(er) bij Hem mag brengen, je Hem beter mag leren kennen, en Zijn Naam er bovenal door mag worden verheerlijkt.
Voor deze week verder alleen enkele Bijbelteksten, een citaat van Andrew Murray en een klein gedichtje omdat het anders te lang gaat worden.

‘Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om …’

‘En 's morgens vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op, ging naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats, en bad daar.’
Markus 1:35

‘Toen het dag geworden was, ging Hij naar buiten en begaf Zich naar een eenzame plaats.’
Lucas 4:42a

‘En toen Hij de menigte weggestuurd had, klom Hij de berg op om er in afzondering te bidden. Toen het avond was geworden, was Hij daar alleen.’
Mattheüs 14:23

‘Het gebeurde in die dagen dat Hij naar buiten ging, naar de berg, om te bidden; en Hij bleef heel de nacht in gebed tot God.’
Lukas 6:12

‘Toen ging Jezus met hen naar een plaats die Gethsémané heette, en zei tegen de discipelen: Ga hier zitten, terwijl Ik daar ga bidden.’
Mattheüs 26:36

‘De zwakke staat van mijn geestelijk leven is voornamelijk hieraan te wijten,

dat ik dag aan dag te weinig tijd doorbreng in gemeenschap met God.
Nieuw leven zal in menige ziel ontluiken als gevolg van
tijd doorgebracht in gebed alleen met God’
Andrew Murray

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om te komen
in Zijn aanwezigheid.
Neem de tijd om gevoed
en bekleed te worden
met kracht van boven.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd in het besef dat je
in alles afhankelijk bent van Hem.
Neem de tijd, opdat de boze
het licht, de vreugde en de vrede
niet in jou kan doven.

Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, maak het tot
een gewoonte voor iedere dag.
Neem de tijd, zodat je gaat
in Zijn licht, wetende dat niets
je ooit uit Zijn hand kan roven.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Rita