Hij heeft een onmetelijk geduld en is groot in Zijn goedheid en liefde.
De Here is goed voor iedereen en vol liefde ontfermt Hij Zich over alles wat Hij heeft gemaakt.’
Psalm 145:8,9
(Het Boek)
Door heel de Bijbel heen zien we dat God zorgt voor wat Hem toebehoort.
Wat voor puinhoop de mens er ook van maakt, God trekt Zijn hand niet af van hen die Hem zoeken en/of liefhebben.
En in Zijn zorg voor de mens, ongeacht de puinhoop die hij er regelmatig van maakt, zien we Zijn onvoorwaardelijke liefde.
Als ik zo voor deze maand word bepaald bij de zichtbaarheid van Gods liefde in Zijn nimmer aflatende zorg, dan mocht ik dit zelf opnieuw aan de lijve ondervinden …
‘You're gonna be ok’
Ken je dat gevoel, dat gevoel van dat je niet meer verder kunt?
Dat gevoel dat je het niet meer aan kunt; er niets meer bij kan hebben?
Je hart is zwaar, je gemoed is zwaar, en het licht is zelfs verdwenen aan de horizon.
Je kent en weet alle mooie woorden en beloften uit de Bijbel, en hoe God nabij is enz. en toch … alles is je gewoon ineens teveel, de stapel is gewoon even te groot geworden.
Je stille schreeuw klinkt door je tranen heen naar boven, maar met alles wat je weet, kun je gewoon even helemaal niets.
Je kracht is op en voor je gevoel kun (wil) je niet meer verder
Vorige week waren er een paar dagen dat ik door een opeenstapeling dingen die gebeurden dit gevoel had.
Ik probeerde me vast te klampen aan Hem, aan Zijn woord, aan …, maar het lukte me niet en boven bleef alles stil, zo akelig stil.
Ik weet dat Hij erbij is.
Ik weet dat ik niet alleen ben.
Ik weet Zijn beloften.
Maar niets van dit alles leek genoeg om me op te beuren zodat ik verder kon, en alles aankan.
Totdat … totdat ik op mijn laptop mijn media player aanzette waar de cd van Brian en Jenn Johnson opstaat.
Met iedere keer dat ik hem aanzet worden de nummers wisselend afgespeeld, dus ik weet nooit welk nummer begint als ik hem aanzet.
En dat maakt het nu net zo bijzonder, want toen ik hem aanzette, begon deze keer het nummer: ‘You’re gonna be okay’.
Hoewel ik hem bewust aanzette, hoorde ik in eerste instantie toch niets van wat ze zongen, tot de woorden ‘Just remember that you're a fighter, a fighter’ klinken, en deze woorden komen mijn oren binnen.
Maar ik wil er even niet aan, ik wil even niet horen dat ik een vechter ben, en sterker dan ik denk, en onder tranen schreeuw ik dit stilletjes uit naar Hem.
Dan klinken de volgende woorden: ‘Don't give up and don't give in. This won't last, it's not the end, it's not the end. You're gonna be ok’ - Geef niet op, geef er niet aan toe; dit duurt niet voort, het is niet het einde, je komt er wel/het komt goed’, en dan gebeurt er iets in mijn binnenste.
‘Just take, one step, closer. Put one foot in front of the other. You'll, get through this . Just follow the light in the darkness.’
‘Neem gewoon de volgende stap. Zet de ene voet voor de andere. Je komt er wel doorheen. Volg gewoon het licht in de duisternis.’
Ik zet het nummer op repeat en adem de woorden in; ik ervaar het alsof het God Zelf is Die tegen mij spreekt.
‘Don't give up and don't give in. This won't last, it's not the end, it's not the end …’
…
‘Hold on, don't let go. Hold on, don't let go.’
‘Houdt vast, laat niet los …
…
‘I know you think, that you are too far gone. But hope is never lost. Hope is never lost.
‘Ik weet dat je denkt dat je te ver heen bent, maar we zijn niet zonder hoop, nooit!
Hold on, don't let go. Hold on, don't let go.’
…
‘And you're stronger than you know. Stronger than you know. Hold on, don't let go. Hold on, don't let go.’
Mijn ziel komt tot rust als de woorden keer op keer binnenkomen, en ik ervaar hoe de vijand wijkt voor de kracht die God laat voortkomen uit de woorden en de muziek en ik ervaar dat ik weer verder kan; God heeft mij opgetild.
Waar ik niet bij machte was om mijn hoofd omhoog te richten van de omstandigheden af, was het als het ware alsof de Here Jezus mijn kin zachtjes optilde naar Hem toe, waardoor ik keek in ogen vol liefde en bewogenheid.
De eerste dagen erna was ik nog verschrikkelijk moe, maar God zegende mij met een goede nachtrust, waardoor ook de vermoeidheid verdween.
Zo mocht ik opnieuw ervaren dat God mij ziet en voor mij zorgt en in mij hoor ik de volgende woorden van de Here Jezus: ‘En zie, Ik ben bij je, al de dagen (van je leven) tot aan de voleinding van de wereld!’
(Mattheüs 28:20)
Maar ook gisteren (vrijdag), bij onze gebedsochtend voor de Vervolgde Vrouwen, word ik bepaald bij Gods nimmer aflatende zorg.
Menigmaal kom ik met een zwaar gemoed thuis door de afschuwelijke verhalen, en soms ben ik zelfs de rest van de dag van slag, zo heftig zijn de verhalen soms.
Maar ook klinken hun getuigenissen over Gods liefde en trouw door de afschuwelijke dingen die gebeurd zijn in hun levens, door.
Naast alle verschrikkingen, lees ik over hoe God voorziet in onderhoud, financiën, mogelijkheden schept voor traumazorg, de juiste mensen daarvoor op hun pad brengt, genezing en herstel geeft van trauma’s, bevrijdt, naasten tot geloof brengt, bemoedigingen geeft, gewoon wonderen doet, dromen geeft, .…
Als ik lees over hun dankbaarheid, geloof en vertrouwen omdat zijzelf, dwars door alles heen, Gods liefde en zorg mochten zien en ervaren.
Met hen begrijp en snap ik vaak (meestal) niets van het waarom, of hoe Hij dit allemaal (en vele andere dingen) kan aanzien en laten gebeuren, maar ik geloof met heel mijn hart dat er niets gebeurt buiten Hem om.
Ik geloof dat Hij, in Zijn voor ons ondoorgrondelijke wijsheid en liefde, Zijn plan volvoert en werkelijk alle dingen doet meewerken ten goede voor wie Hem liefhebben.
Ik geloof in Zijn almacht, in Zijn alwetendheid, in Zijn grootheid en in Zijn macht.
En hoewel mijn menselijke natuur nog steeds met regelmaat opstaat tegen Hem, toch onderwerp ik mij ook steeds opnieuw aan Hem, omdat ik geloof in Zijn leiding, in Zijn liefde, in Zijn wijsheid, ook al begrijp ik helemaal niets van de dingen die gebeuren.
Hoe meer ik kennis krijg van God, hoe meer ik Hem leer kennen.
Hoe meer ik Hem leer kennen, hoe meer mijn vertrouwen groeit.
Hoe meer mijn vertrouwen groeit, hoe dichterbij Hij komt.
Hoe dichterbij Hij komt, hoe meer ik ervaar van Zijn rust en vrede.
Hoe meer ik ervaar van Zijn rust en vrede, hoe meer ik leer loslaten.
Hoe mee ik leer loslaten, hoe meer Hij in en door mijn leven kan doen.
En hoe meer Hij kan doen in en door mijn leven, hoe meer Hij wordt gezien en verheerlijkt.
>> Mattheüs 24
Oude Testament
Het Oude Testament is een bron van zegen als het gaat om het zien/ontdekken van Gods nimmer aflatende zorg.
Het toont ons de persoonlijke verhalen van mensen zoals jij en ik, met al hun fouten en gebreken, hun ongeloof en twijfels en van alles meer, en we zien hoe God Zich, ondanks alles, niet van hen afkeert; dat er steeds vergeving is voor hen die berouw hebben, en dat Hij toch steeds opnieuw voor hen zorgt.
Adam en Eva
Als Adam en Eva het verprutsen in het paradijs, zien we niet alleen dat God in Jezus een oplossing geeft voor de gehele mensheid, maar ook dat Hij voor hen beiden persoonlijk echt zorgt.
Door hun zonde ontdekten Adam en Eva dat zij naakt waren, maar God Zelf maakte voor kleren van dierenhuiden.
En nee, Hij gooide ze vervolgens niet voor hun voeten op de grond, zo van trek dit dan maar aan, nee, vervolgens trekt Hij hen Zelf die kleren ook aan.
Wat een liefde, en wat een zorg ligt hierin besloten!
En als God ze daarna uit het Paradijs stuurt, weg van die prachtige plek, dan doet Hij dat niet om hen te straffen, nee, Hij doet dat om te voorkomen dat ze van de Boom des Levens zouden eten, want dan zouden ze voor altijd moeten blijven leven zonder die intieme relatie met hun Heer en God.
Ja, er waren weldegelijk consequenties voor hun daden, maar in alles blijft God van hen houden en voor hen zorgen.
(Genesis 3)
Noach
In het verhaal van Noach zien we dat er in Gods liefde en zorg wel een verschil is of mensen Hem liefhebben, Hem willen dienen, Hem zoeken, of niet.
En eigenlijk zien we dat door heel de Bijbel heen terugkomen.
Wat we daarbij voor ogen moeten houden, is dat God daarbij niet naar uiterlijkheden kijkt, maar naar het hart van mensen. (1 Sam. 16:17)
In de tijd van Noach deden de mensen zoveel kwaad op aarde, dat God zelfs ‘spijt kreeg’ dat hij de mensen had gemaakt.
In menselijke termen zouden we kunnen zeggen, dat doordat de mensen alleen maar deden wat in strijd was met Gods wil, God zo tot in het diepst van Zijn ziel was gekwetst, zo op Zijn hart was getrapt, dat Hij besluit om een einde te maken aan het leven op aarde.
Alleen Noach deed niet mee met al deze slechte dingen, Noach leefde met God, leefde naar Zijn wil en vond daardoor genade in Gods ogen.
Daarom vertelt God aan Noach wat Hij gaat doen en Hij geeft hem de opdracht om een hele grote boot te bouwen zodat hij en zijn gezin, en van alle dieren twee stuks, gered zouden worden van de watervloed die God zou sturen om zo het kwaad van de aarde te vernietigen.
Noach gehoorzaamt en bouwt de boot.
Als de boot klaar is, gaat Noach en zijn familie aan boord en God stuurt de dieren, twee bij twee, een mannetje en een vrouwtje van elk, zodat zij zich later zouden kunnen voortplanten en zich op de aarde verspreiden.
Wel maakte God onderscheid tussen reine en onreine dieren; Noach moest van de reine dieren van elk zeven paar meenemen.
En God sloot Zelf de deur! en na zeven dagen komt het water en vernietigd al het leven dat nog op aarde is.
Later geeft God Noach (en de gehele mensheid) in de regenboog het teken dat Hij dit nooit weer zal doen.
Dit betekent echter niet dat God nu alle slechtheid en goddeloosheid tolereert, geenszins, want de dag komt, en is zeer nabij, dat er opnieuw een einde komt aan dit leven en dan voorgoed.
Nee, de aarde zal niet meer worden weggespoeld door een watervloed, maar de Here Jezus Zelf zal terugkomen op het moment dat door Zijn vader is bepaald, en dan zullen we allen geoordeeld worden naar onze handel en wandel.
>> Genesis 6
>> Mattheüs 25
Jozef
Naast de levensverhalen van Abraham, Izaäk en Jacob, is het levensverhaal van Jozef (vanaf Genesis 37) dat mij altijd geweldig aanspreekt, en waarvan ik ontzettend veel van leer.
Okay, in eerste instantie is Jozef nogal een irritant ventje, verwend en voorgetrokken door zijn vader boven de andere broers, waardoor er behoorlijk kwaad bloed wordt gezet bij zijn broers, maar we leren immers ook van fouten van anderen, dus …
Ook Jozef leert van zijn eigen handel en wandel, en van de gevolgen die (onze) acties en reacties hebben.
Het meest bijzondere van Jozefs leven is wel, dat Gods liefde en zorg hier zo duidelijk zichtbaar is.
Door alles zijn zijn broers hem op een gegeven moment zo spuugzat, dat als zich de mogelijkheid voor doet dat ze zich van hem kunnen ontdoen, zij die met beiden handen aangrijpen. (Genesis 37:12-36)
En Jozef wordt verkocht als slaaf en komt vervolgens in het huis van Potifar terecht. (Genesis 39)
We lezen hier voor het eerst hoe God Jozef terzijde staat, hem zegent en helpt waardoor alles wat hij doet lukt, zodat hij uiteindelijk de gehele verantwoording krijgt over het huis van Potifar.
Echter de vrouw van Potifar heeft haar zinnen gezet op Jozef, die ook goedgebouwd en aantrekkelijk was, en zij doet er alles aan om hem in haar bed te krijgen.
Jozef echter verkiest te leven naar Gods wil en verzet zich steeds opnieuw.
Als deze vrouw zich dan uiteindelijk zo opdringt aan hem op een moment dat er niemand anders aanwezig is, vlucht hij weg, zijn kleed achterlatend in haar handen.
Door haar leugens belandt Jozef in de gevangenis, maar ook hier staat God hem terzijde, zegent Hij hem en helpt Hij hem, waardoor ook in de gevangenis Jozef al spoedig de toezicht krijgt over alle gevangenen.
Dan hebben we in de gevangenis nog het voorval van de dromen van de bakker en de schenker (Genesis 40), waardoor Jozef uiteindelijk aan het hof van de Farao komt (Genesis 41) en daar aangesteld wordt tot onderkoning.
En als laatste wordt Jozef weer herenigd met zijn broers en zijn vader.
Het leven van Jozef gaat niet bepaald over rozen.
In een put gegooid, als slaaf verkocht, vals beschuldigd en daardoor onschuldig in de gevangenis en vervolgens vergeten.
Maar Jozef kiest ervoor om zich niet om te wentelen in al het onrecht dat hem wordt aangedaan, nee, hij kiest ervoor om wat zijn hand te doen krijgt zo goed mogelijk te doen en de Heer zegent hem daarin.
Jozef had genoeg redenen om stampij te maken, maar hij deed het niet; hij wachtte geduldig Gods tijd af dat Hij alles zou omkeren ten goede.
Zijn vertrouwen en geloof was op God, en dat werd beloond.
God zag hem toen hij in de put zat.
God zorgde voor hem toen hij eruit gehaald werd en verkocht werd.
God zag hem in het huis van Potifar, en God zorgde voor hem toen hij onschuldig in de gevangenis belandde.
Gods liefde en zorg hebben Jozef nooit verlaten, geen moment.
Dat Jozef ook Gods hand in alles zag, zien we in de woorden die hij sprak tegen zijn broers in Genesis 50:19-21:
‘Jozef zei daarop tegen hen: Wees niet bevreesd, want sta ik soms op de plaats van God? Jullie weliswaar, jullie hebben kwaad tegen mij bedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht, om te doen zoals het op deze dag is: een groot volk in leven te houden. Nu dan, wees niet bevreesd. Ikzelf zal jullie en jullie kleine kinderen onderhouden. Zo troostte hij hen en sprak hij naar hun hart.’
Abraham, Izak en Jacob
>> Genesis 11:27 t/m Genesis 36
>> Genesis 46:28 t/m Genesis 47:12
>> Genesis 47:27 t/m 49:33
Jozef
>> Genesis 37
>> Genesis 39 t/m 50
En zo zijn er nog vele levensverhalen en levensgeschiedenissen die ons Gods onvoorwaardelijke liefde en Zijn nimmer aflatende zorg laten zien.
Wat te denken van het volk Israël; hun verhaal volgt op dat van Jozef.
God zag hoe zij onderdrukt werden en Hij zorgde ervoor dat ze bevrijdt werden.
Wat hebben zij niet geklaagd en gemord, en toch bleef God hen liefhebben en voor hen zorgen.
Tot op de dag van vandaag is en blijft Israël Gods uitverkoren en meest geliefde volk!
Niet kan daar ooit iets aan veranderen.
Kijk ook eens naar het leven van Samuël, naar David, naar Daniël en zijn vrienden, naar …
Terug naar nu
Onze God, de God die wij liefhebben en dienen, is dezelfde God als de God van het Oude Testament, want onze God is een onveranderlijke God.
Als God door Mozes heen tegen Jozua zegt ‘Ik zal u geenszins begeven, noch verlaten’ dan zegt Hij dat ook tegen ons.
Als God zo ook tegen Jozua zegt ‘Wees sterk en moedig’ dan zegt Hij dat ook tegen ons.
Wij hebben zelfs twee dingen voor op alle kinderen van God uit het Oude Testament, en dat zijn Jezus en Gods Heilige Geest.
De Here Jezus maakte de toegang tot God, de Vader, vrij; wij mogen nu met vrijmoedigheid naderen tot Zijn troon van genade en we zullen hulp ontvangen op het juiste moment. (Hebr. 4:16)
Jezus beloofde ons, ik schreef het al eerder in dit stukje, dat Hij bij ons zal zijn, elke dag van ons leven tot dat Hij terug komt.
Deelde God Zijn Geest slechts uit aan enkelingen in het OT, vanaf Pinksteren -de uitstorting van de Heilige Geest, geeft God Zijn Geest aan een ieder die in Hem gelooft, die gelooft in het volbrachte werk van de Here Jezus en hem aanneemt als Heer en Heiland.
De kracht die Jezus deed opstaan uit de dood is in ons!
Wat vergeten we dit toch soms snel, en laten we ons inpakken door wat we voelen en/of denken, en dan zie ik in de eerste plaats naar mijzelf.
‘Hij die in ons leeft, is machtiger dan hij die de wereld bezielt’ zegt Johannes (1 Joh. 4:4b)
En toch laten we ons iedere keer weer naar beneden halen, onderuit schoppen, onze vrede roven.
Vergeten we dat Zijn kracht in ons is en we daardoor alles aankunnen, en dat Hij, wat er ook in ons leven allemaal gebeurd, zal doen medewerken ten goede als we Hem liefhebben.
Jezus, Gods zichtbare liefde voor ons.
De Heilige Geest, Gods tastbare zorg voor ons.
Hoe zouden we ooit (nog) kunnen twijfelen aan Zijn liefde en aan Zijn nimmer aflatende zorg voor ons!
>> Deuteronomium 31:7,8
>> Handelingen 2
Lieve vader in de hemel, dank U wel voor Uw nimmer aflatende zorg.
Dank U wel, voor Uw liefde die daar zo zichtbaar in is.
Dank U wel, voor Uw Zoon, onze Here Jezus Christus!
Dank U wel, voor Uw Heilige Geest!
Laat mij nooit vergeten, Heer, al de keren dat U voor mij zorgde en mij met Uw liefde omgaf; herinner mij daaraan op momenten als ik het moeilijk heb.
Breng mij in herinnering de levensverhalen van mensen uit de Bijbel, hoe U zorgde en voorzag.
Breng mij in herinnering, dat U nog steeds dezelfde bent, en zo dus ook Uw liefde en zorg.
Schenk mij meer geloof en vertrouwen; ik geloof, Heer, maar kom mijn ongeloof te hulp!
Dank U wel, voor de herinnering, dat ik sterker ben dan ik denk en dat ik altijd hoop heb, want wij zijn immers geen mensen die leven zonder hoop!
Dank U wel, dat U mijn licht bent in de duisternis en dat ik alleen maar dit licht hoef te volgen.
Help mij om niet op te geven als zorgen me lijken te overspoelen; help me om niet toe te geven aan gevoelens en gedachten die mij terneerdrukken en onderuit willen halen.
Laat mij volhouden ongeacht wat ik voel of denk, al is het stapje voor stapje, schoorvoetend de ene voet voor de andere.
U bent daar; U zorgt voor mij, al de dagen van mijn leven, tot de dag dat U terugkomt of de dood mij U doet ontmoeten van aangezicht tot aangezicht.
- Amen -
Lieve Vader,
U omgeeft mij met genade
en liefdevolle ontferming.
Iedere dag opnieuw is daar
Uw liefde en bescherming.
Uw goedheid en Uw geduld
zijn zo onmetelijk groot;
zichtbaar en tastbaar in
alle zorg die U reeds bood.
Laat mij toch nooit vergeten
dat U voor mij zorgt, elke dag.
Doe mij daarom als het moeilijk is,
terugdenken aan hoe U voorzag.
Laat dat mijn zicht op U behouden,
opdat mijn leven meer en meer,
ongeacht wat er nog komen gaat,
zal zijn tot Uw glorie en eer.
- Amen -
Gods rijke zegen
en een liefdevolle groet,
Rita
Heel mooie bemoediging! Dank je wel.
BeantwoordenVerwijderen