De liefde van God zichtbaar in Zijn geduld ...

Neem de tijd …

‘De HEERE is geduldig en rijk aan goedertierenheid, …’

HSV

Numeri 14:18

Na mijn vorige schrijven over ‘de diepte van Gods liefde zien’, werd ik bepaald bij Gods geduld en hoe ook daarin Zijn liefde zichtbaar is.
En met dat ik er even over nadacht, verwonderde ik mij opnieuw over hoe God dingen bij elkaar brengt, want hoe mooi sluit dit niet aan bij de vorige twee stukjes; is het één niet als het ware een verlengstuk van het ander.

Tegelijk benauwde het me even, want direct gingen alle radertjes draaien in mijn hoofd en ik zag het al helemaal voor me hoe alle stukjes van dit jaar zo op elkaar zouden volgen enz. enz.
Het liefst was ik gelijk gaan zitten om voor de komende maanden alles vast op papier te gaan zetten.
Ik heb mezelf toen (en ook nu) even toe moeten spreken om dit los te laten en nu bezig te gaan met wat er nu voor me ligt en te wachten op God voor iedere maand die volgt.

Of het zo wel of niet moet zijn, zal Hij het me wel laten zien.
Grappig eigenlijk, want dit laat mijn ongeduld zien, terwijl ik wil gaan nadenken en schrijven over Gods geduld.

En ook brengt het mij direct bij mijn ‘One Word – Focus’ voor dit jaar.
Focus op het nu en geduld in het wachten op God voor wat nog moet gaan komen en waar ik nu nog helemaal niets mee hoef te doen.

En zo word ik gelijk bepaald bij Gods geduld met mij.
Ik weet niet hoe het met jou is, maar met enige regelmaat word ik bepaald bij het geduld dat God met mij heeft.

Soms brengt het mij zelfs tot tranen van dankbaarheid en ontroering dat Hij zoveel geduld met mij heeft, omdat ik er zoveel liefde in zie en proef.

Daarnaast voel ik me dan zo geborgen en veilig; want er is geen veroordeling, er klinken geen verwijten, Hij duwt mij niet van Zich af, en ik bespeur geen boosheid.
Wel ervaar ik vaak dat ik Hem pijn en verdriet doe met mijn eigenwijsheid en koppigheid, en komt er diep berouw dat ik Hem zo te kort doe.

Ik neem mij dan telkens voor om minder eigenwijs te zijn, minder koppig en meer op Hem te vertrouwen, maar wat is het vaak moeilijk en ben ik al de fout in gegaan voor ik er erg in heb.
En dan toch, steeds weer is daar Zijn geduld, Zijn niet opgeven om mij te leren.

Soms zie ik in gedachten voor me hoe Hij hoofdschuddend naar mij kijkt en hoor ik Hem als het ware zeggen: ‘Kind, kind toch, wat maak jij het jezelf toch moeilijker dan nodig is; vertrouwde je Me toch maar …; geloofde je Me nu maar op Mijn woord …’

Maar steeds is daar weer die geduldige, liefdevolle Vader, met wijd open armen als ik eindelijk zo ver ben om te luisteren, om te gehoorzamen, om op te geven, om los te laten.

Dat ik niet hoef te wanhopen en niet bang hoef te zijn dat God mij opgeef en zegt ‘bekijk het nu maar, je bent Me te koppig en eigenwijs’, blijkt uit Zijn woord.

In Exodus 34:6 is het God Zelf die aangeeft dat Hij(naast nog veel meer) een geduldig God is.

‘Toen de HEERE bij hem voorbijkwam, riep Hij: HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, geduldig en rijk aan goedertierenheid en trouw, …’

Het volk Israël had net het verbond (>> Ex. 24) dat God eerder met hen gesloten had, op gruwelijke wijze verbroken door een gouden kalf (>> Ex.32)te maken en dit te aanbidden, en dat enkel en alleen omdat Mozes, hun leider, zolang wegbleef en zij bedachten dat Mozes dan misschien wel dood zou zijn en daarmee ook God weg uit hun midden.

Ik denk dat je wel kunt zeggen dat dit het toppunt was van alles waarmee ze Gods geduld op de proef hadden gesteld – hun gemopper over het eten, water, ‘in Egypte hadden we het beter; moeten we hier nu sterven’ (>> vanaf Ex. 14) enz. enz.-.

Hun ongeloof en gebrek aan vertrouwen in God, na alles wat Hij voor hen had gedaan, bereikte het hoogtepunt in het maken van een beeld in de vorm van een gouden kalf, die hen voortaan dan maar moest gaan leiden, en door dat te aanbidden.

Als we verder lezen in Hoofdstuk 32 en in het volgende hoofdstuk, dan zien we Gods woede, het pleiten van Mozes –meerdere keren zelfs, de ‘spijt’ die God kreeg van Zijn dreigende woorden, Zijn straf, maar ook Zijn liefde, Zijn trouw, Zijn goedheid en Zijn geduld.

En zo komen we van Hoofdstuk 33, waar Mozes God gevraagd heeft of hij Hem mocht zien (vers 18) in Hoofdstuk 34:6,7, waar God in al Zijn heerlijkheid aan Mozes -die Hij daarvoor wel in een rotsholte zet en met Zijn hand bedekt ter bescherming- voorbijtrekt en dan de woorden van Exodus 34:6,7  spreekt.

Als we zo de Bijbel verder doorlezen, zien we dit steeds opnieuw en overal terugkomen, Gods liefdevolle geduld met Zijn volk, Gods liefdevolle geduld met andere volkeren, rassen, mensen; ja, met ook met individuen.

>> Numeri14:18 

>> Nehemia 9:17,30 

>> Psalm86:15 

>> Psalm103:8 

>> Hosea3:1 

>> Jona 4:2 

>> 1Timotheüs 1:16 

Gods liefde en Zijn geduld zijn met elkaar verbonden, en dit is het meest zichtbaar in Zijn liefde en geduld met deze wereld.

2 Petrus 3:9

‘De Heere vertraagt de belofte niet  (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen),  maar Hij heeft geduld met ons  en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen.’

Het is Zijn liefde voor de mensheid dat Hij Zijn Zoon, onze Here Jezus Christus, nog niet teruggestuurd heeft naar deze aarde.

Het is Zijn liefde, zichtbaar in Zijn geduld, zodat er nog zoveel mogelijk mensen tot geloof kunnen komen en behouden zullen worden.

‘Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om te overdenken,
tot je door te laten dringen,
hoe groot Zijn liefde is.
Neem de tijd om te ontdekken
op welke wijze Hij Zijn liefde laat zien …’

Opnieuw kom ik uit bij dit vers van mijn gedicht en ik wil ook jou aansporen om toch tijd vrij te maken, tijd te nemen om te kunnen ontdekken hoe groot en diep Gods liefde is voor jou.

Om te ontdekken in Zijn woord dat Zijn liefde zichtbaar is in het geduld dat Hij met ons heeft.

Om te ontdekken in je eigen leven hoeveel geduld God met jou heeft en hoe Zijn liefde daarin zichtbaar is.

Opdat het een ieder van ons persoonlijk zal versterken; ons zal doen groeien in geloof en vertrouwen, en wij standvastig en volhardend de wedloop van dit leven zullen lopen tot wij komen in Zijn heerlijkheid.

Lieve Vader in de hemel, dank U wel voor Uw geduld met ons.
Open toch onze ogen, opdat wij ook zullen zien waar en hoeveel geduld U met ons heeft, en dat wij daardoor toch ook weer meer van de diepte van Uw liefde zullen zien.

Dat het ons zal doen groeien in geloof en vertrouwen, opdat U meer en meer zichtbaar wordt in ons leven en het anderen tot U brengt.

Dank U wel, lieve Vader, voor al Uw liefde en geduld met mij.

Ik prijs Uw Naam!

- Amen -

Opnieuw deed ik het verkeerd,

opnieuw bleef ik vechten en strijden.

Opnieuw kon ik niet loslaten en overgeven,

opnieuw liet ik me niet door U leiden.

Ik vraag me af, Heer, zal ik het ooit leren;

opnieuw was ik immer koppig en eigenwijs.

Heeft U echt nog steeds geduld met mij,

op deze weg die ik ga, op mijn aardse reis?

Ik buig mijn hoofd en belijd vol berouw,

terwijl ik mij vastgrijp aan Zijn gegeven woord:

‘De HEERE is geduldig en rijk aan goedertierenheid …’

En ik ervaar hoe Zijn Liefde in mijn ziel gloort.

Dank U, lieve Vader, voor Uw liefde,

zo zichtbaar is in Uw geduld met mij.

Dank U voor tijd waarin ik mag leren;

U bent de Pottenbakker, ik de klei.

Gods rijke en liefdevolle zegen voor de komende maand.

Dat ook u/jij de liefde in Zijn geduld mag zien of ontdekken.

Een liefdevolle groet,

Rita