Week 12 - Alleen met God (2)Mijn Vader

‘Wat een onuitsprekelijk voorrecht,

alleen te zijn met God,

in het verborgene,

en te zeggen:

“Mijn Vader”.’

Andrew Murray

Afgelopen maandag ging het in mijn Stille Tijd over God de Vader, over welk een voorrecht het is dat we Hem zo mogen noemen.
Maar het bepaalde mij ook bij de pijn die er bij velen is, dat ze God niet, of maar moeilijk als Vader kunnen zien; zich niet geliefd weten, of kunnen ervaren door hun hemelse Vader, omdat hun relatie met hun aardse vader zo slecht was, of doordat er nauwelijks tot geen sprake was van een relatie; of misschien wel omdat er afschuwelijke dingen gebeurd zijn.
Hoe velen zijn er niet beschadigd in hun v(V)aderbeeld.

Met het lezen in het Dagboek van Murray kwam Johannes 17 in mijn gedachten.
Eigenlijk best wel een beetje vreemd, en toch, het ligt er maar net aan hoe je het leest, vanuit welk gezichtspunt.
De meesten van ons kennen het waarschijnlijk als het hoofdstuk met ‘Het Hogepriesterlijk gebed’, of als het hoofdstuk waar Jezus, vlak voor Zijn gevangenneming, bidt voor Zijn discipelen en voor ons.
Maar met dat het in mijn gedachten kwam, realiseerde ik mij, dat het ook het gebed van een Zoon naar Zijn Vader is.
En als ik het vervolgens lees vanuit dat gezichtspunt, vallen me ineens heel andere dingen op.
Waar eerst altijd centraal stond wat Hij voor Zijn discipelen en voor ons bad, zie ik nu ineens hoe Hij tot Zijn Vader bad, en daarmee hoe de relatie tussen Vader en Zoon is, en wat voor een VADER God is.
Want, welk een rust en vrede proef ik niet in dit gebed, welk een overgave, welk een vrijheid en openheid, welk een heilig ontzag en eerbied, en welk een boodschap van gekend en geliefd zijn.
De Eén kent de Ander, en liefde, geloof en vertrouwen klinken door in elk woord dat de Here Jezus bidt.
Hij weet waar Hij vandaan komt, Hij vertrouwt Zijn Vader volkomen om te doen wat van Hem wordt gevraagd, en Hij is ook vol vertrouwen als het gaat om Zijn, en onze toekomst, die in de handen van Zijn Vader ligt.
En in alles klinkt Zijn liefdevolle verlangen door, dat toch ook wij één zullen zijn zoals Hij en Zijn Vader één zijn, wat tegelijk alles zegt over hun relatie.

Vader.
Heilige Vader.
Rechtvaardige Vader.

‘…, maar Ik ken U, …

‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; …’
Joh.17:25; Joh. 14 9

‘Bid tot uw Vader in het verborgene; …’
Matth. 6:6

Alleen zijn met God in het verborgene, tot Hem bidden, Hem aanroepen met de woorden: ‘Mijn Vader’.
Misschien dit wel willen, daarnaar verlangen, maar (nog) niet kunnen door alle beschadigingen, door alle geslagen wonden, door …
Het raakte mijn hart zo die morgen, en de volgende woorden vloeiden uit mijn pen in mijn schrift.
Mijn gebed …

Lieve Vader, Heer Jezus, help ons om U, onze hemelse VADER los te zien, los te koppelen, van onze aardse vader en leer ons om daar bovenuit te stijgen en te zien op U, de volmaakte VADER.
Degene, Die alles voor ons is en wil zijn, die onze aardse vader nooit kan, of kon, zijn.
In U, hemelse VADER, vinden we de VADER Die we allemaal zo nodig hebben, waar we in wezen allemaal zo naar verlangen!
De VADER bij Wie we ons veilig voelen, en door Wie we ons gezien, gekend en bovenal Geliefd weten.

Maak ons hart verlangend.
Maak ons los van wat ons bindt.
Trek ons er bovenuit,
tot dicht aan Uw hart.

Heel de geslagen wonden.
Open onze ogen.
Doe ons zien.
Trek ons voorbij alle smart.

Bevrijd ons van het aardse.
Maak ons los, snij door.
Verbreek alle banden,
alles wat ons tart.

Droog onze tranen.
Help ons aannemen.
Maak ons los en
trek ons aan Uw Vaderhart.

Mijn VADER …
Uw liefde overstijgt alles.
Nimmer stelt U teleur.
U laat ons nooit in de steek.
U bent bij ons, want er ook gebeurt.

Mijn VADER …

Ik ben …
Geliefd door de Heilige.
Vergeven door de Rechtvaardige.
Omgeven door de Getrouwe.
Geheiligd door de Volmaakte.

Het begrijpen is mij te verheven, te wonderbaar;
ik kan er niet bij, en toch, toch is het 100% waar!

- Amen-