Het einde van dit jaar nadert met rasse schreden, morgen (het is zaterdag, 30 december als ik aan dit blogje begin) is het alweer de laatste dag van 2023.
Waar ik doorgaans de laatste week van het jaar gebruik om terug te kijken en te overdenken, is de afgelopen maand eigenlijk heel anders geweest dan andere jaren.
Geen terugblik op mijn blog ‘Into Your hands’, niets meer over mijn OneWord van 2023, noch iets over het woord voor volgend jaar.
En ook al knaagde het hier en daar een beetje omdat ik best wel een gewoonte mens ben, toch was het ook goed om, vooral afgelopen week, heerlijk bezig te zijn om mijn agenda in een nieuw jasje te steken voor 2024.
Even ter verduidelijking, ik heb sinds een aantal jaar een Filofaxagenda, en deze kan ik helemaal maken naar wat ik mooi vind, wat mij aanspreekt enz.
Na drie jaar zo’n beetje dezelfde uitstraling te hebben gehad, -en waar inmiddels dan ook wel het mooie een beetje af was, was het nu tijd voor iets nieuws.
Hoewel mijn agenda nog niet helemaal af is, is hij wel klaar voor gebruik, wat mij de rust geeft om vandaag aan de slag te gaan met mijn eerste ‘Neem de tijd … -stukje’ voor 2024, dat gaat over ‘Opstandingskracht’, want daar ben ik met het Dagboek aangekomen: ‘De overweldigende Grootheid van Zijn Kracht’.
En al voel ik mij (nog steeds) eigenlijk nauwelijks gemachtigd om erover te schrijven, toch ervaar ik dat ik het nieuwe jaar wil ingaan met wat oude en nieuwe gedachten hierover, in de eerste plaats omdat ik het zelf zo nodig heb, met daarnaast is mijn gebed, dat het misschien ook voor een ander tot zegen mag zijn.
Eén ding is in ieder geval zeker, we hebben die Kracht allemaal nodig gezien de tijd waarin we leven, en met het oog op wat ons nog te wachten staat.
Opstandingskracht.
De allesoverweldigende grootheid van Zijn kracht.
‘…, en wat de allesovertreffende grootheid van Zijn kracht is aan ons die geloven,
overeenkomstig de werking van de sterkte van Zijn macht, die Hij gewerkt heeft in Christus,
toen Hij Hem uit de doden opwekte en aan Zijn rechterhand zette in de hemelse gewesten,
ver boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld, maar ook in de komende.'
Efeze 1:19-21
Het is niet de eerste keer dat ik hierover schrijf.
De eerste keer -op mijn Blog ‘Into Your Hands’, was vanuit de serie ‘Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...’ (2013), en de tweede keer was een jaar later, net een week na Pasen, na het lezen erover in het Dagboek van Murray, dat ik dat jaar duidelijk dus ook las.
Deze derde keer schrijf ik er over omdat ik ervaar dat ik dit opnieuw nodig heb; opnieuw mijn gedachten erover laten gaan door terug te lezen wat ik eerder heb geschreven, de dingen die voor nu belangrijk zijn eruit halen en opnieuw opschrijven, om ze zo opnieuw dicht bij te halen.
Maar ook enkele gedachten van Murray die mij aanspraken, en uit de Bijbelstudie van Jacques Brunt.
Het is bijzonder om opnieuw te zien en te ervaren hoe groot en goed de Heere is, hoe mooi Hij bewerkt en dingen tot stand brengt.
Nog voor ik namelijk aan dit blogje begonnen was; ja, zelfs nog voor ik wist dat het over de ‘Overweldigende Grootheid van Zijn Kracht’ zou gaan, stonden er twee dingen al vast.
Het ene was mijn One Word voor 2024, het woord ‘Vastberaden’, en het andere is een gedichtje, dat ik grotendeels al eerder begin deze week schreef en wat ik vanmorgen, nog voor ik aan dit blogje begon, eerst heb afgemaakt.
En ik ervoer dat dit allemaal op de één of andere manier bij elkaar hoorde, in elkaar zou passen.
Tien jaar terug …
Als ik het eerste blogje teruglees dat ik erover schreef, weet ik niet wat ik hier uit moet halen als wat voor mij het belangrijkste is, zo spreekt het hele blogje opnieuw tot mijn hart.
‘Bedenk hoe groot en indrukwekkend de HEER is ...’
Ja, hoe belangrijk is dat!
Hoe belangrijk is het om mijzelf iedere dag opnieuw, als ook in iedere situatie, in alles wat gebeurt, me te bedenken hoe groot en indrukwekkend mijn God is!
Het blogje van zaterdag, 9 februari 2013 droeg de titel: ‘God de Almachtige’, en de tekst erbij was 1 Johannes 4:4b - ‘Want Hij die in mij leeft, is machtiger dan hij die de wereld bezielt.’
En dit schreef ik erbij:
Wat kan ik me soms angst aan laten jagen door wat er op me af komt.
Wat kunnen sommige dingen me van slag maken.
Wat kunnen gebeurtenissen mij in de war doen raken.
Wat kunnen woorden mij kwetsen en mij het gevoel geven van geen betekenis te zijn.
Wat kan de wereld mij het idee geven dat ik niet mooi genoeg ben of niet goed genoeg.
Wat kunnen sommige dingen, woorden, mededelingen, gebeurtenissen of wat dan ook me bedreigen of aan de rand van de afgrond brengen.
Wat kunnen de stormen van het leven mij heen en weer slingeren en soms zelfs tegen de grond smakken.
Wat kunnen …
Maar U zegt in Uw woord tegen mij: ‘Want Ik, die in jou leef, ben machtiger dan hij die de wereld aanvuurt.’
Leef vanuit Mijn kracht en macht!
Ik heb overwonnen en in Mij ben jij meer dan overwinnaar!
God is de Almachtige.
Zijn Geest is in mij.
Door Jezus opstanding uit de dood, mag ik leven vanuit Zijn opstandingskracht.
Satan is overwonnen, en hoe briesend en brullend hij ook nog rondgaat, Hij die in mij leeft, is sterker, groter, machtiger dan hij.
Kostbare woorden, waarachtige woorden, woorden van groot belang, en waardevol om mee te nemen het nieuwe jaar in.
Uit het blogje van het jaar erop (vrijdag, 25 april 2014) dat ik aan dit onderwerp wijdde, weet ik, dat dit, als ook het hoofdstukje uit het Dagboek van Murray, mij het gedicht ‘Opstandingskracht’ bij het schilderij van Caroline van de Vate deed schrijven, en dat het een hele worsteling is geweest voor het op papier stond.
Ik vind het zo prachtig hoe God werkt om ons dingen te leren, duidelijk te maken, of om onze aandacht ergens naar toe te trekken, of …, nou ja, vul maar in.
Waar ik eerst nauwelijks iets kon met hetgeen ik las, gebruikte de Heer een schilderij om mij te doen ervaren Hij bedoelde met Zijn Woorden, waaruit vervolgens ook de woorden uiteindelijk kwamen die weergaven van wat ik dacht en ervoer.
Heer Jezus,
met Uw opstanding uit de dood
werd zichtbaar,
de overweldigende grootheid
van Gods macht.
Zonde en dood waren overwonnen,
Uw Licht scheen
en toonde ons
Gods allesovertreffende kracht.
Heer,
ik weet,
ook in mij
is Uw opstandingskracht;
elke dag mag ik leven
vanuit deze kracht,
die in mij werkt
en getuigt van Gods macht.
Maar ik weet ook, Heer,
dat ik meestal
handel en wandel
vanuit eigen kracht.
En dat, als ik bijna
niet meer verder kan, besef:
o ja, er is een God
die op mij wacht.
Dan bid ik om Uw hulp,
Uw sterkte en Uw kracht,
en vraag ik U om vergeving
omdat ik weer niet eerder
aan U heb gedacht.
O Heer,
ik verlang zo
naar een ander leven.
Een leven vanuit Die Kracht
die U mij heeft gegeven.
Een leven met meer van U
en minder van mij,
een leven waarbij U
tot op de hoogste plaats
bent verheven.
Ik weet, Heer,
om vanuit deze kracht
te kunnen leven,
moet mijn leven
meer en meer
met U zijn verweven.
Leer mij, Heer, om U
in alles te volgen.
Mijzelf geheel,
met heel mijn hart en ziel,
met al mijn kracht,
aan U te geven.
Ik leg mijn leven
zo voor U neer;
dat niet meer ik,
maar U leeft in mij.
Door Uw Kracht
ben ik meer dan overwinnaar,
het nieuwe is gekomen,
het oude is voorbij.
- Amen -
Als ik terugkijk naar de jaren die er liggen tussen het schrijven van dit gedicht en nu, dan ben ik dankbaar dat ik een verschil mag zien, dat niet alles meer precies is als toen ik het schreef.
Al ben ik er nog lang niet, want dat sterven aan mijzelf, en in alle omstandigheden blijven leven vanuit die kracht, dat is een proces met vallen en opstaan.
Weer terug naar het heden …
Zoals ik al schreef, is mijn OneWord voor 2024 ‘Vastberaden’.
Hoe mooi ik het woord ook vind, vastberadenheid was -en is, momenteel niet één van mijn sterkste kanten.
Na alles dat gebeurd is, en nog gaande is, ben ik moe, gewoon zo moe, en ik bemerk daarmee dat mijn vastberadenheid is afgenomen.
Mijn rug voelt -zowel geestelijk als fysiek, allesbehalve recht en fier, eerder alsof ik een behoorlijke last meetors.
Maar toch zijn daar deze twee woorden: ‘Opstandingskracht’, waarmee ik het jaar al nadenkende mee afsluit, en tegelijk ook vastkoppel aan het andere woord ‘Vastberaden’, dat in 2024 met mij mee gaat reizen.
Waar een paar maanden geleden dit woord voor het eerst in mijn gedachten kwam, wist de Heer toen al dat ik Zijn Opstandingskracht nodig zou hebben om het uit te kunnen leven; om toch vastberaden mijn weg te kunnen gaan te midden van alles.
En halverwege december gaf de Heer mij daar ook Zijn aanmoediging bij met de woorden uit Filippenzen 3 de verzen 13, 14:
'..., ikzelf denk niet dat ik het gegrepen heb, maar één ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus.'
Murray & Brunt
Murray zoemt met het schrijven over de ‘Overweldigende Grootheid van Zijn Kracht’ in op hoe Jezus stierf aan het kruis onder het gewicht van de zonde van de wereld en haar vloek, en hoe Hij onder het gewicht van al die zonde afdaalde in het graf, en hoe Hij schijnbaar was overmeesterd door de kracht van die dood, om vervolgens te wijzen op de onvoorstelbare, ‘machtige werking van de kracht van God, die Hem uit het graf te deed opstaan tot de kracht en glorie van Zijn troon’.
Om vervolgens op het volgende te wijzen:
Andrew Murray
Bij dit alles moet ik ook terugdenken aan een studie van Jacques Brunt.
Enkele dingen die hij zegt in de studie:
‘De kracht van Jezus’ opstanding, en de Geest, Die in de Here Jezus aanwezig was, is vandaag, onder het nieuwe verbond, werkzaam in ons die geloven.
…
De kracht waarmee God de Vader, Jezus opwekte uit de dood, is dezelfde kracht waarmee Hij mij levend heeft gemaakt met Hem. En dat is dezelfde kracht waaruit ik vandaag mag leven.
De Geest, Die in Christus was, is vandaag in ons die geloven.
Wat een rijkdom!
God wil die kracht meer en meer manifesteren in ons leven.
'opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding, …’
Fil. 3:10
Neem de tijd …
En dat brengt mij bij ‘Neem de tijd, o mijn ziel, neem de tijd …’
Immers, hoe anders kunnen wij Hem leren kennen, als ook de macht van Zijn opstanding, dan door tijd door te brengen met Hem, Zijn Woord te lezen, te bidden.
Hoe anders kunnen we Hem leren kennen?
Hoe anders kunnen wij weten Wie Hij is, wat Hij gedaan heeft, wat Hij gaat doen, wat Zijn beloften zijn enz.
Hoe anders zouden we Hem Zijn woorden en beloften voor kunnen houden en erop pleiten?
Hoe zouden we Hem kunnen leren vertrouwen?
Hoe …?
Hoe anders zou ik weten, dat Hij Die in mij is, machtiger is dan hij die in de wereld is!
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om Zijn Woord te lezen,
want het bevat woorden die je geloof
groot, sterk en vrijmoedig maken.
Neem de tijd, in het besef dat
geloof geoefend moet worden.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd: hoe groot is jouw verlangen
om Hem te kennen, om de Kracht
van Zijn opstanding te ervaren?
Neem de tijd: is dat verlangen zichtbaar
in de tijd die je doorbrengt met Hem?
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd en vraag jezelf eens af:
Leef je vanuit Zijn Opstandingskracht,
ook als alles moeilijk gaat en tegenzit?
Neem de tijd, en houd je leven
eens naast Zijn Woord.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd; roep tot God,
vertrouw Hem; Zijn Geest
is in jou en werkt in jou.
Neem de tijd, opdat je elke dag
vanuit die kracht kunt leven.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd, alleen dan kun je moedig
en vastberaden voortgaan in de
overweldigende grootheid van Zijn kracht.
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …
Vastberaden
Als ons leven rustig voortkabbelt,
er niets schokkends gebeurt,
en we nergens door worden belaagd,
dan is het niet zo moeilijk om te
spreken van Hem als onze Toevlucht,
en over hoe Hij ons leven schraagt.
Maar hoe anders wordt het als moeiten,
zorgen en problemen zich opstapelen,
en we keer op keer worden belaagd.
Hoe moeilijk kan het dan soms zijn
om Zijn trouw en liefde te zien, hoe Hij
ons leven, óók dan, leidt en schraagt.
‘In Hem zijn we meer dan overwinnaars;
Zijn opstandingskracht is in ons, en
onder ons zijn Zijn eeuwige armen’,
en toch, deze woorden, zo vol troost,
zo vol kracht, blijken ons geteisterde hart
niet altijd op te richten, of te verwarmen.
We weten dat de duivel rondgaat als
een brullende leeuw, op zoek naar wie hij
kan verslinden, nog uit Zijn hand kan roven.
Hij verspreidt zijn leugens, jaagt en belaagt,
ja, gebruikt al zijn kracht en macht om Het Licht
in de levens van Gods kinderen te doven.
Hoe zeer is het dan ook nodig dat wij
ons leven onbevreesd leven vanuit die
overweldigende grootheid van Zijn Kracht.
Om vanuit de positie die we hebben in Hem,
met opgeheven hoofd, vastberaden voort te gaan,
om te ontvangen, wat aan het einde op ons wacht.
Dat wij, die Hem toebehoren, allemaal meer en meer mogen leren leven vanuit de overweldigende grootheid van Zijn Kracht; vanuit het besef dat: 'Hij. Die in ons is, groter is dan hij die de wereld bezield.'
Neem de tijd om veel bij Hem te zijn!
Blessings & Shalom voor 2024,
Rita, dank je wel. In alle rust gelezen. Dank je wel, ik voel me echt een verwante ziel en dat zit niet alleen in onze naam. Ik ga het vast nog een keer lezen. Fijn dat je de linkjes geeft onder aan je blog. Ik hoop dat we dit jaar elkaar in het eggies zien. Gewoon effies in het eggies
BeantwoordenVerwijderenJe reactie ontroerde me, Aritha, misschien wel vooral omdat ik dat gevoel ook regelmatig heb. Enne ... een keer 'effies in het eggies' ontmoeten moet toch haast wel een keertje lukken, zover wonen we niet bij elkaar vandaan 🥰 Blessings en Shalom voor jou
Verwijderen🙏🏻🙌🏻💕
Het is een tijd geleden dat ik je hier opzocht Rita. Daarom ben terug gegaan naar week 1. Vastberaden is een prachtig en krachtig woord. Met jou ben ik dat dit niet in eigen kracht kan worden gedaan. Ik wens je Zijn zegen.
BeantwoordenVerwijderenHa Anne, fijn dat je er weer bent 🥰 en dank je wel voor je reactie!
Verwijderen