Soms zijn er dingen die ik zo belangrijk vind, dat ik een bepaald blogje een enkele keer op meerdere Blogs plaats.
Enkele weken geleden deed ik dit met oog op een blogje over de zondag voor de Vervolgde kerk, nu met oog op iets dat ik las op Internet met het uitdiepen van de woorden ‘zelfopoffering en zelfverloochening.
Vanuit het hoofdstukje ‘Liefde die lijdt’ uit het Dagboek ‘Gods beste Geheimen’ van Andrew Murray word ik bij deze woorden stilgezet.
Ik neem je eerst even mee naar wat hij erover zegt.
‘De Liefde die die naam waardig is, openbaart zich in een leven van voortdurende zelfopoffering.
De kracht van de Liefde ligt in zelfverloochening.’
Twee kleine zinnetjes met twee grote woorden.
Om de diepte ervan weer eens goed binnen te laten komen, zocht ik deze twee woorden op Internet op, maar dan niet in de context van de Bijbel, maar gewoon op deze twee woorden, om eens te kijken wat erover gezegd wordt.
En hoe goed dat is om soms te doen, dat bleek vandaag maar weer eens.
Waar ik eerst van AI een uitgebreide beschrijving krijg en vervolgens van Encyclo.nl, is het de derde die mij in de pen doet klimmen.
Twee indringende beschrijvingen van De Steven Training die de werkelijke betekenis van deze woorden compleet onderuithalen, en in een verkeerd daglicht stellen.
1) Zelfopoffering: jezelf opofferen ten koste van jezelf!
Jezelf opofferen is een onbalans tussen geven en ontvangen. Zelfopoffering gaat ten koste van jezelf. Dat is een valkuil en wat anders dan dienstbaarheid.
2) Zelfverloochening: valkuil of deugd? Wat denk jij?
Jezelf verloochenen betekent dus dat jij jezelf ontkent, afwijst, negeert of niet erkent. Wie zichzelf verloochent, zet zichzelf aan de kant, cijfert zichzelf ...
Dit zijn slechts de koppen die in beeld komen als je deze twee woorden opzoekt, maar als je dan vervolgens ook nog naar de Website gaat, word je geconfronteerd met dingen die zo indruisen tegen wat de Here Jezus met deze woorden heeft bedoeld, dat ik niet anders kan dan er een blogje aan wijden.
Als het plaatje dat bij het artikel over zelfverloochening er niet had bijgestaan, en de schrijver ook niet begonnen was over het hoe het christelijk geloof dit woord ziet, als ook met het oog op ‘je naaste liefhebben als jezelf, zou ik misschien de goede punten eruit gehaald hebben en meer niet.
Maar nu …
Het eerste waar mijn oog op valt als ik het artikel over zelfverloochening open, is het plaatje van de Barmhartige Samaritaan, en wat er naast staat doet mij vervolgens het gehele artikel lezen, benieuwd als ik ben wat erover gezegd wordt.
Is de schrijver dan een christen?
Wordt dit vanuit christelijk oogpunt geschreven?
Vanwege copyright neem ik niets over van dit artikel maar geef je even de links naar beide artikelen, zodat je ze zelf in het geheel kunt lezen, wat eigenlijk wel handig/goed is om te doen voor je hier verder leest.
Nu wil ik beide artikelen beslist niet onderuithalen, want er staat heel veel in wat zeker belangrijk is om eens over na te denken, alleen net die paar woorden die hij schrijft met oog hoe het christelijk geloof deze woorden uitlegt en bedoelt, staan haaks op hoe het werkelijk is, hoe de Bijbel, hoe de Here Jezus! dit bedoelt.
Het mag dan misschien zo zijn dat het door sommige christenen verkeerd wordt uitgelegd of geïnterrumpeerd, maar dat is wat anders dan als je iets aangeeft vanuit het christelijk geloof wat in het geheel niet waar is.
Zelfverloochening en zelfopoffering buiten de Here Jezus om, gaat geloof ik inderdaad uiteindelijk ten koste van een mens in alle facetten.
Maar in het christelijk geloof kun je niets buiten de Here Jezus om doen!
Wie de Here Jezus aan de kant schuift, Hem uit Zíjn woorden haalt, haalt de essentie van het christelijk geloof eruit, en maakt het tot niets anders dan een waardeloos, nietszeggend en niets veranderende religie en een dood geloof.
Als de Here Jezus in Mattheüs 16:24 zegt, dat je jezelf moet verloochenen, je kruis opnemen en Hem volgen, zegt Hij dat tegen diegenen die achter hem aan willen komen, oftewel tegen hen die van Hem zijn gaan houden, die Zijn offer van verlossing en redding hebben aangenomen en Hem nu willen dienen.
Voor hen geldt Galaten 2:20 – ‘Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.’
Ja, dan leggen we inderdaad ons eigen leven af, maar we staan op in de Overwinning die Hij voor ons heeft behaald!!
Ja, we verliezen onszelf, ons eigen ik, maar staan op in een nieuw leven, een nieuwe mens, omdat Hij, de Koning der koningen, ons heeft bekleed met de mantel der Gerechtigheid, en ons heeft gemaakt tot zonen en dochters van de Allerhoogste!
Koningskinderen!
Ons leven wordt een leven van: ‘Heer, wat wilt U dat ik doen zal’, en niet uit verplichting, niet omdat wat wij denken, willen, verlangen … er niets meer toe doet, nee, maar omdat we van Hem houden om wat Hij voor ons heeft gedaan en wij in Zijn voetspoor willen wandelen!
We verliezen niet onze eigenwaarde, we verliezen niet wie we zijn, het is geen kwestie van dat ons leven geen waarde heeft, maar we komen juist ten volle tot ontplooiing, tot zoals Hij ons heeft bedoeld te zijn!
We worden juist compleet!
En je naaste liefhebben als jezelf?
Het is het tweede gebod, niet het eerste!
Mattheüs 22:37-40 – ‘Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten.’
De Here Jezus heeft ons voorgeleefd, ons getoond hoe dit moet, en wat dit betekent.
Nergens in de Bijbel lezen we dat de onze naaste moeten liefhebben ten koste van onszelf, integendeel juist, alleen wij mensen slaan soms door in het doen van dingen, of lezen niet goed, of misschien wel helemaal niet (zelf) wat Gods Woord hierover zegt.
Als we kijken naar het leven van de Here Jezus, dan zien we dat Hij te midden van alle drukte steeds opnieuw de eenzaamheid opzocht om met Zijn Vader alleen te zijn.
Hij hield de sabbat, de dag van rust, die de mensheid bijna heeft verkwanseld.
Hij hield Zich aan de voorschriften die God in Zijn woord heeft gegeven ten aanzien lichaam en geest.
En boven alles: Hij wist wie Hij was! De eniggeboren Zoon van de Allerhoogste God, de Messias, de Christus, de Redder van de wereld!
Hoe duidelijk laat de Here Jezus ons door Zijn leven heen zien dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen, en daarmee tegelijk dat het dus ook voor ons heel belangrijk is om goed voor onszelf te zorgen.
En later legt Paulus ook nog de nadruk op het feit dat ons lichaam een Tempel is van de Heilige Geest.
1 Korinthe 3:16,17 – ‘Weet u niet dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont? Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u.’
Zorgdragen voor onszelf is belangrijk, we eren onze Maker daarmee.
Soms kan het inderdaad zo zijn dat er meer van ons gevraagd wordt dan we denken aan te kunnen, maar daarin zal Hij altijd bij ons zijn en ons ondersteunen en helpen; dat beloofd Hijzelf in Zijn Woord.
In de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan gaat de Samaritaan niet aan zichzelf voorbij, hij vergeet niet wie hij is, en hij doet niets wat afbreuk aan hem doet, nee, hij bewijst de ander barmhartigheid.
Ja, het kon gevaar opleveren voor hemzelf, maar dat was een risico wat hij bereid was te nemen.
Hij zorgde voor die arme man, hielp men, bracht hem in veiligheid, en liet geld achter zodat er voor hem gezorgd kon worden, terwijl vervolgens zijn weg ging om te doen wat hij moest doen.
Hij was duidelijk niet vergeten wie hij was en wat hij had te doen.
En zo kunnen wij, met opgeheven hoofd, een leven leren leiden van zelfverloochening en zelfopoffering zonder onze identiteit te verliezen.
Onszelf hebben we prijsgegeven aan Hem die voor ons aan het kruis is gestorven, maar we zijn opgestaan met een nieuwe identiteit die ons niet afgenomen kan worden.
Laten we niet bang zijn voor een leven van zelfverloochening en zelfopoffering!
Laten we ons niet bang laten maken door wat de wereld hierover zegt.
Zie in dit artikel hoe de satan opnieuw een beetje van de waarheid neemt en vermengt met een grote leugen, net als bij Adam en Eva.
Ja, zonder de Here Jezus zijn deze artikelen waarheid, klopt het wel wat er staat, maar met de Here Jezus wordt alles anders.
Even buitenbeschouwing gelaten dat onszelf verloochenen, en onszelf opofferen zoals de Here Jezus zegt, een levenslang leerproces is met vallen en opstaan, en gepaard gaat met lijden.
Maar uiteindelijk zullen we, als we volhouden, door Hem worden opgehaald, en volmaakt en onberispelijk voor Zijn troon mogen staan en met Hem leven in alle eeuwigheid, vol vreugde en blijdschap in vrede.
👉 'Into Your Hands'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten